อันมนุษย์ฉุดยื้อเพียงคือใคร่ อาบพิษสนิทใจดั่งไฟผลาญ ใคร่เชยชิมชมสมสะคราญ ใคร่เอยบงการเผาผลาญคน เหนือหลงเหนือใคร่ในมนุษย์ เทพยื้อพรหมฉุดหรือหยุดฉงน คือรักปักแท้แน่กมล รักเอยปล่อยคนให้พ้นภัย เหนือรักเหนือใคร่ในโลกนี้ ชูเชิดศักดิ์ศรีกว่ารักไหน คือเกียรติ คือนับถือ คือภูมิใจ เป็นรักยิ่งใหญ่ในภพภูมิ ฯ ควรมิควรแล้วแต่จะพิจารณา
กวีบ้านนอก..* 28 ส.ค. 2550 11:03 น. - ID 106475 
1535
5
0
28 สิงหาคม 2550 11:17 น. - comment id 745210
รักใคร่ในมนุษย์ฉุดให้ต่ำ อีกคนดำคนขาวเป็นไฉน คนหนึ่งอยากอีกคนไม่ใคร่ ยากเดินไปด้วยกัน..ฉันรักเธอ
28 สิงหาคม 2550 11:27 น. - comment id 745212
28 สิงหาคม 2550 13:12 น. - comment id 745250
เหนื่อรักคือการให้ค่ะ
28 สิงหาคม 2550 13:45 น. - comment id 745281
น้องกวีบ้านนอก จงรักเกียรตื วงศ์ตระกูล อย่าสูญสิ้น จงรักภูมิ แผ่นดิน ถิ่นอาศัย จงรักชาติ บ้านเมือง เหนือสิ่งใด จงรักเกียรติ เชื่อถือได้ ในตนเอง... เป็นกลอนไม่ถนัดเลยจ้า...ดำน้ำบุ๋ม บุ๋ม
(¯`°•.¸♥♥¯`°•ศรรกราหน้าทะเล้น•°´¯♥♥¸.•°´¯)
28 สิงหาคม 2550 13:54 น. - comment id 745290
แวะมาอ่านกวีของบ้านนอกสอนคนค่ะ
28 สิงหาคม 2550 14:14 น. - comment id 745308
ขอบคุณคับผ้ม
28 สิงหาคม 2550 23:50 น. - comment id 745643
หากความรักความใคร่ไม่หักห้าม ปล่อยไปตามแรงอารมณ์สมปรารถนา ดั่งไฟพิษผลาญเผาเร่ากายา ไร้ราคาดับแดดิ้นสิ้นชีพเอย
29 สิงหาคม 2550 09:55 น. - comment id 745744
ควรอย่างยิ่งเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
