.....นางนวล.....

รัถยา


.
เจ้านางนวลเพลินพงในดงไหน
หรือลืมไพรร่มพร้อย...คอยห่วงหา
ฝากความนัยและความฝันกับจันทรา
ไขความว่ามีฝันฝาก อีกฟากพง
ริมชายน้ำปลายไม้ ที่หมายมั่น
ได้เกาะคูคู่กัน...กิ่งตันหยง
เคยไซร้ปีกเรียงเปรียบให้เรียบตรง
เคยเคล้าลงเคียงรังอยู่ทั้งคืน
เมื่อปีกเปลื่ยนแววปลาบ เงาฉาบฉาย
เริ่มกรีดกรายกราดแสง สำแดงขืน
โผผินไกลลับไพรกว้าง จนพรางกลืน
ลืมแหล่งยืนร่วมเย็น คราเพ็ญยวน
เย็นยะเยือกเกลือกย้ำน้ำค้างหยด
ย้ำรันทด ยิ่งท้อ รอเจ้าหวน
ทะเลกว้าง กล่อมเร้าเจ้านางนวล
จนลืมทวน หรือหลงถ้อย พลอยทะเล
เจ้าโผผินผ่านพงหลายดงนัก
ลอยลงพักร่มไหน ใจจึงเห
หรือคลื่นซัดสะบัดใส่ จนใจเซ
หรือปีกหักหลักเท จึงเฉทาง
ได้วนเวียนวกลง ทุกพงผืน
บินผ่าฝืนผ่านขวาก ทุกฟากขวาง
ถามหาเจ้านางนวลถ้วนทุกทาง
ใยเจ้าร้างเลือนลับไม่กลับคอน
..............................๒๔ กันยายน๒๕๔๗
				
comments powered by Disqus
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    25 กันยายน 2547 02:22 น. - comment id 337776

    พี่รันคะ...ชอบสองวรรคนี้มากค่ะ
    
    เคยไซร้ปีกเรียงเปรียบให้เรียบตรง
    เคยเคล้าลงเคียงรังอยู่ทั้งคืน
    
    *อิสระแห่งนก*  ยากนักที่จะไม่ใช่โผบิน
    แต่เค้าจะรู้ว่า  *บ้าน*  ของเค้าอยู่ที่ไหน
    
    ไม่รู้จะเป็นอย่างนั้นเสมอไปหรือเปล่า  อิอิ
    .................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • พุด

    25 กันยายน 2547 08:01 น. - comment id 337794

    กับยามเย็นริมฝั่งฝันดายเดียว
    
    แด่..รัถยา
    และแด่นางนวล..นวลนางร้างคอน..
    รอนไกลพิมานรัถยานารี..
    *********
    http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_43864.php
    ดายเดียวสู่ดินแดนนิรันดร์กับพระจันทร์สีเงินงาม.. 
    พุดพัดชานั่งฟัง..
    Poetry of The Sea & Mountain
    บรรเลง 
    เสียงทิวคลื่นซัดฝั่ง 
    
    เสียงอันทรงพลังของสายลม
    ที่ปลุกเร้าให้เจ้านางนวลโผผินบินเหนือน้ำ..
    เริงร่าถลาแล่นลม..เสรี..
    ปลุกอ่าวทั้งอ่าวให้ตื่นจากหลับใหล
    เสียงนกไพรในดวงใจพุดร้องรับ..ขยับปีกตาม
    
    ชาวประมงเตรียมเรือออกจากฝั่งแล่นลอย
    ไปกับดวงตะวัน..ดายเดียวท่ามกลางทะเลลิบ
    
    มีรอยยิ้มในเงามืด
    ของหัวใจใครบางคนที่รอส่งริมชายฝั่ง
    ท่ามกลางดาวพร่างสุกใส ที่เริ่มหรี่แสงอำลาฟ้าไปทีละดวง
    
    ไฟ..ในเตาริมกระท่อมทะเล ปะทุ..
    สุนัข บิดขี้เกียจนอนรอน้ำข้าว
    มุ้งสีขาวปลิวพะเยิบตามแรงลม..
    เปลเด็กน้อย..ยังแกว่งไกว
    พรานทะเล..ร่อนเร่ไปในเวิ้งน้ำครามฟ้า
    ปลากระโดด..ผึง..รับพรายตะวันอันอ่อนอุ่น
    
