กวีบ้านนอก
โคลงกลอนที่แต่งแต้ม ตามวจี
กำลังใจพอมี มาให้
มิอาจเรียกว่ากวี เทียวดอก
หากจะเรียกแล้วไซร้ อาจได้ เฉียดกวี ฯ
การศึกษาเปรียบข้าง หางเต่า
มิบังอาจเผยอเอา อวดอ้าง
เหตุว่าปัญญาเขลา เกลาแต่ง
เพียงคิดขี้ตามช้าง โปรดให้อภัยเทอญ ฯ
ooooo
หน้าไม่ให้ แต่ใจรัก..
25 มกราคม 2547 11:58 น. - comment id 207421
สวัสดีค่ะ มาทักทายคนแต่งกลอนเก่งค่ะ

25 มกราคม 2547 12:25 น. - comment id 207433
สวัสดีค่ะ มาทักทายด้วยคนค่ะ ************************************

25 มกราคม 2547 12:35 น. - comment id 207439
ยังไงก็ยังเป็นกวี ภูมิภักดิ์ในศักดิ์แห่งกวี

25 มกราคม 2547 12:48 น. - comment id 207454
จ๊ะเอ๋!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

25 มกราคม 2547 12:52 น. - comment id 207460
ให้อภัยอยู่แล้วค่ะ มาทักทายคุณกวีบ้านนอกนะค่ะ กลัวเหงา อิอิ *________*

25 มกราคม 2547 14:32 น. - comment id 207528
คนที่มีความสามารถมักจะถ่อมตนเสมอ ยังไงผู้หญิงไร้เงาก็มองว่าคุณคือกวีค่ะ เพราะผลงานเท่าที่ผ่านสายตามา บอกได้คำเดียวว่าแต่งได้ดีทุกบทค่ะ

25 มกราคม 2547 14:49 น. - comment id 207537
ถ้าอย่างนี้เรียกเฉียดกวี ข้าพเจ้าก้อเป็นหาง ๆ กวีล่ะเจ้าค่ะ แบบอย่างนี้เขียนไม่ได้เลย ^-^

25 มกราคม 2547 18:22 น. - comment id 207628
โห......แต่งโคลงได้ก็เยี่ยมแล้วค่ะ

25 มกราคม 2547 20:33 น. - comment id 207679
ขนาดนี้ไม่เรียกว่าเป็นกวีแล้วจะเรียกว่าอะไรล่ะคะ ^^

26 มกราคม 2547 05:51 น. - comment id 207776
เอาใจช่วยแก่นแกล้ว การกวี อยู่ที่ความเพียรมี เก่งกล้า เขียนไปเถอะคนดี แกร่งเกิด อย่าหมดแรงอ่อนล้า ก่อก้าวเกรียงไกร
