แตก็ต่อใหม่..ไม่เคยท้อ
เกาะท่อนไม้...ลอยไป...ในสายชล
น้ำเชี่ยววน...เกินทาน...ต้านไม่ไหว
ปล่อยตัวเอง...เคว้งคว้าง...ตามทางไป
ปล่อยให้ไหล...ตามสายกรรม...ช้ำชีวี
ไหลเลื่อนลอย...ล่องไป...ในสายชล
กระแทกทน..ชนแก่งกรรม...ช้ำเหลือที่
บอบช้ำจน...เกือบจมหาย...ในนที
แต่ยังดี..เกาะได้ยืน...กล้ำกลืนนอน
จึงคิดทำ...แพชีวิต...คิดขึ้นใหม่
หากิ่งไม้...ลอยน้ำ...กำรวมขอน
ผูกพอให้...ยวบไหว...ไม่สั่นคลอน
ไม่เหมือนก่อน...มัดไม้แก่น....แน่นเกินดี
ให้ยวบไหว...ลอยไป...ในสายน้ำ
ชนแก่งกรรม...ข้ามไป...ไม่แยกหนี
ผจญภัย..ในสายน้ำ...แห่งชีวี
แพลำนี้...จะลอยอยู่...สู้ธารกรรม
@@@@@@@@@@@@@
.......เคยท้อ
...แต่ไม่ขอสิ้นหวัง......
@@@@@@@@@@@@@
1 มิถุนายน 2547 22:09 น. - comment id 278497
เป็นกำลังใจให้เพื่อน..ดีมาเลยคับ... แต่งได้เยี่ยมยอด..อ๋อ..ยอดเยี่ยม.. *แวะมาทักเยี่ยมคับ..

1 มิถุนายน 2547 22:09 น. - comment id 278498
ดีมีความหมายดีมากครับ

1 มิถุนายน 2547 22:18 น. - comment id 278505
บอกแล้วว่าทาเคชิเก่ง.... สู้เขานะ...

1 มิถุนายน 2547 22:29 น. - comment id 278519
เก่งมากๆเลยค่ะ เพราะจังๆ

2 มิถุนายน 2547 00:13 น. - comment id 278603
อ่านแล้วได้กำลังใจดีนะคะ

2 มิถุนายน 2547 00:14 น. - comment id 278611
จะเปลี่ยนแผนชีวิตจะคิดใหม่ กับความช้ำเรื่อยไปใจหมองเศร้า จะเปลี่ยนไปเป็นสุขสนุกเอา และทิ้งเจ้าความเหงาให้ช้ำตรม *-*จะทิ้งความเหงา ความเศร้าเสียที แผนนี้น่าจะเข้าทีดีเหมือนกันนะค่ะ อิอิ กลอนปรัชญาสุดยอดจริง ๆ เลยค่ะ เก่งจัง*-*

2 มิถุนายน 2547 08:21 น. - comment id 278676
ถูกต้องนะคร๊าบ ......................................................... แพชีวิต..ลำใหม่..ได้ต่อขึ้น มัดเป็นผืน..ยวบไหว..ด้วยใจสู้ ไม่ให้แน่น..เหมือนก่อน..สอนเป็นครู ได้เรียนรู้..ประสบการณ์..ที่ผ่านมา ......................................................... ประสบการณ์.... สอนให้เรารู้จักใช้ชีวิต.... ที่ไม่ควรยึดติดเกินไป.... ......................................................... รู้สึกดีมาก ๆ ที่ได้อ่านกลอนนี้ .........................................................

4 มิถุนายน 2547 14:13 น. - comment id 279887
แตกก็ต่อใหม่...จะท้อไปใย กำลังใจสร้างได้ด้วยตัวเอง @@@@@@@@@@@@ ขอบคุณคนอ่านครับ
