..๏ อยากเดินทาง..สู่แคว้นดินแดนฝัน ด้วยหมายมั่นมุ่งไปไม่ท้อถอย มีสองปีกติดหัวใจให้ล่องลอย ความหวังคอยเติมใจให้โบยบิน ถึงอ่อนล้าเหนื่อยหน่ายในบางครั้ง ยังเปี่ยมด้วยความหวังครั้งโผผิน เพียงแค่พักสักครู่ร่อนสู่ดิน แต่งเติมจินตนาการ..มุ่งมั่นไป ครั้นเรี่ยวแรงแกร่งกล้าอีกคราครั้ง พร้อมความหวังอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ ถลาร่อนล่องลอยคว้างด้วยพลังใจ ผ่านพฤกษ์ไพรมหาสมุทร..สุดเพลิดเพลิน มองลงสู่เบื้องล่างช่างอัศจรรย์ เกินประพันธ์บทกวีที่กล่าวเกริ่น สุดงดงามรื่นฤทัยให้จำเริญ เห็นโนนเนินสูงเด่นเร้นเมฆา มองท้องฟ้าสีครามอีกน้ำใส จึงเผลอใจรื่นรมย์สมปรารถนา เป็นภาพฝันหรือไรใคร่พิจารณา ตระการตายิ่งนัก..ยากลืมเลือน อันความงามธรรมชาติพิลาสนัก แจ้งประจักษ์แก่ใจหาใดเหมือน แม้นบินผ่านเลยไปคล้ายย้ำเตือน ตรึงตราเหมือนสลักใจ..ไปนิรันดร์ ทางที่ทอดยาวไกลสุดปลายฟ้า ปรารถนาบินให้ถึง..ซึ่งฝั่งฝัน ร่ายบทกวีเอื้อยเอ่ยเปรยจำนรรค์ แสนสุขสันต์ชมโลกกว้างอย่างเสรี ๚ะ๛
อัลมิตรา 2 มี.ค. 2547 16:20 น. - ID 47813 
1444
15
0
2 มีนาคม 2547 16:32 น. - comment id 223824
ข้ามมาเถิด...... แม้ฉันจะไม่รู้ว่า ณ เบื้องหลังและด้านข้างของฉันจะมีอะไรอยู่บ้าง รู้แต่เพียงว่า ตรงนี้ ... ตรงที่ฉันยืนอยู่ มีสองแขน กับหนึ่งอกอุ่น รอรับเจ้าอยู่ บินมาเถิด .... บินมาสู่ฟากฝั่งนี้ เพื่อเราจะดำเนินร่วมกันต่อไป สู่หนทางที่ทอดยาวไกลสุดปลายฟ้า
2 มีนาคม 2547 16:41 น. - comment id 223829
:) ยินดีด้วยค่ะ
2 มีนาคม 2547 17:01 น. - comment id 223837
อ่านแล้วล่องลอยเลยล่ะค่ะ แวะมาชื่นชมผลงาน นะคะ
2 มีนาคม 2547 17:08 น. - comment id 223843
เมื่อเดินทางถึงแคว้นแดนดินฝัน ย่อมเสกสรรค์หลายหลากมากนักเหลือ ทั้งความรัก ... ความอบอุ่นมีล้นเฟือ พร้อมจุนเจือให้กับคนสับสนใจ แบกความรักความจริงใจเอามาฝาก เอามาจากแดนดินถิ่น ไหน...ไหน ฝากเอาไว้ให้มิ่มิตรตรงกลางใจ เก็บไว้ให้ดี ...ดี..นะที่รัก...
2 มีนาคม 2547 17:22 น. - comment id 223859
*แก้กลอนน่ะ มะช่ายแก้ผ้า เมื่อเดินทางถึงแคว้นแดนดินฝัน ย่อมเสกสรรค์หลายหลากมากนักเหลือ ทั้งความรัก ... ความอบอุ่นมีล้นเฟือ พร้อมจุนเจือให้กับคนสับสนใจ แบกความรักความจริงใจเอามาฝาก เอามาจากแดนดินถิ่น ไหน...ไหน ฝากเอาไว้ให้เพื่อมิ่มิตรตลอดไป เก็บเอาไว้ให้ดี ...ดี.. นะที่รัก...
