วิชา..ความรัก

กวีบ้านนอก..*

วิชาความรัก.....
                      วิชาความรัก ใคร ๆ ก็อยากเรียน ตั้งแต่อายุน้อยไปกระทั่งอายุปูนปุ่ ย่า ก็นิยมเรียนกัน 
                      วิชานี้เป็นหลักสูตรพิเศษ เรียนได้ตลอด 24 ช.ม. บางคู่เรียนกัน 4-5 นาที แต่บางคู่เรียนกันติดต่อหลายชั่วโมง (ระวังค่าโทรศัพท์นะ) เรียนได้ทุกวันไม่เว้นวันเสาร์อาทิตย์ ไม่เว้นวันพิเศษ เรียนได้ตลอด ๓๖๕ วันสุดแต่ความพร้อมของครูและนักเรียน
                      วิชาความรัก ต้องขยันหมั่นศึกษามากกว่าวิชาไหน ๆ วิชาอื่น ๆ ต้องส่งงานบ้างบางเวลา แต่วิชานี้ต้องส่งงานแทบทุกวัน หรือเช็คชื่อ(โทรศัพท์หรือพบกัน) เก็บคะแนนบ่อย ๆ ถ้าไม่ส่งงานหรือขาดเช็คชื่อบ่อย ๆ ละก้อ จะต้องโดนตัดคะแนนจิตพิสัยนะจ๊ะ
                      ผู้ที่เรียนทางไกล ย่อมเสียเปรียบกว่าคนที่เรียนโดยตรงกะอาจารย์ เพราะคนที่อยู่ไกลจะเสียคะแนนกิจกรรม เช่น ออกเดท  ดูหนัง ฟังเพลง ทานข้าว เป็นต้น ก็จะได้เพียงคะแนนส่งงานประจำวันเท่านั้น
                      ถ้าเจออาจารย์ที่เน้นคะแนนกิจกรรมมาก ๆ คุณอาจตกเอาง่าย ๆ ดังนั้น ผู้ที่เรียนทางไกล(โทรศัพท์อย่างเดียว) กรุณาปรึกษาคะแนนกิจกรรมกับอาจารย์โดยด่วน
                      ทั้งนี้ ก็ขึ้นอยู่กับอาจารย์(คนรัก) ว่าเห็นความตั้งใจจริงของคุณมากน้อยแค่ไหน อาจจะให้ผ่านเอาง่าย ๆ หรือไม่ ก็เรียนกันไปนับ ๑๐ ปีก็ไม่ให้ผ่านซักกะที นั่นเพราะความรักไม่มีระยะเวลาตายตัว สุดแต่อาจารย์(คนรัก)จะให้ผ่านเมื่อใด
                      ค่าหน่วยกิตแพงตามราคาที่อาจารย์(คนรัก)จะกำหนดมาให้ ถ้าเป็นต่างจังหวัดอาจถูกหน่อย เพราะขี่หลังควายเรียนกันก็ได้ แต่ถ้าในตัวเมืองแล้วค่าหน่วยกิตจะแพงหน่อยตามราคาของค่าตั๋วดูหนัง ค่าอาหาร ค่าของขวัญ ค่าดอกไม้ ค่ารถ ค่ารายงาน(โทรศัพท์) อื่นๆ  อีกมากมาย ล้วนแล้วแต่ของแพง !!!
                      วิชานี้ตกแล้ว บางคนอาจจะติดใจขอซ่อม ส่วนบางคนตกแล้วก็เลิกเรียนไปเลย 
                      บางคนรู้ตัวว่าเรียนกับอาจารย์คนนี้ไม่ไหวแน่ ขอเปลี่ยนคณะ(เปลี่ยนคน)ซะก่อนอย่างนี้ก็มี เพราะอาจารย์คนนี้ เค็ม เคี่ยวเรื่องคะแนน...  อันนี้ก็ขอให้นักศึกษา พิจารณาอาจารย์(คนรัก) ของตนเองให้ดี..เพราะไม่งั้นอาจเสียเวลา เสียค่าหน่วยกิตเปล่า ๆ
                      ยิ่งบางคนชอบศึกษาวิชานี้ด้วยตัวเอง (ชอบเขาข้างเดียว) อันนี้ยิ่งอันตราย มีสิทธิ์สอบตกสูง ควรจะรีบหันหน้าปรึกษาอาจารย์(คนที่คุณชอบ)เสียแต่เนิ่นๆ  ก่อนที่อาจารย์ของคุณจะปิดรับสมัคร ไปรับนักศึกษาคนอื่นซะก่อน
                      วิชาความรัก ยิ่งพูดก็ยิ่งยาว ขอสรุปจบแต่เพียงเท่านี้ด้วยกลอนว่า
                      คนจะรัก รักกัน นั้นไม่ยาก
                      ไม่ลำบาก ยากเย็น เช่นเขาว่า
                      คนจะรัก รักกัน แค่สบตา
                      ก็ฝันหา ถึงกัน ทุกวันคืน
                      คนไม่รัก ยังไง ก็ไม่รัก
                      ผูกสมัคร รักมั่น สักปานไหน
                      จะทำดี ถึงพลีชีพ ให้เขาไป
                      ไม่ทำให้ เขารักหรอก จะบอกเอย ฯ  
                      หวังเป็นอย่างยิ่งว่า งานวิจัยฉบับย่อนี้จะเป็นประโยชน์ต่อนักศึกษาวิชาความรัก ทุกโรงเรียน ทุกสถาบัน ไม่มากก็น้อย
ผู้จัดทำ
กวีบ้านนอก..*