อย่าว่ากันนะ

ฟา

ให้เธอมากขนาดนี้
คนดีมันไม่พอใช่ไหม
ถึงได้จ้องจะจากกันไป
ตัดเยื้อเถือใยอย่างเย็นชา
   ไม่ได้เรียกร้องให้สงสารกัน
จะลืมคืนวันเก่า ๆ  ก็ไม่ว่า
ขออย่างเดียวหากฉันมีน้ำตา
ยามเธอมาลาอย่าว่าเลย
                    ๐๐:๓๐นาฬิกา
                    ๓ ธันวา ๒๕๔๓				
comments powered by Disqus
  • นิติ

    15 ตุลาคม 2544 06:41 น. - comment id 14894

    แสดงว่าอารมณ์ ก่อนๆนี้คงประมาณนี้มั้งนะ อิ อิ
  • ลีน

    15 ตุลาคม 2544 07:19 น. - comment id 14902

    ท่าทางจะมีอีกเยอะเลยนะหนังสือเล่มนี้......กลอนเพราะจังค่ะ
  • วฤก

    15 ตุลาคม 2544 09:25 น. - comment id 14930

    เป็นผมไม่ว่าหรอกครับ .... แต่จะร้องไห้ โฮ ๆๆๆ ตาม.... ครือว่า..... เป็นโรคแพ้น้ำตา อะครับ เห็นใครร้องไห้ไม่ได้ ...เ ป็ น ต้ อ ง ร้ อ ง  ต า ม
  • ฟา

    15 ตุลาคม 2547 16:37 น. - comment id 145632

    
    
    /*/
    
    
    Thank you.
    
    
    /*/
    
    
  ฟา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน