เศร้าสลด บทสุดท้าย มลายลง ใจเจ้าคง รวดร้าว ราวรุ่มร้อน แผลในใจ ฝากไว้ ในครั้งก่อน จะเว้าวอน ผู้ใด ใครไม่มี ถอดสลัก ความรัก ที่ปักแน่น ฝังความแค้น พยายบาท พิฆาตนี้ จะจดจำ คนทำ ช้ำฤดี ไม่ขอมี ดวงใจ มอบให้ใคร ปิดประตู ลงกลอน สั่งสอนจิต เพ่งพินิจ รักหวาน ที่สั่นไหว ที่แน่แท้ สิ่งนั้น แค่ฝันไป เหมือนดั่งไฟ สิ้นสลาย ละลายพลัน ปล่อยหัวใจ ผ่านผัน เพียงวันนี้ ดวงฤดี โศกตรม จมความฝัน หรือหัวใจ ไร้ค่า หาคู่กัน จึงปล่อยฉัน ทนสู้ อยู่ลำพัง โซเซซัด พลัดพราก จากรักขม เคยสุขสม หดหู่ ดูสิ้นหวัง พเนจร เกลือกดิน หมดสิ้นทาง เดินเคว้งคว้าง คนเดียว เปลี่ยวหัวใจ เห็นทะเล กั้นขวาง ทางข้างหน้า พักอุรา เอนกายลง คงพอไหว เหนื่อยอ่อนล้า ใจอ่อนแรง ไม่แข็งใจ กลางหาดทราย นอนดูดาว พราวนภา ให้คลื่นสาด ซัดกาย ให้หายทุกข์ ฤทัยสุข ทิ้งไว้ ใจอ่อนล้า เพียงแค่ได้ คืนพลัง หวังกลับมา เชิดชีวา ค้ำชู สู้ชีวี
เรไร 20 ส.ค. 2547 14:27 น. - ID 59335 
768
11
0
20 สิงหาคม 2547 14:47 น. - comment id 313548
หากเหนื่อยนักพักก่อนอย่าร้อนจิต ยังคอยห่วงอยากใกล้ชิดไม่เปลี่ยนผัน หากเธอล้าจงรู้ว่าในทุกวัน ยังมีฉันห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
20 สิงหาคม 2547 14:54 น. - comment id 313553
เห็นเขาเศร้ากับบทร้าวของชีวิต น้ำทะเลนี่สิวิดสาดใส่ น้ำเค็มช่วยชะล้างแผลแห่งใจ แสบที่ได้ตัดแผลร้างขว้างทิ้งไป
20 สิงหาคม 2547 15:52 น. - comment id 313600
ถ่ายทอดความร้าวรานออกมาได้ อย่างเป็นตัวเป็นตนมากเลยครับ เมื่อเหนื่อยนักพักสักนิดชีวิตเอ๋ย ทำเหมือนเคยที่ช้ำมาแต่ปางหลัง สลัดทุกข์สลัดโศกที่ประดัง แล้วนั่งหวังว่าวันใหม่ใกล้จะมา๚ะ๛ size>
20 สิงหาคม 2547 16:56 น. - comment id 313634
ในบางครั้งที่หัวใจไร้แรงสู้ มิล่วงรู้ว่ามีผู้เฝ้าห่วงหา ใจจึงคิดเหนื่อยหน่ายโชคชะตา ถ้าหันมามองดูจะรู้จริง... คุณเรไรลืมสำรวจคนที่อยู่ข้างๆรึป่าวค่ะ..อิอิ..ดาหลาขอโทษที่มาแซวนะค่ะ....
20 สิงหาคม 2547 17:48 น. - comment id 313643
ปล่อยให้หัวใจพาไป.. เพื่อไปรู้จักเธอ..และทำความคุ้นเคย ปล่อยให้หัวใจนำไป..ไม่ต้องมีเหตุผลเลย จะไม่ยอมเฉยอีกต่อไป... เพลงนี้ของนัท มีเรีย อ่ะค่ะ... ชอบมากเลยยยย อย่าพักนานนะคะ... เด๋วคนข้างๆๆๆ หายหมดนะ... เด๋วจาหาว่า..สวยมะเตือนอ่ะ.... อิอิอิ
20 สิงหาคม 2547 21:37 น. - comment id 313751
พักให้หาย เศร้าก่อน นอนให้ลืม อย่าไปฝืน ลืมนอน เดี๋ยวจะหาว นอนทิ้งร่าง ข้างผม หลับยาวๆ พรุ่งนี้เช้า ลืมเรื่องราว ฉาวเมื่อคืน
21 สิงหาคม 2547 00:02 น. - comment id 313829
เมกขออนุญาตเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวด้วยนะครับ วันวานที่ผ่านมา ไม่มีค่าเลยใช่ไหม เวลาที่ผ่านไป เธอไม่เคยสนใจใยดี ได้แล้วก็ทิ้งขว้าง ให้อ้างว้างอยู่อย่างนี้ พอซะเถอะนะ..พอที ทำอย่างนี้มันปวดใจ
21 สิงหาคม 2547 03:15 น. - comment id 313895
ใช่แล้วช่วงนี้อยู่ในช่วงพักของผมพอดี
21 สิงหาคม 2547 09:12 น. - comment id 313979
ไพเราะดีจังครับคุณ งานเศร้า งานตรอมก็ไพเราะทุกทีที่ผมอ่าน ถ้าเหนื่อหนักก็พักใจบ้างก็ดีครับ.
21 สิงหาคม 2547 11:54 น. - comment id 314053
ความเจ็บปวดฝังไว้ในซอกจิต ไม่หวนคิดถึงคำพร่ำเคยฉ่ำหวาน เธอจากไปใจดวงนี้ที่ร้าวราน อีกไม่นานคงหายจากหลังพักใจ... กลอนเศร้านะคะ..
21 สิงหาคม 2547 23:02 น. - comment id 314359
หน้าส่วนตัว
แวะมาอ่านงานคุณเรไร แสดงได้อารมณ์ดีครับ
แก้วประเสริฐ.
22 สิงหาคม 2547 14:28 น. - comment id 314681
ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนครับ ความเศร้ามันติดลึกครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
