หน้าส่วนตัว
เสียแรงรักฝากความหวังไว้ในชีวิต
เสียแรงคิดคร่ำครวญใจใฝ่หวนถวิล
เสียน้ำใจในความระลึกเป็นอาจินต์
เสียหมดสิ้นในความรักที่โปรยมา
เสียแรงรักใคร่เสียแรงใฝ่ใจจำ
เสียถ้อยน้ำคำเคยเสกสรรวาจา
เสียแรงรักเธอเคยอยู่เป็นคู่ชู้ชีวา
เสียสิ้นปรารถนากลับไปหาชู้ใหม่
เสียแรงรักสร้างไว้ในทุกสิ่ง
เสียหมดสิ้นในอนาคตอันผ่องใส
เสียใจหนอใครปลอบอย่าเสียใจ
เสียความอาลัยที่มอบไว้แด่เพียงเธอ
เสียแรงรักอันมากมายมีในชีวิต
เสียใจจิตที่เฝ้ารักถนอมไว้อยู่เสมอ
เสียไปแล้วความรักพร้อมกับเธอ
เสียน้ำตาที่ใฝ่เพ้อละเมอครวญ
เสียแรงรักที่มอบไว้มลายสิ้น
เสียลมลิ้นความรักหวานที่ได้หวน
เสียศูนย์ของหัวใจไปสุดรัญจวน
เสียความสงวนของชายมลายไป
เสียแรงรักฝากหวังไว้ในอนาคต
เสียทั้งหมดไม่กลับหวนถวิลสลาย
เสียไปแล้วพร้อมน้ำตาที่โปรยปราย
เสียน้ำใจสิ้นสลายหน่ายรักโรยลา.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 4 พ.ค. 2547 12:34 น. - ID 52722 
1011
33
0
4 พฤษภาคม 2547 12:56 น. - comment id 260143
เสียแรงรักที่มอบให้ด้วยใจนี้ เสียแรงทีคิดไว้ว่าใจมั่น เสียเสียแล้วคนห่วงใยให้ผูกพัน เสียจากกันไม่กลับมาหาเหมือนเดิม *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 13:36 น. - comment id 260162
นับเจ้าเสีย นับได้ ยี่สิบหก นำตาตก ใครขว้าง แก้วทิ้งหนอ ปรับที่เสีย ตัด เ-ย ก็ดีนอ สีหวานรอ รักแก้ว ไม่แห้วนา ลองนับคำว่าเสียจากกลอนคุณได้ ยื่สิบหก ถ้าจะว่าใครโกหก ก็คงจะแรงไปนะ 55555 โทษที ไม่ว่างจริง ..สมองเป็นลูกข่างไปแล้ว อรุโณทัย อาภาภัส
4 พฤษภาคม 2547 13:36 น. - comment id 260163
นับเจ้าเสีย นับได้ ยี่สิบหก นำตาตก ใครขว้าง แก้วทิ้งหนอ ปรับที่เสีย ตัด เ-ย ก็ดีนอ สีหวานรอ รักแก้ว ไม่แห้วนา ลองนับคำว่าเสียจากกลอนคุณได้ ยื่สิบหก ถ้าจะว่าใครโกหก ก็คงจะแรงไปนะ 55555 โทษที ไม่ว่างจริง ..สมองเป็นลูกข่างไปแล้ว อรุโณทัย อาภาภัส
4 พฤษภาคม 2547 13:47 น. - comment id 260170
ร้างสวาท ขาดสิ้น นกบิน โบยโบก ลมกรรโชก พัดแรง นั่งมองตาน้องแน่ง ค่ำแลงแกงขี้เหล็ก ตักป้อนคำโต ร้องโฮหยิกหยอก ยังจำมั่นเอย
4 พฤษภาคม 2547 14:24 น. - comment id 260192
เอ่อ ดื่มเครื่องดื่มเกลือแร่นะคะ แรงจะได้กลับมา อิอิ แซวเล่นนะ แวะมาอ่านบทกลอนค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 15:01 น. - comment id 260241
เสียแรงรักใคร่ เสียแรงปักใจจริง... ได้แรงบันดาลใจจากเพลงที่ร้องแบบนี้หรือเปล่าคะ ^ ^ อิ อิ ล้อเล่นนะคะ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ แต่...... คือ............ เอ่อ แบบว่าเห็นชื่อกลอนแล้วไม่ค่อยกล้าเข้ามาดูอ่ะค่ะ แฮะๆ
4 พฤษภาคม 2547 15:58 น. - comment id 260317
เสียเวลาไปมากลำบากแล้ว เสียทั้งแก้วเสียทั้งขวดปวดสมอง เสียกับแกล้มแหนมเนืองเปลืองยาซอง เสียยาดองลองหมักตักขึ้นมา เสียทั้งรสหมดทั้งกลิ่นสิ้นสติ เสียความริเริ่มสูตรสุดสรรหา เสียหัวว่านนำประสานเป็นตัวยา เสียเงินตรารวบรวมมาว่าน้ำเมา.. *แวะมาแจมค่ะ อันนี้ไม่เสียความรักน่ะแต่เสียประสาทแทน อิอิ..* ..
4 พฤษภาคม 2547 16:48 น. - comment id 260385
คุณแก้ว แต่งได้ดลใจมากค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 17:01 น. - comment id 260404
แต่งได้ดีมากๆๆเลยค่ะ .. แวะมาทักทายค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 17:03 น. - comment id 260408
..สวัสดีค่ะ.. ...เสียแรงรักฝากใจไว้ใกล้ชิด ถูกเบือนบิด เจ็บหนักรักหนนี้ อยู่เหมือนตาย..ทั้งโศก...โชคไม่ดี น้ำตานี้...ไหลเวียน..เจียนคลั่งตาย ..จริงๆ นะคะ ตอนนี้.... ..~-~...
4 พฤษภาคม 2547 17:58 น. - comment id 260457
เสียแรงรักปักใจให้ใหลหลง เฝ้าพะวงพร่ำเพ้อละเมอหา เสียแรงใจมอบไว้ทั้งชีวา เสียเวลานาทีทองของหัวใจ....ฯ อะไร?..จะเสียมากมายขนาดนั้นคะ...กลอนเศร้าแต่เพราะค่ะ..มาทักทายกันนะคะ..สบายดีมั้ย?...
4 พฤษภาคม 2547 18:30 น. - comment id 260471
เสียอะไรไม่เท่าเสียเวลา ยิ่งเพ้อหา ยิ่งไม่คุ้มสักเท่าไร เสียแรงรัก เสียได้ก็เสียไป แต่เสียใจอย่าให้มากควรพอดี งานดีเหมือนเดิมนะคะ แต่จริงๆแล้วเสียอะไรก็ไม่ร้ายเท่าเสียเงินจริงไหมคะ
4 พฤษภาคม 2547 22:51 น. - comment id 260678
คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
เสียอะไรไม่ว่าอย่าให้เสียรัก
เสียสมองนักค้นหาเรื่องเสีย
เสียน้ำขวดไปต้องค้นหาไอเดีย
เสียอ่อนเพลียได้เสียยี่สิบหกพอดี.
แก้วประเสริฐ.
แฮะ...คิดขึ้นมาตามอารมณ์เพลงสุนทราภรณ์จ้า เลยเปลี่ยนแนวเสียบ้างเดี๋ยวเขาจะเบื่อ...อิอิ
4 พฤษภาคม 2547 22:56 น. - comment id 260685
คุณอาภาภัส
เสียนี้ผมคิดได้เมื่อฟังเสียง
บรรจงเรียงเรื่องเสียเกือบแทบแย่
แต่ก็สนุกสนานจนไม่รู้สึกท้อแท้
เพียงแต่แย่ไม่ได้นับดั่งคุณบอกมา.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากเลยครับ....คุณนี่สุดยอดเลยละเอียดละออมาก ผมเองยังไม่ได้นับคำว่าเสียเลยขอบคุณมากครับ
4 พฤษภาคม 2547 23:01 น. - comment id 260692
คุณ วิจิตร ภู่เงิน
ร้างสวาทมิได้ขาดดังกลอนแน่
มันเพียงแต่แต่งขึ้นตามเพลงเสียง
บรรยายรักที่ชอกช้ำไว้เขาเรียบเรียง
เราแต่เพียงเสริมแต่งต่อให้พองาม.
แก้วประเสริฐ.
พี่เพียงหาสิ่งแปลกๆใหม่ๆจ้า...เพื่อให้มันสอดคล้องกับอารมณ์กลอนทั้งหลายที่มาลงไว้ในเรือนไทยนะ.....อิอิ
4 พฤษภาคม 2547 23:07 น. - comment id 260701
คุณ ตฤณ
ไม่เป็นไรครับดีเสียอีก เราเพื่อนกันนี่นากระเซ้าเย้าแหย่กันเล่นบ้างทำให้อารมณ์เราแจ่มใสนะ อันที่จริงผมแต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงเพลงของครูสุนทราภรณ์ท่านร้องมา เกิดชอบใจเลยได้จินตนาการเขียนมาให้เพื่อนๆได้สนุกสนานกันเล่นครับ ขอบคุณมากนะที่ไม่เคยลืมแก้วประเสริฐ.เลยครับ
แก้วประเสริฐ.
4 พฤษภาคม 2547 23:11 น. - comment id 260706
คุณ เพียงคนเดียว
แหมผมหรือจะกล้านำเรื่องบัดสีมาลงในเรือนไทยให้เสียภาพพจน์ของสถาบันได้ ผมเองแต่งเรื่องนี้เหมือนดั่งคุณคิดแหละครับ คือว่าขณะนั่งดูกลอนในเรือนไทยอยู่นั้น เพลงของครูสุนทราภรณ์ร้องขึ้นมาพอดี ผมเองนั้นชอบเพลงเก่าๆอยู่แล้ว เลยเกิดจินตนาการรีบแต่งวันนี้เองและลงเสียเลยกลัวลืมครับ ฉนั้นหากคุณเห็นกลอนของแก้วประเสริฐ แล้วไม่ต้องกลัวหรอกครับแม้ชื่อเรื่องจะดูน่าหวาดเสียวเพียงเพื่อต้องการแหย่อารมณ์เพื่อนเท่านั้นเองครับ และขอขอบคุณมากที่มาเยี่ยมครับโอกาสหน้ามาใหม่นะครับ
แก้วประเสริฐ.
4 พฤษภาคม 2547 23:16 น. - comment id 260716
คุณ กุ้งหนามแดง
เสียจริงๆที่ผมมิได้ดื่มเบียร์และเหล้า
มันเกิดเศร้าเพราะเพื่อนฝูงนั้นหนีหาย
เสียความสนุกสนานบันเทิงที่ต้องจากไป
แต่มิเสียดายเพราะตื่นมาอารมณ์ดี...........อิอิ
แก้วประเสริฐ.
แหม...กลอนคุณสมกับเป็นยอดหญิงนักกลอนเจียว....ให้นึกน้ำลายซอเลย..อิอิ เสียดายจัง.
4 พฤษภาคม 2547 23:16 น. - comment id 260719
คุณ กุ้งหนามแดง
เสียจริงๆที่ผมมิได้ดื่มเบียร์และเหล้า
มันเกิดเศร้าเพราะเพื่อนฝูงนั้นหนีหาย
เสียความสนุกสนานบันเทิงที่ต้องจากไป
แต่มิเสียดายเพราะตื่นมาอารมณ์ดี...........อิอิ
แก้วประเสริฐ.
แหม...กลอนคุณสมกับเป็นยอดหญิงนักกลอนเจียว....ให้นึกน้ำลายซอเลย..อิอิ เสียดายจัง.
4 พฤษภาคม 2547 23:20 น. - comment id 260729
คุณ นิดหน่อย
จ้า...ขอบคุณมากนะ...เพียงเพื่อแหย่เล่นๆตามประสาคนเพ้อฝันนั่นแหละนะ อย่าคิดมาก....ผมเขียนขึ้นตามเสียงเพลงดังกล่าวไว้ด้านบนจ้า
แก้วประเสริฐ.
4 พฤษภาคม 2547 23:23 น. - comment id 260736
คุณ กระดาษกาว
ครับขอบคุณมากครับ ผมแต่งกลอนเพื่อให้ตัวเองสนุกสนาน ร่าเริง ไม่เคลียดจึงไม่ค่อยจะยุ่งยากกับการพอร์ตเรื่องหรอกครับ เจออะไรชอบใจก็เขียนตามสภาพสิ่งแวดล้อมครับ...โอกาสหน้าเชิญเยี่ยมบ้านแก้วประเสริฐอีกนะครับ ขอบคุณอีกครั้ง
แก้วประเสริฐ.
4 พฤษภาคม 2547 23:27 น. - comment id 260746
สวัสดีครับ
คุณ ซอมพลอ
เสียรักไปอย่าได้คิดให้จิตใจเศร้า
หากมิเราเขานั่นแหละเป็นได้ในทุกสิ่ง
นับประสาอะไรกับความรักไม่แท้จริง
ทุกๆสิ่งล้วนเกิดได้เพราะปลายลิ้นคน.
แก้วประเสริฐ.
รักเกิดแล้วดับไป.....ดับไปแล้วเกิดรักใหม่ได้.
4 พฤษภาคม 2547 23:32 น. - comment id 260755
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อน
เสียแรงรักไปในครั้งเมื่ออดีต
เป็นลิขิตที่ได้เริ่มแรกรักใหม่
บัดนี้เล่ากาลเวลาได้ผ่านไป
อดีตไซร้คือบทเรียนดุจเช่นครู.
แก้วประเสริฐ.
สวัสดีเพื่อนรัก...ใช่อดีตคือบทเรียนสอนให้เราเป็นคนขึ้นมา แม้นเป็นความจำที่ยากจะเลือนหาย เมื่อเป็นปัจจุบันและอนาคต คือสิ่งที่เราควรจะระลึดและเดินให้ถูกทางต่อไป ขอบใจเพื่อนรักมากที่ให้กำลังเสมอมาจ้า
4 พฤษภาคม 2547 23:38 น. - comment id 260760
คุณ ชาติกานต์
เสียเวลาเงินทองพอจะหามาได้
เสียเพื่อนไปเช่นชาติกานต์นั้นอย่าหมาย
เพราะเวลาเงินทองยศฐานั้นของนอกกาย
แต่น้ำใจของชาติกานต์ยากจะลืมเลือน.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณเพื่อนมากนะ...ไม่เคยลืมแก้วประเสริฐ.เลย
4 พฤษภาคม 2547 23:56 น. - comment id 260776
ขอบคุณค่ะ
5 พฤษภาคม 2547 01:39 น. - comment id 260844
แต่งได้ดีมากคะ ใช้ภาษาให้อารมณ์มาก **แวะมาชื่นชม และก็ได้ชมจริงๆด้วย**
5 พฤษภาคม 2547 07:20 น. - comment id 260892
เสียมากมายเรื่องรักพักดวงจิต ต้องเลิกคิดให้ใจหายสับสน หยุดก้าวก่อนผ่อนกายคลายกมล ค่อยเริ่มต้นเดินต่อ....ขอสู้ตาย ................................................ อิอิ ไม่รู้จะจบยังไง
5 พฤษภาคม 2547 12:11 น. - comment id 260994
เสียใดเล่าเท่าเสียใจที่รักร้าง รักเพียรสร้างเพื่อเราและเพื่อเขา สุดท้ายเราชอกช้ำระกำเนา ทั้งเราเขาต่างรู้รักหลอกลวง
5 พฤษภาคม 2547 12:12 น. - comment id 260995
เสียใดเล่าเท่าเสียใจที่รักร้าง รักเพียรสร้างเพื่อเราและเพื่อเขา สุดท้ายเราชอกช้ำระกำเนา ทั้งเราเขาต่างรู้รักหลอกลวง
5 พฤษภาคม 2547 14:05 น. - comment id 261060
คุณ ชาติกานต์
เช่นเดียวกันครับ จริงนะครับผมยอมเสียเงินทองและเวลา แต่ผมจะไม่ยอมเสียเพื่อนที่ดีๆหรอกครับ ขอบคุณเช่นเดียวกันครับ
แก้วประเสริฐ.
5 พฤษภาคม 2547 14:07 น. - comment id 261063
คุณ อัณณพ
ขอบคุณมากครับในคำชมและมาให้กำลังใจผมมาก ทำให้ผมเกิดมานะในการสร้างสรรกลอนต่อไปครับ
แก้วประเสริฐ.
5 พฤษภาคม 2547 14:15 น. - comment id 261076
คุณ magic
โอ้คุณก็แต่งได้ดีแล้วนี่ครับ จบก็สวยงามแฮะๆๆไม่ยอมถอยสักก้าวเดียวเลยนะ การเล่นกลอนแปดนั้นผมถือว่าเป็นสุดยอดของไทยร่าย ฉันท์ กาพย์ โคลง เหตุผล เพราะกลอนแปดสามารถเข้าได้กับทุกสถานะการณ์ เช่นเอามาแต่งเป็นเพลงทั้งลูกกรุงและลูกทุ่งได้ก็ต้องอาศัยแนวกลอนแปดเป็นที่ตั้งเพียงใส่ทำนองไว้เท่านั้นเอง สองเป็นภาษาชาวบ้านอ่านง่ายเข้าใจง่ายไม่ต้องมานั่งแปลไทยเป็นไทยครับและอีกมากมายผมนึกได้แค่นี้...อิอิ ครับคุณลองหัดเล่นให้กลอนเป็นจิต จิตเป็นกลอนซิครับรับรองว่าสนุกแน่ๆเลย อย่างพวกคุณชอบเล่นกลอนที่เรียกกว่ากลอนเปล่า หลักสัมผัสก็อาศัยกลอนแปดด้วย จริงไหมครับหรือคุณว่าไม่จริงเพียงแต่ไม่คำนึงถึงหลักเท่านั้น กลอนแปดสามารถเล่นได้ตั้งแต่ ห้าไปจนถึงสิบแน๊ะครับ...อิอิ คุณเก่งอยู่แล้วเรามาช่วยกันนะครับ
แก้วประเสริฐ.
5 พฤษภาคม 2547 14:24 น. - comment id 261089
คุณ นิดหน่อย
เสียใดเล่าเท่าเสียใจที่รักร้าง
รักเพียรสร้างเพื่อเราและเพื่อเขา
สุดท้ายเราชอกช้ำระกำเนา
ทั้งเราเขาต่างรู้รักหลอกลวง
คุณแต่งกลอนได้ดีแล้วครับ เพียงแต่จัดรูปแบบใหม่ก็จะดูสวยงามครับ หรือการจัดอีกรูปแบบเก่าแต่จะดูสั้นไม่สวยงามใช้สำหรับงานแยะครับเรื่องยาวๆถึงจะใช้ถึงกลอนสั้นนิยมแบบที่ทำให้ดูครับ
ไหนคุณบอกผมว่าแต่งกลอนไม่เป็น พอเริ่มบาทแรกก็สวยสดงดงามแล้วครับ
ขอบคุณมากนะครับที่มาเยี่ยมครับ
แก้วประเสริฐ.
5 พฤษภาคม 2547 16:43 น. - comment id 261205
มาขอบคุณ....คุณแก้วประเสริฐ สำหรับคำแนะนำในการเขียนกลอนนะคะ ขอบมาก ๆ เล๊ย.....และขอแก้ข่าวหน่อยค่า ว่า เรือลำน้อย....3 คนเรา ไม่ใช่ 3 อนงค์จ้า ................................................................... ผู้หญิงไร้เงา..เป็น สาวหวาน อีกหนึ่งท่าน..หนุ่มนั้น ชื่อเรไร เป็นเพื่อนเรือช่วยกันพาย คนสุดท้าย magic นี้..กาเทย...ฮิฮิ .................................................................... แก้ข่าวหน่อยนะคะ......ยืนยัน เราไม่ใช่ 3 อนงค์
5 พฤษภาคม 2547 16:46 น. - comment id 261209
มาขอบคุณ....คุณแก้วประเสริฐ สำหรับคำแนะนำในการเขียนกลอนนะคะ ขอบคุณมาก ๆ เล๊ย.....และขอแก้ข่าวหน่อยค่า ว่า เรือลำน้อย....3 คนเรา ไม่ใช่ 3 อนงค์จ้า ................................................................... ผู้หญิงไร้เงา..เป็น สาวหวาน อีกหนึ่งท่าน..หนุ่มนั้น ชื่อเรไร เป็นเพื่อนเรือช่วยกันพาย คนสุดท้าย magic นี้..กาเทย...ฮิฮิ .................................................................... แก้ข่าวหน่อยนะคะ......ยืนยัน เราไม่ใช่ 3 อนงค์
5 พฤษภาคม 2547 22:33 น. - comment id 261476
คุณ magic
งั้นผมต้องขอโทษด้วยนะครับ คิดว่าสามอนงค์หวานแหวว แต่ก็ไม่เป็นไรนี่ครับเพราะถึงอย่างไรก็เพื่อนกันทั้งนั้น คือเพื่อนร่วมแต่งกลอนโดยมิได้มีเจตนาอะไรนะครับ อย่างไรก็ต้องขอขอบคุณคุณมากที่แจ้งให้ผมทราบครับ
แก้วประเสริฐ.
5 พฤษภาคม 2547 23:18 น. - comment id 261508
ขอบคุณค่ะ ที่แนะนำลองเล่นๆ ค่ะ แบบไม่มีครูคุณแก้วแนะนำด้วยนะค๊ะ
6 พฤษภาคม 2547 10:37 น. - comment id 261604
คุณ นิดหน่อย
ครับไม่เป็นไรครับเราเพื่อนกัน แต่ทางนี้ไม่สะดวกเพราะผมไม่อยากจะแสดงอะไรๆให้เป็นที่ขัดสายตาใครๆครับ ไปทาง msn ดีกว่านะครับเพราะสะดวกตัวต่อตัวอธิบายได้ง่ายกว่าครับ
แก้วประเสริฐ.
6 พฤษภาคม 2547 12:10 น. - comment id 261639
มาช้าไปมั๊ย โหลๆๆๆ สองโหลยี่สิบสี่
6 พฤษภาคม 2547 12:25 น. - comment id 261649
คุณ อัลมิตรา ยอดหญิงผมเสมอ
ไม่หรอกครับเพียงเห็นก็ให้รู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจชอบกล ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
23 พฤษภาคม 2547 16:41 น. - comment id 273029
แวะมาทักทายค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
