วันบรมครูสุนทรภู่

แก้วประเสริฐ


            สองหกมิ.ย.สู่หล้า               เลิศกุมาร      พลันกำเนิด
จันทร์ที่มะเมียเปิดกาล                  ห่อนรู้
ในสารว่าศกวาร                            เกิดก่อ         บรมครู
อาจารย์สู่โลกผู้                              เก่งกล้า       เชิงกลอน

             ปวงยกไปสู่ให้                   กวีเอก         ของโลก
เรียงร่ายกวีกานท์อเนก                  สู่ฟ้า
อภัยมณีสื่อเป็นเฉก                        ยกสู่           คนไทย
อนุสรณ์ภู่มอบปวงหล้า                     ว่าไว้เมืองแกลง.                      

       ขอน้อมไหว้คุณครูสุนทรภู่
ผู้เรียนรู้เชี่ยวชาญอักษรศรี
เชิงกลอนแปดลือลั่นสนั่นเวที
ฝากบทกวีไว้ให้แก่คนไทย

       จันทร์เดือนแปดขึ้นหนึ่งค่ำมะเมีย
ตัวเลขเฉลี่ยได้ฤกษ์กำหนดให้
กำเนิดกุมารยี่สิบหกมิถุนาไว้
ปีศกไซร้สองสามสองเก้าที่จำ

       นามบิดามารดาไม่ได้ปรากฏ
แต่บางบทพบบิดาชาวบ้านกร่ำ
อำเภอแกลงแขวงระยองจังหวัดนำ
ชาวบ้านร่ำเรียกร้องฉลองคุณ

       สร้างอนุสาวรีย์ไว้เพื่อเคารพ
ใช้น้อมนบด้วยชื่อที่เกื้อหนุน
เป็นกวีเอกของโลกที่การุน
มีบุญคุณแก่เหล่าชาวไทยไว้

       หนังสือรักอภัยมณีสะท้านภพ
นิยายจบบทกลอนใครได้ไม่
นิราศอิเหนาภูเขาทองเกรียงไกร
อีกทั้งได้แต่งกลอนสอนนารี

       ยี่สิบหกศกนี้ที่มาถึง
โปรดคำนึงบรมครูผู้สดศรี
สุนทรภู่ยิ่งใหญ่ได้ในบทกวี
ขอเทิดนี้ที่ก้องโลกสนองคุณ.

                    แก้วประเสริฐ.				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    21 มิถุนายน 2547 10:41 น. - comment id 287585

    
    ท่านสุนทรภู่ในสายตาจิตรกร...    
     
    
    ให้เส้นแสงสีเงาเป็นเค้าร่าง
    ผ้าใบกางเริ่มเขียนเปลี่ยนเส้นสี 
    จากพู่กันเพียงหนึ่งซึ่งสุนทรีย์
    จิตเพ่งที่มโนภาพเริ่มจับวาง 
    
    ไร้จุดหมายเพียรหมั่นพลันเขียนขีด
    เปี่ยมปราณีตแน่แน่วแล้วอิงอย่าง 
    จักบรรยายรูปลักษณ์นักปราชญ์พลาง
    ฉันจึงอ้างด้วยเส้นเป็นแสงเงา  
    
    สุนทรภู่ครูกวีที่อ้างบท
    จิตกำหนดเค้ารูปสรุปเข้า 
    ว่านักปราชญ์คงเห็นเช่นแสงเทา
    มีมืดเค้าดูขลังดังเวทย์มนต์ 
    
    สุขุมนักยากเขียนเลียนเส้นสี
    ซึ่งสุธีเลิศล้ำคำกล่าวกร่น 
    เขียนแล้วลงเส้นวาดพิลาสดล
    แจ่มกมลรื่นคำร่ำจำเรียง  
    
    ทัศนศิลปะสะคราญนัก
    ให้ประจักษ์ลวดลายหมายงามเยี่ยง 
    ภูมิทัศน์จัดวางอย่างพอเพียง
    ดุจสำเนียงโคลงกลอนตอนประพันธ์
    
