*เมื่อวาน* ฉ่ำย่ำแฉะทั่วแผ่นฟ้า ฝนหล่นมาแต่เช้าสั่นเทาไหว พร่ำพร่ำเคลื่นเป็นผืนพัดสะบัดไว สาดใส่ใจให้ชื่นช้ำระกำเรา เป็นหนึ่งเช้าร้าวรอนละอ่อนล้า ลืมตามายังไม่ลาจากความเหงา มองท้องฟ้าไม่ใยดีมีสีเทา ให้หมองมัวหมองเศร้าเคล้าจิตใจ *วันนี้* หนาวจับจิตอิดโรยล้า ตื่นเช้ามาก็พาสั่นให้หวั่นไหว ยะเยือกเย็นเป็นน้ำแข็งทิ่มแทงใจ ให้เจ็บแปลบแสบไส้แทบวายวอน ลมลอยล่อก็แสนหนาวแทบร้าวไห้ ฝนซาไปลมก็พัดสะบัดร่อน หลงลมฝนคนขี้หนาวก็ร้าวรอน หวังวิงวอนวัน *พรุ่งนี้* มีอุ่นใจ
พู่กันของหูกวาง 10 ก.พ. 2547 08:47 น. - ID 46442 
782
14
0
10 กุมภาพันธ์ 2547 09:08 น. - comment id 214363
คุณแต่งกลอนได้ไพเราะทุกบทเลยนะครับ ก็ต้องยอมรับว่าคุณนี้เยี่ยมจริงๆครับ
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:03 น. - comment id 214377
ที่บ้านมัทก็หนาวร้าวรานจิต ฟ้ามืดมิดไม่เห็นเดือนตะวันค่ะ เป็นแบบนี้มาได้ห้าวันน่ะ เมื่อวานนามองเห็นแดด แค่แว๊บหนึ่ง แวะมาเยี่ยมค่ะ แต่งกลอนเก่งจังค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:05 น. - comment id 214378
มองดู..สายฝนพรำ ละอองเล็กๆ รินร่ำ..ทั่วฟ้า เหงาใจ..กับแค่หยดน้ำใสธรรมดา ฝนตกปลอบฟ้า..ขณะที่ฉันมีน้ำตาปลอบใจ ปล่อยใจ..ไปกับฝน ตามประสาของคน...อ่อนไหว ปล่อยใจให้เหงา..เพราะไม่รู้จะบอกเล่ากับอะไร ฟ้ากว้างใหญ่..จะเข้าใจไหม..กับใจบางใจตรงนี้ นั่งฟัง..เสียงฝน หยดรินรดหัวใจคนบางคน..ที่นี่ อยากระบายความในใจ...แต่คนใกล้ๆ ไม่มี บอกเล่ากับฟ้ากับฝนตรงนี้...รับฟังฉันที..ได้ไหม เหะๆ หวาดดียามเช้าน้องชาย
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:19 น. - comment id 214379
เพราะมากเลยค่ะ แต่งได้ไงเนี่ย
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:32 น. - comment id 214387
เมื่อลมหนาว ผ่านมา ใจข้าหวั่น ลมพัดมา ก็พรั่น หวั่นไหวได้ เพราะอะไร หน่ะหรือ เพราะหัวใจ ไม่มีใคร ย่างกราย มาครอบครอง
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:46 น. - comment id 214398
ฝนตกเปาะแปะ ดินเริ่มเฉอะแฉะ เปื้อนรองเท้า อยากให้ตรงนี้มีเรา เธอคิดเหมือนกันหรือเปล่าคนไกล เดินถือร่มคนเดียว ใจมันห่อเหี่ยวคิดถึงคนเคยใกล้ เธอล่ะ ตอนนี้อยู่ใต้ร่มกับใคร จะเป็นเหมือนฉันไหม ฝนตกเมื่อไหร่ก็คิดถึงเธอ
10 กุมภาพันธ์ 2547 15:22 น. - comment id 214478
แต่งกลอนแปดได้เพราะอย่างนี้...ยกนิ้วให้ :-)
10 กุมภาพันธ์ 2547 18:12 น. - comment id 214559
เพราะอีกแล้วพู่กัน...มาทักทาย
10 กุมภาพันธ์ 2547 18:27 น. - comment id 214566
เพราะม่ะเสื่อมคราย มาทักทายอีกแล้วนะคะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:20 น. - comment id 214653
วันนี้หนาวเหน็บและเจ็บร้าว เพราะเรื่องราวคราวเก่าที่ซ่อนไว้ กับมาใกล้ชิดสนิทใน ให้เกิดความหวั่นไหวในอารมณ์ จะพยายามข่มใจไล่ไปห่าง แต่ใจกลับต้องระหว่างความขื่นขม มีแต่ทุกข์เศร้าเร้าอารมณ์ ไม่มีสุขมาชิดชมให้สมใจ *-*กลอนไพเราะมากเลยจ๊ะน้องชาย*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:40 น. - comment id 214674
ยามเมื่อฝนหล่นมาคราหน้านี้ หนาวฤดีดวงใจให้ห่วงหา คิดถึงใครไกลห่างนครา รอเธอมาเคียงคู่สู่สองใจ.....ฯ บทกลอนไพเราะค่ะ..แวะมาชื่นชมนะคะ...
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:45 น. - comment id 214730
โห..กะไม่ให้คนอื่นได้เกิดเลยเหรอคับพี่กวาง ..อิอิ..เพราะคับ..^_^
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:51 น. - comment id 214739
หน้าส่วนตัว
..ไพเราะ..ที่สุดเลยคะ..
..ชอบตรงที่ว่า..
หลง..ลมเรน.. คนขี้หนาว..
..อิอิอิ..
ก็ ..เรน อยากเป็น.. ลมฝน ..นะคะ..
11 กุมภาพันธ์ 2547 05:31 น. - comment id 214838
ลมหนาวไย พัดมา อีกระลอก เหมือนกับหยอก ตัวฉัน หนาวสั่นยิ่ง ด้วยไร้คู่ เคียงใกล้ หมายแอบอิง ยิ่งนอนยิ่ง สั่นแขนขา ครวญหาเธอ พี่ตื่นมายังสั่น ๆ อยู่เลยนะครับ (สั่นสู้)
11 กุมภาพันธ์ 2547 07:38 น. - comment id 214845
ถึงคุณต๋องแต๋ง...ขอบคุณมากครับ เป็นเกียรติอย่ายิ่ง ถึงคุณsun strom...ขอบคุณนะครับ ถึงคุณเมจิคเชี่ยนสุดหล่อเจ้าพายุ ...หวัดดีพี่สุดหล่อครับ อิอิ ถึงคุณคีตะ...อิอิอ ขอบคุณครับ ... ถึงคุณ พิกุลทอง...ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยม ถึงคุณแก้ม...ป่อง...กลอนน่ารักมากครับ ขอบคุณมากนะครับ ถึงคุณตะแหง่ว...ขอบคุณครับ นิ้วอะไรล่ะครับที่ยกให้ นิ้วนางรึเปล่า อิอิ ถึงคุณในฝัน...ยินดีมากนะครับ ถึงคุณปลาวาฬสีน้ำเงิน...ขอบคุณมากนะครับ ถึงคุณผูหญิงไร้เงา...จ้พีสาวของผมน่ารัก ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ ถึงคุณราชิกา...เป็นเกีรติมากครับขอบคุณมากนะครับ ถึงคุณรักคุณคับ...ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน้อง พี่เองก็ไม่เก่งกาจอะไรมากมาย ถึงคุณเรน...ขอบคุณมากนะครับ เรนเป็นลมฝนที่แสนอบอุ่นอยู่แล้วนี่ครับ อิอิ ถึงคุณชัยชนะ...หนาวหน่อยละกันนะครับ...สั่นสู่เยี่ยมเลย อิอิ ขอบคุณพี่มากนะครับ (>* *
12 กุมภาพันธ์ 2547 13:42 น. - comment id 215130
..สวัสดีค่ะ... ....มาแระ... มัย...แฉะ...พิกล.. อ๋อ...เป็นเพราะฝน ทำเอาคนร้าวราน.. ..ป่านนี้.. คงมะมีลมฝนพัดผ่าน คงอบอุ่น..ชื่นบาน หายปวดมาน....แล้วc.......อิอิ ..~-~..
12 กุมภาพันธ์ 2547 15:54 น. - comment id 215212
ถึงกายหนาวแต่ใจเธอมีฉัน ที่คอยกันให้เธอนั้นยิ้มได้ เพราะเมื่อเธอร้องไห้ไม่มีใคร ให้รู้ไว้ฉันคนนี้เป็นเพื่อนเธอ /*/ยังมีคนนี้ที่คอยคิดถึงอยู่เสมอนะคะ ใกล้สอบแย้วคงไม่ค่อยว่างมาเล่นเท่าไร แต่ยังไงก็จะแวะมาบ่อยๆเท่าที่ทำได้นะคะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 06:21 น. - comment id 215552
ถึงคุณซอมพลอ... ขอบคุณนะครับ... ปวดมานแวดอะไรเหรอครับ อิอิ *-* ถึงคุณ ardin... ความห่วงใยส่งถึงแล้วนะครับ ยิดี และอบอุ่นเสมอ...*-* ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ*-*
13 กุมภาพันธ์ 2547 19:39 น. - comment id 215802
บรื๋อส์..หนาวจังเลยแฮะ .. สวัสดีค่ะพี่กวาง กลอนเพราะนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
