ยังจำมั่น...วันที่เคยล้มลง คุณยังคง...เคียงใกล้ให้ได้เห็น วันที่ใจทั้งดวงซ่านกระเซ็น น้ำตาเคย ร่วงกระเด็น เต็มหัวใจ ทุกทุกวัน เวลา ที่ผ่านมา คุณคือคนมากมีค่ากว่าใครไหน จงรู้เถิด คุณคนดีในดวงใจ ถึงผมเจ็บ เจียนตายไปไม่ทิ้งคุณ ความรู้สึกทุกข์ที่คุณมิคิดบอก สิ่งที่คุณแสดงออกให้ใจอุ่น สิ่งที่คุณเก็บไว้ทั้งใจคุณ ผมรู้สึกเอมอิ่มอุ่นได้อย่างไร... ความห่วงใยมีวันใดใจคุณหยุด คุณมีวันสิ้นสุดบ้างหนือไม่ สำหรับผม คุณมิเคยมีวันใด ที่ไม่อยู่เคียงใกล้ยามใจตรม แค่เพียงคำ อยากขอบคุณคุณคนดี ยังยากมี คำใดมอบ ให้เหมาะสม ให้ถึงซึ้ง ที่ตรึงใจ ในกมล แด่คุณคน คนเดียว แสนดี. วันที่ทุกข์ท้อทับน้ำตาหลั่ง ภาพคุณยังยืนอยู่ ณ.ที่นี่ ตรงที่คุณมอบแต่ปรารถนาดี ขอบคุณน่ะคุณคนดี...มิมีเลือน ตื่นนอนมาตอนยามสอง เห็นคุณนั่งน้ำตานองน้ำตาเปื้อน ผมปร่าปวดรวดร้าวใจเหมือนใครเฉือน เห็นคุณเบือน หน้าหนี ว่าอย่ามอง เมื่อคุณคนดีคนเดียวทั้งชีวิต คนที่ผมบูชิต มาหม่นหมอง อยากช่วยผ่อน ทุกข์ที่เร้าน้ำตานอง ถึงจะต้องแลกด้วยทั้งชีวี อย่าร้องไห้... คนอยู่ไกล คุณรู้ไหม ใจผมห่วง คุณคนดีรู้เถิดทั้งฤดีดวง อุปสรรคทั้งปวง...อย่าห่วงคุณ
สิงห์ สิงหราช 6 ก.ค. 2547 20:01 น. - ID 56620 
1205
9
0
6 กรกฎาคม 2547 20:49 น. - comment id 294186
ภูมิใจที่ได้ ต้อนรับนามปากกานี้คนแรกนะ
6 กรกฎาคม 2547 20:55 น. - comment id 294190
แต่งได้ดีค่ะ
6 กรกฎาคม 2547 21:40 น. - comment id 294205
ค่ะ เขียนดี
7 กรกฎาคม 2547 14:01 น. - comment id 294443
เปลี่ยนนามอีกแล้วนะอ้าย อ่านแล้วดีจัง คิดถึงแม่..ขึ้นมา น้ำตามันก้อไหล อยากจะไปซบลงที่ตรงตักแม่..
7 กรกฎาคม 2547 14:14 น. - comment id 294448
...๑...ดวงใจ ขอบคุณครับที่ต้อนรับเป็นคนแรก....
7 กรกฎาคม 2547 14:14 น. - comment id 294449
...๒...ลอยไปในสายลม ขอบคุณสำหรับคำชมครับคุณ
7 กรกฎาคม 2547 14:15 น. - comment id 294451
...๓...tiki ครับ ขอบคุณครับ
7 กรกฎาคม 2547 14:17 น. - comment id 294453
...๔...รดา ขอบคุณที่อ่านแล้วดีครับ... คุณคนเดียวคนดีที่รู้สึก ในสำนึกค่ารักอันสดใส คุณคนดีคนเดียวในหัวใจ คนที่ยิ่งใหญ่ในชีวี... คิดถึงแม่เช่นกันครับคุณ
7 กรกฎาคม 2547 16:50 น. - comment id 294551
อย่าร้องไห้ได้ไหมแก้วใจจ๋า ด้วยรู้ไหมเถิดว่าน้ำตาไหล ยังมีพี่คอยปลอบขวัญอย่างมั่นใจ เพื่อให้น้องคลายเศร้าใจในทุกวัน *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
7 กรกฎาคม 2547 23:46 น. - comment id 294718
ถ้าร้องไห้..แล้วจะเช็ดน้ำตาให้มั๊ยคะ .. สวัสดีค่ะ คุณ .... ( จะเรียกว่ายังไงดี ?? ) .........................
8 กรกฎาคม 2547 13:42 น. - comment id 294936
อย่าร้องไห้ได้ไหมแก้วใจจ๋า ด้วยรู้ไหมเถิดว่าน้ำตาไหล ยังมีพี่คอยปลอบขวัญอย่างมั่นใจ เพื่อให้น้องคลายเศร้าใจในทุกวัน *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-* ขอบคุณครับคุณผู้หญิงไร้เงา เธอคือคนที่เทิดไว้เหนือเกศครับ คิดถึงแม่จัง
8 กรกฎาคม 2547 13:46 น. - comment id 294941
คิดถึงบ้าน พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ จากมานานคิดถึงจังเลย หอมเจ้าเอยละอองท้องถิ่น อยากกลับไปแนบซบไอดิน บ้านรำพึงคิดถึงเสมอ อัสดงค์อาทิตย์กล่าวลา คืบคลานมาคือคิดถึงเธอ คืนเหน็บหนาวอีกแล้วสิเออ บ้านรำพึงคิดถึงไม่สร่าง กี่ร้อนกี่หนาวกี่หมื่นร้าวราน ไม่เคยสะท้านทุกเส้นทาง สู้ทนสร้างฝันถึงวันรุ่งราง จะแบกไปถมความทุกข์ระทม ไม่จำเป็นดอกคำสัญญา รั้วชายคาที่แสนรื่นรมณ์ ผ่านผุผังเซซังทรุดโทรม จะกลับไปเอาใจซ่อมแซม
8 กรกฎาคม 2547 13:50 น. - comment id 294942
น้ำตาแม่ เคียส หยาดเหงื่อท่วมตัว ท่วมหัว โทรมกาย เหงื่อที่รินไหล คือแรงงาน ที่ทน ทำกิน ส่งเจ้าเล่าเรียน ให้พากเพียร ให้ทุกๆสิ่ง ถึงตัวจะกิน ไม่ค่อยอิ่ม ก็ขอให้ลูก สบาย ทนหาบของขาย เหงื่อท่วมกายไม่เคยจะท้อ ถึงแดดจะเผา จะร้อนเพียงใด ไม่เคยจะล้า เก็บเงินค่าเทอม ส่งเจ้าเรียนให้มีการศึกษา ค่าน้ำประปา รวมทั้งค่าไฟ ใกล้มาสิ้นเดือน ช่างโชคร้ายลูกชาย ทำตัวแหลกเหลว คบเพื่อนเลว มั่วสุม เสพของมึนเมา สูบกัญชา ดมทั้งกาว ทั้งกินเหล้า ทุรนทุราย ใจแทบขาด อีกทั้งลงแดง ช่างโชคร้าย ลูกชาย ทำตัวแหลกเหลว คบเพื่อนเลว มั่วสุม เสพของมึนเมา สูบกัญชา ดมทั้งกาว ทั้งกินเหล้า ทุรนทุราย ใจแทบขาด อีกทั้งลงแดง หมดความหวัง หมดพลังที่จะขวนขวาย กอดลูกชาย น้ำตาไหลโรยแรงอ่อนล้า แทบสิ้นตัว สิ้นกำลังหมดความแข็งแกร่ง แม่สิ้นแรง เมื่อเจ้าสิ้นลม ล้มไปต่อหน้า เจ้าจากไปแล้วใครเล่าใคร จะอยู่กับแม่ ดั่งฝนหล่นพรำ น้ำตาแม่ไหล...แทบ เป็น สาย เลือด
8 กรกฎาคม 2547 13:51 น. - comment id 294945
แม่ บอย ตรัย ภูมิรัตน์ ทุกครั้งตอนที่ฉันเสียใจ เธอใช่ไหมที่อยู่ข้างกัน หรือแม้วันที่ฉันไหวหวั่น เธอเท่านั้นที่ไม่เคยทิ้งไป ในคืนที่ฉันเหงาที่สุด เธอรับรู้ และกอดฉันไว้ ด้วยความรัก ที่แสนยิ่งใหญ่ ที่มีให้ฉันคนนี้จริงๆ แล้วจะต้องการ อะไรไปกว่านี้ เพราะว่ามันเพียงพอแล้ว เพียงพอแล้ว เมื่อรู้ว่ายังมีคนคนหนึ่ง ที่พร้อมจะเข้าใจ มันก็คงเพียงพอแล้ว กับความหมาย ไม่เห็นจำเป็นต้องมากมาย ถึงใจจะแสนเหนื่อย แต่ฉันคงจะสู้ไหว ดูเหมือนโลกนี้ก็คงยังไม่เลวร้าย เพราะฉันยังมีเธอ บางทีฉันก็ไม่ตั้งใจ จนทำร้ายความรู้สึกของเธอ ทิ้งรักเธอนั้นไว้จนเก้อ แต่ทุกครั้งเธอก็ยังเข้าใจ คนเดียวที่รักฉันที่สุด คนคนนั้นคือเธอใช่ไหม ด้วยอ้อมแขนที่แสนยิ่งใหญ่ ที่มีให้ฉันคนนี้จริงๆ
8 กรกฎาคม 2547 13:54 น. - comment id 294947
...๖...คุณ1766.. ขอบคุณน่ะครับ คงลำบากครันครับ ที่จะเช็ดน้ำตาให้คุณ.. สุดแท้แต่ใจว่าจะเรียกอะไรครับ
11 กรกฎาคม 2547 19:27 น. - comment id 296778
อ่านแล้วอุ่น...ดีจังค่ะ :D
15 กรกฎาคม 2547 09:55 น. - comment id 298722
ด้วยเต็มตื้นชื่นใจในห้วงรัก ด้วยห่วงนักเพียรภักดิ์ประจักษ์มั่น ด้วยอุ่นไอน้ำในตาก็ไหลพลัน ด้วยตื้นตันสัมพันธ์งามความนิรันดร์ ............................................. ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะพี่ชาย เข้ามาก็ไปดูที่ตอบพี่ชายไว้เลยเห็นยังไม่ตอบก็คิดว่าไม่ได้เข้ามา...ที่แท้แอบเปลี่ยนชื่อนี่เอง ทิ้งบ้านเก่าไม่ไปเยือนเลยน้ะ....ตอบไว้ตั้งนานแล้วจ้ะ ......ชื่นชมเสมอจ้ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
