หากพรุ่งนี้ฉันเอ่ยลา
เธอจะมีน้ำตาให้ฉันไหม
ความรู้สึกเธอจะเป็นเช่นไร
จะเจ็บปวดแปลบใจหรือ ไม่เลย
เพลงรักสำหรับฉัน
เธอจะขับร้องมันอีกไหมเอ่ย
พรุ่งนี้อบอุ่นฉันคุ้นเคย
เธอจะปล่อยมันเปล่าเฉย อีกกี่วัน
แต่คงไม่เป็นไร หากวันต่อไปไม่มีฉัน
เธอยังคงมีสิ่งสำคัญ อีกหลายร้อยหลายพันให้ค้นพบ
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
พิบูลย์ศักดิ์ ละครพล
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
วันนี้ไม่มีฉัน
จะลืมกัน เลยได้ไหม
สลด หมดทั้งใจ
ให้จางไป ในเวลา
บทเพลงที่เคยร้อง
ท่วงทำนองเคยก้องฟ้า
ขอเพียงเพลงจากลา
ก็มีค่าเกินสิ่งใด
จงปาดหยาดน้ำตา
คนชั่วช้ามิควรให้
ที่ฉันทำช้ำใจ
อย่ารินไหลมันออกมา
ไม่ต้องให้อภัย
คนที่ใจพิพากษา
ตัดสินว่าชั่วช้า
มิควรค่าน้ำตาคุณ
กว่าดินจะกลบหน้า
พสุธาคงเกื้อหนุน
คงมีเนื้อนาบุญ
เห็นคุณค่า ด้วยอาลัย
9 กันยายน 2547 09:07 น. - comment id 327466
น่ารักครับ กลอนถูกใจ ซะใจดีครับ ................................................... *************************************

9 กันยายน 2547 11:40 น. - comment id 327544
เศร้าจังเลยค่ะ

9 กันยายน 2547 11:55 น. - comment id 327571
งดงามมากครับ สำหรับเพลงที่คนร้อง ไม่อยากร้อง และ คนแต่งไม่อยากฟัง เพราะมันเศร้ากินใจมากเกินพอดีครับ ๚ะ๛ size>

9 กันยายน 2547 14:11 น. - comment id 327743
หากถ้าฉันจากไป... น้ำตาคงเอ่อไหล..ท่วมใจ..ในตอนนี้ อย่าพูดเลยนะ...จะให้ฉันพบใครที่ดีดี อยากร้องไห้ตอนนี้..ไม่มีแก่ใจที่จะคิดอะไร บทเพลงที่เคยฟัง... อยากร้องร่วมกันอีกครั้ง...จะได้ไหม ถึงแม้จะร้องด้วยน้ำตา...แต่มันก็มีค่ากับหัวใจ ต่อจากนี้จะฟังเพลงครั้งใด..คงต้องร้องไห้ทุกครา

9 กันยายน 2547 14:12 น. - comment id 327744
อ๊ะ..ลืมลงชื่ออ่ะค่ะ

9 กันยายน 2547 16:41 น. - comment id 327829
ฉันไม่รู้จะพูดอะไร เหนื่อยเกินไป..หัวใจล้า นิ่งงันรับไม่ทันกับคำลา ให้ความเงียบกับน้ำตาพูดแทนใจ ท่องเอาไว้ว่าเธอจะลา รู้ตัวเองว่าไม่อาจรั้งความห่วงหาคืนมาได้ สายตารานร้าว ที่เธอเห็นนั่นคือความรู้สึกของใจ แทนคำตัดพ้อที่ร้าวไหว นับล้านคำ อิ_อิ ไม่รู้เหมือนกันนะครับ ว่าควรค่าพอที่จะเสียน้ำตามั้ย ก้อแค่เมกแวะมาให้กำลังใจกัน แค่นั้นครับ เรื่องอื่น ม่ะรุ ม่ะชี้ จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+

9 กันยายน 2547 18:03 น. - comment id 327856
หากพรุ่งนี้เธอเอ่ยลา ฉันคงเสียน้ำตานั้นเสมอ และหากต้องจากกันนะเออ ความรู้สึกนั่นเหลอคือปวดใจ แต่แม้นไม่มีเธอ รู้ไว้เสมอไม่หวั่นไหว ยังคงรักห่วงใย แม้เธอหมดใจก็ตาม *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ แต่กลอนเศร้าจัง*-*

9 กันยายน 2547 19:45 น. - comment id 327909
รู้บ้างไหมใจฉันเจ็บร้าวกว่า เมื่อรู้ว่าเขาสับสนทนไม่ไหว ยอมเจ็บปวดหมกไหม้เป็นกาวใจ ประสานให้เธอเขาเข้าใจกัน สวัสดีเจ้าค่ะ

10 กันยายน 2547 14:39 น. - comment id 328380
ค่าของ..หยดน้ำตา ไม่ได้อยู่ที่ว่าใครได้เห็น ค่าของ..คน..ชั่ว ช้า ชาเย็น ยังมีสิ่งซ้อนเร้น..ที่แสนดี .........................................
