โลกใบนี้สุดกว้างไกลในความคิด
อย่าได้ติดริดรอนหทัยใจของเขา
วิสัยทัศน์ความเจริญขึ้นไม่บางเบา
เรื่องเราเขาควรจำแนกแยกจากกัน
การศึกษาเล่าเรียนหาความรู้
ยุคนี้ครูสร้างบทเรียนเพียรขยัน
หาสิ่งใหม่ให้ทันโลกอย่างเขากัน
เพื่อสร้างสรรค์เด็กนั้นให้ทันคน
เขาปล่อยแล้วให้เด็กคิดสร้างสรรค์
เพื่อในวันข้างหน้าจะได้ไม่สับสน
ทันยุคโลกทันสมัยจะได้ให้ทันคน
เกิดเป็นตนคนละยุคอย่าฉุดไป
เราแก่เฒ่าเขายังหนุ่มและวัยสาว
เหมือนต้นข้าวแรกแย้มสุดผ่องใส
ผลิตใยผลย่อมงอกงามปล่อยเขาไป
เพียงแต่ได้คอยดูแลและตักเตือน
เด็กนั้นผิดมิใช่ว่าให้เขาชอกช้ำ
คอยเตือนร่ำพร่ำหาทางดุจเสมือน
ลูกของเราหลานเหลนย่อมเสทือน
ไม่ตักเตือนเหมือนฉุดเขาเข้าสู่คลอง
เด็กเอ๋ยเด็กจงมีความคิดประดิษฐ์สร้าง
และหาทางสร้างสรรค์ประเทศให้สนอง
เกิดเป็นคนควรจะได้ปฏิบัติตามคัลลอง
เพื่อสนองบุญคุณชาติให้งามศิวิลัยส์
ทำไปเถิดคิดว่าดีแล้วจงทำไปเถิด
จะประเสริฐในความแรกคิดจิตแจ่มใส
ใจของเจ้าควรประกอบกรรมดีให้ไฉไล
สร้างสิ่งใหม่ๆไว้ให้โลกเราเฝ้าจดจำ.
แก้วประเสริฐ.
6 กุมภาพันธ์ 2547 18:04 น. - comment id 212790
กลอนคุณไพเราะมากๆครับ ฝีมือจริงๆ

6 กุมภาพันธ์ 2547 20:11 น. - comment id 212832
:) ประกันสิทธิเสรีภาพด้วย ยุนิเซฟ

6 กุมภาพันธ์ 2547 20:12 น. - comment id 212833
:) ประกันสิทธิเสรีภาพด้วย ยุนิเซฟ

7 กุมภาพันธ์ 2547 19:59 น. - comment id 213234
..สวัสดีค่ะ.. ..บันทึกไว้มาเยี่ยมค่ะ.. ...~-~...

9 กุมภาพันธ์ 2547 20:17 น. - comment id 214066
การสร้างสรรค์อย่าปิดกั้นในโอกาส ควรจะให้ได้สามารถมาวาดฝัน และจินตนาการตามที่เด็กจำนรร แล้วจะรู้เด็กนั้นก็คิดสร้างสรรค์ได้ไม่แท้ใคร *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