    
    ดูพริ้วไหวกลอนแว่วแนวหวานว่า
    เปรียบภาษากวีพจน์รจน์คำฉันท์ 
    สละสลวยร่ายเรียงเยี่ยงพระจันทร์
    ซึ่งรังสรรค์ด้วยสีที่เพริศแพรว
    
    ลงสีแดงดุดันบรรยายภาพ
    ดุจโคลงกาพย์บางบทรจน์ร้อยแก้ว 
    ถึงคราวรบเขียนรักมักคงแนว
    ก็กาจแกล้วเก่งกล้าสง่างาม 
    
    สีน้ำมันพลันป้ายระบายริ้ว
    ด้วยแนวนิ้วจิตเพ่งน่าเกรงขาม 
    ท่านร่ายคำเขียนโคลงบ่งเนื้อความ
    น่าติดตามเนื้อเรื่องอันเฟื่องฟู  
    
    มิเลอะเทอะเปรอะเปื้อนบิดเบือนภาพ
    ยังซึมซาบโศลกซึ้งตรึงใจอยู่ 
    ดุจผลงานวรรณกรรมย้ำวิญญู
    ว่าท่านภู่เพรียบพร้อมเพื่อน้อมชม 
    
    อันงานเขียนโคลงกานท์ผ่านสมัย
    ยังจับใจแจ่มแจ้งสำแดงสม 
    แม้นภาพเขียนเปลี่ยนกาลพลันหมองตรม
    แต่คารมท่านครูมิรู้ตาย  ฯ 
    
     
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    21 มิถุนายน 2547 10:49 น. - comment id 287586

    คุณ อัลมิตรา
    
             ช่างงามหยดย้อยไพเราะพริ้งจังเลยครับ แล้วในสายตาจิตกร แล้วยังมีอีกไหมครับ ถ้ามีช่วยลงให้ชมหน่อยครับขอบคุณล่วงหน้าครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • อัลมิตรา

    21 มิถุนายน 2547 10:57 น. - comment id 287587

    รำมวยไทย...หมายบูชาเธียร...    
     
    
    .....ขอไหว้ครูก่อนขึ้นยืนสังเวียน 
    แล้วรำเทียนตั้งถวายหมายตั้งท่า 
    ขึ้นบังคมแขนตั้งง้างขามา 
    พรหมสี่หน้าต้นตำรับนับเพรงกาล 
    
    .....แทนเคารพบูชากวีเอก 
    ผู้สรรเสกวรรณกรรมย้ำสื่อสาส์น 
    แล้วตั้งหน้าพรหมนั่งดั่งกราบกราน 
    ช่วงชำนาญแคล่วคล่องชั้นว่องไว 
    
    .....มือมีนวมสวมใส่หมายรำแล้ว 
    พอเป็นแนวแบบอย่างพลางยักไหล่ 
    เข่ากระแทกผืนผ้า ณ ทันใด 
    อย่าตกใจนี่คือบทประณตครู 
    
    .....ไหว้ครูเหมือนมุ่งหมายได้ร่ายรจน์ 
    ไร้เกณฑ์กฏฉันทลักษณ์ประจักษ์อยู่ 
    หยัดยืนพลันเปลี่ยนท่วงลวงศัตรู 
    พรหมยืนอยู่จังก้าท่าคะนอง 
    
    .....ประทักษิณเวียนขวาท่ามาดมั่น 
    แขนแข็งขันสลับวางอย่างลองของ 
    ดุจบทกลอนกลั่นคำย้ำลำพอง 
    ขรมครรลองแฝงธรรมย้ำตรองดู 
    
    ....ขาซ้ายไขว้แกว่งขวามาเดินรอบ 
    เดินจนหอบแล้วหนอลมออกหู 
    หนุมานแหวกฟองน้ำทำอย่างครู 
    ให้หมายรู้มวยไทยใช่ธรรมดา 
    
    .....แอ่อี๊แอ่...แลขวาเหลือบมาซ้าย 
    หลากลวดลายหวังร้อยถ้อยคำว่า 
    มือสวมนวมแน่วแน่แท้กริยา 
    ทุกท่วงท่ารุกถอยพลอยเพลิดเพลิน 
    
    .....เปรียบบทโคลงขรมความยามรังสรรค์ 
    เหมือนทศกัณฐ์ชมสวนชวนกล่าวเกริ่น 
    แต่งภาษาลีลาคราดำเนิน 
    ดุจมวยเดินแสนสง่าด้วยท่าทาง 
    
    .....โยงพยางค์จำเพาะช่างเหมาะเหม็ง 
    สิบพักตร์เล็งสีดาท่าแบบอย่าง 
    มวยดุดันราพณ์เดินดงหลงนวลนาง 
    ดุจแนวทางบทโคลงที่โยงคำ 
    
    .....ท่านร่ายกาพย์ดุจปี่ที่เร่งเร้า 
    ตะโพนเล่าตีผันชั้นกระหน่ำ 
    ป๊ะตุ๊มป๊ะ...แป๊ะโป๊ะ..โอ้คำนำ 
    เปรียบกาพย์ย้ำย้อนยอกออกสำนวน 
    
    .....บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว 
    ยกหนึ่งแล้วตั้งข้อรอเตะสวน 
    โยกตีเข่าเขย่าศอกออกดุจทวน 
    โน้มกระบวรแทงเข่าเข้ากลางพุง 
    
    ....เปรียบบทกลอนของท่านนั้นจับจิต 
    ถ้อยเพียงนิดท่วงน้อยพลอยสะดุ้ง 
    อ่านแล้วคิดอาจย้ำธรรมผดุง 
    ดุจเข่ามุ่งแทงขวาอุราครวญ 
    
    .....ค๊อกเค่อได..ไขว้หางอย่างหนักหน่วง 
    อาจฟุบล่วงตาลายคล้ายลมหวน 
    หักงวงไอยราพรตโอดคร่ำครวญ 
    ดั่งเจอทวนกวนอูดูแสยงใจ 
    
    .....เถรกวาดลานกานท์กลอนย้อนเปรียบว่า 
    สอยดาราเข้าคางประดังใส่ 
    ดุจกลอนรบสยบศึกคึกเกียงไกร 
    ม้าย่องใกล้...กุบกับ...ขนาบคอ 
    
    .....ท่านร่ายฉันท์ไพเราะเสนาะนัก 
    ดุจทึกทักท่าทีมีลวงล่อ 
    เดินฉุยฉายนวยนาดมาดเกินพอ 
    หากหัวร่อเมื่อไรต้องวายปราณ 
    
    .....จะประเคนกำปั้นสะท้านอก 
    สั่นสะทกตาค้างยังสงสาร 
    คล้ายบทฉันท์วรรณกรรมล้ำชำนาญ 
    เพราะพริ้งหวานเกินร่ายคล้ายต่อยมวย 
    
    .....อันมวยไทยมาดฉกาจอาจกำแหง 
    ล้วนสำแดงเก่งกล้าท่าสุดสวย 
    อีกพลิกแพลงซ่อนเร้นเช่นอำนวย 
    เพราะว่ามวยโบราณนั้นเกริกเกียรติ์ 
    
    .....หากเทียบถ้อยแนวทางอย่างท่านภู่ 
    พินิจดูแบบอย่างดังท่านเขียน 
    โอ้เกินเปรียบใดอ้างอย่างจำเนียร 
    นบนอบเธียรด้วยนวมที่สวมมือ ฯ 
     
    
     :)
  • แก้วประเสริฐ

    21 มิถุนายน 2547 11:14 น. - comment id 287589

    คุณ อัลมิตรา
    
             ขอบคุณมากสุดยอดจริงยังกับเคยเป็นนักมวยมาก่อนเนี๊ยะ จริงๆด้วยชื่อท่ารำถวายครูมาใส่ช่างเก่งจริงๆ  ผมขอปรบมือให้หลายๆครั้งครับท่าน.. ขอขอบคุณอีกครั้งครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    21 มิถุนายน 2547 12:11 น. - comment id 287599

    ช่วยกันยุหน่อย เอ้า เดี๋ยวได้อ่านของดี ๆจาก อัลมิตราอีก
  • นางฟ้าซาตาน

    21 มิถุนายน 2547 12:35 น. - comment id 287602

    
    เพราะมากๆเลยค่ะ
    ชื่นชมทั้งคุณแก้วและคุณอัลมิตราเลยนะคะ
    
    
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    21 มิถุนายน 2547 13:41 น. - comment id 287638

    ได้อ่านงานงามของทั้งสองท่านเลยค่ะ
    ......................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • เมกกะ

    21 มิถุนายน 2547 15:41 น. - comment id 287672

    แวะมาชื่นชมผลงานชิ้นนี้ครับ
    
    เขียนได้ดีมากครับ...ถึงแม้เมกจะ
    
    ไม่มีความรู้ในด้านนี้นัก  แต่เมกก็
    
    ชอบที่จะอ่านบทกวีที่งดงามเช่นนี้
    
    ขอน้อมคารสะบรมครูกลอนนามว่าสุนทรภู่
    
    สวัสดีครับ
  • กุ้งหนามแดง

    21 มิถุนายน 2547 15:49 น. - comment id 287675

    สำนึกคุณครูกลอนสุนทรภู่
    ท่านเคียงคู่กานท์กลอนย้อนสมัย
    แม้ร่างลับดับวิญญ์ฤาสิ้นไป
    อักษรไทยเรียบเรียงสำเนียงตาม
    
    ทั้งกลอนแปดนิราศช่างปราชญ์เปรื่อง
    งานลือเลื่องยิ่งใหญ่ในสยาม
    กาพย์นิพนธ์เสภาสง่างาม
    ระบือนามครูกวีศรีสุนทร..
    
    น้อมสักการะ...แด่ดวงจิตดวงนั้น
    26 มิถุนายน วันสุนทรภู่..
    
    
    
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    21 มิถุนายน 2547 16:10 น. - comment id 287688

    แวะมาอ่านบทกลอน  ไพเราะดีครับ
    ความหมายดี จะคอยเป็นกำลังใจนะครับ
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    22 มิถุนายน 2547 00:02 น. - comment id 287900

    คุณ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
    
             นั่นซิครับยอดหญิงคนนี้เก่งกวีหลายๆด้าน  หากท่านนี้ถูกใจในคำยุเช่นคุณว่านะ  555  พวกเราได้ยลโฉมบทฯอันล้ำค่าแน่นอน
            ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาเยือนให้กำลังใจผมครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    22 มิถุนายน 2547 00:12 น. - comment id 287904

    คุณ  นางฟ้าซาตาน
    
              ขอบคุณเพื่อนมากนะ และในโอกาสนี้ก็ขอขอบคุณแทนคุณอัลมิตรายอดหญิงฯไว้ด้วยก็แล้วกันอุส่าห์เอาบทกลอนอันแสนไพเราะมาช่วยลงให้ตั้ง 2 เรื่องเลยครับ  ซึ้งใจเพื่อนมากผมมาตอบเอาเกือบเที่ยงคืนคงไม่ว่าอะไรนะเพื่อน
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    22 มิถุนายน 2547 00:15 น. - comment id 287905

    คุณ  ลี่..ชวนมาเยือน
    
             ครับขอบคุณมากเลยครับแล้วขอขอบคุณแทนยอดหญิงอัลมิตราด้วยเลยนะครับ  ที่แวะมาเยี่ยมผมเสมอครับ ซึ้งใจมากครับ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    22 มิถุนายน 2547 00:20 น. - comment id 287907

    คุณ  เมกกะ
    
             ขอบคุณครับ ผมเองก็เคารพบรมครูท่านนี้เพราะผมเองชอบกลอนก็เป็นเพราะกลอนของท่านคนแรกที่ทำให้ผมเข้ามาสู่วงการนี้ครับ  เพื่อน้อมรำลึกถึงคุณท่านจึงน้อมบูชาด้วยการเขียนกลอนถึงแม้ว่าจะรู้ตัวว่าไม่ถึงขั้นคนอื่นๆที่เก่งทางนี้อยู่ แต่ด้วยความเคารพท่านจึงต้องกลั้นใจเขียนลงไว้เพื่อแสดงถึงความกตเวทีที่ทำให้ผมได้เป็นกลอนมาทุกวันนี้แหละครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    22 มิถุนายน 2547 00:22 น. - comment id 287908

    คุณ  กุ้งหนามแดง
    
                ขออานุภาพแห่งการเคารพสักการะบรมครูนี้จงบังเกิดกับคุณครับ  ซึ่งคุณก็เก่งอยู่แล้วขอให้เก่งยิ่งๆขึ้นไปครับ  ขอบคุณที่มาให้กำลังแก่ผมครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    22 มิถุนายน 2547 00:24 น. - comment id 287909

    คุณ  ผลิใบสู่วัยกล้า
    
               ขอบคุณมากครับที่มาเยือนผมเสมอครับ  เพียงแต่ผมแสดงกตเวทีต่อท่านบรมครูท่านนี้ซึ่งการดำเนินเรื่องและกลอนยังคิดว่าไม่ดีเท่าไหร่ครับแต่ด้วยความตั้งใจจึงดำเนินการครับ
                       แก้วประเสริฐ.
  • กวีบ้านไร่

    22 มิถุนายน 2547 09:12 น. - comment id 287987

    คาระวะครูกลอนสุนทรภู่
    บรมครูกาพย์กลอนสุนทรศิลป์
    วรรณกรรมยืนยงคงชีวิญ
    ไทยทั่วถิ่นซาบรสแห่งบทกลอน
    
    แวะมาทักทายครับ
  • กวีบ้านไร่

    22 มิถุนายน 2547 09:14 น. - comment id 287988

    ขอแก้คำผิดนิดหนึ่งน่ะครับ จาก ชีวิญ ขอแก้ไขเป็นชีวิน ครับ
  • แก้วประเสริฐ

    22 มิถุนายน 2547 11:13 น. - comment id 288045

    คุณ  กวีบบ้านไร่
    
               ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมผมครั้งนี้  อ๋อผไม่เป็นไรครับผมอ่านแล้วทราบแล้วเหมือนกับผมเลยครับเวลาพิมพ์นั้นบางครั้งก็ผิดไปครับหลายต่อหลายครั้งเลยครับ  ขอขอบคุณอีกครั้งนะครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
    
    
  • นักเรียนที่ดี

    24 มิถุนายน 2547 21:10 น. - comment id 289392

    บทกลอนของพวกพี่ๆ นี้เยี่ยมเลยครับถ้าผมนำไปแต่งกลอนที่โรงเรียนต้องชนะแน่เลยครับ
  • แก้วประเสริฐ

    25 มิถุนายน 2547 11:12 น. - comment id 289614

    คุณ  นักเรียนที่ดี
    
                  ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาเยือน  พยายามซิครับก่อนผมจะทำได้ก็ต้องใช้ความพยายาม ขอเพียงให้เรามีความตั้งใจทำก็จะได้ครับ  ขั้นแรกก็ย่อมผิดพลาดกันเสมอ พยายามหาการแต่งมาอ่านแล้วค่อยๆทำตามไป ไม่นานหรอกครับก็จะได้  และก็ได้ความภาคภูมิใจแก่เราด้วย  ทดลองทำนะครับ ขอให้จงสำเร็จสมความปราถนาครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    8 กรกฎาคม 2547 01:17 น. - comment id 294793

    วันนี้เกิดเรื่องเศร้าๆนะคะ
    รู้สึกแย่จังเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน