เก็บสำลีบนฟ้าเอามาปั้น มากำนัลให้น้องตามร้องขอ เป็นชิงช้ากวัดแกว่งแรงพนอ เป็นห้องหอให้เจ้าเข้าครอบครอง ปั้นเป็นเครื่องบินน้อยคอยรับส่ง ปั้นเป็นพงพนาภูผาผอง ปั้นวิหกเหินลมสมดังปอง ปั้นให้สองเราสุขทุกข์อย่ากราย พี่ขอมอบทุกความตามจินตะ มีสาระเก็บไว้อย่าให้หาย ไม่เห็นค่าเงียบงันฝันทำลาย เพียงสลายหรือดำรงคงแต่เธอ ความยากไร้หรือเป็นดังเส้นแบ่ง ความฝันแห่งชีวิตคิดเสนอ เงาวัตถุจำนนนำปรนเปรอ มาบำเรอความสบายด้วยสายตัว มีเพียงตัวกับใจคนใกล้ชิด คงมีสิทธิ์เงาลางทางสลัว มองฟ้าไปตรองตรึกยังนึกกลัว ใจระรัวหวั่นไหวในฝนโปรย..
กุ้งหนามแดง 21 พ.ค. 2547 15:10 น. - ID 53912 
1037
6
0
21 พฤษภาคม 2547 18:12 น. - comment id 271957
หน้าส่วนตัว
ความฝันซึ้งตรึงใจในจินตะ
จิตมานะสร้างสรรฝันจริงหรือ
มาดแม้นจริงขอทุกสิ่งจุนเจือ
คงยังเหลือน้ำใจให้กับเธอ.
แก้วประเสริฐ.
ไพเราะมากครับ
21 พฤษภาคม 2547 18:28 น. - comment id 271967
เก่งนะ..สวยงามแล้ว..
21 พฤษภาคม 2547 18:55 น. - comment id 271981
อ่อ ยังแปลไม่ค่อยออกนิดนิดคะงานนี้
21 พฤษภาคม 2547 20:24 น. - comment id 272024
เพราะจังเลยค่ะ... **แวะมาทักทายนะเจ้า** วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 21:18 น. - comment id 272062
เก็บปุยเมฆบนฟ้าเอามาปั้น ให้เธอนั้นในทุกสิ่งดั่งมั่นหมาย พอปั้นเสร็จและสำเร็จเสร็จมากมาย ก็ขอมอบให้เธอได้ไว้ดูแล คือความรักความดีที่ฉันปั้น มากำนัลแด่เธอนะมิตรแท้ ให้เธอช่วยเก็บกักรักดูแล ความมั่นแท้แห่งมิตรที่คิดมี *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ คิดถึงคุณมากเลยค่ะ*-*
22 พฤษภาคม 2547 11:01 น. - comment id 272303
ตอบกลับค่ะ .. คุณแก้วประเสริฐ: ขอบคุณนักน้ำใจใสสะอาด แสนพิลาศเกินจิตจะคิดฝัน ได้ติดตามผลงานมานานวัน จูงมือกันต่อไปในบ้านกลอน จินตนาการนำเสริมเริ่มรู้จัก มั่นคงนักมิตรภาพซาบซึ้งสอน จะเก็บไว้นานแสนมิแคลนคลอน มิถอดถอนใจแล้วพี่แก้วเอย.. ขอบคุณค่ะ...คุณแก้วฯ ..
22 พฤษภาคม 2547 11:16 น. - comment id 272305
คุณคนจำแลง: ขอบคุณค่ะ เป็นเพราะคำแนะนำจากคุณคนจำแลงและเพื่อนๆ อีกหลายๆ ท่าน ที่ได้ติชมเข้ามา จึงได้มีการปรับปรุง แก้ไข เปลี่ยนแปลงในคำสัมผัส วรรคตอน..และจินตนาการหลายๆ อย่าง ต้องขอขอบพระคุณทุกท่าน ณ. ที่นี่ด้วยค่ะ.. :) .. คุณ tiki: ..ปุยเมฆแทนจินตนาการและความรู้สึกที่มีจริง ..สายฝนแทนความเป็นจริงที่ลบจินตนาการ .. คุณวีนัส: ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายและติชม คุณผู้หญิงไร้เงา: ปุยเมฆขาวเจ้าปั้นแทนวันรัก ได้ฟูมฟักจนอ้วนล้วนสดใส ปั้นเสร็จแล้วยกให้ดูแลใจ จึงหวั่นไหวรับรักสมัครมา เป็นมิตรแท้คอยเตือนแวะเยือนบ้าน อาจติดงานยุ่งอยู่ยังกู่หา คิดถึงกันนั้นแน่แต่ก่อนมา แวะมาหากันบ้างน่ะเพื่อนเอย... ขอบคุณค่ะ คิดถึงเช่นกันเลยน่ะค่ะ ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