2 มีนาคม 2547 17:24 น. - comment id 223862
*แก้กลอนน่ะ มะช่ายแก้ผ้า เมื่อเดินทางถึงแคว้นแดนดินฝัน ย่อมเสกสรรค์หลายหลากมากนักเหลือ ทั้งความรัก ... ความอบอุ่นมีล้นเฟือ พร้อมจุนเจือให้กับคนสับสนใจ แบกความรักความจริงใจเอามาฝาก เอามาจากแดนดินถิ่น ไหน...ไหน ฝากเอาไว้ให้เพื่อมิ่งมิตรตลอดไป เก็บไว้ให้ดี ...ดี.. นะที่รัก...
2 มีนาคม 2547 17:25 น. - comment id 223863
ถึงเมื่อไหร่บอกด้วยนะ จะได้ตามไปเยี่ยมเยียนกัน
2 มีนาคม 2547 17:34 น. - comment id 223870
ยามมีปีกเมื่อสินชีวิน. คงมีอิสระมากมาย..*-* อ่านสนุกมากนะครับ *-*
2 มีนาคม 2547 18:19 น. - comment id 223881
ศิษย์พี่ครับ..รู้สึกว่าบทที่ ๔กับบทที่ ๕จะวางสลับกันนะครับ.. :)
2 มีนาคม 2547 20:05 น. - comment id 223934
เคยอ่านนิทานพระสุธน มโนรา นางมโนราติดปีกบินหนีกลับบ้าน เพราะตัวอิจฉาใส่ความ(สงสัยเกี่ยวกับหวัดนก) พระสุธนต้องเดินทางบุกป่า ฝ่าเขา ผ่านน้ำ ไปเพื่อตามตัวเธอกลับมา ก็แค่เป็นนิทาน ความเป็นจริงย่อมไม่เหมือนเช่นเรื่องนิทาน
2 มีนาคม 2547 21:17 น. - comment id 223992
หน้าส่วนตัว
..โห้ยย พี่อัลมิคะ.. มัย? ..วาดภาพ..
พี่ชายเรน..น่ากลัวจัง..
..พี่ชายเรน..มีหนวดมั้ย..?
มีดิคะ.. ก็ ..พี่ชาย เป็นผู้ชาย.. เอ ..รึว่า ม่ายมี..
..แบบ เรน ..ก็ม่ายรู้..งงๆ..นะคะ.. ไว้เรน..กลับบ้าน.. ไปถาม อีกที..นะคะ..
(แต่เรนกลัว.ผู้ชายมีหนวด ..ดุ.. พี่ชายของเรน ..ไม่เก็บหนวดไว้หรอก อิอิอิ..)
มีเครา..ด้วยหรอคะ..
เคราสีเขียว.. มีดิคะ..
พี่ชายบอก ..ต้องโกนทิ้ง ..ทุกวัน..นะคะ..อิอิอิ..
..พี่อัลมิ ..ไม่ต้องกลัวนะคะ..
พี่ชายของเรน.. หล่อ เท่ ..ใจดี.. ม่ายดุ..
..เหตุผลดีๆ มากมาย..ของพี่ชาย ..ที่เรน.. ต้องยอมแพ้..ทุกที ..นะคะ..
พี่ชาย..คือ ความมหัศจรรย์..ของเรน ...
แบบ เรน.. อยากอวด..พี่ชาย.. อิอิอิ..
2 มีนาคม 2547 21:44 น. - comment id 224019
เพราะมากๆๆค่ะ
2 มีนาคม 2547 22:15 น. - comment id 224039
อยากร่วมเดินทางไปด้วยกัน.. แบกเป้แห่งความฝัน และกระติกน้ำแห่งไมตรี ทิ้งภาระทุกอย่างไว้ตรงนี้ ในราตรีอันเงียบงัน.. จะกางปีกให้กว้าง จะเบิกทางอย่างแข็งขัน ไปไหนเราก็ไปกัน ตื่นจากฝัน..พร้อมเรี่ยวแรง.. ..สู้ต่อไป ...น่ะ.......เออ...
2 มีนาคม 2547 23:10 น. - comment id 224066
จะไปไหนหรือ คือว่าอยากถาม จะได้ไปตาม ฝั่งฝันของเธอ ไปถึงฝั่งไหน ตามไปเสมอ ไม่อยากละเมอ รอเก้อทุกที
2 มีนาคม 2547 23:20 น. - comment id 224069
คุณศศิชนก .. ขอบคุณมากค่ะ หวังว่าเมื่อเดินทางถึงปลายทางนั้น คำมั่น จะยังคงอยู่ .. คุณทิกิ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณกระหนุงกระหนิง .. เรามาบินกันเถอะค่ะ ติดปีกแห่งฝันกัน ยัยไหม .. ณ ถิ่นนี้ไร้รักที่เพริศแพร้ว ใจเลยแผ่วเหงาหงอยคอยถวิล จะข้ามไปลัดฟ้า..ข้าฯจะบิน ลบเลือนสิ้นความหลังอย่างก่อนกาล ขมิ้นไพรสิงในหัวใจข้าฯ จึงแกร่งกล้ายากที่ใครใคร่ประสาน จวบจนสิ้นชีวินและวิญญาณ มันสุดค้านกู่กลับแม้ยับเยิน ไอซ์ .. งั้นแพ๊คกระเป๋าได้เลย สหายฯ คุณพู่กันของหูกวาง .. ขอบคุณมากค่ะ ศิษย์น้อง ..ขอบคุณจ๊ะ ศิษย์พี่แก้ไขแล้ว แบบว่าแว๊ปจากงานแล้วรีบๆ เลยไม่ได้ตรวจทาน มึนไปหน่อยค่ะ คุณชัยชนะ .. จะบุกป่าแดนดงคงจิตมั่น มิหวาดหวั่นพรานไพรใคร่จับขาย หรือเด็ดปีกยากหนี..ชีวีมลาย ทอดร่างกายไร้การบินสิ้นรำพัน ฝันที่ยาวกว้างไกลสุดปลายฟ้า ดับชีวาบินไม่ถึง..จึงอาสัญ ก็จะขอภาวนาข้าฯจำนรรค์ ติดปีกพลันยามข้าฯดับลับชีพลง น้องเรน.. โห พี่ชายที่มหัสจรรย์ของน้องเรน .. อืมม เขาเป่าหมากฝรั่งให้เป็นบอลลูนยักษ์เป็นมั๊ย แล้วก็โพล๊ะแตกติดจมูก แบบนี้ต้องทำเป็นแน่ๆเลย พี่ชายของน้องเรนเท่ห์จัง คุณกระดานโต้คลื่น ..ขอบคุณมากค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. หวานใดหนอคำใครหมายสุขสม ช่างรื่นรมย์ขมิ้นไพรใจใหลหลง มาขับกล่อมพยอมเจ้าเคล้าบรรจง วางกานท์ลงเบื้องหน้าน่ายินดี คำใดหนอขอขานอีกสักหน จากเบื้องบนซ้ายขวาอย่าหลบหนี ขมิ้นไพรที่ปวดร้าวเศร้าฤดี อาจพอมีแรงบินยังถิ่นไกล .. จ๊ะ ..ไปด้วยกันนะ
2 มีนาคม 2547 23:22 น. - comment id 224072
คุณสมเป็ด .. ( โดนัลดักซ์ หรือเปล่าคะ ..) ชอบจังชื่อนี้ น่าทาน .. ขมิ้นน้อยอาจด้อยเรี่ยวแรงหด บินลัดลดอ่อนล้าระอาหนอ ไร้นกบินเคียงข้างหว่างพนอ ไร้ปีกคลอคู่จิตคิดให้ตรม หนทางไกลแสนไกลเกินไปถึง อาจล้มตึงชีวาอุราขม อาจบาดเจ็บปวดร้าวเศร้าระทม อาจติดหล่มจมปลักปีกหักเอย
3 มีนาคม 2547 08:36 น. - comment id 224171
บินบินบินได้ยินไหมนั่น เสียงรำพันข้ามมาจากฟ้าฝัน ส่งเสียงแผ่วแว่วคำเกินจำนรร โผบินดั้นข้ามไปในวันคืน ดุจอินทรีพลีกายมิหมายเนื้อ มิอยากเหยื่อลิ้มรสจำอดฝืน ปล่อยอินทรีย์พลีไปมิยั่งยืน หับปีกฟื้นขึ้นบินละอินทรีย์ มาเยี่ยมมาเยือนครับ
3 มีนาคม 2547 11:53 น. - comment id 224255
ชอบบทนี้มากเป็นพิเศษค่ะ อัลมิตรา เราเป็นแบบนี้ ในบางที +^_______^+
3 มีนาคม 2547 14:28 น. - comment id 224319
มีความฝันอันงดงามให้แหวกว่าย แต่ไม่กล้าย่างกรายเข้าไปถึง เพราะความฝันคือโลกใบหนึ่ง ที่หัวใจรำพึงเฝ้าติดตาม - - เพราะความฝัน คือโลก ที่บางครั้ง ไม่อาจทำให้เป็นความจริงได้ ฉะนั้น เราจึงปล่อยให้ความฝันล่องลอย - - คิดถึงพี่อัลมิตราเสมอนะคะ
3 มีนาคม 2547 15:10 น. - comment id 224325
ฝั่งฝัน หวานล้ำ งามหนอ ละออ เอวบาง ร่างสวย แย้มยิ้ม เลิศล้ำ สำรวย เขินขวย มองเมียง เอียงอาย กวี ซีม่า มาพบ ประสบ นิยาม ความหมาย อยากถึง ฝั่งฝัน พรรณราย อุ๊ยตาย เพ้อเจ้อ เออเอง พลิ้วพลิ้ว ลมพัด ชายผ้า อุรา อวบอูม ตูมเต่ง ลมเอ๋ย ลมจ๋า..อย่าละเลง เร้าเร่ง สายลม โหมกายา ใจเอ๋ย หัวใจ เจียนคลั่ง ไกลฝั่ง อิดโรย โหยหา ฝั่งฝัน ภาพนี้ มิธรรมดา ตื่นจาก นิทรา คว้าไม่ทัน **มาชื่นชมผลงาน..ครับ**
3 มีนาคม 2547 17:40 น. - comment id 224394
คุณส่องหล้า .. ขอบคุณมากค่ะ สบายดีไหมคะ ๏ นกเจ้าเอย.... ไยมองผ่านเลยไปคล้ายมิเห็น ข้าฯเฝ้าคอยดูเจ้าทุกเช้าเย็น ก็หวังเช่นเจ้ากล้า...ตั้งตารอ เจ้าเริงแล่นไปไกลในโลกกว้าง จะอ้างว้างเหตุใดทำไมหนอ ฤๅขาดคู่คลอเคล้าพะเน้าพนอ ร้องเพลงรอโดดเดี่ยว...เหมือนเดียวดาย ๚ะ๛ คุณถนนสายเก่าฯ .. ขอบคุณมากค่ะ ใช่ค่ะบางทีเราอยากติดปีกฝันเหลือเกิน น้องดินสอ.. เพราะโลกฝัน ไม่ได้ทำร้ายเรา เราจึงไม่อยากตื่นจากฝัน คะ เพราะโลกฝันงดงามตามฉะนี้ อยากบินหนีจากโลกจริงไปอิงฝัน ความเป็นจริงที่เห็นอย่างเป็นกัน จึงรำพันติดปีก..แล้วหลีกไกล คุณกวีซีม่า .. ขอบคุณมากค่ะ พรรณาได้งดงามมากค่ะ หวิวหวิวลมพริ้วพรมร่าง แม่นวลนางสวยจริงหนอ ผมยาวประบ่าเคลียคลอ เริงระบำล่อล้อดวงจันทร์ งามจริงงามยิ่งแม่เอ๋ย ขอเปรยภิรมย์ชมสรรค์ พักตร์พริ้งเพริศแจ่มแอร่มกัญญ์ ประสบใจพลันวางจอง ค่ำคืนดึกดื่นชื่นไฉน ขับกลอนร่ายไปคล้ายฉลอง ติดปีกบินไปใครปอง นวลน้องครองคู่ชู้เชย
3 มีนาคม 2547 21:05 น. - comment id 224507
อยากเดินทาง..สู่แคว้นดินแดนฝัน ที่มุ่งมั่นฝ่าฟันไม่ท้อถอย อุปสรรคมากมายหรือนับร้อย ก็ไม่ถ้อยจะสู้ดูสักครั้ง ให้รู้ว่าสิ่งดีมีก่อเกิด ถึงกำเนิดด้วยใจที่มีหวัง จะบินให้สูงไปด้วยพลัง เพื่อให้สู่จุดฝันที่รอคอย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ยังไงก็บินให้ถึงซึ่งจุดหมายนะค่ะ*-*
3 มีนาคม 2547 22:30 น. - comment id 224527
ขอบคุณมากค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา ...
4 มีนาคม 2547 01:42 น. - comment id 224628
ณ.. วิมานสุดขอบฟ้าแห่งแมนสรวง
ไกลเกินล่วงที่คนเราจะไปถึง
หวานอิ่มเอมรสทิพย์สุดคำนึง
สุดซาบซึ้งห้วงหทัยหากไปชม
เห็นจะมีผู้ที่ใจมั่นและแกร่งกล้า
ไม่นำพาเกรงสิ่งใดจึงเหมาะสม
อิ่มเอมโอษฐ์รสหวานในอารมณ์
ผ่านตรอมตรมหักสลัดพัดทุกข์ไป
ขมิ้นเอยเธอจัดไว้ในทำนองนี้
ปีกอ่อนที่ล้ากลับแกร่งเป็นไฉน
ใจถูกชุบด้วยอำนาจแห่งทุกข์ไกล
จนดวงใจมีอำนาจให้เข้าเชยชม
วิมานสุดขอบฟ้าพร่างพรายเพริศ
แก้วประเสริฐสารพัดสีวิเศษสม
ทอประกายเป็นสายรุ้งงามน่าชม
คงกำนลคอยขมิ้นเจ้าเฝ้ากลับคืน.
แก้วประเสริฐ.
4 มีนาคม 2547 06:54 น. - comment id 224659
โห้ยย.. เรน..ขอโทษ..พี่อัลมินะคะ..
แบบ เรน..โพสผิด..
.พี่อัลมิลบ..ให้เรนด้วยนะคะ...
..แบบ ..เรนจะโพสที่กระทู้ ที่พี่อัลมิถามเรนนะคะ....
เรน..ขอบคุณนะคะ..
บทกลอน..ของพี่อัลมิ.. ไพเราะทุกบท..
..
ฝั่งฝัน.. ที่ใครๆ..ก็อิจฉา..
..หมู่มวลดารา .. มากมาย..
ท้องฟ้า....
..ม่ายได้แล้วดิคะ..
แว๊ป!..
4 มีนาคม 2547 08:58 น. - comment id 224677
คุณแก้วประเสริฐ .. ฝันให้ไกลไปให้ถึงซึ่งถิ่นฝัน ติดปีกพลันลอยละล่องท่องเวหา แม้นเหนื่อยหนักหยุดพักสักครั้งครา แล้วแกร่งกล้าบินใหม่ใจเสรี ณ ปลายทางระหว่างเหินบังเอิญเห็น มนุษย์เช่นทุกข์ใจไม่สุขขี ต้องซานซมซบร่างหมางฤดี น้ำตาปรี่สุดขมตรมหทัย อยากจะปลอบมอบใจให้กล้าแกร่ง เพิ่มเรี่ยวแรงที่อ่อนล้าท้าวันใหม่ ติดปีกฝันเพื่อแบ่งปันกำลังใจ แล้วบินไปอีกฟากฝั่งมิรั้งรอ แก้วเอ๋ยแก้วประเสริฐช่างเลิศนัก มีใจภักดิ์แด่กันยึดมั่นหนอ จะบินไปคู่ข้างอย่างเคลียคลอ ปลดความท้อ...เพื่อไปถึงซึ่งวิมาน น้องเรน.. แอะ แอะ พี่อัลฯ ทราบตั้งแต่แรกแล้วค่ะ ว่าน้องเรนมาผิดกระทู้กลอน แต่ไม่เป็นไรค่ะ คือว่าหากลบของน้องเรน ก็ต้องลบของพี่อัลฯ แล้วก็มีข้อความอีกยาวพรึดเลยที่อยู่ในการตอบครั้งเดียวกัน .. ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่ชายของน้องเรนไม่ถือ ..๕๕๕ พี่ชายของพี่อัลฯ ก็มองไม่เห็น .. สบายเราแล้วล่ะ .. มาเด็ดหนวดพี่ชายกัน นะ ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
