หวนคืน ณ น้องสาว

แก้วประเสริฐ


   
   อย่าโศรกซึ้งตรึงใจใฝ่ถึงเขา
อันคนเราเกิดมาน่าขวนขวาย
อุปสรรคยากยิ่งอันมากมาย
รอเราคลายในปัญหาที่พึงมี
      หากตรึงจิตพินิจตรองเพียงแค่นี้
ยากที่ผ่านพ้นวิกฤตกาลอันเสียดสี
โลกเราใบใหญ่มากด้วยปัญหาที่มี
เครื่องบ่งชี้มีแก้ด้วยปัญญาของเรา
      พึงศึกษาขวนขวายใฝ่ปองหาความรู้
ศึกษาดูขยันเล่าเรียนอย่าโง่เขลา
สร้างปัญญาให้ทันโลกมิบางเบา
เพื่อสร้างเราให้เป็นเด่นในโลกา
      อนึ่งนั้นพลันให้ตรึกระลึกคุณแม่
เพราะท่านแท้เลี้ยงเราลำบากยากจะหา
คนทั้งโลกไม่มีใครรักเราเท่ากับมารดา
ท่านอุสส่าห์ถนอมกล่อมเลี้ยงเราแท้แท้
      บาปยิ่งใหญ่ไม่มีใครเขาสรรเสริญ
ไม่เจริญเพราะชอบเถียงพระคุณแม่
คนที่แม้เชื่อรักยังแหน่งหน่ายไม่เหลียวแล
ที่จริงแน่เธอควรหันกลับรั้งใจคืน
      หันหลังกลับพากเพียรเรียนหนังสือ
ให้ระบือลือลั่นสะท้านโลกาอย่าจิตฝืน
ทดแทนพระคุณพ่อแม่ให้ท่านยั่งยืน
แล้วนึกคืนพระคุณท่านทุกลมหายใจ.
แก้วประเสริฐ. 				
comments powered by Disqus
  • ซอมพลอ

    19 มกราคม 2547 15:03 น. - comment id 204896

    ....สวัสดีค่ะ.....
    
    ...รับฟังคำสอน
    แต่ขอเว้าวอนหน่อยได้ไหม
    ห้ามโศก...ห้ามซึ้งตรึงใจ...
    ห้ามคิดถึงคนไกล...กว่าจะทำได้.......คงนาน
    
    ..รักพ่อ..รักแม่....
    รักมั่นคงแท้....รักแน่วแน่จากดวงมาน
    เป็นรักที่ไม่เคยแปรเปลี่ยนตลอดกาล
    พระคุณท่านมากล้น ..คณนา...
    
    ..รักพี่ชาย...
    คงมีความหมายมากเกินกว่า
    จะร่ำบทกลอน...พร่ำพรรณา..
    พี่ชายคงทราบดีว่า...มากเพียงไร.........
    
    .....ูู^-^........
    
    
  • พิกุลทอง

    19 มกราคม 2547 16:26 น. - comment id 204930

    เพราะมากครับ
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2547 16:41 น. - comment id 204938

    เรียนคุณ ซอมพลอ
            
             ช่างซาบซึ้งตรึงใจในครั้งนี้
    ที่คุณส่งมอบให้ไมตรีมีแก่ฉัน
    บทกลอนนั้นหวานซึ้งตรึงใจกัน
    ช่างเสกสรรค์พรรณาสุดเปรียบเปรย
    
            อันพี่ชายเธอนั้นพลันปลื้มจิต
    เขาพินิจกลอนของเธอคงเฉลย
    เพราะไม่เคยรับได้จากเธอเลย
    ยากเปรียบเปรยหวานซึ้งตรึงใจจำ.
                  แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับที่กรุณาแก่แก้วประเสริฐ.
    
  • แก้วประเสริฐ

    19 มกราคม 2547 16:43 น. - comment id 204939

    เรียน คุณพิกุลทอง
         ด้วยหัวใจน้อยๆของดวงนี้
    แสนยินดีปรีเปรมเกษมศรี
    ต่อคำชมด้วยหัวใจและไมตรี
    ขอโชคดีมีแก่คุณตลอดไป.
                 แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณมากครับ.
  • ข้าวปล้อง

    19 มกราคม 2547 17:46 น. - comment id 204978

    เป็นคำสอนที่ดีนะค่ะ ^-^
  • ~::นางมารพเนจร::~ (เกือบจาล๊อก อิน)

    19 มกราคม 2547 19:02 น. - comment id 205018

    ....ถ้อยคำพร่ำสอนชะอ้อนคิด
    ยิ่งพิศยิ่งว่าน่าสงสัย
    ใจเราเปลี่ยนง่ายหรือฉันใด
    ยอมได้หรือหักรักออกจากทรวง....
    
    ♥รักพ่อ แม่น่ะปราจำอยู่แล้วค่ะ แต่ตัดรักจากคนนั้นนี่สิ ยากจัง^^♥
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    20 มกราคม 2547 16:11 น. - comment id 205319

    เรียน คุณ ข้าวปล้อง
            ขอบคุณครับ  จากใจไม่มีวันลืม...แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    20 มกราคม 2547 16:22 น. - comment id 205327

    เรียน คุณ พเนจร...
               อันพ่อแม่แน่แท้ควรประจักษ์
    ย่อมต้องรักผูกพันประจำไว้
    ในโลกนี้ไม่มีใครทดแทนได้
    ฉนั้นไซร้ควรถนอมรักสุดบูชา
                อันชื่อมารพเนจรสุดห่อนในจิต
    มาเพ่งพิศพินิจคิดดูแปลกหนักหนา
    คงสวยสดสุดลึกล้ำจนเหลือคณา
    จึงหันมาใช้ชื่อว่ามารพเนจร.
    
                  แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณมากครับ....จากใจ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    20 มกราคม 2547 16:29 น. - comment id 205332

    พ่อแม่มีพระคุณกว่าสิ่งใด
    ฉะนั้นจึงต้องดูแลใส่ใจท่านเสมอ
    เพื่อให้ท่านได้เจอะเจอ
    กับความสุขสบายเสมอตลอดไป
    
    *-*กลอนไพเราะ  ความหมายดีมากเลยค่ะ  แต่งเก่งมากเลยค่ะ  ชื่นชมเสมอนะค่ะ*-*
  • แก้วประเสริฐ

    29 มกราคม 2547 11:42 น. - comment id 209044

    เรียน ท่านผู้หญิงไร้เงา
                 ขอบคุณมากครับอันไมตรีที่มอบให้ ผมจะไม่มีวันลืมเลือนเด็ดขาก 
                  แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน