ใจอ้างว้าง

ผู้หญิงไร้เงา

คิดถึงเธอเหลือเกินดวงใจจ๋า
ด้วยว่ารักหนักหนาพาตัวฉัน
คร่ำครวญหาถึงเธอทุกคืนวัน
แม้แต่ฝันยังลอยเด่นเป็นหน้าเธอ
เธอจะรู้บ้างไหมใครคิดถึง
และรำพึงถึงเธอจนพร่ำเพ้อ
หลับตาลงยังพะวงหลงละเมอ
ว่าตัวเธอมาชิดใกล้ให้แอบอิง
ให้หวนคิดถึงวงแขนแสนอบอุ่น
ให้หวนหาความการุนอุ่นใจหญิง
ให้หวนหาคราชิดใกล้ได้แอบอิง
และพึ่งพิงยามรักปักหทัย
ราตรีนี้ไร้เธอมาเคียงข้าง
ทำเอาฉันอ้างว้างช่างหวั่นไหว
ความหนาวเหน็บเจ็บปวดในหัวใจ
ช่างเหลือเกินที่หทัยรับได้ทัน				
comments powered by Disqus
  • ขุนเขาในเงาน้ำ

    4 สิงหาคม 2547 23:57 น. - comment id 306250

    ผ่านคืนนี้ไปได้คงหายเหงา
    มีเพียงเราเฝ้าเพ้อละเมอหา
    เธออยู่ไหนไม่รู้อยู่เอกา
    ปาดน้ำตาพรุ่งนี้คงมีเธอ
    ....................................
    อ่านแล้วเศร้าเลยครับพี่
    คนไกลบ้านนี่ทรมานจัง
    ยอดเยี่ยมมากเลยครับ
    จะตามดูผลงานเรื่อยๆไป
  • แก้ม .. ป่อง

    5 สิงหาคม 2547 00:20 น. - comment id 306255

    แสงดาว..ยังคงพราวพร่าง
    บนฟ้ากว้าง..ยังมีจันทร์กระจ่างใส
    ลึกที่สุดในใจดวงนี้..ยังคงมีความห่วงใย
    แอบส่งไปให้คนของใจ..ที่อยู่แสนไกล..ในทุกค่ำคืน
    
    
    ราตรีนี้..ยังอีกยาวนาน
    ทุกวินาทีที่ผ่าน..ฉันทรมาน..กับการทนฝืน
    ไม่อาจหลับตานอน..เพราะยังอาทร..เกินกว่าจะกล้ำกลืน
    จะมีบ้างไหมสักคืน...ที่จะมีเธอมายืนข้างกาย   
       
    
    
    
    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥     ♥
    
    
    แวะมาทักทาย .. พี่ตูน .. พร้อมความคิดถึงค่ะ
    
    
    ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤
    
    
    
    
  • tiki

    5 สิงหาคม 2547 00:26 น. - comment id 306259

    เห็นใจสาวครวญนิ อิอิ
  • somebody

    5 สิงหาคม 2547 00:40 น. - comment id 306264

    แม้ราตรี นี้ไม่มี คนใกล้ชิด
    ขอดวงจิต น้องจงมั่น อย่าสั่นไหว
    เมื่อรักแล้ว ให้เชื่อมั่น และไว้ใจ
    ไม่เปลี่ยนไป แม้นไกล จากน้องนาง
    
    ยังคิดถึง เนื้อไออุ่น เมื่อใกล้ชิด
    กลิ่นหอมติด ตราตรึง ถึงรุ่งสาง
    เฝ้านับวัน นับเวลา หาหนทาง
    ความอ้างว้าง จะสิ้นไป เมื่อใกล้กัน
     
    **กลอนเพราะมากนะ ดาหลา+ผู้หญิงไร้เงา
    
    
    
  • ๙๐๔๘ บินเดี่ยวหมื่นลี้

    5 สิงหาคม 2547 00:49 น. - comment id 306269

    แม้ราตรี...จากบินเดี่ยวหมื่นลี้นะครับ
    ลืมลงชื่อ...
  • ..ยาสีฟัน..

    5 สิงหาคม 2547 00:54 น. - comment id 306274

    ทุกเช้าเรายังได้เจอตะวัน..
    ทุกค่ำคืนก็ยังเจอกับดวงจันทร์
    แหม้ห่างไกลกานไม่นานคงได้เจอ..
    
    แวะมาทักครับ...
  • ม.ปณิธาน

    5 สิงหาคม 2547 01:19 น. - comment id 306284

    มาคู่อีกแล้ว สงสัยจะทนเหงาไม่ไหว เพราะไร้เงา
    ล้อเล่นนะครับ ;)
  • เรไร

    5 สิงหาคม 2547 01:23 น. - comment id 306285

    นอนกอดฝัน ขอฉัน อย่างมั่นหมาย
    เดี่ยวเดียวดาย หัวใจ ให้เพ้อหา
    น้ำตาริน ร้าวรอน ก่อนนิทรา
    คอยห่วงหา แก้วตา ว่าคิดถึง
    
    @@@@@@@@@@@@@
    
    เศร้าจัง แต่ไพเราะน่คะรับ 
    
  • มัดหมี่ค่ะ sun strom

    5 สิงหาคม 2547 02:42 น. - comment id 306292

    ป่านนี้เจ้า จะคลอเคล้า กับใครหนอ
    รักล้นจอ ทุกวัน ไม่มีเบื่อ
    กลางวันตื่น กลางคืนหลับ ยังไม่เพลีย(อิอิ)
    ได้คลอเคลีย ฟังเสียง ยังสุขใจ
    
    กลอนเพราะมากค่ะคุณหญิง
  • rain..

    5 สิงหาคม 2547 06:37 น. - comment id 306322

    ใครน๊า ..คนนั้น..  อิอิอิ..
     เรนไม่ถาม ..ก็ได้..
          ขอช็อกโกแล็ตชิ้นใหญ่ ..
     เป็นรางวัล ..ให้เรน ..ระกาน ..  อิอิอิ..
    
                 แว๊ป..!..
        เรน ..ไม่บอก..ใคร หร๊ อก..
  • ll๛…เมกกะ๛ll ~*~ ll๛…ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll

    5 สิงหาคม 2547 06:59 น. - comment id 306329

    ~*~ยามสายัณรัญจวนชวนให้ฝัน
    ถึงคืนวันที่ผ่านมาน่าใจหาย
    หยิบปากกาขึ้นมาเขียนเพียรบรรยาย
    แล้วเรียงร่ายเป็นบทกลอนไว้สอนใจ
    
    ~*~ว่าครั้งหนึ่งเคยรักเป็นนักหนา
    แต่เวลาพาให้..ใจหม่นหมอง
    ไม่เข้าใจใยไม่ถามตามครรลอง
    กลับมาต้องชอกช้ำระกำใจ
    
    ~*~คิดไปเองกับทุกสิ่งที่บังเกิด
    ใยไม่เปิดใจรับ  กับสิ่งใหม่
    ฉันจึงต้องรับกรรมที่ทำไป
    ใยเธอไม่ใส่ใจ  ในความจริง
    
    ~*~ให้ทุกสิ่งผ่านไปไม่หันหน้า
    มาพูดจาให้เข้าใจใช่หลบหนี
    ให้ฉันเศร้าเปล่าเปลี่ยวอยู่อย่างนี้
    ด้วยวิธีของเธอฉัน.....ปวดใจ
    
    ~*~ก็เพราะรักถึงเป็นอยู่อย่างนี้
    รอวันที่เธอกลับ.....มารักฉัน
    รอวันที่เธอติดต่อ....มานานวัน
    รอวันที่เคยฝันร่วมกันมา
    
    ~*~แต่...เวลาล่วงเลยผ่านมานานนัก
    ใยที่รักห่างเหินและเมินเฉย
    หรือหมดรัก...หมดอาลัย....จึงละเลย
    คนคุ้นเคยคนนี้ให้......เดียวดาย
    
  • Robert TingNongNoi

    5 สิงหาคม 2547 09:02 น. - comment id 306378

    
    คำโหยหาให้ได้มาซึ่งรักทำได้อย่างโหยหวลสะเทือนอารมณ์มากครับ งามทั้งอักษรวิจิตร
    และการลิขิตบรรจงใส่อารมณ์ทำได้สมราคา
    ของสองยอดกวีประจำบ้านกลอนไทย  ๚ะ๛
    
    size>
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    5 สิงหาคม 2547 09:16 น. - comment id 306387

    จะแต่งแจมอย่างไรก็ไม่รอด
    เพราะยังไม่เคยกอดเคยแต่เพ้อ
    ไม่สันทัดความรู้สึกถ้าได้เจอ
    มีวงแขนแต่เก้อละเมอครวญ
    
    วงแขนเขาช่างมีความอบอุ่นตกค้างได้ดีจริง ๆ ตาร้อนเลยเรา อิอิ
  • Sandsun..........^๐^..........

    5 สิงหาคม 2547 11:21 น. - comment id 306458

    ขอรำพึง ถึงคนไกล ด้วย สักคน อิอิอิ
    
    จากใจฉันที่อ้างว้าง โหยหา
    คิดถึง กานดา  หมายหมั่น
    น้ำตา ไหลหลั่ง ลงล้าง แก้มพลัน
    ยามคิดถึงวัน ได้เชย คู่เคียง
    
    ................................................
    อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ
    
    ยิ่งอ่าน แล้วเศร้า
    ก็เรา เคยเป็นแบบนั้น
    แต่ตอนนี้ ได้ลาร้างกัน
    เมื่อคืนวันผันผ่านล่วงเลย
    
    ชื่นชม ชื่นชม กับคนที่คิดว่าตัวเองไม่เก่ง อิอิ
    
    
    
    
    
    
  • ผู้หญิงสีม่วง

    5 สิงหาคม 2547 12:22 น. - comment id 306499

    เข้าใจอารมณ์นี้ค่ะ ..
    
    อ้างว้าง ..
    
    แต่ตอนนี้ .. ผู้หญิงสีม่วง .. อบอุ่นบนความอ้างว้าง..
    บอกไม่ถูกค่ะ .. จะมีใครเข้าใจมั๊ยน้อออ..
    
    ........................
    
    มายิ้มหวานให้ค่ะ  ^_____^ 
    
    
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    5 สิงหาคม 2547 13:06 น. - comment id 306531

    อ่านจบ  ก็ชวนให้คิดถึงเหมือนกันเลยจ๊ะ
    ................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • กอกก

    5 สิงหาคม 2547 13:28 น. - comment id 306546

    ใครนะมาทำให้น้องตูนของเราเหงา....
    บอกมา...
    พี่กอกกจะจัดการให้ค่ะ
    แต่พี่รู้น๊า..ว่าเป็นใคร
    แฮะ..แฮ่..แต่ทำร้ายเขาไม่ลง
    
    กลอนไพเราะนะคะ
    
  • =_+ VeNuS +_=

    5 สิงหาคม 2547 13:37 น. - comment id 306550

    แอบมาคิดถึงด้วยคนนะ.........
    
    แวะมาทักทายจ้า
    
    วีนัสก่ะเจ้า
    
  • พี่ดอกแก้ว

    5 สิงหาคม 2547 14:21 น. - comment id 306581

    มาอ่านกลอนดูโอโชว์ใจเหงา
    นั่งซึมเซารอเขากลับมารับขวัญ
    กว่าจะผ่านแต่ละคืนแต่ละวัน
    ได้แต่ฝันฝันไว้เลี้ยงใจตน
    
    สวัสดีค่ะน้องทั้งสอง ...มีความสุขมากๆนะคะ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 สิงหาคม 2547 15:06 น. - comment id 306595

    ถึง       คุณขุนเขาในเงาน้ำ
    
               ผ่านคืนนี้ไปอย่างไรใจยังหวั่น
               ด้วยไม่มีคนสำคัญมาชิดใกล้
               ยังติดเหงาเศร้าอยู่มิรู้ใคร
                จะมาใกล้คอยปลอบใจให้ตัวเรา
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ  น้องแต่งกลอนเก่งมากนะค่ะ อ่านผลงานของน้องแล้ว เก่ง ยอดเยี่ยมมาก ชื่นชมนะค่ะ*-*
    
    ถึง      คุณแก้มป่อง
    
               แสงจันทร์ยังส่องแสง
              แต่ภายในกับแห้งแล้งการห่วงหา
               คนดีของฉันไปไกลเกินสายตา
               ทำให้ฉันเหว่ว้ายิ่งกว่าสิ่งใด
    
               แต่กลับความรู้สึกลึกลึก
               ยังคงผนึกความรักมั่นไม่หวั่นไหว
                แม้จะต้องนอนหนาวปวดร้าวอยู่เรื่อยไป
                แต่ถ้าความรู้สึกในใจยังคงมอบให้รักเพียงเธอ
    
    *-*กลอนซึ้งจัง  คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ รับความคิดถึงด้วยใจที่เป็นปลื้มค่ะ ช่วงนี้พี่เดินทางบ่อย ๆ น้ำหนักเริ่มจะลดอีกแล้ว  เศร้าจัง เพราะปัจจุบันก็น้ำหนักไม่เยอะ พอมาลดอีก  โอ๊ย  ไม่รู้จะว่าอย่างไรเลย อิอิ*-*
    
    ถึง      คุณtiki
    
               เห็นใจถึงไหนนี่
               ข้างในนี้เลยใช่ไหม
               งั้นต้องให้กำลังใจ
               คือรักไงที่ให้กัน
    
    *-*ให้ความรักกับพี่เต็ม ๆ เลยค่ะ ที่เห็นใจกับเราสองคน อิอิ*-*
    
    ถึง      คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้
     
              แม้ราตรีจะไม่มีพี่เคียงข้าง
              แถมยังห่างดวงใจให้น้องเหงา
              แต่เชื่อเถอะรักมั่นในสองเรา
              ยังคงอยู่เหมือนเก่าขอเข้าใจ
    
              เพราะว่ารักมั่นไว้ไม่ผันเปลี่ยน
              แม้ว่ากาลจะวนเวียนหรือเปลี่ยนใหม่
              แต่ขอบอกไว้เลยเฉลยใจ
              ว่าจะรักเธอเรื่อยไปไม่เปลี่ยนแปลง
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณสำหรับคำชมที่มอบให้เราทั้งสองคนค่ะ  ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ*-*
    
    ถึง      คุณยาสีฟัน
    
              ทุกค่ำเช้ายังมีตะวันใส
              พอค่ำไปยังมีแสงจันทราฉาย
              แม้วันนี้ฉันนั้นต้องเดียวดาย
             แต่ข้างกายสักวันต้องมีเธอ
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เราทั้งสองคนค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณม.ปณิธาน
    
               ทนเหงาเหงาทนจนแต้ม
               ทนแย้มแย้มทนจนเศร้า
               ทนคิดคิดทนจนเรา
               ไร้เงาเงาไร้ใจทน
    
    *-*อิอิ แซวได้ค่ะ  ล้อเล่นก็ได้ค่ะ  แล้วก็ตอบกลับก็ได้ค่ะ อิอิ ยินดีเสมอค่ะ*-*
    
    ถึง      คุณเรไร
    
              นอนร้าวรวดปวดปร่าน้ำตาไหล
              เมื่อต้องไกลจากคนดีที่ห่วงฉัน
              แต่ให้รู้ในดวงจิตคิดถึงกัน
              ก็สุขสันต์แล้วคนดีที่รักเอย
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม แต่ตอนนี้ไม่เศร้าแล้วนะค่ะ เห็นคุณก็หายเศร้าแล้วค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง       คุณมัดหมี่ sun strom
    
                ป่านนี้เจ้าจะอยู่ไหนเมื่อไกลห่าง
                หรือมีใครเคียงข้างแทนตัวฉัน
                แต่อย่างไรขอให้รู้อยู่ทุกวัน
               ว่าตัวฉันยังรักมั่นนั้นเพียงเธอ
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้เราทั้งสองคน อ้อ ยังไงอย่าลืมตักบาตรเผื่อบ้างนะค่ะ อย่าตักแต่ให้คุณพายุหละ ผู้หญิงไร้เงาอยากร่วมบุญกับคุณด้วยคนค่ะ รับประกันจะไม่ไปเป็น กขค. ค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง       คุณrain
    
               ช็อกโกแล็ตแทงโต
                ซื้อให้หนึ่งโหลเลยดีไหม
                แต่ขอบอกนะว่าห้ามบอกใคร
                ว่าคนที่พี่ห่วงใยคือใครกัน
    
    *-*เอาจ๊ะช็อกโกแล็ตให้โหลหนึ่งเลย ค่าปิดปาก อิอิ แต่ขอบอกห้ามบอกใครนะค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง        คุณเมกกะ
    
                รุ่งทิวากระจ่างแจ้งมิแล้งฝัน
                เธอกับฉันเปลี่ยนผันเริ่มวันใหม่
                เพราะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไร
                ที่ทำให้เราเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
    
                จึงได้หยิบปากกามาเพียรสร้าง
                ลบบาดหมางครั้งเก่าเฝ้าต่อเสริม
                อยากให้รู้ในใจใฝ่เหมือนเดิม
                และเพิ่มเติมความผูกพันให้มั่นคง
    
                เพราะรู้ว่าในดวงจิตยังคิดฝัน
                เธอกับฉันยังคงมั่นดั่งประสงค์
                จึงได้ฝากข้อเขียนเพียรส่งตรง
                ถึงคนดีที่ยังคงความห่วงใย
    
                ว่ายังรักยังห่วงใยให้เหมือนเก่า
                 แถมตัวเรายังคอยเฝ้าเอาใจใส่
                 ด้วยวันก่อนใจร้อนตอนจากไกล
                 ทั้งที่ใจยังห่วงใยให้อาทรณ์
    
                 แถมบอกไว้นะคนดีที่ฉันรัก
                ทุกลายลักษณ์ซึ่งสลักตัวอักษร
                เขียนจากใจตรงนี้ที่แน่นอน
                ให้รับรู้ว่าบังอรยังรักเธอ
    
                ไม่เคยเมินเคยเฉยที่เลยผ่าน
                ทุกวันวานผ่านผันเฝ้าฝันเพ้อ
                และจากนี้ตลอดไปใจเคียงเธอ
                มั่นเสมอตลอดกาลยิ่งนานเทอญ
    
    *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ขอขึ้นกลอนคู่หน่อยแล้วกันนะค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณRobert  TingNongNoi (ผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ)
    
               อารมณ์นี้ที่เป็นอยู่
               จึงไม่รู้จะเขียนไหน
                เริ่มแต่งอย่างตั้งใจ
                แล้วก็ได้มาเป็นกลอน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจ แต่จะรู้ไหมค่ะ  คำชมทำให้ผู้แต่งกำลังใจลอยเลยค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง      คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์
    
              ที่แต่งแจมไม่รอดในงานนี้
             เพราะคงมีใครใครให้ห่วงหา
             แถมวงแขนไม่ว่างทุกเวลา
             ด้วยเพราะว่ามีสาวคล้องครอบครองอยู่
    
    *-*ตาร้อนไม่เป็นไร แต่อย่าใจร้อนแล้วกัน อิอิ *-*
    
    ถึง       คุณ Sandsun
    
               จากใจฉันอ้างว้างเพราะร้างคู่
                 เลยต้องอยู่อย่างเศร้าและเหงาหงอย
                 แถมวันนี้ฤดียังเลือนลอย
                เพราะมัวร้อยเรียงรักหักอาลัย 
    
       * * * ** * * * ** * ** * * ** * * ** * * ** * * * *
    
              อย่าเศร้าเลยคนดีจ๋า
              คนใหม่กำลังมาหาเธอนั้น
              ฉะนั้นอย่าเศร้าเหงาชีวัน
              เพราะเธอยังมีคนสำคัญรอคอย
    
    *-*ขอให้เจอคนที่ใช่ในเร็ววันนะค่ะ  สมหวังในรักตลอดกาลด้วยค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณผู้หญิงสีม่วง
    
                 เข้าใจน้องเสมอ
                 นะจ๊ะเออเธอรู้ไหม
                 เข้าใจทุกวันไป
                 แถมห่วงใยให้น้องเบญ
    
    *-*เข้าใจค่ะสำหรับความรู้สึกของน้อง  ว่าง ๆ คืนนี้ค่อยคุยกันทาง msn นะจ๊ะ*-*
    
    ถึง        คุณลี่ผู้มาเยือน
    
                 คิดถึงใครกันเอ่ย
                 ช่วยเฉลยหน่อยได้ไหม
               อยากรู้ว่าเป็นใคร
                คนที่คุณให้ซึ่งไมตรี
    
    *-*คิดถึงใครกันหละค่ะ  แต่คิดถึงใครก็ไม่ว่า คิดถึงผู้หญิงไร้เงาเพียงแค่ห้านาทีก็พอนะค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง       คุณกอกก
    
               รู้นะว่าเป็นไร
               บอกได้ไหมในวันนี้
               อยากรู้ในฤดี
                ว่าพี่นี้คิดว่าใคร
    
    *-*แหมช่างใจดีจังเลยนะค่ะ  ทำร้ายเขาไม่ลง  ฉะนั้นก็คงเหมือนกันหละค่ะ อิอิ  แล้วที่อยู่ ๆ ไหนหละค่ะ จะส่งกาหยูไปให้ค่ะ  มาคราหน้าส่งที่อยู่มาด้วยนะค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณVeNuS
    
               คิดถึงอยู่เสมอ
               กับตัวเธอหละรู้ไหม
               แถมด้วยความห่วงใย
               ที่ให้ไปนะคนดี
    
    *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ  ช่วงนี้ไม่ค่อยออกกลอนเลย  พี่รออ่านกลอนน้องอยู่นะค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณพี่ดอกแก้ว
    
               ด้วยดูโอโชว์ใจคล้ายว่าเศร้า
               ที่รักเราไม่สมหวังนั่งใจหาย
               ไม่มีเขาเคียงข้างช่างเดียวดาย
                จึงเฝ้าได้แต่งกลอนอ้อนลำพัน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เราทั้งสองคน  เราสองคนคิดถึงคุณพี่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-*
    
  • ดาหลา

    5 สิงหาคม 2547 17:07 น. - comment id 306676

    น้องตูนจ๋า...
    
    วันนี้พี่ดาหลาไม่ว่างเลยจ๊ะ...พรุ่งนี้จัดงานสัมมนาทั้งวันเลยจ๊ะ...ไม่ได้เจอกันอีกแระ...
    
    น้องยังเก็บกลอนบทนี้ไว้อยู่อีกรึค่ะ....อิอิ..แต่งตอนอารมณ์เหงาของเราสองนะค่ะ...อิอิ...
    
    ดาหลาขอขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมชมนะคะ...จากใจของเราสองคนพี่น้องค่ะ....
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 สิงหาคม 2547 17:14 น. - comment id 306685

    ถึง     คุณพี่ดาหลา
    
             ไม่ว่างไม่เป็นไร
             พบกันใหม่ในวันหน้า
             เพราะเราสองต้องชะตา
             มีโอกาสหน้าสำหรับเรา
    
    *-*ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ เป็นห่วงจัง อย่าทำหนักเกินไปนะค่ะ พักผ่อนบ้าง  ห่วงใยเสมอค่ะ แล้ววันหลังเจอกันนะค่ะ พรุ่งนี้  ตอนเย็นน้องต้องเดินทางไปชุมพรแล้ว  กลับมาก็วันจันทร์ แต่ไม่เป็นไรวันหลังยังมีอีกเยอะค่ะ อิอิ*-*
  • ลอยไปในสายลม

    5 สิงหาคม 2547 17:19 น. - comment id 306690

    กลอนเพราะจริงๆ เลยค่ะ ชอบๆน่ะ อ่านแล้วรู้ถึงอารมณ์เลยค่ะ
    
    เธอจะรู้บ้างไหมว่าใครเหงา
    เธอรู้ไหมว่าใครเฝ้าห่วงเสมอ
    เธอจะรู้บ้างไหมใครรักเธอ
    เธอรู้ไหมว่าใครเผลอคิดถึงเธอทุกคืน
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 สิงหาคม 2547 17:21 น. - comment id 306694

    ถึง    คุณลอยไปในสายลม
    
            เธอจะรู้บ้างไหมใครห่วงหา
            ในทุกวันทุกเวลาที่ห่างหาย
             เธอจะรู้หรือไม่ใครไม่สบาย
             ยามที่ได้ไกลเธอแถมเพ้อครวญ
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้เราทั้งสอง แต่ชมบ่อย ๆ เขินเหมือนกันนะค่ะ อิอิ*-*
  • ชัยชนะ

    5 สิงหาคม 2547 22:09 น. - comment id 306866

    ก่อนอื่นต้องบอกว่า โชคดีที่มีรุ่นน้องทำงานที่ไปรษณีย์ รับแล้วครับ
    เวลา ๑๘.๐๐ น เป็นเวลาแกะกล่อง
    
    พรุ่งนี้เช้าจะเขียนจดหมายขอบคุณ พร้อมทั้งโชว์ของขวัญอวดเพื่อน ๆ ด้วยล่ะ
    
    ไม่ทราบว่าจะแต่งกลอนทันหรือเปล่า ยังไม่ได้เขียนเลยสักบท
    ถ้าฉุกละหุกจริง ๆ คงแวะเข้ามาลงตอนเที่ยง
    
    สำหรับกลอนที่น้องส่งมาให้ เอาไว้อีกรอบหน้า นั่งแกะลายมืออยู่ครับ
    
    ใจอ้างว้าง เหมือนกัน พี่ฝันใฝ่
    หาคู่ใจ ชิดใกล้แอบ อกว่างเปล่า
    ได้แต่แล เหลียวขวาซ้าย ไร้แม้เงา
    จึงนั่งเหงา เศร้าสร้อย รอกลอยใจ
    
    พี่น้องคู่นี้รักกันจริงนะครับ ช่วงนี้ควงแขนกันมิยอมห่างเลย
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 สิงหาคม 2547 22:22 น. - comment id 306879

    ถึง      คุณชัยชนะ
    
              ต้องแกะหน่อยไม่บ่อยนัก
              กับสลักลายอักษร
              ด้วยปกติที่แน่นอน
              แป้นคอมป้อนตอนเป็นไร้เงา อิอิ
    
     ------------------------------------------------------------------
    
               มั่วแต่มองคนไกลให้ใฝ่ฝัน
               คนใกล้กันไม่เมียงมองคล้องชิดใกล้
               แล้วเมื่อไหร่จะเจอกับดวงใจ
               คนที่ใช่คนที่ให้ความจริงใจ
    
    *-*เราสองคนอาจไม่ใช่พี่น้องกันทางสายเลือด แต่เราสองคนเป็นพี่น้องกันในความผูกพันธ์ค่ะ  รักคุณพี่ดาหลามากจริงๆ ยืนยัน รักเหมือนพี่สาวที่คลานตามกันออกมาเลยค่ะ อ้อ สำหรับลายมือ ผู้หญิงไร้เงาขออภัยด้วย รีบเขียนก่อนส่งไม่ถึง 10 นาที ซึ่งตอนแรกกะไม่เขียนจดหมาย เพราะจะส่งแต่ขอขวัญ กลัวคนรับใจน้อย และน้อยใจเลยรีบเขียนไปหน่อย อิอิ แกะหน่อยนะคะ คิดว่าคงไม่ยากเกินความสามารถ อิอิ เพราะจีบสาวยากกว่าอีก จริงไหมค่ะ อิอิ*-*
  • คนเมืองลิง

    6 สิงหาคม 2547 00:09 น. - comment id 307019

    ผู้หญิงไร้เงา เงาใครหนอ
    มาตัดพ้อหาเงาเราใช่ไหม
    ถ้าอยากได้ให้ทั้งตัวทั้งหัวใจ
    แถมเงาใจให้ไปอีกหนึ่งดวง
  • พฤหัส กฤษชยรักษ์

    6 สิงหาคม 2547 08:19 น. - comment id 307170

    มาเยี่ยมชมผลงานพี่ตูนครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 สิงหาคม 2547 12:22 น. - comment id 307264

    ถึง   คุณคนเมืองลิง
    
           หญิงไร้เงาคนรักที่ห่างหาย
            มาเคียงกายจึงคล้ายหายสาบสูญ
            แต่ตอนนี้มีคุณมาเพิ่มพูน
            เต็มค่าศูนย์ให้เติมเต็มเต็มหัวใจ
    
    *-*ดีใจจังเลยค่ะ ได้เงาแถมยังได้ใจอีก ขอบคุณมากเลยนะค่ะ*-*
    
    ถึง     คุณพฤหัส  กฤษชยรักษ์
    
            ขอบคุณค่ะคนดี
            กับการทักทายครั้งนี้ที่มากค่า
            และขอบคุณกับน้ำใจที่ให้มา
           แวะมาหามาหากัน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-*
    
  • เมฆปุยอ้วน

    6 สิงหาคม 2547 18:14 น. - comment id 307545

    ****อ้อมแขนนี้คงจะไม่ว่างเปล่า
    เมื่อถึงคราว...ความปวดร้าวดับสลาย
    เมื่อวันนี้..ฉันมีเธอข้างกาย
    เป็นดั่งลมหายใจให้แก่กัน*****
    
    ****พี่หญิงไร้เงาขา...อย่าแต่งกลอนโดนบ่อยสิค่ะพี่..มันไม่ดีนะ....อ่านแล้วอยากร้องเพลงอ้อมแขนที่ว่างเปล่าจังเลย....******
  • แว่นดอย

    7 สิงหาคม 2547 11:13 น. - comment id 307934

    ใจอ้างว้างทางรักสลักจิต
    ยอดบูชิตลิชิตใจให้ขื่นขม
    อ้างว้างใจใฝ่คนึงจึ่งระทม
    พึงเพียรข่มถมรักพักดวงใจ
    ........................................
    ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะ
    คิดถึงเสมอ..มิเเปลี่ยแปลง:
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 สิงหาคม 2547 19:57 น. - comment id 309698

    ถึง       คุณเมฆปุยอ้วน
    
               อ้อมแขนแสนอบอุ่น
               เมื่อมีคุณมาข้องเกี่ยว
                แถมใจทุกทุกเสี้ยว
                มีรักเดียวเพียงแค่คุณ
    
    *-*จ๊ะ จะพยายามแต่งกลอนให้ไม่โดนใจค่ะ อิอิ ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-*
    
    ถึง        คุณแว่นดอย
    
                ใจอ้างว้างอยู่ข้างความเปลี่ยวเปล่า
                 เมื่อต้องเรานั่งเศร้าความเปล่าเปลี่ยว
                 ไม่มีรักมอบให้ใจซ่านเสียว
                  จึงได้อยู่เปล่าเปลียวเดี่ยวเอกา
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน คิดถึงคุณมากๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน