๏ ยาวนานปานสุดฟ้า...........ฤดีดาย วันล่วงคืนผ่านมิวาย.............เจ็บร้าว วังเวงแว่วแผ่วคลาย................เหงาโศก ใจเฮย ลึกลึกยิ่งอะคร้าว..................ซ่านซึ้งใจหมอง ๚ ๏ เส้นทางผ่านทุกข์ห้วง.........ยาวไกล ฟันฝ่าอีกเพียงไร...................ผ่านพ้น โศกยิ่งกว่าโศกใด..................มาเปรียบ ชลเนตรหลั่งรินล้น..................โศกนี้ยังครอง ๚ ๏ ผ่านกาลใช่ผ่านพ้น..............จารจำ นานเนิ่นที่จิตทำ.......................อ่อนล้า ประหนึ่งเพิ่งผ่านคำ...................ย้ำโศก ตะวันอาบฉาบหทัยข้า................อาจสิ้นความหมอง ๚๛ 14.20 260807
ใยไหม 26 ส.ค. 2550 14:40 น. - ID 106432 
1884
1
0
26 สิงหาคม 2550 15:22 น. - comment id 744392
ถ้าเรามองให้เห็นความงามของพระจันทร์...เราก็คงไม่ต้อง รอตะวัน เพียงอย่างเดียวก็สามารถมีความสุขได้เหมือนกันนะจ๊ะ
26 สิงหาคม 2550 20:11 น. - comment id 744536
ความทุกข์..ที่อยุ่เกาะอยู่ในหัวใจ นานแค่ไหนก็ไม่ลืมเลือน คงฝั่งใจให้สะกิดเตือน และเป็นเพื่อนคู่ใจตลอดกาล
27 สิงหาคม 2550 04:20 น. - comment id 744728
ตะวันมีขึ้นลงฉันใด ความทุกข์ในใจย่อมมีคราวร้างจางหายไปเป็นฉะนั้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
