ความรักของพ่อ

แก้วประเสริฐ


	ความรักของพ่อ
         ด้วยเวรกรรมนำสร้างครั้งอดีต
จึงลิขิตขีดเส้นไม่เหมาะสม
สร้างชีวิตแปรผันให้พลันตรม
สุดระบมขมขื่นต้องฝืนทำ
         นำกรรมสร้างมาไว้ให้ผู้เฒ่า
ถึงเรื่องราวเล่าไว้มิได้ขำ
เป็นความรักพันผูกที่ลูกระกำ
ด้วยแสนช้ำอดีตพลันหันหวนมา
         ชายชราอายุถึงซึ่งแปดสิบเอ็ด
ต้องระเห็จเดินทางระหว่างวนา
หลังค่อมขาซ้ายขาดแรงไม่กังขา
ใช้เวลาล่าช้าแต่พยายาม
         ทางสิบหกกิโลโอ้คุณพ่อ
ยังได้ถ่อร่างไปไม่เกรงขาม
เพื่อลูกรักจักได้อาหารในย่าม
ให้ได้ความสดชื่นระรื่นเย็น
         ด้วยลูกชายที่รักจักลำบาก
สายตาพรากจากโลกมองไม่เห็น
เพียงอายุห้าสิบกว่ามาลำเค็ญ
นั่งรถเข็ญอนาถใจในโรงพยาบาล
         นี่แหละหนอชีวิตคิดไม่ตก
จึงระหกผกเหินไม่ประสาน
อายุเล่าก็มากมายหลายประการ
ต้องมีอันทุกข์ยากลำบากกาย
         อีกทั้งยังยากจนขุ่นแค้นนัก
อีกที่พักทรุดโทรมนักจักอาศัย
มีพริกเกลือข้าวเหนียวไม่มากมาย
ใช้เลี้ยงกายแบ่งไว้ให้ลูกกิน
         อันชีวิตของพ่อมีต่อลูก
แสนพันผูกมีไว้ไม่หมดสิ้น
แม้นจะเป็นอย่างไรให้ถวิล
ย่อมรักสิ้นมิจากพรากโรยรา
         นี่แหละหนอชีวิตแท้แน่ประจักษ์
จากสาร์นรักของเพื่อนเยือนส่งหา
โปรดช่วยเหลือเกื้อกูลด้วยเมตตา
ยากพรรณาท้าวความตามแก่นจริง
        นามนายปันจำปาที่ปรากฏ
จ่ายเงินสดธนาคารทหารไทยทุกสิ่ง
สาขาย่อยลาดพร้าว103โน้มใจยิ่ง
เลขที่จริง108-2-09965-4 บุญมาเอย.
                ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙
(เชิญชวนร่วมสร้างทานแก่ผู้เฒ่าอายุ 81 ปี ลูกชาย อายุ  62  ปี อยู่ อ.ชาติตระการ   นาย ปัน จำปา เดินทางมาเยี่ยมลูกชายป่วยด้วยโรคลมชัก ตาบอด รักษาตัว รพ.ชาติตระการกว่า 6 เดือน  เมียตาปันเสียชีวิตนานแล้วอยู่คนเดียว ใช้เวลาเดินทางเยี่ยมลูกกว่า 2 ชม. คุยได้เพียง 10-20 นาที ป้อนข้าวลูกด้วยข้าวเหนียว พริกเกลือ บางครั้งเจียดเงินซื้อไก่ย่าง ทุกๆวัน ต้องรีบเดินทางกลับบ้านด้วยการเดินเท้า หลังค่อม ขาข้างซ้ายไม่มีแรง กระเผลกๆมาเยี่ยมทุกวัน    หากท่านผู้มีจิตกุศลช่วยเหลือได้ตามแต่สมควรเพื่อหยั่งชีวิตของสองชีวิตพ่อลูกไว้ก็จะเป็นบุญกุศลในภพต่อๆไปและยังความปิติสุขให้ท่านในภพนี้ด้วย....แก้วประเสริฐ.)				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    17 กันยายน 2547 16:32 น. - comment id 333305

    บุญคุณของพ่อยิ่งใหญ่เสมอค่ะ ของให้ลูกของคุณพ่อปัน จำปาหายเร็วนะคะ ช่วยกันหน่อยนะคะ
  • คนเมืองลิง

    17 กันยายน 2547 19:11 น. - comment id 333379

    เห็นข่าวนี้เหมือนกันค่ะ 
    โลกนี้ไม่ยุติธรรมเลย มีแต่ลูกจะดูแลพ่อแม่ยามแก่เฒ่า แต่นี่เวรกรรมอะไรหนอพ่อต้องเลี้ยงลูกจนแก่ นึกห่วงลูกถ้าวันใดขาดพ่อลูกจะอยู่อย่างไร ทำไมถึงโหดร้ายกับแกนักหนอ ...
    ..นี่แหละค่ะชีวิตจริงไม่อิงนิยาย......
  • namsai

    17 กันยายน 2547 20:01 น. - comment id 333411

     
    +++++++++++++++++++++++
    
    ......
    
    ..........ชีวิต...........
    
    .......................ในสังสารวัฏ................
    
    ..............................
    
    ++++++++++++++++++++++++++
    
    ช่วยเหลือกันนะคะ...
    
    
    
  • เมกกะ

    17 กันยายน 2547 22:35 น. - comment id 333510

    เป็นสองมืออุ้มชูเลี้ยงดูลูก
    เป็นสายใยพันผูกคอยห่วงหา
    เป็นอ้อมกอดอบอุ่นค้ำจุนมา
    เป็นสายตาห่วงใยใคร่อาทร
    ยามเจ็บไข้เฝ้าดูแลด้วยชีวิต
    ยามพลั้งผิดท่านอบรมคอยบ่มสอน
    ยามเหนื่อยหน่ายกำลังใจไม่สั่นคลอน
    ยามใดใดยังอาทรไม่เปลี่ยนแปร
    ด้วยความรักของพ่อที่ยิ่งใหญ่
    ด้วยหัวใจสะอาดใสเป็นแน่แท้
    ด้วยชีวิตเพื่อลูก ..เฝ้าดูแล
    ด้วยสองมือไม่ผันแปรเป็นอื่นใด
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • นางฟ้าซาตาน

    17 กันยายน 2547 23:12 น. - comment id 333555

    
    ช่วงนี้ไม่ได้อ่านข่าวเลยค่ะ..
    เพิ่งรู้จากกลอนคุณแก้วนี่แหละ
    
    น่าสงสารมากๆเลยนะคะ
    
    
    
    
  • อัลมิตรา

    18 กันยายน 2547 00:11 น. - comment id 333597

    ลงที่ intranet ในหน่วยงานให้แล้วค่ะ :)
  • กอกก

    18 กันยายน 2547 01:00 น. - comment id 333617

    คุณแก้วประเสริฐถ่ายทอดเป็นบทกลอนได้ชัดมากเลยค่ะ เพิ่งมีโอกาสได้รู้เรื่องนี้จากที่นี่น่ะค่ะ
    คงช่วยได้ตามกำลังนะคะ
    
    สวัสดีค่ะ
    
  • tiki

    18 กันยายน 2547 02:44 น. - comment id 333646

    เป็นสิ่งน่าเศร้าใจสังคมไทยมากค่ะ
    ขอเก็บข้อมูลไว้ก่อนนะคะ
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 15:01 น. - comment id 333878

    คุณ เพียงพลิ้ว
    
             ครับทุกๆคนทราบดีถึงพระคุณพ่อแม่ของเรา เว้นเสียจากบางคนเท่านั้นเองแหละ  ผมอ่านเรื่องที่เพื่อนส่งมาให้ด้วยความสุดซึ้งนอกจากจะเมล์ให้เพื่อนๆแล้ว ยังนึกได้ว่าเรายังมีเพื่อนๆในโพเอ็มอีกจึงได้เขียนกลอนมาให้อ่าน  เพื่อสังคมที่ยังด้อยกว่าเรา  หากได้ทำทานไว้ก็จะเป็นสิ่งหนึ่งที่เห็นในปัจจุบันคือความ ปิติสุขครับ  ขอบคุณมากนะครับหากว่างๆกรุณาแวะมาอ่านอีกนะครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 15:03 น. - comment id 333881

    คุณ  คนเมืองลิง
    
            ครับสังคมเรานี้ยังมีผู้ด้อยโอกาสกว่าเรามากมายนัก  หากเราช่วยเหลือได้ก็ควรช่วยเหลือแต่อย่าให้เราต้องเดือดร้อนเท่านั้นก็ย่อมถึงซึ่งกุศลผลบุญมากมาย  ขอบคุณครับ
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 15:05 น. - comment id 333884

    คุณ  น้ำใส
    
              ขอบคุณมากครับ  มิเพียงแต่ชื่อเท่านั้นของคุณ  น้ำใจคุณก็ช่างใสสะอาดยิ่งครับ
    
                          แก้วประเสริฐ
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 15:06 น. - comment id 333886

    คุณ เมกกะ
    
             มิเพียงแต่รูปหล่อ ปากหวานแล้วในจิตใจคุณยังหวานกว่าครับ  ขอบคุณมากครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 15:09 น. - comment id 333889

    คุณ  นางฟ้าซาตาน
    
              ครับสมแล้วที่ฉายานางฟ้าของคุณถึงแม้ว่าตอนหลังคำว่าซาตานอาจจะเพียงถ่อมตนเองเพื่อมิให้ก่อเกิดกิเลสขึ้นในใจคุณ  น้ำใจคุณก็ช่างเลิศจริงนะครับ ขอบคุณมากครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 15:27 น. - comment id 333903

    คุณ อัลมิตรา
    
              ขอบใจมากจ้าอิม  ผมทราบดีว่าอย่างไรคุณซึ่งมีน้ำใจเลิศต้องแจ้งให้เพื่อนๆของคุณทราบแน่นอน  ครับเป็นทานที่ควรการทำอย่างยิ่ง เพราะเกิดจากความศรัทธาปวงชนชาวไทย เพราะเขาเป็นคนดีคนหนึ่งถึงได้เป็นเช่นนี้  หากเราช่วยเหลือเท่าที่ช่วยได้ก็จะเป็นกุศลแก่เราไม่ว่าทางใดทางหนึ่งครับ
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 15:32 น. - comment id 333908

    คุณ กอกก
    
             จาคะเป็นธรรมหนึ่งที่ให้พวกเราได้ขจัดความโลภ ความหลง เพื่อจิตใจจะได้ผ่องใส  แล้วยังเป็นการช่วยเหลือสังคมของไทยไว้ด้วย ขอบคุณมากครับที่คุณมีจิตรเมตตากรุณา ขอความสุขความเจริญปราศจากทุกข์จงมีแด่คุณครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 15:34 น. - comment id 333909

    คุณ ทิกิ
    
              ผมเชื่อว่าคุณซึ่งมีคนรู้จักมากคงจะช่วยเหลือสังคมเช่นนี้ได้ดีครับ ขอบคุณมากครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • ดอกแก้วค่ะ

    18 กันยายน 2547 15:46 น. - comment id 333911

    ได้รับเมล์เรื่องนี้จากคุณแก้วประเสริฐแล้ว
    ขอบคุณมากค่ะที่กรุณาส่งมาให้อ่าน แล้วยังมีงานกลอนออกมาอีกหนึ่งชุดเพื่อเป็นอนุสรณ์
    อนุโมทนาในกุศลจิตนะคะ
  • แก้วประเสริฐ

    18 กันยายน 2547 16:20 น. - comment id 333927

    คุณ ดอกแก้ว
    
                   ขอบคุณมากครับ สิ่งใดที่เราสามารถช่วยสังคมและเป็นบุญกุศลได้สิ่งนั้นควรจะทำ ตามความสามารถของเราแต่อย่าให้เราต้องเดือดร้อนเพราะสิ่งนั้นครับ  ผมทำเท่าที่สามารถทำได้ครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แว่นดอย

    24 กันยายน 2547 01:46 น. - comment id 337114

    ดวงใจแสนรักเทิดทูนคุณพ่อยิ่งค่ะ
    
    ข้าพเจ้ามาทักทายคุณแก้วประเสริฐ...น้ำใจงามจริงค่ะ
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 16:53 น. - comment id 339225

    คุณ แว่นดอย
    
             ด้วยความสงสารหากเวียนเฉพาะเมล์ให้เพื่อนๆก็คงเท่านั้นแหละ  ผมจึงเอามาเขียนเป็นกลอนให้เพื่อนในโพเอ็มได้อ่านเพื่ออาจจะช่วยกันได้บ้างตามสมควรครับ  ขอบคุณครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน