เกิดกวีกวีเกิดเชิดชูเกียรติ
โลมละเลียดละเมียดละไมหมาย
กระดาษดังแดนดินถิ่นฝังกาย
พู่กันร่ายคายคารมคมกวี
ระบายรักระบายปวดรวดร้าว
สะบัดดาวสะบัดเดือนเบือนวิถี
แต่งแต้มฝันสรรค์ทางสร้างนที
เคลื่อนคีรีสีมาวนาลัย
จะแผ้วถางหนทางปรารถนา
มุ่งมรรคาสารูปศุภสมัย
ยินคำเย้ยหยามหยันหวั่นไปไย
หากหทัยไหวเต้นเช่นกวี
16 มิถุนายน 2547 11:50 น. - comment id 285637
ใจไหว..ใจหวั่น..จรรยา เจิดจ้า...แจ่มกระจ่าง..กวีศรี คว้ารองเท้า..มาทา..ยากีวี่ คว้าบทกวี...ออกจากบ้าน..จะอ่านให้ฟัง สวัสดีคะมาแจมมั่งแต่เช้าคุณหยางหลิวสบายดีหรือคะ

16 มิถุนายน 2547 12:42 น. - comment id 285662
อย่าไปคิดติดใจในความคิด
มันจะปิดทางกั้นเราหวั่นไหว
หมึกกระดาษคือเพื่อนที่รู้ใจ
คิดอะไรวาดไว้ในเชิงกวี.
แก้วประเสริฐ.
แต่งได้ดีครับ.......ขอชมเชยยิ่ง.

17 มิถุนายน 2547 13:44 น. - comment id 286142
ลึกซึ้งจังค่ะ...เหมือนอ่านบทกวีจีนอยู่ในความ ................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .

17 มิถุนายน 2547 15:34 น. - comment id 286193
เปรียบประดุจท้องธารพาดผ่านฟ้า
เย้าเมฆายั่วเล่นเป็นเส้นสาย
หลากสีสันผันผาดวาดลวดลาย
อวดประกายร่ายรำลำนำเพลิน
ท้าวิหคผกผินบินร่อน
ทินกรย้อนเยาะเหาะเหิน
แหวกเวหานภากาศพาดดำเนิน
ใจเจริญจิตจรุงรุ้งเรืองรอง...........หยางหลิว
๏ราว...เยื้องกราย...ผ่านสาย...หมอกสวรรค์
ขับรำพัน.....พจนา....ฟากฟ้าผอง
ผ่านม่านเมฆ...เสกดวงจินต์....ผินประคอง
ผ่านทำนอง....เพลงแผ่ว....แว่วเลื่อนมา
ราวทิพย์....พโยมบน....ชนชื่นชาติ
ผุดผาด.....สะอาด......กว่าเดียงสา
บริสุทธิ์.......กว่าวิมุติ....นอกชั้นฟ้า
งามพรรณนา......ครากวี.....คลี่รุ้ง..จาร ๚ ...ทิกิ_tiki
( แด่กวีที่กีวี่ทารองเท้า
เสาะสืบสาวราวเรื่องเมลืองเมธ
ไกวกวีกลอนกิจจิตเจตน์
จึงเป็นเหตุให้หลงใหลในคารม )
...楊柳
จาก : หยางหลิว
รหัส - วัน เวลา : 290147 - 17 มิ.ย. 47 - 10:18
มิบังอาจอ้อนออดทอดสะพาน
เพียงสมานฉันท์วันกลอนสวย
สะท้านสะท้อนกลอนท่านนั้นรุ่มรวย
ราวจะม้วยยามได้อ่านงานกานท์วรรณ
ทิกิ_tiki -ขอบคุณท่านกวี...(วันนี้ไม่ใช้กีวีค่ะอยู่บ้าน ...)
