๏ขอไปหาสุดนี้.....................เส้นทาง แม้ขวากหนามกั้นกลาง........ด่าวดิ้น ดำรงอยู่บนละวาง................แห่งจิต มั่นแฮ เพื่อขจัดไปให้สิ้น................หมดแล้วความกลัว๚ ๏ดั่งประทานจากฟ้า..............สู่ดิน ใจที่แหลกดับดิ้น....................แห่งข้า ได้รับซึ่งปราณิน.....................ด้วยเดช เบื้องบน เห็นสว่างล้ำเมื่อล้า..................เหนื่อยสิ้นเอนกาย๚ ๏เรื่องผ่านมาเหนื่อยล้า.............มากมี ขจัดไม่หมดสักที......................สุดท้อ มีขวากผ่านชีวี...........................มากเดช จนจิตคิดไม่ป้อ..........................จากนี้รับกรรม๚ ๏หนักหนาสาหัสแล้ว...............ใจเอย ขอเถิดขอคนเคย........................อยู่ข้าง กลับมาเพื่อเคียงเชย....................มอบสิ่ง เพื่อใจ จะมุ่งมั่นไป่ร้าง..........................เพื่อพร้อมสู้ทน๚ ๏กำลังใจเพื่อสู้...........................ฤทธา ชนะเหตุเวทนา...........................หมดแล้ หากเกตุเจตทำมา........................เสริมส่ง ขอเจอะเจอมิตรแท้.....................ที่ให้ใจสนอง๚๛
ใยไหม 30 ก.ค. 2547 12:55 น. - ID 58132 
879
4
0
30 กรกฎาคม 2547 13:14 น. - comment id 302872
เก่งมากครับ.สามารถนำโคลงสี่สุภาพที่เป็นแม่ แบบของสัจจธรรมมาร้อยรวมเข้ากับอารมย์ซึม เศร้าโหยหาทำให้การสื่อนัยยะเป็นไปอย่างลึก ซึ้งและจริงจัง โน้มน้าวใจผู้อ่านให้รันทด ๚ะ๛ size>
30 กรกฎาคม 2547 14:01 น. - comment id 302895
กำลังใจเพื่อสู้หมู่เพื่อน ไว้คอยย้ำเตือนดวงจิต เราจะเป็นเพื่อนผู้ใกล้ชิด ไว้คอยตามติดชิดใกล้เธอ *-*ไพเราะมากเลยค่ะ แวะมาชื่นชมผลงานนะค่ะ*-*
30 กรกฎาคม 2547 23:50 น. - comment id 303158
ขอเมียงมองชื่นล้ำ...............คำกลอน ใยมิหม่นไหมหนอน................หม่อนเลี้ยง สายใยจักตัดรอน....................ใดเด็ด...นาแม่ ใจอย่าหยุดเพริดเพี้ยง............พร่างแพร้วเพียรคำ งานไพเรามากนะคะ
1 สิงหาคม 2547 22:56 น. - comment id 304146
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