    จุดมวนยา นั่งรอท่าเวลาวางแหอวน...
    ล่าเหยือเพื่อปากท้อง..
    สมาธิจดจ้องอยู่กับเกมล่า..
    เกมชีวิตยื้อยุดเย่อ
    
    พรานทะเล..รอคืนฝั่ง
    หวังรอยยิ้มอิ่มเอมรอรับขวัญ..
    ไม่ลาลับ..
    แม้นดายเดียวเดียวดาย
    อ้างว้างสักปานไหน
    หัวใจกล้าแกร่ง
    พร้อมเผชิญพายุใจพายุจริง
    
    
    
  • พุด

    25 กันยายน 2547 08:04 น. - comment id 337795

    ฟังบทเพลง..
    Poetry of The Sea & Mountain
    บทเพลงกระหึ่ม..กระชากใจ
    หากทำไมในเสียงดัง
    ฟังด้วยใจนิ่งงัน..
    รับขวัญวันใหม่
    ด้วยดวงใจแสนดีแสนงาม
    
    ได้ยินเสียงหัวใจเต้นแผ่วละมุน
    ได้ยินเสียงสายลมหอมกรุ่นพร่างพรมพัดพากลิ่นดอกไม้ไทยหอมๆ
    ได้ยินเสียงสายน้ำระรินไหล..
    เสียงขลุ่ยบรรเลงเพลงเศร้าโหยไห้
    
    ราวอยากติดปีกให้หัวใจนกไพรลอยละล่อง
    ท่องไปในไพรกว้างสู่ลำธารสวรรค์
    แดนดินนิรันดร์แห่งอิสสระเสรี..
    
    เสียงทะเลครวญ
    คลื่นกระฉอกซัดกระแทกโขดหินริมผา
    เสียงปลากระโดดผึง
    เสียงนกร้องอึงอล..
    
    โอ้..ดวงกมล..ทำไมเห็นงาม
    ในนิ่งงันในใจขวัญ..ฝัน..ฝัน..
    
    
  • บินผ่านมา.....

    25 กันยายน 2547 10:25 น. - comment id 337824

    เจ้าโบกปีกบินไปตามใจเจ้า
    หาลำเนาแหล่งไหนใต้เวหา
    ฟ้าที่นี่ที่โน่นไกลโพ้นฟ้า
    แรงบินฝ่าบ่งฝันอันเรืองแรง
    
    ตราบผืนฟ้าโดยรอบไร้กรอบกั้น
    ดวงตะวันความหวังยังโชนแสง
    กับคืนวันหมุนเวียนโลกเปลี่ยนแปลง
    เสาะแสวงหนทางใหม่ให้ชีวิต
    
    นกนางนวลพยายามบินข้ามฟ้า
    ลืมอ่อนล้ากายใจได้สนิท
    ทุกแสงสางสีทองส่องทางทิศ
    บ่มความคิดงอกงามขึ้นตามวัย
    
    สัญชาตญาณอพยพหลบทุกข์ยาก
    สามารถฝากตำนานผ่านกาลสมัย
    หลากเรื่องราวดิ้นรนผจญภัย
    บันทึกในสถานะวีรกรรม
    เพียงเริ่มจากบอกใจไม่ยอมแพ้
    หาทางแก้แทนก้มจมกลืนกล้ำ
    ตนเองที่ชี้ชะตากล้าคิด-ทำ
    แทนการย่ำอยู่กับความอับจน
    
    หนึ่งนางนวลเหนื่อยหนักนานนักหนา
    ครองคุณค่าครบครันขั้นเข้มข้น
    ทดแทนทุกข์ทุกทีที่ทานทน
    ผลิพร่างผลพ้องพานผ่านพากเพียร
    
    
    
  • แทนคุณแทนไท

    25 กันยายน 2547 10:53 น. - comment id 337848

    พี่รันครับ แทนมาชื่นชม เก็บอารมณ์งานดีเช้าวันนี้ครับ
    
    เขียนได้ดีไม่ผิดหวังเช่นเคยครับ อ่านแล้วสบายอารมณ์ในลีลาภาษางานจัง...
    
    เรียงถ้อยร้อยคำได้เยี่ยมครับ เปรียบก็ดีนัก...ชื่นชมครับ
  • รัถยา

    25 กันยายน 2547 11:42 น. - comment id 337866

    
    ...นวลเจ้า  ยังไม่กลับมาเลย  หลงทะเลไหนไม่รู้ ลี่      แต่ก้ไม่ถึงกับวาบไหวละ กัน...อิอิ
    
    
    ..http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=3213
    
    นางนวลเจ้าเอยทะเลกว้างใหญ่
    เห็นเพียงแต่ขอบฟ้าไกล
    ตัวเจ้าก็ยังคงบินมุ่งไป
    อาจจะเหนื่อยแต่ความหวังก็ยังมี
    นางนวลเจ้าเอย เจ้าบินเรื่อยไป
    เหมือนดังว่าใจรู้ดี
    จุดหมายในใจเจ้าคงต้องมี
    ห่างจากตรงนี้ไปอีกไกล
    หากวันไหนคลื่นลมกระหน่ำ
    เจ้าคงช้ำเมื่อมองไม่เห็นใคร
    แต่นางนวลเอย เจ้าไม่เคยท้อใจ
    กลับยังบินตรงไปเหมือนเช่นเคย
    นางนวลเจ้าเอยเจ้าคงมั่นใจ
    แม้มันจะไกลลับตา
    คงพบอะไรที่ดีสักครา
    อยู่ที่ขอบฟ้าอันห่างไกล
    ดนตรี
    หากวันไหนคลื่นลมกระหน่ำ
    เจ้าคงช้ำเมื่อมองไม่เห็นใคร
    แต่นางนวลเอย เจ้าไม่เคยท้อใจ
    กลับยังบินตรงไปเหมือนเช่นเคย
    นางนวลเจ้าเอยเจ้าคงมั่นใจ
    แม้มันจะไกลลับตา
    คงพบอะไรที่ดีสักครา
    อยู่ที่ขอบฟ้าอันห่างไกล
    อยู่ที่ใจเจ้านางนวลเอย
    
    กับบทเพลงๆ นี้คงได้แต่เพียงยินดีกับนางนวล.... นะคุณพุด......................................
    
    
    สัญชาตญาณอพยพหลบทุกข์ยาก
    สามารถฝากตำนานผ่านกาลสมัย
    หลากเรื่องราวดิ้นรนผจญภัย
    บันทึกในสถานะวีรกรรม
    
    เพียงเริ่มจากบอกใจไม่ยอมแพ้
    หาทางแก้แทนก้มจมกลืนกล้ำ
    ตนเองที่ชี้ชะตากล้าคิด-ทำ
    แทนการย่ำอยู่กับความอับจน
    
    ............ก็คงได้เข้าใจกับนางนวลมากขึ้นกับแปดวรรคนี้กระมัง  ขอบคุณมากนะคุณผ่านมา
    
    
    ....ขอบคุณมากขอรับกับคำชม  เจ้าแทนหายไปไหนมา  เอ   หรือว่าพี่หายหว่า  เดี๋ยวจะไปเยี่ยมนะ เห็นโพสแล้ว   
    
    ....
    
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    25 กันยายน 2547 14:00 น. - comment id 337901

    
      ยกย่อง
    
      ชื่นชม
    
      ในผลงานนี้ครับ
    
    
  • อัลมิตรา

    25 กันยายน 2547 20:04 น. - comment id 338052

    :)  บินผ่านไป และ บินผ่านมา
  • ....รัถยา....

    25 กันยายน 2547 20:26 น. - comment id 338078

    ....ขอบคุณมากคุณต้อง  สำหรับคำชมและที่มาเยือนกัน
    
    ....บินผ่านไปและผ่านมา ดีกว่าลับหาย  ขอบคุณมากนะ ที่โฉบลงมาเยี่ยม....คุณอัลมิตรา
  • กอกก

    26 กันยายน 2547 01:05 น. - comment id 338199

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก เปิดประตู....
    มาเยี่ยมบ้านนี้มีกลอนงามให้อ่าน มีเสียงหวานให้ได้ยิน
    มาทำความรู้จักกับคุณรัน..เพิ่มขึ้นสักนิด
    ต้องบอกว่า..ชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ
    
    สวัสดีนะคะ
    
    
  • รัถยา

    26 กันยายน 2547 02:40 น. - comment id 338223

    ....ยินดีต้อนรับเสมอนะคุณกอกก กับความเป็นธรรมดาและความจริงใจ ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งหนึ่ง  ขอบคุณที่มาเยือนณมากนะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    26 กันยายน 2547 06:33 น. - comment id 338238

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
           
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    
  • รัถยา

    26 กันยายน 2547 13:10 น. - comment id 338388

    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--** 
    ขอบคุณมากขอรับ กระผม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน