ทุกครั้งที่ฉันเดียวดายเวิ้งว้าง
รอบกายว่างเปล่าไร้ควาหมาย
ทุกความรักอาลัยมิเคยคลาย
หรือจางหายจากใจเล็กดวงเก่า
ในวินาทีแห่งรักที่ยังอยู่
ยังคงรอเรียนรู้แม้จะเหงา
ความเงียบงันเปล่าว่างระหว่างเรา
ยังซ่อนความรักแสนเหงาไว้สุดใจ
ฉันยังคงคงความรักแม้ใจร้าว
ถึงต้องกอดความเหน็บหนาวกับหวั่นไหว
แต่ก็ยังทั้งรักเหลืออาลัย
ความศรัทธายังเปี่ยมไว้ไม่คลอนเคลื่อน
ถึงแม้วันผ่านพ้นจนเลือนเงา
ใจจะเจ็บร้าวเหงาน้ำตาเกลื่อน
แต่ยังคงรักเสมอดาวเคียงเดือน
ถึงจะเลื่อนหมุนอย่างไรยังคงรัก
23 กุมภาพันธ์ 2552 15:00 น. - comment id 954656
หายไปเสียนานๆกว่าผมเสียอีก แต่ก็คง ความไพเราะความหมายเหมือนเดิมจ้า ผมเอง ก็เบื่อๆเหงาๆตัวเองเหมือนกันครับ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.

23 กุมภาพันธ์ 2552 15:47 น. - comment id 954668
หวัดดีคับ....คุณ"ฟา" อ่านแล้วเหงาๆเศร้าๆ...จัง...

24 กุมภาพันธ์ 2552 21:06 น. - comment id 955372
ความคิดเห็นที่ 1 : หมายเลข 966923
หายไปเสียนานๆกว่าผมเสียอีก แต่ก็คง
ความไพเราะความหมายเหมือนเดิมจ้า ผมเอง
ก็เบื่อๆเหงาๆตัวเองเหมือนกันครับ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 23 ก.พ. 52 - 15:00 IP 203.156.26.138
ขอบคุณค่ะ...หายไปอาจจะเป็นช่วงที่ร่างกายและจิตใจทรุดหนักลงพร้อมๆ กันน่ะค่ะ..ดีใจที่ไม่ลืมฟานะคะ
ความคิดเห็นที่ 2 : หมายเลข 966935
หวัดดีคับ....คุณ"ฟา"
อ่านแล้วเหงาๆเศร้าๆ...จัง...
kirati 23 ก.พ. 52 - 15:47 IP 125.24.149.37
สวัสดีค่า...ก็นะใจน่ะค่ะมันก็แบบนี้แหละ...ขอบคุณนะคะที่ไม่ลืมกัน

27 กุมภาพันธ์ 2552 08:19 น. - comment id 956676
มาเถิดหนาคนดีมีรักรอ ร่วมถักทอร่วมฝันวันฟ้าใส จะรักษารอยร้าวเป็นกาวใจ สร้างชีวิตสดใหม่กันสองคน อิอิ เห็นเศร้านักก็ต้องปลอบกันหน่อยละ
