แสวงจุดร่วม..สงวนจุดต่าง...

ผู้เฒ่า

แสวงหาความต่างทุกอย่างมี
จุดพอดีคบกันฉันท์สหาย
ร่วมถนอมความเห็นมิเว้นวาย
สงวนสายสัมพันธ์นิรันดร
      จุดประกายมิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
ต่างเข้ามาเพราะรักในอักษร
สร้างความฝันกำหนดเป็นบทกลอน
ความอาทรผันผละควรระวัง
      สามัคคีพี่น้องไม่ต้องซื้อ
มิตรนั่นคือผู้ตามให้ความหวัง
ไมตรีจิตบริสุทธิ์ประดุจดัง
หมื่นพลังรั้งโลกโศกทลาย
      วัฒนธรรมไทย.ไสวงาม
ก็เพราะความอ่อนหวานประสานสาย
งามในจิตงามคำงามล้ำกาย
คือความหมายงามระยับฉบับไทย
     บนหัวขาวเทาแกมแซมผมดำ
นั้นตอกย้ำจำแนกรุ่นแรกใกล้
แย้มฝาโลงแล้วหนาระอาใจ
แต่ทำไมนึกคิดติดอัตตา
      รู้จักแพ้ยอมด้อยใช่น้อยศักดิ์
มอบความรักยอมให้ฤาไร้ค่า
บนพื้นฐานเมตตากรุณา
อันวาจาควรถนอมประนอมความ
       แสวงจุดร่วมด้วยต้องช่วยสร้าง
สงวนต่างเก็บซ่อนอย่าย้อนถาม
ถ้าเห็นด้วยสอดคล้องต้องนิยาม
ช่วยกันหามความสุขสนุกกัน
      รักกันไว้พวกพ้องและน้องพี่
ต่อไมตรียืนยาวร่วมสาวฝัน
เพราะวันพรุ่งอาจจะขาด กันและกัน
ถึงตอนนั้นนึกเสียดาย..จะสายเกิน@				
comments powered by Disqus
  • รดา

    12 กรกฎาคม 2547 12:39 น. - comment id 297114

    
     ให้ข้อคิดดีจังค่ะ
     เขียนงานดีๆให้ได้อ่านกันต่อไปนะคะ  ..^_^..
    ------------------------------------------
    บนหัวขาวเทาแกมแซมผมดำ
    นั้นตอกย้ำจำแนกรุ่นแรกใกล้
    แย้มฝาโลงแล้วหนาระอาใจ
    แต่ทำไมนึกคิดติดอัตตา
    -------------------------------------------
    อายุก้อล่วงเลยมาจนป่านนี้ 
    บางคนยังทำสิ่งที่ไม่สมอายุ... 
    บอกได้แค่ว่า .. สมเพช!!
     
  • น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

    12 กรกฎาคม 2547 12:49 น. - comment id 297124

    แม้มิได้ขัดเกลาจนเงาวับ
    ก็ประทับใจจริงๆ
    
    เยี่ยมเยียนมิตร ผู้รักกานท์กลอน
    
    
    
  • เรไร

    12 กรกฎาคม 2547 13:10 น. - comment id 297143

    ทางตรงกลางร่วมสร้างความเข้าใจ
    เดินพลาดไปหลงทางผิดบางครั้ง
    มาหาทางร่วมเดินเพื่ออยู่ยัง
    สร้างความหวังสร้างสิ่งดีที่รวมใจ
    
    @@@@@@@@@@@@@@@@@@
    
    ขอบคุณครับงานดีๆมีมาให้อ่านเสมอ 
    บางทีการเข้าใจคลาดเคลื่อน บางครั้งทำใจไม่ได้ เลยหาจุดร่วมกันไม่เจอ
    
    @@@@@@@@@@@@@@@@@@
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    12 กรกฎาคม 2547 13:12 น. - comment id 297145

    น้ำใจ...มิตรภาพ และ ความกรุณา...จากคุณผู้เฒ่า
    ที่ได้มอบให้มานั้น...ลี่...ขอบคุณมากนะคะ
    ................................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • Robert TingNongNoi

    12 กรกฎาคม 2547 13:55 น. - comment id 297186

    
    ยอดเยี่ยมสมที่เป็น สุดยอดฝีมือของไทยโพเอ็ม
    ถึงจะแข็งกร้าวแต่ก็ไม่หยาบคายนับถือครับ๚ะ๛
    
    size>
  • แก้วประเสริฐ

    12 กรกฎาคม 2547 13:58 น. - comment id 297188

    อ่านกลอนท่านผู้เฒ่าแล้วให้ซาบซึ้งตรึงใจมากครับเป็นแบบฉบับที่วางไว้ได้เหมาะเจาะกลมกลืนรื่นอักษรจังครับ
    
                     แก้วประเสริฐ.
  • อัลมิตรา

    12 กรกฎาคม 2547 15:07 น. - comment id 297230

    อัตตาเป็นต้นเหตุ 
    เพราะกิเลสเข้าครอบงำ
    หลงรูปรสเสียงคำ
    จึงก้าวล้ำข้ามขอบแดน
    
    รุกเขาถึงถิ่นที่
    อวดฤทธีว่าใหญ่แสน
    จุดต่างช่างดูแคลน
    จุดร่วมแก่น...แค่นไม่เจอ
    
    .. ทิวาสวัสดิ์คะ คุณผู้เฒ่า จุดร่วม-จุดต่าง หากเรามองด้วยใจเป็นกลางแล้ว หากมีจุดต่างก็มองข้ามๆไปซะ เพราะว่าคนเราคนไม่ได้ปั๊มก๊อปปี้จิตใจให้เหมือนกันไปซะทั้งหมด .. แน่นอน สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกใจ .. คงไม่มีอะไรจะดีเท่ากับการถอยห่าง .. ค่ะ
    
    
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    12 กรกฎาคม 2547 16:05 น. - comment id 297252

    มิตรภาพควรรักษา..ดีกว่าถึงเวลาแล้วมาเสียดาย..
    ..
  • รัถยา

    12 กรกฎาคม 2547 20:12 น. - comment id 297314

    บนหัวขาวเทาแกมแซมผมดำ
    นั้นตอกย้ำจำแนกรุ่นแรกใกล้
    แย้มฝาโลงแล้วหนาระอาใจ
    แต่ทำไมนึกคิดติดอัตตา
    
          รู้จักแพ้ยอมด้อยใช่น้อยศักดิ์
    มอบความรักยอมให้ฤาไร้ค่า
    บนพื้นฐานเมตตากรุณา
    อันวาจาควรถนอมประนอมความ
    ..........
    
       อืม....อิอิ   ถอนไม่หมดแล้วต้องย้อมที่แซม ขาวๆ นะ คุณผู้เฒ่า   แต่เอผมดำแล้วฝาโลงจะแย้มรับไหมนะเนี่ย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    12 กรกฎาคม 2547 21:49 น. - comment id 297370

    ด้วยรักในบทกลอนอักษรศรี
    ฉันจึงมาที่นี้เพื่อสร้างสันต์
    ให้เกิดความเป็นมิตรสนิทกัน
    ก็เท่านั้นในใจที่ฉันมี
    
    *-*ชอบกลอนบทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ความรักแบบเพื่อนพ้องน้องพี่เป็นสิ่งที่ควรรักษาไว้จริง ๆ ค่ะ เห็นด้วยค่ะ*-*
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    12 กรกฎาคม 2547 23:15 น. - comment id 297422

    คำผู้เฒ่าเป็นหลักยึดปักแน่น
    เข้าถึงแก่นความรักสมัครสมาน
    ผมดอกเลายังเขลาสร้างร้าวราน
    กลับไปบ้านเอาคันฉ่องมาส่องดู
    
    อิอิ นานาจิตตัง ก็มีบ้างที่พลั้งเผลอ
  • เบื่อ

    13 กรกฎาคม 2547 00:59 น. - comment id 297460

    ความคิดเห็น : มิตรภาพควรรักษา..ดีกว่าถึงเวลาแล้วมาเสียดาย..
    ..  
     จาก : กุ้งหนามแดง  
     รหัส - วัน เวลา : 302218 - 12 ก.ค. 47 - 16:05  
             
    
            เห็นด้วยกับความคิดของกุ้งหนามแดง แทนที่จะช่วยกันแก้ไขกับมาช่วยกันห้ำหั่น สะใจใครกันหรือ นี่หรือคือนิสั
    ยของท่านๆ ที่ชื่อว่าเป็นผู้ประโลมโลก ประโลมใจ กุ้มจัย จิง
  • ชัยชนะ

    13 กรกฎาคม 2547 05:54 น. - comment id 297478

    ก็ต้องมาอมยิ้ม(คนเดียว) เพราะมองเห็นภาพเด็มอมมือที่ไปขโมยอมยิ้ม
    เรื่องนี้อมพระมาพูดหรือเปล่าครับเนี่ย
    
    เมื่อทิฏฐิ มีขึ้นใน หทัยจิต
    ยากจะคิด คำนึง เรื่องเล็กใหญ่
    คงลุกล้ำ ทำตาม อำเภอใจ
    ไม่มีใคร แก้ได้หรอก นอกจากตน
    
    
    
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    13 กรกฎาคม 2547 06:43 น. - comment id 297483

    เขียนได้ดีครับ
    
    ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ
    
    
  • rain..

    13 กรกฎาคม 2547 08:23 น. - comment id 297509

    คุณลุงคะ..  แบบเมื่อคืน ..เรนคิดกลอนตั้งนาน..นะคะ..
        ก็เรน ..อยากเขียนตอบ..แบบขอบคุณ..
     (เกาหัวฟู ..  อีกแล้วดิคะ..เฮ้อ..งี้แระ..ที่เรนเป็น..นะคะ..
          บทกวี ..ของคุณลุง ..เรนชอบมากเลยคะ..
     แบบ ตอนนี้ ..  .ขอเก็บไว้ ..
         แอบฝึกใหม่ ..ขอเรน ..เก็บเป็นตัวอย่าง..
           แบบ..ไม่รู้ดิ..มัย? ..เรนมีคนละทาง..
      แต่งตอนว่าง ..มามี้ ..ก็ยังมี ..ไม้เรียว ว..นะคะ..
             มี้ว่า ..ห้ามเล่นนาน..
        ต้องทำการบ้าน ..ให้เสร็จก่อน..
           เรน..ก็เล้ยย..งอน..
      แอบไปนอน ..  แบบไม่ยอม ..ทำอะดิ ..
    
                  แว๊ปป..
              
    
    
  • rain..

    13 กรกฎาคม 2547 08:28 น. - comment id 297511

    แบบ เรน..กำลังหาภาพ ..ที่สื่อให้เข้ากับบทกวีดีๆ..  ของคุณลุงนะคะ..
           เรน..ชอบ ความหมายที่คุณลุงสื่อมากเลยคะ..
    
  • ผู้เฒ่า

    13 กรกฎาคม 2547 23:21 น. - comment id 297939

    ขอบคุณครับ คุณรดา..คราวหลังขอเป็นสีแดงหรือน้ำเงินนะครับ  อ่านง่ายหน่อยครับ...
    
    ขอบคุณครับ  คุณน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม..โอกาสหน้าเรียนเชิญมาอ่านอีกนะครับ..
    
    คุณเรไร..ขอบคุณครับ..บางครั้งผู้ชายเราต้องอดทนให้มากไว้..หนักๆไว้ครับ
    
    คุณลี่..ขอบคุณครับ..
    
    คุณโรเบิร์ต..ขอบคุณครับ
    
    คุณแก้วประเสริฐ..ขอบคุณครับ  รู้สึกดีใจนะ คุณเขียนได้งามขึ้นทุกที อีกหน่อยจะเป็นมือกลอนสมที่คุณปรารถนา 
    
    คุณอัลมิตรา...ขอบคุณครับ..เอาน้ำเย็นสักแก้วมั้ยครับ
    
    คุณกุ้ง..ขอบคุณครับ..เป็นคอมเม้นต์ที่น่าอ่านบ่อยๆนะ  และควรทำความเข้าใจกันให้เหมาะสม
    
    คุณรัถยา..ขอบคุณครับ..ท่าทางจะซนเหมือนกันนะ
    
    คนไร้เงา ขอบคุณครับ...เรียนเก่งๆนะครับ จบเร็วๆ ได้เกรด เกียรตินิยม
    
    คุณฤกษ์..ขอบคุณครับ..นานาจิตตัง ใช่ครับ..ถ้า นานาเอาตัง..แย่ครับ
    
    คุณเบื่อ..อย่าเบื่อเลยครับ ในสังคมไม่สามารถจะหันไปในทางเดียวกันได้ทั้งหมด  เพียงแต่ต้องเข้าใจซึ่งกันมากๆ
    
    คุณชัยชนะ ขอบคุณครับ..คุณเขียนตอบดีนะ ทั้งกลอนและความหมาย  
    
    ขอบคุณครับ  คุณผลิใบสู่วัยกล้า..วันหลังเรียนเชิญใหม่ครับ
    
    ตัวซน..รออยู่นะรูป  อย่ามัวเขียนกลอนเพลินล่ะ อ่านหนังสือบ้าง
    
    คุณ.ผ่านมา..ผมเข้าใจคุณครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ถ้ามีโอกาสคงได้สนทนากันบ้าง..ส่วนคอมเม้นต์ที่หายไปเดี๋ยวผมอธิบาย ต่อไปครับ
    
    คุณทิกิ..เรื่องนี้ที่ผมเขียนเพียงเพราะ อยากให้ทุกคนมีความรักให้กัน ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่.
    
    ผมจะเรียนคุณทิกิว่า.ข้อแรก..ผมไม่ใช่คุณผ่านมา...ถ้าจะตำหนิใครผมจะไปเอง.คุณคงจำได้..
    
    ข้อที่สอง.วันนั้นผมลงเรื่องแล้ว ผมมีภาระกิจ ไม่ได้เฝ้าหน้าจอ..แต่ได้รับการติดต่อจากเวบมาสเตอร์..ว่า.ที่เรื่องของผมอาจจะมีปัญหา มีข้อความที่อาจจะทำให้เกิดความขัดแย้ง..ควรลบทิ้งไหม
    
    ผมแจ้งไปว่า แล้วแต่จะเห็นสมควร..ซึ่งทางเวบมาสเตอร์ ก้ได้ทำการลบ และแจ้งผมว่าลบ ออกไป 2ท่าน....
    
    ส่วนตัวผมแล้ว  ใครจะคอมเม้นท์ยังไง มิใช่ปัญหา ผมรับได้ทั้งสิ้น เพราะผมมั่นใจว่าผมตอบได้.. ผมเรียนให้คุณทิกิทราบ ตามความเป็นจริง  เพราะไม่มีความจำเป็นอะไร ที่จะต้องพูดเท็จ..จึงเรียนมาเพื่อทราบ...
    
    สวัสดีทุกท่านครับ ขอให้มีความสุข..
    
    
  • rain..

    14 กรกฎาคม 2547 06:15 น. - comment id 298012

    ภาพถ่าย..  ฝีมือเรน..เองคะ..
     ชอบความต่าง..  ที่อยู่ร่วมกัน ..ได้อย่าง..งดงาม..
           ต่างมี.. มีความโดดเด่น ..ในตัวเอง..
     ภูเขา .. ที่สูงเทียมฟ้า...
        กับ ..ดอกไม้ ... เล็กๆ.. 
      กลางหุบเขา..
             ..งดงาม ..ในภาพที่เรนถ่าย..
      บทกวี ที่มีคุณค่า ...
          สวยงาม..  ในความรู้สึกของ..เรนจังคะ..
  • sun strom

    24 พฤศจิกายน 2547 11:04 น. - comment id 376712

    ทุกผู้คน ล้วนแผก และแตกต่าง
    ผิดไปบ้าง ควรอภัย ให้แก่เขา
    ผิดเป็นครู ควรแก้ ให้บางเบา
    ตัวของเรา ยังผิด ลองคิดดู
    
    มาร่วมแจมท่านผู้เฒ่าค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน