หน้าส่วนตัว
แสนเสียดายเจ้าคราฟท์ที่น่ารัก
ซุกซนนักโดดจากบ่อปลาฉัน
เจ้าเคยว่ายล้อเล่นกับพวกมัน
มีสีสันหลากหลายงามสะดุดตา
ว่ายวนเวียนเฉียดโฉบแนวโขนหิน
น้ำตกรินหลั่งไหลตามแนวผา
เสียงน้ำพุพวยพุ่งสู่ท้องนภา
แล้วตกมาถูกน้ำเป็นฟองกระจาย
บัดนี้เล่าเจ้าสิ้นแหล่งพิงพัก
คูหารักเคยได้อยู่เป็นที่อาศัย
เจ้าต้องมาสิ้นชีพชีวาวาย
เพื่อนทั้งหลายคงหมองต้องระทม
เปรียบประดุจหญิงสาวสะครวญนัก
ชะล่านักในรูปทรงที่สวยสม
เอาแต่ใจไม่พินิจจึงอกตรม
แสนระบมขมขื่นใจไปอีกนาน
ดุจปลาคราฟท์สวยสีสดวิไลนัก
แหวกว่ายกลับไปมาสนุกสนาน
ดุจสาวน้อยลอยล่องคบคนพาล
มิระวังกันเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
หยิ่งทะนงหลงตัวว่าเจ้าเก่งกล้า
โดดขึ้นมาจากขอบกั้นแนวรั้ว
เหมือนหญิงที่เชื่อคำล่อลวงตัว
จึงเมามัวตัวตายคล้ายคราฟท์เอย.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 13 พ.ค. 2547 22:08 น. - ID 53441 
1191
11
0
13 พฤษภาคม 2547 23:36 น. - comment id 267322
เมื่อปีกลาย ยังมีปลาทอง 4 ตัวเป็นเพื่อน .. ตอนนี้ตู้ปลาใหญ่ ไม่มีปลาทอง .. ไม่กล้าซื้อมาใส่ใหม่ สงสารตอนมันตายค่ะ ..
13 พฤษภาคม 2547 23:48 น. - comment id 267329
^J^ ................
รูปน่ารักจัง..............
เดี๋ยวจะเอาอ่างน้ำไปวางใกล้ ๆ
เผื่อกระโดดออกมา...จะได้ไม่ตาย.....ฯ
14 พฤษภาคม 2547 13:29 น. - comment id 267528
คุณ อัลมิตรา ยอดหญิงฯ
ครับผมเองเป็นคนมีนิสัยชอบ ปลูกต้นไม้ เลี้ยงสัตว์ เช่นนก และปลา ที่บ้านมีนกมากส่งเสียงไพเราะ และปลามีทั้งตู้ในบ้าน บ่อหน้าบ้าน มีปลาหลายๆอย่าง ทำให้เพลินเพลิน คลายเหงาได้บ้างครับ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจผมครับ ซึ้งมากครับ
แก้วประเสริฐ.
14 พฤษภาคม 2547 13:30 น. - comment id 267529
คุณ กฤษณะ
หรือครับงั้นก็ก๊อปเอาไปซิครับ ขอบคุณมากที่มาเป็นกำลังใจผมครับ
แก้วประเสริฐ.
14 พฤษภาคม 2547 14:00 น. - comment id 267551
ปลาคราฟท์ หญิงนาง .. หลงรัก เพียงพัก เชยชม โลกี โลกมี .. กามา ทอดกาย ก่ายกอด พลอดพล่ำ คำหวาน .. พบพาน ผิดหวัง .. ร้องให้ เศร้าระบม .. กายใจ ...............................โพสกลอนตัวเองก็โพสยากจะเข้าเยี่ยมคนอื่นก้ยากอีก .. ไม่รู้เน็ตเป็นอะไร ...................วิจิตรหายนานเลยขอบคุณพี่แก้วประเสริฐที่เข้าเยี่ยมวิจิตรครับ
14 พฤษภาคม 2547 14:53 น. - comment id 267593
แมวคิดว่า หน้าสงสานเจ้าปลาน้อยจ้ะ แต่ก็มีคะติดี แมว
14 พฤษภาคม 2547 14:55 น. - comment id 267596
คุณ วิจิตร ภู่เงิน
ระยะนี้เน็ทเกือบทั้งหมดเลยเข้ายาก แล้วน้องต้องระวังไวรัสด้วยนะมาแบบใหม่ๆ หากไม่ใช่เมล์ที่รู้จักกันก็ควรระวังไว้ด้วย น้องหายไปเพราะมีธุระเราคิดว่าว่าการเล่นกลอนเพื่อนคลายเคลียด สนุกเพลิดเพลิน ฝึกสมองเราด้วยนะ ไม่เป็นไรหรอกเราพี่น้องกัน ก็เยี่ยมเยียนเป็นธรรมดาจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
14 พฤษภาคม 2547 15:00 น. - comment id 267604
น้อง แมว
เป็นเรื่องกรรมคงหมดเวรกรรมแค่ชาตินี้แหละจ้า กลอนส่วนใหญ่พี่จะให้ข้อคิดไว้เสมอแหละ
แก้วประเสริฐ.
15 พฤษภาคม 2547 01:45 น. - comment id 268071
***สงสาร เจ้าปลาน้อย สงสาร แม่สาวน้อย พิศหนอ จงพิศ ปลา...ผู้หญิง ***ช่างสรรหามาเปรียบ...ความคิดสร้างสรรค์ ใครจะเกิน แก้วประเสริฐ ภาษาของคุณถ่ายทอดออกมาได้อย่างดี และมีข้อคิดเสมอ กวีให้ทั้งความไพเราะ และความรู้ แล้วเหตุใด..ใครถึงชอบดู๔กศิลปของพวกเรา **แวะมาชื่นชม ...นอนหลับฝันดีนะค่ะ..
15 พฤษภาคม 2547 12:13 น. - comment id 268179
คุณ อัณณพ
ขอบคุณเพื่อนมากที่มาให้ข้อคิดเห็นแก่ผม สิ่งใดรู้สิ่งใดเห็นอันพึงเป็นประโยชน์ถึงแม้นว่าจะเล็กน้อยก็ตามทีผมจะเสนอให้พวกเราได้ชมและทราบเสมอครับ เพื่อบางครั้งอาจจะเป็นประโยชน์แก่สังคมบ้าง ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
15 พฤษภาคม 2547 18:58 น. - comment id 268416
อาจจะมาช้า..ด้วยว่ามีภาระกิจมากค่ะ..บทกลอนให้แง่คิดที่ดีมาก...ชื่นชมจ๊ะ.. ภาพสวยนะคะ..ทั้งคราวที่แล้ว..และภาพนี้.. ขออนุญาตเก็บไว้ไปสอนจริยธรรม..ได้มั้ยคะ..(ขอตรงๆเลยล่ะ)....รู้ว่า..แฝดเพื่อนใจดี..ต้องให้เราอยู่แล้ว..อิอิ....จริงป่ะ!!!...
15 พฤษภาคม 2547 20:53 น. - comment id 268438
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อน
เชิญเลยจ้า ของเพื่อนก็เหมือนของเพื่อนนั่นแหละ ทั้งกลอนและภาพเอาได้เลยจ้าอนุญาตจ้า เหนื่อยไหมคงจะเหนื่อยซิภาระกิจย่อมเหนื่อยอยู่แล้ว ทนๆหน่อยนะอีกหน่อยก็สบาย สงสารเพื่อนจังเลย
แก้วประเสริฐ.
17 พฤษภาคม 2547 17:35 น. - comment id 269481
เปรียบเทียบได้ดี หญิงนี้กับปลา อวดตัวเด่นหนักหนา จนชีวาต้องมาตาย ............................... เยี่ยมค่ะ
22 พฤษภาคม 2547 23:05 น. - comment id 272698
สวัสดีค่ะ มาทักทายค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด