เก็บหยดน้ำตามาเรียง เป็นสำเนียงบทเพลงเศร้าๆ ใต้ฟ้ามืดที่ไม่เห็นแม้แต่ดวงดาว มีแต่ความเงียบเหงาที่เป็นเพื่อนกัน อยู่คนเดียวในห้องสี่เหลี่ยม ฟังดูเหมือนไม่มีเสียงใดๆทั้งนั้น มีแต่การเคลื่อนไหวของน้ำตามาตรงใบหน้า ที่ฉันไม่อาจหยุดมัน และหัวใจที่สั่นเกินฉันจะทน ไม่หวังอะไรตอนนี้ แค่อยากให้ความรู้สึกที่มีจากไปกับฟ้าหม่น คืนพรุ่งนี้ดาวคงเต็มฟ้าและจันทร์คงส่องแสงลงมา เปลี่ยนความมืดมน ในพรุ่งนี้ฟ้าฝนคงเป็นใจ ให้ฉันเข้มแข้งกว่าในวันนี้ เผื่อว่าฟ้าหม่นผ่านมาอีกทีจะได้ทำใจไว้ เหงาที่เคยมีก็คงไม่หมดแต่คงลดลงไป และวันนึงฉันคงอยู่ได้แม้ไม่มีใครเข้าใจสักคน
ปลาวาฬสีน้ำเงิน 5 ก.พ. 2547 18:46 น. - ID 46193 
740
6
0
5 กุมภาพันธ์ 2547 19:16 น. - comment id 212340
ต้องอยู่ได้สิจ๊ะ ปลาวาฬ.. แต่งกลอนนี้ได้เพราะมากเลยนะ จากใจเลยจริง ๆ เหงาเลยอ่ะ ขอบคุณอีกที ที่อ่านกลอนเรา
5 กุมภาพันธ์ 2547 19:22 น. - comment id 212345
**คุณน้องกาญ** ขอบคุณนะคะ ก็กลอนของคุณน้องกาญ ออกจะเพราะไม่อ่านได้ไงอ่ะ ขอบคุณ ที่มาเยี่ยมนะคะ
6 กุมภาพันธ์ 2547 07:05 น. - comment id 212570
เหงา นี่หละเหงา นี่ความจริงที่ได้เจอ...
6 กุมภาพันธ์ 2547 07:14 น. - comment id 212578
คนเหงาทางนี้ยังเหว่ว้า รอยทางข้างหน้ายังไม่อยากก้าวต่อ เหมือนว่าในใจมันยังท่อนท้อ เหมือนว่ายังคอยรอใครซักคน... มาเยี่ยมนะครับ กลอนเพราะมาก ๆ ๆ ๆ ครับ ชอบครับ *-*
6 กุมภาพันธ์ 2547 16:54 น. - comment id 212749
**คุณรดา** ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ **คุณพู่กันของหูกวาง** กลอนเพราะมากค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:50 น. - comment id 213923
ความเหงาอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มที่แล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
