..๏ จันทร์รำพึง

อัลมิตรา

..๏ ผู้ใดหนอจักเป็นเช่นนภา
โอบจันทราแนบเคียงเยี่ยงสนม
มิแปรผันวันคืนระรื่นชม
ร้อยอารมณ์นิพนธ์กานท์สราญใจ
ฤๅจะเป็นเพียงฝันวันที่ท้อ
เขาลวงล่อหลอกเราเย้าไฉน
อ่อยคำหวานหยอกเอินจนเพลินใจ
หากหลงใหลคงเศร้านะเจ้าจันทร์
เพราะโดดเดี่ยวเดียวดาย ณ ปลายฟ้า
ไร้คุณค่าต่ำต้อยด้อยสีสัน
ต้องอาศัยลำแสงแห่งตาวัน
กระทบจันทร์สะท้อนย้อนประกาย
แม้นผ่านคืนและวันมิผันเปลี่ยน
จวบกาลเวียนขึ้นแรมแย้มความหมาย
ว่าหรุบแสงวงเรียวเสี้ยวจันทร์กลาย
แลหลากหลายภาพเด่นเขาเค้นมอง
ต่างยกยอปอปั้นว่าจันทร์สวย
เลิศเลอด้วยรูปลักษณ์ประจักษ์ผอง
เพียงแค่เห็นยังละเมอเพ้อใจปอง
ศศิ* พ้องหรือไรจึงใฝ่ชม
 จะขอเป็นบุหลันครั้นราตรี
สถิตที่นภาแดนแม้นขื่นขม
ผู้ใดจะมอบรักภักดิ์ภิรมย์
เป็นคู่ชมชื่นจิตนิจนิรันดร์...๚ะ๛
				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    20 พฤษภาคม 2547 11:24 น. - comment id 271172

    ขอเป็นเพียงดาราคู่กับจันทร์ฉาย
    ส่องสีสันประกายบรรเจิดจ้า
    ชุบชูโลกให้สบายสุขวิญญา
    บรรเจิดจ้าให้แลหมายชมมอง.
    
                   แก้วประเสริฐ.
    
  • tiki

    20 พฤษภาคม 2547 11:39 น. - comment id 271176

    เป็นบทรำพึงอันเศร้ามากและไพเราะมากค่ะ คุณอัลมิตรา
  • แทนคุณแทนไท

    20 พฤษภาคม 2547 11:55 น. - comment id 271182

    เขียนรำพันได้งามมากทีเดียวครับ....
    
    มิกล้าแนะนำ สั่งสอน...แต่มาชื่นชมครับ...
    
    งามจัง
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    20 พฤษภาคม 2547 12:51 น. - comment id 271201

    กระทบใจค่ะ...
    ....................
  • ดินสอ

    20 พฤษภาคม 2547 13:18 น. - comment id 271209

    โดดเดี่ยวเดียวดาย
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    20 พฤษภาคม 2547 13:37 น. - comment id 271226

    อยากจะขอแบบฟอร์มใบสมัคร
    เพื่อจะมอบความรักให้บุหลัน
    จะข้างขึ้นข้างแรมกี่กัปกัลป
    นิจนิรันดร์ใจภักดิ์รักเพียงเธอ...
    
    อิอิ ได้ข่าวเปิดรับสมัครก็เลยรีบมา จะรับไม๊นี่ อิอิ
  • ใยไหม

    20 พฤษภาคม 2547 13:43 น. - comment id 271229

    ..ฟ้ารำพึงว่าข้านั้นเฝ้ารอจันทร์...
    
    ๏โอ้ฟากฟ้าอย่างข้าหนอเฝ้ารอจันทร์
    คงสักวันเจ้าบุหลันฯที่หันหาย
    คงกลับมาหาฟากฟ้าว่าไม่คลาย
    แม้โลกวายก็ไม่หมายกลายจากฟ้า
    
    ขอจงดลมนต์ภักดิ์ให้กลับจิตต์
    ขอจงอย่าพรากชีวิตจนคิดล้า
    ขอเถิดหากไกลกันมั่นศรัทธา
    ขอเถิดขอซึ่งมนต์ตราว่ากลับยัง
    
    คืนเถิดคืนฟากข้าเฝ้ารอ
    ไม่เคยท้อรอจันทราด้วยความหวัง
    แม้วันนี้เจ็บรวดร้าวเข้าประดัง
    ระลึกหลังเถิดจันทราพากลับใจ๚๛
  • =_+ VeNuS +_=

    20 พฤษภาคม 2547 13:45 น. - comment id 271231

    เศร้าจังเลยค่ะ....อัลมิตรา..
    
    T_T
    
    แวะมาชื่นชมค่ะ
    
    วีนัสก่ะเจ้า..
  • วฤก

    20 พฤษภาคม 2547 15:43 น. - comment id 271297

    ครายยยยย ใครหลอกหลานลิง
    
    เคยเห็นแต่ลิงหลอกเจ้า
    
    
    
  • ราชิกา

    20 พฤษภาคม 2547 17:50 น. - comment id 271350

    ใครจะกล้าลวงล่อหลอกเจ้านั้น
    ในเงาจันทร์ยังมีศศิฉาย
    โอบละมุนหอมกรุ่นทั้งใจกาย
    รักมิวายเคียงข้างไม่ร้างลา.....ฯ
    
    ใครหนอ!!!...จะกล้าหรอก..คุณอิมได้...สงสัยจัง!!
    แวะมาเยี่ยมจ๊ะ..สบายดีมั้ยคะ...
    
    
    
    
    
  • รัถยา

    20 พฤษภาคม 2547 19:16 น. - comment id 271386

    
    ....ฝากความคิดถึงผ่านจันทร์เจ้าได้ที่นี่อีกดวง  แล้ว.....อิอิ
    
    
  • นายดอกไม้

    20 พฤษภาคม 2547 20:54 น. - comment id 271439

    
    สิแปรภักดิ์เปลี่ยนผัน...จากจันทร์ผ่อง
    มิเหลียวมองเบิ่งฟ้า...นภาศรี
    จะหลีกเล้นหลบพ้น...ลืมคนดี
    ความเหล่านี้มิกล่าว...ให้เจ้าฟัง...
    
    
    
  • ที่รักของฉัน

    21 พฤษภาคม 2547 00:56 น. - comment id 271611

    ...การรำพึงถึงใครด้วยใจรัก
    เกินจะหักห้ามได้ไม่ให้หลง
    ดั่งแสงส่องของจันทร์ยังมั่นคง
    คอยรับส่งแสงให้โลกได้ยล...
    
    ..................สวัสดีครับ.............
  • คนจำแลง

    21 พฤษภาคม 2547 01:21 น. - comment id 271622

    ให้ช่วยแนะนำ คงไม่เหมาะนัก..เอาแค่ร่วมชมพอประมาณ...
    บทแรกสักบท...บรรทัดที่2...ลง...สนม
                            บรรทัดที่3..ลง...ชนม์
    จริงๆก็ได้นะ..แต่เวลาอ่านจะสะดุด...
    ผมลองเปลี่ยนอย่างง่ายๆ ให้ลองอ่านดู....
    
          ผู้ใดหนอจักเป็นเช่นนภา
       โอบจันทราแนบเคียงเยี่ยงสนม
       มิแปรผันวันคืนระรื่นชม
       ร้อยคำคมกลอนกานท์สราญใจ...
    
    กลอนตลาดเสน่ห์อยู่ที่ อ่านแล้วเข้าใจง่าย เห็นภาพตามไปด้วย..สำคัญที่สัมผัสนอก..และสัมผัสในอย่าเฝือ..ก็อ่านพองามแล้ว..
    โดยรวมทั้งหมดกลอนบทนี้ ไพเราะแล้ว..ขออภัยที่ติชม...สวัสดีครับ..
  • วิจิตร ภู่เงิน

    21 พฤษภาคม 2547 02:14 น. - comment id 271634

    ปีนเด็ดบุผา .. จากฟ้าสูง .. สวย
    มอบให้ด้วย .. ใจรักสมัครสมาน
    หลงมองจันทร์ .. มาเนินนาน
    เวลาผ่าน .. ถึงเข้าใจ
    
    
    ................................พอดีกว่า เดี๋ยวมันจะมั่วกันไปเยอะกว่านี้เรา
  • รพี พรรณราย

    21 พฤษภาคม 2547 06:30 น. - comment id 271678

    แม้ความงดงามและเสน่ห์แห่งจันทรา  จักเป็นแค่ภาพหลอน  แต่สิ่งนั้นก็ต่อเติมอารมย์สุนทรีย์ให้กับมนุษย์มาตั้งแต่บรรพกาล  เราต่างยินยอมที่จะรับเอาความงดงามส่วนนั้นมาด้วยความเต็มใจมิใช่หรือ?.
  • อัลมิตรา

    21 พฤษภาคม 2547 08:55 น. - comment id 271709

    คุณแก้วประเสริฐ..
    
    มวลดาราพร้อมเพรียงเรียงรายล้อม
    หมายเห่กล่อมจันทร์เหงาคลายเศร้าหงอย
    ยามราตรีกระพริบเย้าเราหลงคอย
    ดาวดวงน้อยลี้หายมิกรายคืน
    
    คุณทิกิ .. ขอบคุณมากค่ะ 
    
    คุณแทนคุณแทนไท .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณลี่.. ขอบคุณมากค่ะ 
    
    คุณดินสอ .. อื้อ แขวนเติ่ง ณ นภา ใครจักรู้ว่า..เดียวดาย
    
    คุณฤกษ์.. อั่นแน่ ! เห็นอยู่แหม่บๆว่าจะร่อนการ์ด สงสัยต้องมีการแก้ชื่ออีกฝ่ายแล้วกระมัง ?
    
    ขอแปลงเป็นบุหลันพลันนภา
    งามโสภาพิลาสมาดสดสวย
    ใครแลเห็นอาจตะลึงพึงระทวย
    ก็เพราะด้วยภาพเน้น...ใช่เป็นจริง
    
    ยัยไหม .. 
    
    จะกลับคืนผืนฟ้าคราราตรี
    ส่องแสงหรี่นวลใยให้สุขขา
    จวบจนสิ้นมนต์แห่งแสงสุริยา
    ก็จะขอลับลาชั่วกัปกัลป์
    
    คุณวีนัส .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    อาหมอวฤก..  อย่าเอ็ดไปเชียวค่ะ ปีนี้ปีลิง ไม่หลอกกันแล้วรอปีไหนคะ
    
    คุณราชิกา.. มิสิ แยะเลยค่ะ ที่เป็นเช่นนั้นค่ะ
    
    แลกระต่ายทาบทาจันทราเจ้า
    ก็เพียงเงาตำนานเขาขานไข
    หากความจริงโดดเดี่ยวดำเนินไป
    คำบอกเล่าใดใด..ไม่จริงเลย
    
    คุณรัถยา .. ขอบคุณมากค่ะ อัลมิตราชอบจันทร์มากค่ะ
    
    นายดอกไม้ ..
    
    คำที่บอกว่าภักดิ์รักคงมั่น
    มอบให้จันทร์อาจลดหมดความหมาย
    แค่วันคืนผ่านพ้นคนกลับกลาย
    คงเหมือนนายดอกไม้ใจเปลี่ยนแปลง
    
    คุณ..(กระซิบๆ ชื่อคุณนะ ..กระดากใจจัง) ที่รักของฉัน..
    
    คำรำพึงฝากให้ใครคนนั้น
    ที่มองจันทร์ดวงเดียวเกี่ยวใจสอง
    แม้ห่างไกลแสนไกลยังหมายปอง
    สัญญาพ้องก่อนกาลยังขานจำ
    
    คุณคนจำแลง .. ขอบคุณมากค่ะ ที่แนะนำ
    อัลมิตรา ลงคำสัมผัสท้ายบทที่ ๑ ในวรรคที่ ๒-๓ ผิด  
    ก็รออยู่ว่าจะมีผู้ใดสังเกตุเห็นหรือเปล่า แล้วแนะนำอัลมิตราให้ปรับปรุง 
    นึกถึงตอนก่อนโน้น ..เมื่อครั้นอัลมิตราเขียนกลอนใหม่ๆ ก็จะมีหลายๆคนช่วยกันสอน ช่วยกันแนะนำ
    ตอนนี้ต่างคนอาจจะต่างมีภาระกิจ หรือปฏิบัติการบางอย่างที่สำคัญกว่า... บรรยากาศเดิมๆจึงหายไป
    ถ้าคุณอ่านบทย้อนเก่าๆของอัลมิตรา บางทีอาจจะขำ (เพราะว่า..เขียนไม่ได้เรื่องเลย มั่วซั่วอีกต่างหาก)
    จากบทที่คุณลองปรับให้อัลมิตรา อัลมิตราขออนุญาตนำมาผสมกับความเดิม ด้วยความตั้งใจว่าจะสื่อความนั้นๆ
    ดังนี้นะคะ
    
    ก่อนปรับปรุง
    ..๏ ผู้ใดหนอจักเป็นเช่นนภา
    โอบจันทราแนบเคียงเยี่ยงสนม
    มิแปรผันวันคื่นระรื่นชนม์
    ร่วมนิพนธ์บทกานท์สราญใจ
    
    หลังปรับปรุง 
    ..๏ ผู้ใดหนอจักเป็นเช่นนภา
    โอบจันทราแนบเคียงเยี่ยงสนม
    มิแปรผันวันคืนระรื่นชม
    ร้อยอารมณ์นิพนธ์กานท์สราญใจ
    
    
    คุณวิจิตร.. ขอบคุณมากค่ะ ได้รับดอกไม้แล้วค่ะ
    
    คุณรพี พรรณราย .. ค่ะ ทุกสรรพสิ่งที่แลเห็น สร้างจินตนาการได้หลากหลาย 
    ก็แล้วแต่ว่าผู้ใดจะผูกใจตนเองไว้กับสิ่งใด ชื่อของคุณสื่อความหมายถึงพระอาทิตย์
    ดังนั้นนามแฝงของคุณคงมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เป็นชื่อนั้น และเพราะเหตุฉะนี้
    ความสุนทรีย์ต่างๆที่เราเสพย์ หมายถึงเราพร้อมที่รับส่วนที่งดงามนั้นเข้าสถิตในใจ ..ค่ะ
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
    
    
    
  • ส่องหล้า

    21 พฤษภาคม 2547 09:51 น. - comment id 271717

    โอ้บุหลันจันทร์-ดาริกาสวย
    มิรู้เจ็บรู้ป่วยจึงสวยใส
    ส่องสกาวพราวฟ้าอยู่ร่ำไป
    เหมือนอยู่ไกลแต่ใกล้ชิดนิจนิรันดร์
    เพียงใบไม้ใบเก่าเฝ้าสะท้อน
    ผ่านเม็ดหินสิงขรแผ่นฟ้ากั้น
    มีเพียงใจที่ส่องมาเสมอกัน
    แม้ใบไม้รอบวันโอบกอดดิน.....
  • อัลมิตรา

    21 พฤษภาคม 2547 10:08 น. - comment id 271725

    
    สาดแสงทองส่องฉาบทาบผืนหล้า
    งามยวนตาชโลมโลกคลายโศกศัลย์
    แสนสดชื่นรื่นอารมณ์ยามชมจันทร์
    จึงรำพันเรียงรสเป็นบทกลอน
    
    
    
    จันทร์เจ้าเอยฯ จันทร์เพ็ญเช่นนวลน้อง
    คนต่างปองรุมรักภักดิ์สมร
    ไกลเพียงใดยังคล้ายหมายจับจอง
    ร่วมหอห้องแม้เพียงฝันอันปลอมแปลง
    
    
    
    สวัสดีค่ะ คุณส่องหล้า .. ระลึกถึงค่ะ 
    
    
    
  • ยโส

    21 พฤษภาคม 2547 10:44 น. - comment id 271746

    ขอนั่งชมจันทร์งามเคียงข้างเธอ
    ให้เธอเผลอกระซิบชิดหูฉัน
    เก็บดอกไม้ทัดแซมหอมแก้มพลัน
    เพื่อปลอบขวัญคลายเหงาคราวชมจันทร์
    
    ...ยโส โย-อรินครับ..
    มาอ่าน มาให้กำลังใจครับ
  • อัลมิตรา

    21 พฤษภาคม 2547 13:15 น. - comment id 271850

    คุณยโส .. ขอบคุณค่ะ สำหรับดอกไม้ .. หอมมากค่ะ 
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    21 พฤษภาคม 2547 15:20 น. - comment id 271900

    เคยร่วมเรียงประสานสืบกานท์สอน
    เจ้าจันทร์วอนหมู่ดาวคราวครั้งหลัง
    วิบแวมวับกระพริบระยิบยัง
    ก็คงฝังในจิตมิคิดเลือน
    
    เพียงฟ้านี้จันทร์เด่นเป็นสง่า
    ทรงคุณค่าบทกวีที่เสมือน
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าหาแชเชือน
    ดาวคู่เดือนเสริมส่งคงคำไทย
    
    แวะมา..ไปทำงานต่อล่ะ..
    ..บ๊าย บาย..
  • ***กฤษณะ***

    23 พฤษภาคม 2547 09:01 น. - comment id 272782

    ^J^     ...........
    
             ^______^
    
    
  • อัลมิตรา

    23 พฤษภาคม 2547 21:12 น. - comment id 273157

    ขอบคุณค่ะ คุณกุ้ง คุณกฤษณะ
  • idaho

    24 พฤษภาคม 2547 18:02 น. - comment id 273626

    ทุกๆคนสามารถทำสิ่งผิดพลาดได้ 
    > >และนั่นคือเหตุผลที่เขาใส่ยางลบไว้ที่ปลายของดินสอ   
    พระจันทร์เมื่อคู่กับฟ้าสวยเสมอ
  • กาพย์นภาลัย

    27 พฤษภาคม 2547 08:43 น. - comment id 275156

    ฟังจันทร์เว้าเศร้าสร้อยพลอยหดหู่
    โอ้....วธูเอกสิตางค์เป็นไฉน
    หากไม่มีใครภักดิ์รักทรามวัย
    พี่จะขอเป็นคู่ใจนิรันดร
    
    ......มาร่วมแจมนะ  กลอนคุณไพเราะมากเลย
    
  • อัลมิตรา

    4 มิถุนายน 2547 09:02 น. - comment id 279784

    ไอซ์ .. แต่เผอิญว่า ถือปากกาอยู่น่ะ ผิดแล้วลบ รอยยังมี
    
    คุณกาพย์นภาลัย .. ขอบคุณมากค่ะ  ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน