หน้าส่วนตัว
ภูถ้ำเสือ เมื่อสายัณห์ ตะวันร่วง
งัวเงียง่วง งมที่อยู่ ปูเสื่อสาด
ตามคูหา กระท่อม พร้อมไสยาสน์
ยุรยาตร บาทา หาที่เอน(ยุรยาตรตั้งหลักพักเหยียดเอ็น)
ที่อิงแอบ แคบคับ ขยับขยาย
สบที่หมาย ชายตามอง สอดส่องเห็น
เนินหินสวย สงบเงียบ งามเยียบเย็น
จึงปลีกเร้น รวมกลุ่ม หนุ่มสามคน(ปลีกเปลี่ยนเป็นฤาษีหนุ่มกลุ่มสามคน)
เมื่อล้มตัว หัวถึงหมอน นอนไม่หลับ
เป็นกระสับ กระส่าย ใจสับสน
นอนลานหิน กินกลางป่า เหนื่อยล้าตน
โหยหาล้น อาลัยอาวรณ์ นอนฟูกเตียง
ทัพจิ้งหรีด หวีดขย่ม ระงมป่า
ค่อยมืดฟ้า มัวดิน ยินส่ำเสียง
ดุจดนตรี ไต่ทำนอง ซ้องสำเนียง
ดั่งพิสมัย ชม้ายเจรียง เคียงข้างกาย
หิ่งห้อยส่อง แสงระยิบ ระยับฟ้า
ดุจดารา มลังเมลือง เรืองแสงฉาย
เปรียบแสงทิพย์ ขยิบตา ตนพี่ชาย
ส่งสายเนตร น้าวหา น้องประจำ(ส่องเล็งส่ายสายตาพ้องน้องประจำ)
ภูถ้าเสือ สมพยัคฆ์ ควักกินเหยื่อ
ลากเอาเนื้อ เพื่อลิ้ม จนอิ่มหนำ
ยุ่มย่ามผ่าน หวานคอเสือ สวบขย้ำ
คาบสู่ถ้ำ ถิ่นชื่อ ลือขจร
เดี๋ยวนี้ป่า แปลนเปล่า เขาถากถาง
เห็นตามทาง เท้าเสือ อนุสรณ์
รอยจารึก เลียบหินผา พนาดร
ลายพาดกลอน เหลือเพียงชื่อ เสือสิ้นลาย
ร้ายกว่าเสือ เหนือชั้น นั้นคือยุง
มาสุงสิง ตอมไต่ ไม่ขาดสาย(มาสิงสุงซนไต่ไม่ขาดสาย)
บริจาค จ่ายโลหิต อุทิศกาย
หอมหวานหลาย เนื้อเรา ยุงเฝ้าตอม
ลมพายุ วิชชุแลบ แสงแปลบปลาบ
ลั่นกระหนาบ ฟ้าสนั่น หวั่นเตรียมพร้อม
ฉุกละหุก ลุกลี้ลุกลน ทนสมยอม
เข้ากระท่อม พลาดถลา ขาถลอก
สั่นสะเทือน ทั่วเวหน ฝนรินถั่ง
ไม่บันยะบันยัง สั่งความบอก
ไม่มีเค้า ถ้าเจ้าทำ พี่ช้ำชอก
โปรดตะคอก บอกใบ้นิด อย่าปิดปก
นั่งกอดเข่า เจ่าจุก ซุกเสื้อห่ม
ฝนโครมคราม คร้ามครั่น สั่นหัวอก
หลังคารั่ว ไหลสาดเท สะท้านสะทก
น้ำตาตก ตามน้ำฝน หล่นไม่ขาด
ทุกข์ด้วยนอน ในสถาน ถิ่นกลางป่า
ทุกเหนื่อยล้า ล่องรัถยา ช้าอืดอาด
ทุกข์เปียกปอน ฝนผ่า สายฟ้าฟาด
ไม่อาจเทียบ ทุกข์พี่ร้าง ห่างแก้วตา
หมายเหตุ คำที่อยู่ในวงเล็บได้เปลี่ยนไปตามคำแนะนำบางส่วน
ชัยชนะ 11 ก.ค. 2547 12:40 น. - ID 57010 
1758
23
0
11 กรกฎาคม 2547 13:18 น. - comment id 296580
งานเขียนได้เนียนใจ และไพเราะเช่นเคยครับคุณ... เขียนเห็นภาพเลย เยี่ยมจริงๆ ทัพจิ้งหรีด หวีดขย่ม ระงมป่า ค่อยมืดฟ้า มัวดิน ยินส่ำเสียง ดุจดนตรี ไต่ทำนอง ซ้องสำเนียง ดั่งพิสมัย ชม้ายเจรียง เคียงข้างกาย หิ่งห้อยส่อง แสงระยิบ ระยับฟ้า ดุจดารา มลังเมลือง เรืองแสงฉาย เปรียบแสงทิพย์ ขยิบตา ตนพี่ชาย ส่งสายเนตร น้าวหา น้องประจำ.. ชอบครับ
