ร้อยคำพูด..ล้านคำ..นำมาล้อม
หัวใจพร้อม..น้อมรับ..กับรักหวาน
ทอความฝัน..ถักเป็นดวง..ห่วงเดียวกัน
ฉันก็พลัน..สรุปได้..ในรักเดียว
เหมือนคันเคียว..เกี่ยวรวง..ห่วงเสมอ
กับรักเธอ..ที่หมาย..ใจคงมั่น
ใครที่ไหน..จะพรากไป..ไม่มีวัน
คงรักนั้น..ยึดมั่น..ฉันกับเธอ
ร้อยหัวใจ..ล้านผู้ใด..หาใครเท่า
รักของเรา..เพียงหนึ่งเดียว..ที่เกี่ยวก้อย
ไม่ต้องหา..ก็หวัง..ดังใจคอย
เพียงหนึ่งถ้อย..หนึ่งคำ...ฉันรักเธอ
@@@@@@@@@@@@@@
เขาหาว่าผม.....อ่อนหวาน
@@@@@@@@@@@@@@
30 มิถุนายน 2547 02:56 น. - comment id 291534
มาอ่านแล้วตาค้างอะคะ

30 มิถุนายน 2547 15:26 น. - comment id 291674
ร้อยหัวใจ..ล้านผู้ใด..หาใครเท่า ...ฟังดู อ่านดู ราวกับว่า เจ้าของบทกลอนกำลังว่าใคร หัวล้าน นะ ... ไพเราะครับ ไพเราะ

30 มิถุนายน 2547 17:14 น. - comment id 291706
คำเตือน..!!!! กรุณา..อย่าอ่านบทกวีนี้เกินวันละ 2 ครั้ง เพราะจะมีผลกับระดับน้ำตาลในร่างกาย ............................................................. สงสัยคนที่เขียนกลอนบทนี้เป็นเจ้าของ.. โรงงานน้ำตาล..แน่ ๆ .............................................................

1 กรกฎาคม 2547 23:56 น. - comment id 292085
ร้อยหัวใจนำความรักถักเป็นโซ่ แล้วผูกโบว์ให้คนดีที่ห่วงหา พร้อมสอดกับหัวใจให้พี่ยา เพื่อแลกกับภาษาคำว่ารัก *-*กลอนแต่งได้จัง แต่เอมดเยอะจังบ้านหลังนี้ อิอิ โอ๊ย โดยมดกัดค่ะ อิอิ*-*
