อย่าโศรกซึ้งตรึงใจใฝ่ถึงเขา
อันคนเราเกิดมาน่าขวนขวาย
อุปสรรคยากยิ่งอันมากมาย
รอเราคลายในปัญหาที่พึงมี
หากตรึงจิตพินิจตรองเพียงแค่นี้
ยากที่ผ่านพ้นวิกฤตกาลอันเสียดสี
โลกเราใบใหญ่มากด้วยปัญหาที่มี
เครื่องบ่งชี้มีแก้ด้วยปัญญาของเรา
พึงศึกษาขวนขวายใฝ่ปองหาความรู้
ศึกษาดูขยันเล่าเรียนอย่าโง่เขลา
สร้างปัญญาให้ทันโลกมิบางเบา
เพื่อสร้างเราให้เป็นเด่นในโลกา
อนึ่งนั้นพลันให้ตรึกระลึกคุณแม่
เพราะท่านแท้เลี้ยงเราลำบากยากจะหา
คนทั้งโลกไม่มีใครรักเราเท่ากับมารดา
ท่านอุสส่าห์ถนอมกล่อมเลี้ยงเราแท้แท้
บาปยิ่งใหญ่ไม่มีใครเขาสรรเสริญ
ไม่เจริญเพราะชอบเถียงพระคุณแม่
คนที่แม้เชื่อรักยังแหน่งหน่ายไม่เหลียวแล
ที่จริงแน่เธอควรหันกลับรั้งใจคืน
หันหลังกลับพากเพียรเรียนหนังสือ
ให้ระบือลือลั่นสะท้านโลกาอย่าจิตฝืน
ทดแทนพระคุณพ่อแม่ให้ท่านยั่งยืน
แล้วนึกคืนพระคุณท่านทุกลมหายใจ.
แก้วประเสริฐ.
19 มกราคม 2547 15:03 น. - comment id 204896
....สวัสดีค่ะ..... ...รับฟังคำสอน แต่ขอเว้าวอนหน่อยได้ไหม ห้ามโศก...ห้ามซึ้งตรึงใจ... ห้ามคิดถึงคนไกล...กว่าจะทำได้.......คงนาน ..รักพ่อ..รักแม่.... รักมั่นคงแท้....รักแน่วแน่จากดวงมาน เป็นรักที่ไม่เคยแปรเปลี่ยนตลอดกาล พระคุณท่านมากล้น ..คณนา... ..รักพี่ชาย... คงมีความหมายมากเกินกว่า จะร่ำบทกลอน...พร่ำพรรณา.. พี่ชายคงทราบดีว่า...มากเพียงไร......... .....ูู^-^........

19 มกราคม 2547 16:26 น. - comment id 204930
เพราะมากครับ

19 มกราคม 2547 16:41 น. - comment id 204938
เรียนคุณ ซอมพลอ
ช่างซาบซึ้งตรึงใจในครั้งนี้
ที่คุณส่งมอบให้ไมตรีมีแก่ฉัน
บทกลอนนั้นหวานซึ้งตรึงใจกัน
ช่างเสกสรรค์พรรณาสุดเปรียบเปรย
อันพี่ชายเธอนั้นพลันปลื้มจิต
เขาพินิจกลอนของเธอคงเฉลย
เพราะไม่เคยรับได้จากเธอเลย
ยากเปรียบเปรยหวานซึ้งตรึงใจจำ.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับที่กรุณาแก่แก้วประเสริฐ.

19 มกราคม 2547 16:43 น. - comment id 204939
เรียน คุณพิกุลทอง
ด้วยหัวใจน้อยๆของดวงนี้
แสนยินดีปรีเปรมเกษมศรี
ต่อคำชมด้วยหัวใจและไมตรี
ขอโชคดีมีแก่คุณตลอดไป.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ.

19 มกราคม 2547 17:46 น. - comment id 204978
เป็นคำสอนที่ดีนะค่ะ ^-^

19 มกราคม 2547 19:02 น. - comment id 205018
....ถ้อยคำพร่ำสอนชะอ้อนคิด ยิ่งพิศยิ่งว่าน่าสงสัย ใจเราเปลี่ยนง่ายหรือฉันใด ยอมได้หรือหักรักออกจากทรวง.... ♥รักพ่อ แม่น่ะปราจำอยู่แล้วค่ะ แต่ตัดรักจากคนนั้นนี่สิ ยากจัง^^♥

20 มกราคม 2547 16:11 น. - comment id 205319
เรียน คุณ ข้าวปล้อง
ขอบคุณครับ จากใจไม่มีวันลืม...แก้วประเสริฐ.

20 มกราคม 2547 16:22 น. - comment id 205327
เรียน คุณ พเนจร...
อันพ่อแม่แน่แท้ควรประจักษ์
ย่อมต้องรักผูกพันประจำไว้
ในโลกนี้ไม่มีใครทดแทนได้
ฉนั้นไซร้ควรถนอมรักสุดบูชา
อันชื่อมารพเนจรสุดห่อนในจิต
มาเพ่งพิศพินิจคิดดูแปลกหนักหนา
คงสวยสดสุดลึกล้ำจนเหลือคณา
จึงหันมาใช้ชื่อว่ามารพเนจร.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ....จากใจ

20 มกราคม 2547 16:29 น. - comment id 205332
พ่อแม่มีพระคุณกว่าสิ่งใด ฉะนั้นจึงต้องดูแลใส่ใจท่านเสมอ เพื่อให้ท่านได้เจอะเจอ กับความสุขสบายเสมอตลอดไป *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะ แต่งเก่งมากเลยค่ะ ชื่นชมเสมอนะค่ะ*-*

29 มกราคม 2547 11:42 น. - comment id 209044
เรียน ท่านผู้หญิงไร้เงา
ขอบคุณมากครับอันไมตรีที่มอบให้ ผมจะไม่มีวันลืมเลือนเด็ดขาก
แก้วประเสริฐ.
