รักร้างแรมลา

แก้วประเสริฐ


       แว่วสำเนียงหรีดหริ่งเรไรแล้ว        
เสียงเจื่อนแจ้วแผ่วเสนาะไพเราะหา
เจ้าของเลี่ยงเบี่ยงซ่อนมิได้มา
ยากจะคว้ามาชมเพียงลมโชย

       พระพายพัดพากลิ่นรวยรินไว้
เคล้าดอกไม้ชวนให้ดวงใจโหย
เคยเคียงข้างร้างจิตเชยชิดโปรย
สุดจะโรยรักเราเคล้าเคลียคลอ

       หวนคำนึงเพียงนิดคิดยิ่งเศร้า
ด้วยจากเขาไปแล้วแม่แก้วหนอ
เหลือแต่เฝ้าเร้าอารมณ์จนพอ
อย่าได้ขอหนีเราตามเขาไป

       เป็นเพื่อนไว้เชยชิดคิดแช่มชื่น
เคยร่ำรื่นห้วงจิตสนิทเอาไว้
มีเพียงกลิ่นของเจ้าเร้าหัวใจ
จนหทัยหายเศร้าเคล้าราตรี

       หยาดน้ำค้างพร่างพรมบนดอกไม้
วับวาวให้คล้ายเพชรแสงสดศรี
จากดวงดาวพราวแข่งแห่งรัศมี
ดูเป็นที่เพลิดเพลินจำเริญตา

       แล้วค่อยเดินชมพิศสนิทใกล้
ดอมดมไอหอมหวนชวนนาสา
นึกถึงน้องปองรักที่แรมลา
สุดจะคว้ามาได้แนบอกทรวง.

                    แก้วประเสริฐ.				
comments powered by Disqus
  • เงาฝุ่น

    26 มิถุนายน 2547 15:54 น. - comment id 290209

    บทกลอนนี้แจ้งไว้ได้ไพเราะ
    คำเสนาะด้วยคุณค่าพาใจหวน
    บทกลอนนี้มีค่าน่าอ่านทวน
    น่าชมขวนสรรเสริญเชิญอ่านจริง
    
  • แทนคุณแทนไท

    26 มิถุนายน 2547 16:16 น. - comment id 290219

    งดงามมากครับ ไพเราะ อ่านแล้วอ่านซ้ำ แม้จะเศร้าใจหาย แต่ให้นิ่งนึกถึงใครบางคนครับ...
    
    ขอบคุณงานดีดี
  • พู่กัน (เฉพาะกิจ)

    26 มิถุนายน 2547 21:22 น. - comment id 290308

    ไพเราะมาก ๆ ครับผม 
    มาเยี่ยมนะครับ
  • อัลมิตรา

    26 มิถุนายน 2547 21:22 น. - comment id 290310

    คิดถึงใครกัน หนุ่มๆ
  • เมกกะ

    26 มิถุนายน 2547 22:25 น. - comment id 290341

    สวัสดีครับคุณแก้วประเสริฐ
    
         กลอนบทนี้  เมกขออนุญาตเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวเมกได้ป่ะครับ
    เมกจะขอไว้เป็นแม่แบบในการเขียนกลอนบทต่อไปครับ
    ไม่อยากชมเหมือนคนอื่นหรอกครับ  แต่คุณก็เขียนได้ดีมาก
    ยิ่งอ่านก็ยิ่งเพลิดเพลิน  เมกชอบอ่านบทกลอนของคุณนะ
    ทุกบทกลอนก็ว่าได้  ใช้เวลาอ่านอยู่เกือบสัปดาห์  เพียงแต่
    เมกไม่ได้โพสข้อความไว้  
           ขอบคุณครับที่เขียนกลอนเพราะ ๆ ให้เสพย์  
    
    ^*^อ่อนไหวมากไหม
    กับใจอ่อนล้า
    เพียงแค่เสียเวลา
    กับสิ่งที่ไร้ค่า..เท่านั้นเอง ฯ
  • atm

    26 มิถุนายน 2547 22:49 น. - comment id 290358

    เพราะมากๆๆๆๆๆค่ะ
  • magic

    26 มิถุนายน 2547 23:24 น. - comment id 290369

    แม้ลาแล้วขอให้กลับมารักใหม่
    เติมหัวใจห่วงหาคราเคยห่าง
    รักร้างลาจากไปให้จืดจาง
    กลับมาค้างคืนคอน..ตอนเห็นใจ
    .................................................
  • Fern

    27 มิถุนายน 2547 09:05 น. - comment id 290437

    เพราะมากๆค่ะ คำก็สละสลวยดี
  • ยโส

    27 มิถุนายน 2547 10:01 น. - comment id 290452

    แต่งได้ไพเราะครับ
  • หนึ่งครับ

    27 มิถุนายน 2547 12:36 น. - comment id 290489

    แวะมาทักทายครับ
    
    ^_____^
    
    
  • ทะเลดาว

    27 มิถุนายน 2547 13:27 น. - comment id 290532

    ^-^ .......
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 14:33 น. - comment id 290562

    คุณ  เงาฝุ่น
    
             ให้ซาบซึ้งที่คุณหนุนกล่าวไว้
    ผมจะได้เก็บไว้ใช้ขีดเขียน
    เพื่อเสริมสร้างผลงานหมั่นพากเพียร
    เป็นบทเรียนเขียนไว้การต่อไป.
    
                       แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับ
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 14:38 น. - comment id 290565

    คุณ  แทนคุณแทนไท
    
               ขอบคุณมากเลยครับตลอดจนมาเยี่ยมผมด้วย  หวังว่าคงจะได้รับการมาเยือนอีกนะครับ
    
                              แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 14:41 น. - comment id 290568

    คุณ  พู่กัน(เฉพาะกิจ)
    
                  ขอบคุณมากครับ  แวะมาเยี่ยมผมโอกาสหน้าคงได้เจอกันอีกนะครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 14:45 น. - comment id 290572

    คุณ ยอดหญิงอัลมิตรา
    
               แฮะๆๆๆ  ใครจะมามองคนอย่างผมนะ เฮิกๆๆๆจะเป็นลม เพียงแค่คิดก็หัวใจจะวายซะแล้ว  คิดถึงยอดหญิงละไม่ว่าจะได้อ่านกลอนที่มีคุณค่ามากกว่าหน้าสาวๆสวยๆซะอีก อิอิอิอิ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 14:53 น. - comment id 290577

    สวัสดีครับ
    คุณ  เมกกะ
    
       อ่อนไหวจนใจอ่อน
    เห็นที่นอนยังอ่อนไหว
    เห็นสาวแล้วไม่เข้าใจ
    ทิ้งไปจนให้อ่อนไหว.
    
           เชิญตามสบายเลยครับคุณเมกกะ ยังนะครับกลอนผมยังเพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้นเองที่จะเข้ารูปเข้ารอยครับ   หากเป็นความปราถนาคุณตามสบายก็แล้วกันครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 14:56 น. - comment id 290581

    คุณ  atm
    
              ขอบคุณมากครับ กลอนผมนั้นมักออกมาจากใจแต่ว่ายังไม่ดีพอ เพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้นเองแหละครับแต่ก็จะพยายามต่อไปเรื่อยๆครับ   แล้วแวะมาเยี่ยมกันอีกนะครับ
    
                      แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 15:05 น. - comment id 290587

    คุณ  magic
    
          โอ้เป็นรักมักหายคล้ายเดือนลับ
    ไม่หวนกลับคืนมานิจจาเอ๋ย
    เฝ้าครวญคร่ำร่ำหารักที่เคย
    สุขเสบยเคยพร่ำกลับแรมลา.
    
                    แก้วประเสริฐ.
    
         ขอบคุณมากครับ
    
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 15:11 น. - comment id 290591

    คุณ  fern
    
            คุณคุณมากนะครับที่ชม  แต่ยังยังหรอกครับยังอีกนาน   แล้วแวะมาอีกนะครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 15:13 น. - comment id 290595

    คุณ ยโส
    
             ขอบคุณมากเลยครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 15:14 น. - comment id 290597

    คุณ  หนึ่ง
    
            ขอบคุณมาก ผมว่าจะแวะไปเยี่ยมเวปฯคุณแต่ยังไม่ค่อยว่าง ไว้ว่างๆก่อนนะครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 15:15 น. - comment id 290599

    คุณ  ทะเลดาว
    
               ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยือนครับ แล้วแวะมาใหม่นะครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • rain..

    27 มิถุนายน 2547 21:20 น. - comment id 290716

    เรน..แวะมา..ชื่นชม นะคะ..
  • แก้วประเสริฐ

    27 มิถุนายน 2547 22:45 น. - comment id 290751

    คุณ  เรน
    
                 ขอบคุณมากนะครับ  แล้วเชิญแวะมาใหม่นะครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    8 กรกฎาคม 2547 01:31 น. - comment id 294801

    เป็นกำลังใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน