เอ่ยถ้อยถามถึงฟ้าผ่านท้องฟ้า ครวญรำลึกคราวครา..เคียงสมัย คู่มนเกยเกี่ยวก้อยร้อยมาลัย ทอสายใย ยวงรายเป็นสายรุ้ง แหวกม่านครึ้มเมฆาหาดอกสร้อย เห็นเจ้าลอยจรัสหล้า....นภารุ่ง พระพายพัดเบิกระพี ธุลีฟุ้ง ยังคงมุ่งมองมน..จนจันทร์ลับ นัยน์แห่งดาววาววอนชอนทั่วพื้น ค้นเม็ดทรายรายดื่นเพื่อสดับ ไอกมลอวลปรายรายระยับ กอบประกับประกบก้อนคืนคอนใจ บรรจงก่อแต่ละเกร็ด เม็ดประดิษฐ์ ส่องวิจิตรปราสาท..สะอาดใส ตั้งตระหง่านผงาดงามท่ามหทัย มีสายใยรุ้งรอบเป็นขอบรัก แม้นวันนี้..วันหน้าคงฟ้าสวย จรัสสลวยเรืองผองสองสลัก ราวตำนานนิรันดร์ร้อยที่ถ้อยทัก นภาภักด์ยังบรรเจิดเฉิดสีฟ้า
รัถยา 26 เม.ย. 2547 20:29 น. - ID 52175 
896
8
0
26 เมษายน 2547 21:20 น. - comment id 254825
หน้าส่วนตัว
ฟ้าเอยงามอร่ามนักถักทอฝัน
ยามเมื่อจันทร์เบือนหลบซบน่านฟ้า
ตะวันยอนซอนซอกออกเมฆา
จรัสแสงเรืองฟ้าประกายยล
ช่างสวยงามยามฟ้านภาทัศน์
งามจำรัสเคียงธารามาสถล
งามจากฟ้าทอดตาดินรินสายชล
คือธรรมชาติอันลุล้นสาดแสงธรรม
ทิกิ_tiki
26 เมษายน 2547 22:39 น. - comment id 254873
ใช่เลย....บทกลอนนี้ใช่เลย....สีฟ้าจรัสส่องไสว สีแห่งดวงใจสีใสใสสีทะเล....มีสาวน้อยเดินทัดดอกลั่นทมเดินตากลมบนริมหาด...ทอดน่องเดินอยู่คนเดียว....อื่มมคิดไปไกล...อิอิกลอนพี่พาหนู่ไปเดินเล่นซะแล้ว
26 เมษายน 2547 23:49 น. - comment id 254919
......... ......แทรกซ้อนซ่อนสม ......สายลมซอนไล้ ......เอมจากพรากใจ ......ร้อยจารรอยจำ ......ลึกหลากยากลอก ......ตรึงตอกหยอกคำ ......อวลเนื้อเอื้อนำ ......อุ่นเนานับนาน ........ทิกิ......ขอบใจมากนะ ........ยูกิ......ลองไปเดินเล่นสักสองสามวันซิ .
27 เมษายน 2547 08:06 น. - comment id 255052
อรุณสวัสดิ์ค่ะอารัน ..วันนี้ท้องฟ้ามันสีหม่น ๆอะคะ..อิอิ ก็ดูเหมือนฝนจะตก..ร้อนมักๆๆๆๆเลย ..เข้ามาอ่าน และก็จะไปแล้วค่ะ..อิอิ รักไปเรียนก่อนนะคะ....คิดถึงจ้ะคุณอา..อิอิ
27 เมษายน 2547 13:43 น. - comment id 255260
.......เพราะจังค่ะ........ **-** แวะมาเยี่ยมค่ะ
27 เมษายน 2547 14:03 น. - comment id 255276
เรียน.ท่านพี่รัถยา .ต้องขออภัยที่เมื่อวานมิสามารถตอบบทกลอนของท่านพี่ได้ เนื่องจากให้เกิดกระแสไฟฟ้าติดขัดเสียเป็นเวลานาน จึงได้แต่อึดอัด คับข้องใจยิ่งนัก ครั้นจะให้เจ้าพิราบคาบสารไปบอก ก็ให้ถึงฆาตเสียตั้งแต่หวัดนกระบาดครานั้น จึ่งแจ้งมาด้วยหวังเมตตาจากท่านพี่ว่าจะไม่ตัดรอน ลดค่าตัวน้องด้วยเหตุจำเป็นกระนี้ อนึ่ง ด้วยบทกลอนของท่านพี่บทนี้ ช่างมีความงาม และ ไพเราะจับจิตยิ่งนัก สร้างความยากลำบากต่อปัญญาน้องยิ่งนักที่จักตอบให้งดงาม และ ควรคู่ แต่ก็ให้อดรนทนมิได้ที่จะอยู่นิ่งเฉย ด้วยบทคำของพี่ ได้ปลุกเงาความคิด ให้ภาพแห่งอดีตพรายผุดขึ้นมารำไร จึงได้บทกลอนมาบอกเล่าสู่กันฟังบ้าง ด้วยถ้อยคำเรียบง่าย ด้อยปัญญาจะขัดเกลาด้วยตัวเอง จึ่งวานพี่ช่วยชี้แนะ ........................................................................................................................
27 เมษายน 2547 14:13 น. - comment id 255283
แรงบันดาลใจ.ปลุกน้องสู่ท้องทะเล (*** ไม่คิดเลยว่าจะแต่งได้ยาวขนาดนี้***) โอ้ลันล้าท้องฟ้าช่างงามหนอ ......................ได้เคลียคลอล้อลมชมชวนชื่น นักเดินทางบนเรือใหญ่ต่างกันยืน........................แลรินคลื่นเคลื่อนคล้อยลอยนาวา สู่จุดหมายเกาะใหญ่ชายประเทศ........................อาณาเขตอ่าวไทยไกลทักษา นามเกาะเต่านางยวนชวนยาตรา........................เพชรเลอค่าล้ำคุณจุนแผ่นดิน เมื่อก้าวล่วงตามทางหาดทรายขาว..................ทิวทอดยาวตัดทิวป่าครึ้มเขียว เสียงอื้ออึงถามรับทักกันเกลียว........................ต่างมองเหลียวแลตามทางของตน รีบปลดวางจัดไว้เข้าที่พัก.........................ไม่เหนื่อยนักอยู่เฉยไม่เป็นผล เปลี่ยนชุดเหมาะตรงไปหาดไม่รีบรน................เพลิดเพลินยลโฉมเฉลาในชุดงาม ผมสีทองตาสีฟ้าชาวต่างชาติ.......................เดินนวยนาดทอดยิ้มพริ้มยามผ่าน ต่างจุดหมายผันผ่านไปตามกาล..................กลับมาพานพบเอื้อเกื้อหนุนพา แม้นสื่อความตามประสาไม่รู้บ้าง.....................แตกด้วยต่างพันธุ์เผ่าเหล่าภาษา มิต้องเอ่ยแต่ซาบซึ้งด้วยสายตา.......................แทนวาจาจรดทิพย์หยิบยื่นไป แลเห็นหมายสื่อความบอกให้รู้........................เลียบเคียงดูถามไถ่ให้ได้ผล ล่วงสำเร็จลุความตามกมล......................จะได้ยลโฉมเจ้าใต้ทะเล เพียงแวบเดียวเรือน้อยลอยหน้าอ่าว................น้ำใสพราวราวกระจกมิหักเห ใส่ชูชีพสวมหน้ากากไม่ลังเล........................เสียงฮาเฮลอยล่องก้องในใจ ลอยผิวน้ำก้มหน้าเสียงฟืดฟัด........................มือก็ปัดขาก็พัดสะบัดโบก ให้ฉงนเพื่อนใต้ทะเลโลก........................ลืมเรื่องโศกทุกข์เศร้าที่ผ่านมา เจ้าปลาน้อยสลิดหินรวมเป็นหมู่....................พิศเพลินดูน่ารักเป็นนักหนา โน่นการ์ตูนตัวน้อยว่ายไปมา........................ไม่ห่างตากอดอกไม้ใต้ทะเล ปาการังเขากวางคณานับ......................ขึ้นสลับกองโขดแนวผาหิน อุ้ย! ดูโน่นอะไรบนพื้นดิน......................กำลังกินดาวน้อยด้วยลำพอง อ๋อ ! เจ้ากุ้งตัวโตหน่วยก้ามใหญ่...................ไม่ใส่ใจสายตาใครจะมองจ้อง โอ้ย ! เจ้าเม่นหนามแหลมอย่าได้ลอง............สัมผัสต้องร้องเจ็บให้เข็ดจำ ลอยละล่องท่องจนแดดจะลาลับ...................จำต้องตัดใจกลับไปพักก่อน รอวันรุ่งพรุ่งจะมาไม่ตัดรอน......................ยังไม่จรจากลาไปไหนไกล ค่ำคืนหลับปรุงจิตนิมิตรชื่น.......................เช้าจึงตื่นเบิกบานใบหน้าใส แม้นตัวคล้ำกล้ำแดดไม่เป็นไร......................จะกลับไปลุยใหม่ให้ถึงเย็น .......................................................................................................................
27 เมษายน 2547 18:06 น. - comment id 255481
อืม ทำให้นัทคิดถึงตอนสมัยเรียนจัง อยากย้อนเวลากลับไป นั่งล้อมวงกับเพื่อน ๆ พูดคุยถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเราแต่ละคน บรรยากาศเดิม ๆ ที่เราคุ้นเคย ทะเลคือที่ ๆ พวกเราทั้งหลายมีความสุขพอเห็นทะเลต้องคิดถึงมิตรภาพที่แสนดีระหว่างเพื่อน คิดถึงจริงๆ แต่งได้เห็นภาพอีกแล้วอ่ะ คุณอาผู้น่ารัก
29 เมษายน 2547 01:30 น. - comment id 256548
....ลี่ลองดูก่อนจ้ะ.....แล้วจะช่วยเป็นกำลังใจให้ นะ.........
29 เมษายน 2547 01:35 น. - comment id 256550
มาชื่นชม และได้ชื่นชมถึงสองทั้งรัถยา และ ลี่
29 เมษายน 2547 12:56 น. - comment id 256726
พี่รัน...คอยเกลาให้ก่อนนะคะ............... กลับจากเขาสก จะเอามาโพสให้ช่วยแนะนำใหม่ค่ะ แหะๆ ข้างบน...ผิดฉันทลักษณ์หมดเลยค่ะ เอาใหม่ค่ะ...เอาใหม่...ขอไปซ่อมแป๊บนะคะ ...........................................................................
29 เมษายน 2547 14:20 น. - comment id 256764
รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ขอบคุณมากนะที่มาเยือน.... ..............เอาบัวผุดมาฝากด้วยนะ ลี่
2 พฤษภาคม 2547 00:58 น. - comment id 258405
อยากแต่งแจมมั่งอ่ะลุง แต่แต่งม่ะเปงอ่า-_- กลอนนี้ใช้คำไพเราะมากค่ะ
2 พฤษภาคม 2547 23:17 น. - comment id 258921
อิอิ มาอ่านงานลี่แล้วน่ารักจัง
3 พฤษภาคม 2547 20:50 น. - comment id 259639
............ก้อย...ก้อยก็เขียนได้...ลองซิ ..........ใช่อ่ะ ทิกิ แกบรรยายละเอียดยิบเลย....อิอิ
4 พฤษภาคม 2547 13:22 น. - comment id 260154
แหะๆ ขอใช้สิทธิ์พาดพิงค่ะ.... ไปซ่อมเรื่องสัมผัสมามาใหม่ค่ะ รู้สึกยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พี่ๆ ช่วยเกลาให้ด้วยนะคะ... ............................แรงบันดาลใจ.ปลุกน้องสู่ท้องทะเล (ฉบับลองแก้ไขใหม่) ............................ พิศเพลินมองท้องฟ้านภาผ่อง............ละลอยล่องชลธีวารีสาย นักเดินทางกลางเรือใหญ่แลสบาย.ดั่งจะคลายปลดทุกข์มิรุกรน มุ่งจุดหมายเกาะใหญ่ชายประเทศ....อาณาเขตอ่าวไทยห่างไกลหน นามเกาะเต่านางยวนมาชวนยลจักต้องมนต์ตรึงติดวิจิตรจร เยื้องก้าวย่างลมโบยโชยสะบัด....คลื่นม้วนจัดเกลียวซัดแล้วพัดถอน ยิ้มสลักทายทักมิตัดรอน.อรชรซึมซับสดับยล เข้าเคหาจัดวางที่ทางพัก.....ไม่เหนื่อยนักเฉยเย็นไม่เห็นผล ได้ชุดเหมาะเลาะริมหาดไม่ร้อนรน.นฤมลดื่มด่ำด้วยสำราญ ผมสีทองตาสีฟ้าด้วยต่างชาติ.........เดินนวยนาดทอดยิ้มพักตร์พริ้มผ่าน แตกที่ต่างผันล่วงไปตามกาล......กลับนำพานพบเอื้อหนุนเกื้อกัน แม้นสื่อความตามประสาไม่รู้บ้าง...หากไม่ร้างน้ำจิตไม่คิดผัน ยิ้มเพียงน้อยร้อยภาษาส่งแทนกัน..ไร้จำนรรจ์แต่รู้พลันคำวาจา แลเห็นหมายสื่อความบอกให้รู้...เลียบเคียงดูถามไถ่ไร้กังขา ล่วงสำเร็จลุความตามเวลา....ชวนกันพาชมลีลาใต้ทะเล เพียงวิบเดียวเรือลอยคอยหน้าอ่าว...ชลสกาวใสสลักมิหักเห ใส่ชูชีพสวมหน้ากากไม่ลังเล..เสียงฮาเฮร้องก้องในห้องใจ ลอยผิวน้ำก้มหน้าเสียงฟืดฟัด.......มือก็ปัดขาก็พัดสะบัดไหว ให้ฉงนใต้ท้องทะเลไทย................ตื่นฤทัยลืมโลกที่โศกมา เจ้าปลาน้อยสลิดหินรวมเป็นหมู่...พิศเพลินดูน่ารักเป็นนักหนา โน่นการ์ตูนส้มขาวว่ายไปมา.........ไม่ห่างตาสินธุ์สมุทรสีดุจนิล ปาการังเขากวางคณานับ.............เคียงสลับเรียงแถวกับแนวหิน อุ้ย! ดูโน่นอะไรบนพื้นดิน.............กำลังกินดาวน้อยด้วยลำพอง อ๋อเจ้ากุ้งตัวโตหน่วยก้ามใหญ่...ไม่ใส่ใจผู้ใดใครมองจ้อง โอ้เจ้าเม่นหนามแหลมอย่าได้ลอง.สัมผัสต้องร้องเจ็บให้เข็ดจำ ลอยละล่องท่องจนแดดจะลาลับ..จำต้องกลับหักใจพักไว้ก่อน รอวันรุ่งพรุ่งจะมาไม่ตัดรอน.ยังไม่จรลาจากทิ้งพรากไกล ค่ำคืนหลับปรุงจิตนิมิตรชื่น.........เช้าจึงตื่นพบพาใบหน้าใส แม้นตัวคล้ำกล้ำแดดไม่เป็นไร.....จะกลับไปลุยใหม่ให้ถึงเย็น .....................................................................................................................
4 พฤษภาคม 2547 14:43 น. - comment id 260221
........ยอดเยี่ยมเลยลี่เอ๊ย....มาสมัครเป็นสมาชิกซะ พี่จะได้ไปชื่มชม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