11 กรกฎาคม 2547 13:24 น. - comment id 296590
ขออณุญาตวิจารณ์นิดนึงนะครับ
ภูถ้ำเสือ เมื่อสายัณห์ ตะวันร่วง
งัวเงียง่วง งมที่อยู่ ปูเสื่อสาด
ตามคูหา กระท่อม พร้อมไส ยาสน์
ยุร ยาตร บาทา หาที่เอน
คำว่ายาสน์ กับ ยาตร เป็นเสียงพ้องไม่นิยมนำมารับสัมผัสกันครับ
ที่อิงแอบ แคบคับ ขยับขยาย
สบที่หมาย ชายตามอง สอดส่องเห็น
เนินหินสวย สงบเงียบ งามเยียบเย็น
จึงปลีกเร้น รวมกลุ่ม หนุ่มสามคน
บทกลอนข้างบนลงสระเอ คือคำว่าเอน วรรครับใช้คำว่าเห็น ซึ่งเป็นสระเอะ เย็นเป็นสระเอะ เร้นเป็นสระเอ ผิดฉันทลักษณ์ครับ
หิ่งห้อยส่อง แสงระยิบ ระยับฟ้า
ดุจดารา มลังเมลือง เรืองแสงฉาย
เปรียบแสงทิพย์ ขยิบตา ตนพี่ชาย
ส่งสายเนตร น้าวหา น้องประจำ
คำว่าชาย ส่งไปรับสัมผัสกับคำว่าสาย จริงๆแล้ว ควรจะแบ่งคำในวรรคสุดท้ายเป็น
ส่งสาย เนตรน้าวหาน้องประจำ เพราะคำรับสัมผัสควรจะเป็นคำสุดท้ายของเสียงอ่านครับ
ร้ายกว่าเสือ เหนือชั้น นั้นคือยุง
มาสุงสิง ตอมไต่ ไม่ขาดสาย
บริจาค จ่ายโลหิต อุทิศกาย
หอมหวานหลาย เนื้อเรา ยุงเฝ้าตอม
ควรจะเป็นมาสิงสุง นะครับ เหตุผลบอกไปแล้วครับ
11 กรกฎาคม 2547 13:43 น. - comment id 296615
แม้ลำบากยากเพียงใดใจไม่หวั่น แต่เมื่อห่างเจ้านั้นพี่หวั่นไหว ด้วยว่าร้างทิ้งห่างมาแสนไกล แต่ดวงใจยังมอบให้แก่ตัวนาง *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบแมวตัวข้างบนจัง อิอิ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อิอิ*-*
11 กรกฎาคม 2547 13:59 น. - comment id 296632
ลูกผู้ชายแห่งค่ายไทยโพเอ็ม แต่งกลอนก็ได้ไพเราะจับจิต ทิงนองนอยชื่นชอบจัง๚ะ๛ size>
11 กรกฎาคม 2547 14:04 น. - comment id 296634
ง่า .. ก่อนอื่นขอ .. งง .. พี่ตูนนิดนึง .. อะไรเข้าตาหนอ .. ถึงได้มองเสือเป็นแมวไปซะได้ ..ฮะฮะ ........................... ไม่เบื่อหรอกค่ะ .. ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตาพี่ชัย .. ได้เห็นผลงานอีกครั้ง .. ต้องรีบเข้ามาอ่าน.. ร่ายมาซะยาว .. อ่านอยู่พักใหญ่ .. บทสรุปอยู่ที่วรรคจบนี่เอง..ฮะฮะ ( แซวเล่นค่ะ ) อ่านแบบไม่คิดอะไรมาก .. เพลินดีค่ะ .. ...........................
11 กรกฎาคม 2547 14:11 น. - comment id 296639
ชัยชนะ ร่ายกลอน ตอนเดินป่า อยากจะไป หนักหนา ภูถ้ำเสือ ไปหอบความ ชุ่มชื่น มาเหลือเฟือ เก็บมาเพื่อ คนรัก สลักใจ แบบว่า อยากเที่ยวป่า เผื่อ คนรัก หน่ะครับ
11 กรกฎาคม 2547 14:56 น. - comment id 296661
อ่านบทกลอนวอนไว้ให้ใจคิด ใครลิขิตผจญภัยในถิ่นฐาน ภูถ้ำเสือเมื่อไปให้ร้าวราน ด้วยนงคราญห่างไกลใจระทม.....ฯ เป็นการเดินทางที่คุ้มค่านะคะ...ได้ผจญกับความยากลำบาก..ทำให้ชีวิตเข้มแข็งนะ...ไว้คราวหน้า..ถ้าจะให้สมบูรณ์แบบจริงๆ..น้องชัย..ต้องพาคนพิเศษ..ไปด้วย...เพื่อทดสอบความอดทน...ว่าจะอยู่กับความลำบากได้หรือไม่..(อย่าบอกว่าพี่แนะนำล่ะ..เดี๋ยวสาวๆไหวตัวทัน..อิอิ ) น้องชัย..ดูแลสุขภาพนะจ๊ะ..เป็นห่วงจ๊ะ..
11 กรกฎาคม 2547 16:52 น. - comment id 296712
สวัสดีครับพี่ชัย
อิ_อิ คำวิจารณ์ เป็นคำของผู้หวังดีนะครับพี่ เปิดหน้าเวบมาก็เจอ
เห็นคำวิจารณ์ของผู้ไร้นาม เมกว่าก็ดีนะครับ แต่เมกไม่อาจเอื้อมดอก
ครับ เพราะเมกไม่มีความรู้ที่จะไปวิจารณ์ใครได้
เมกอ่านของพี่ชัยแล้ว เมกก็ชอบ แค่นั้นครับ ที่ชอบเพราะอ่านแล้ว
คิดตามได้ มองเห็นภาพ ไม่ต้องมีศัพท์แสงให้ปวดหัว เมกเข้ามาอ่านกลอน
ของพี่ชัย เพราะต้องการรู้ประสบการณ์ และวิธีถ่ายทอดเรื่องยาก ให้ดูเป็นง่าย
เพราะเมกไม่ใช่นักปราชญ์ราชบัณฑิต ที่จะมาอ่านคำที่เป็นศัพท์ที่ต้องแปล
อีกที แล้วมาคิด นั้นมันลำบากเกินไป เมกว่าพี่ชัยเขียนได้ดีแล้วครับ
ในแง่ของการถ่ายทอดเรื่องราว เหมือนกับเวลาคนไปฟังพระเทศน์ ถ้าเอาแบบ
คุณที่มาวิจารณ์ ก็คงเหมือนพระที่เทศน์ตามใบลาน ยิ่งฟังยิ่งง่วงและสับสน
ฟังมาก ๆ เข้า ก็พาลเบื่อ
แต่ของพี่ชัย อ่านแล้ว เหมือนฟังพระอาจารย์มหาประยุต (พระธรรมปิฎก)
เทศน์ คือเน้นให้ผู้ฟังเข้าใจ เมกชอบลีลานี้มากกว่าครับ
แวะมาให้กำลังใจพี่ครับ ถ้าอะไรที่เราไม่ชอบก็อย่าไปฝืนทำนะพี่
คนที่ถนัดในด้านนั้น มีเยอะครับ ไม่จำเป็นที่เราจะเหมือนใคร
ป.ล. ตอบในขณะที่กำลังจะตอบของพี่ชัย ในบทกลอน ขอบคุณน้องแก้ม..จากพี่เมก
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_56998.php
11 กรกฎาคม 2547 17:12 น. - comment id 296722
มาตามอ่านงานอีกเช่นเคยค่ะ สนุกทุกตอนเสมอ ยังไม่เบื่อที่จะอ่านนะคะ .................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
11 กรกฎาคม 2547 20:55 น. - comment id 296821
ขอลัดคิตอบให้ผู้ที่ไม่ประสงค์จะออกนามก่อนนะครับ ก่อนอื่นต้องขอบขอบคุณ สำหรับคำแนะนำที่ดี ประเภทแต่งกลอนถ้าไปตอบให้คนอื่นไม่ค่อยอินังขังขอบ ยึดหลักแต่อย่างใด เพราะมีเวลาน้อย ส่วนมากไปตอบให้สด ๆ คิดอะไรได้เขียนไป จึงไม่ค่อยคำนึง แต่ถ้าแต่งในหน้าส่วนตัว ผมค่อนข้างจะเคร่งครัดอยู่พอควร เพราะมีเวลาพิถีพิถันในการกลั่นกรองพอสมควรก่อนนำลง ข้อ ๑ คำว่าญาติ เป็นเพียงความนิยม ไม่ผิดกฏ จึงยังคงไว้ และผมก็คิดจะแต่งกลอนลักษณะทำนองนี้สักกลอนด้วยครับ ตัวอย่าง (ด้วยใจจิต คิดคำนึง ถึงน้องสาว จึงเท้าสาว สู่หา สบตาเห็น) แบบว่าคำซ้ำกันแต่ความหมายไม่เหมือนกัน คนไม่นิยม แต่จะคิดลองสักกลอนครับ ๒ยอมรับว่าผิด สระเอ และสระเอะ จะแก้ไขใหม่ให้ครับ ผมคิดว่าบางทีถ้าเราทำถูกต้องไว้ก่อน เป็นการดี เพราะความผิดเพี้ยนทางภาษา เกิดอย่างเร็วมากในปัจจุบัน ถ้าเราไม่ช่วยกันแต่ตอนนี้ปล่อยเลยตามเลย ภาษคงวิบัติเร็วขึ้นครับ ๓และ๔ เป็นการเน้นความไพเราะ แต่เขาก็พออนุโลมได้ ซึ่งไม่ถือว่าผิดฉันทลักษณ์ แต่เมื่อทักท้วงมาจะแก้ไขใหม่ให้ครับ ก็ถือว่ารักกันจริง อ่านทุกตัวอักษร ถึงได้มาชี้แนะกันได้เป็นอย่างดี นักเขียนย่อมคู่กับนักวิจารณ์ แนะนำกันมาได้ ชัยชนะไม่โกรธแต่อย่างใด มาโพลสกันเยอะยิ่งดีใจ แต่จะทำตามคำแนะนำหรือเปล่า ไม่รับประกันให้นะครับ
11 กรกฎาคม 2547 21:48 น. - comment id 296859
คุณสิงห์ สิงหราช การที่เราได้ไปพบสัมผัสกับบรรยากาศ ความเป็นจริง และเงียบสงบ ทำให้จินตนาการของเรา ไหลพรั่งพรู ออกมาเองอย่างไม่รู้ตัวครับ ผมแต่งไว้คร่าว ๆ ก่อน จึงค่อยนำมาดัดแปลงก่อนนำลงอีกครั้งหนึ่งครับ น้องหญิงไร้เงา นิราศร้าง ห่างหาย ชายหงอยเหงา เดินทางเข้า เขตป่า พนสณฑ์ ให้เปลี่ยวเปล่า เหงาใจ ไร้หน้ามล จำทุกข์ทน ชอกช้ำ ระกำใจ เอาอีกแล้วไหมล่ะงานนี้ เอาแบบชี้นกเป็นไม้ ชี้ไม่เป็นนก เมื่อน้องว่าอย่างไร พี่ชัยก็ตามใจน้องเสมอครับ เอาเป็นว่าตาพี่ชัยไม่แหลมคม คงจะหารูปที่มองเห็นลายชัด ๆ มาลง รูปนี้พุ่มไม้ค่อนข้างบังตาซะด้วย เดี๋ยวจะจับไปฝากน้องหญิงเอาไว้เลี้ยงสักตัวนะครับ
11 กรกฎาคม 2547 22:05 น. - comment id 296873
โรเบิร์ต ทิงนองนอย แค่ได้ยินชื่อก็คิดอยากจะเข้าไปสัมผัสกับกลอนที่คุณแต่ง ขอบคุณลูกผู้ชายใจดีแห่งค่ายไทยโพเอ็ม ที่หอบกำลังใจมาฝากครับ น้องหญิงสีม่วง อย่าไปงงเลยครับ น้องตูน คงจะถนัดเรื่องปราบเสือให้เชื่อง เธอก็เลยถอดเขี้ยวเล็บเสือกลายเป็นแมวไปซะเลยครับ จะมาบอกพี่ชัยว่าที่เขียนมาตั้ง ๑๐กว่าบท พอไปวัดไปวาได้แค่บทเดียว(แซวคืน) น่าชื่นใจสักนาทีนะครับ ก็มีส่วนจริงอยู่เกือบ ๘๐ % และจินตนามาเสริมเติมแต่งบ้าง ขอบคุณครับสำหรับคำชมที่ว่า เพลินดี ก็ชัยชนะถนัดแต่งกลอนประเภทนี้อยู่แล้ว (พี่ชัยศูนย์หน้านอกจากชอบเลี้ยงลูกแล้ว ยังชอบเตะเข้าโกล์ตนเองอีกด้วยละครับ)
11 กรกฎาคม 2547 22:26 น. - comment id 296887
พิกุลทอง
ภูถ้าเสือ ช่วงเช้า ดูสาวสวย
ดวงจิตรวย ศีลทาน มาตักบาตร
นุ่งผ้าถุง คล้องไหล่ สไบพาด
เห็นนุชนาฏ อาจปลื้ม ลืมเมืองไทย
ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ อาเสนอว่าอย่าเที่ยวเผื่อคนรักเลยครับ
ชวนกันมาถึงจะได้รู้ความทุกข์ยากลำบาก แล้วเราจะรู้นิสัยคนรักของเราว่าเป็นอย่างไร
(พี่บอกน้อง น้องบอกต่อหลานอีกที)
พี่ตุ้ม
ไปคราวหน้าคงหาหมอประจำตัว
เจ็บปวดหัว มีหยุกยา รักษาหาย
ภูถ้าเสือ ประสบการณ์ พานมากมาย
ประทับใจ ครั้งหนึ่ง ซึ่งทรงจำ
ช่วงนี้เริ่มเข้าสู่ภาวะปรกติ แต่ก็มีบอลอเมริกาใต้พอให้ดูแก้ขัด
แต่ก็เป็นช่วงเวลาตื่นพอดี จึงไม่มีอุปสรรคต่อการทำงานแต่อย่างใดครับ
ช่วงนี้งานค่อนข้างรัดตัว จึงไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยเท่าที่ควร
ขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับยาหอมที่หว่านมาให้ดม สุขภาพผมแข็งแรงดีครับช่วงนี้
11 กรกฎาคม 2547 22:54 น. - comment id 296903
เมกกะหนุ่มใจงามแห่งบ้านกลอนไทย ก่อนอื่นสมัยเด็ก พี่คิดว่าของฟรี ที่มีไม่ชอบที่สุดคือฉีดยา และฟังเทศน์ สมัยนี้อายุมากความคิดก็เปลี่ยนไป เรื่องทั้งสองล้วนเป็นสิ่งที่ดีในชีวิต บอกตามตรงเรื่องฟังเทศน์ เป็นเรื่องเป็นราวยอมรับว่าไม่เคย ก็มีฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เฉพาะมีงานเช่นงานศพ เขามักนิมนต์พระเทศน์ด้วยล่ะ ก็ดีใจที่น้องฝักใฝ่ในทางธรรมะ ขออนุโมทนาจากใจจริงครับ เรืองแต่งกลอนส่วนมาก จะไม่ค่อยใช้คำยากและพยายามสื่อให้ผู้ฟังรู้เรื่องราว และมีอารมณ์ดีในการอ่าน การทำอะไรที่มีการติการชมเชิงสร้างสรรค์พี่เห็นว่าเป็นสิ่งที่ดีครับ ขอบคุณอีกครับครับสำหรับความห่วงใยที่มีมาให้ถึงกัน อะไรที่พี่เขียนแล้วมีความสุข ทำแล้วสุขใจ พี่เต็มใจที่จะทำครับ ลี่.....ชวนมาเยือน ก็มาเป็นขาประจำกันเลยนะครับเที่ยวลาวครั้งนี้ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจที่แวะมาหา เรื่องอะไรที่ผมได้ตั้งใจทำแล้ว ต้องพยายามจบให้ลงครับ กำลังใจที่มีมาหา เป็นแรงอย่างดีในการขับเคลื่อนงานเขียน ให้เดินหน้าต่อไป อย่าง ช้า ๆ แต่ มั่นคงครับ
11 กรกฎาคม 2547 23:04 น. - comment id 296911
หากจะเอามาฝาก กับของหายากขนาดนี้ ก็ยินดีจะเลี้ยงให้อย่างดี รับประกันตรงนี้เลยแล้วกัน *-*วันนี้มาขอใช้สิทธิ์ ชี้นกเป็นไม้ ชี้ไม้เป็นนกค่ะ อิอิ เอาเป็นว่า เรื่องที่บอกผู้หญิงสีม่วงไว้ ทำแบบไหนหละค่ะ ทำยังไม่เป็นค่ะ แต่ถ้าคุณชัยชนะจะแนะนำ หรือปฏิบัติให้ดูคงจะเข้าใจง่ายขึ้นกว่าเก่านะค่ะ อิอิ แซวเล่นนะค่ะ อิอิ*-*
11 กรกฎาคม 2547 23:38 น. - comment id 296940
เขียนดีคุณชัยชนะ ผมอ่านงานของคุณเสมอ สิ่งหนึ่งที่มองเห็น คุณเขียนดีขึ้นเรื่อยๆ.. ว่างๆผมจะเมล์ไปคุยด้วย วันนี้ผมเข้ามาดึกขอลาไปก่อน สวัสดีนะครับ..
11 กรกฎาคม 2547 23:56 น. - comment id 296952
แบบว่านัสมาทักทายนะค๊า น้องแมวน่ารักจัง(ใช่เป่าเนี่ย) อิๆ ** ^______________^ **
12 กรกฎาคม 2547 01:15 น. - comment id 296983
..^_^..
12 กรกฎาคม 2547 02:36 น. - comment id 296996
มาอ่านหลายหนแล้วค่ะ แต่จะขอตอบใกล้ๆจบค่ะ
เพราะให้ทุกท่านผู้รู้ผ่านไปก่อน
ขอบอกว่าติดตามงาน เห็นภาพ และได้เนื้อความใจความเป็นอย่างดีคะ
12 กรกฎาคม 2547 05:04 น. - comment id 297012
ด้วยสัตว์ป่า เขาว่า เลี้ยงไม่เชื่อง จึงเป็นเรื่อง เย้าแหย่ แค่เล่นเล่น ถ้าพี่ชัย รับเลี้ยงไหว ไหมเนื้อเย็น โปรดมองเห็น เอ็นดู ผู้จริงใจ เรื่องเขี้ยวลากดิน พี่ชัยก็ไม่รู้เหมือนกัน ถือว่าแซวกันเล่นสนุก ถ้าใครโกรธ หน้าบูดให้กัน ไม่สวยนะครับ ผู้เฒ่า ยินดีครับที่จะเมล์มาคุยด้วย แต่ขอบอกให้รู้ไว้ก่อนครับ เมล์ที่บอกไว้ที่หน้าส่วนตัว ลืมรหัสผ่าน เข้าไปไม่ได้ ไปเปิดใหม่ ก็หลายอัน ไปให้เขาฟอแมตลงโปรแกรมใหม่ให้ ท้ายสุด เหลือที่จำได้และใช้ประจำ wannapinit2003 ถ้ามีอะไรที่สงสัยละก็ ขอให้ความกระจ่างอย่างเต็มที่ครับ
12 กรกฎาคม 2547 05:32 น. - comment id 297013
น้องนัส บ้านอยู่ทางเดียวกับน้องตูนหรื่อเปล่าจ๊ะ จึงมองเห็นมาเหมือนกัน พี่ชัยอุตส่าว่าจะเขียนเสือให้วัวกลัว มีแต่คนมาดู จึงเห็นไม่น่ากลัว ยังไงก็ขอช็อคโกแลตด้วยนะครับ แมวพี่ชอบกินขนมหวานจ้า รดา แวะมาหา หน้ายิ้มใส ดูสดชื่น พี่เริงรื่น ข้องใจ ให้ฉงน มีรถไฟ ผ่านไหม ที่เมืองนนท์ จะไปยล เยี่ยมพักผ่อน นอนชานชาลา บอกตามตรง พี่ชัยแวะไปหาถือว่าแซวกันเล่น ๆ สนุก อย่าคิดอะไรมากนะครับ ถ้าคนเคยเย้าแหย่ ถ้าไม่หยอกซะหน่อย จะผิดธรรมเนียมครับ ทิกิ ก็ติดตามกันมาโดยตลอด ด้วยคิดฮอด เวียนหากัน สัมพันธ์เพื่อน(คิดฮอด = คิดถึง) เป็นพี่น้องร้อยเรียงกลอน วอนไว้เตือน ไม่ลืมเลือน อาจห่างบ้าง ไม่ร้างไกล
12 กรกฎาคม 2547 06:52 น. - comment id 297024
..เสือ..ตัวโต..เรนกลัว..
ประกาศทั่ว ..ไทยโพเลย ..
แค่เดินผ่าน ..เฉยๆ..
ไม่กล้าเงย ..สบตา ..วิ่งป่าราบ บ ทันที.. อิอิอิ..
..เรน.. คิดถึงนะคะ..
12 กรกฎาคม 2547 12:12 น. - comment id 297103
อิอิ หวัดดีพี่ มาทักทายเจ๋ยๆๆอ่ะ Have a great one นะคะ พี่ชายพี่ชัย
12 กรกฎาคม 2547 18:06 น. - comment id 297288
พยัคฆ์หมอบราบทาบศิลา นัยย์ตากล้าจ้องเขม็งเพ่งมุ่งหมาย ใจก็เกร่งมิกลัวต้องวางวาย กระโจนกายข้างหน้าคว้าให้ทัน
13 กรกฎาคม 2547 05:12 น. - comment id 297473
น้องเรน
เสือตัวจริง ยิ่งมอง ไม่น่ากลัว
เขาจับตัว ตนไว้ ใส่คุมขัง
จะปลอดภัย ไม่พลั้งพลาด ระมัดระวัง
น่ากลังจัง เสือซ่อนไว้ ในกายคน
พี่ว่าเสือคงจะเสียเกือบหมดไปแล้วจากประเทศไทย คงมีแต่ที่เขาเลี้ยงไว้
อีกหน่อยคงได้ดูแต่รูป
คิดถึงน้องเรนเช่นกันครับ
น้องฟ่าง
ทักทายว่าใหญ่ดี บอกงานพี่มหึมา
พูดตรงตามประสา ฝีมือพี่นี้ห่างชั้น
ก็ขอบคุณสำหรับคำชมของ beauty ฟ่าง(แอบดูรูปที่นำลงมาโชว์แล้วละ)
ถ้าจะเกรทจริง คงเป็นตึกครองเกรทมากกว่าจ้า
idaho
เขาบอกทราย สอเสือ ดาวคะนอง
แล้วตัวน้อง จะลองคว้า ตัวแบบไหน
แต่จับเสือ มือเปล่า ไม่เป็นไร
รับกำไร เนื้อเนื้อ ไม่ลงทุน
ไม่ใช่เสือกระดาษนะครับ จะได้ตั้งหลักประจันหน้าเพื่อคว้าเอาตัว
ยังไงก็เผ่นไว้ก่อนเป็นการดีครับ
เปลี่ยนเป็นเสือดีกว่า ไม่ใช่เสือสมิง
แต่จะให้เป็นเสือนอนกิน ดีกว่ากันเยอะเลยครับ
13 กรกฎาคม 2547 10:38 น. - comment id 297560
กว่าจะตามมาอ่านทันก็ท้ายขบวน แถวยาวมาก อิอิ
13 กรกฎาคม 2547 20:46 น. - comment id 297814
คุณฤกษ์ แหม! เจอเสือแล้วมาซุ่มยืนรักษาการขัดท้ายขบวน แบบนี้ งานนี้เสียแต้มไปเยอะนะครับ(อายสาวด้วย) ขอบคุณครับที่แวะมาร่วมกองคาราวานเที่ยวลาวในครั้งนี้ด้วยครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
