หน้าส่วนตัว
ฉันมันคนอ่อนแอ คอยพ่ายแพ้ใจตัวเอง
ยามไหนใครข่มเหง กับไม่เกรงกลัวผู้ใด
จะเป็นโชคชะตา ลิขิตท้าหาหวั่นไหว
ย่อยยับแต่หัวใจ เป็นอย่างไรหนอตัวเรา
พินาศไปเสียสิ้น หวังถวิลไว้ใจเหงา
เหลือรอยแห่งความเศร้า คอยรบเร้าเปล่าเปลี่ยวใจ
เมื่อไหร่ถึงชนะ วางละลงปลงตรงไหน
จึงพ่ายแพ้เรื่อยไป วันได้ชัยเมื่อไหร่กัน
หรือจนวิปโยค วันสิ้นโศกโลกดับขันธ์
คงชนะเข้าสักวัน ก่อนชีวันจะบรรลัย .
คราระทมขมร้าว ข้างใน
ความพ่ายแพ้หัวใจ ที่ท้อ
หามีใครทำให้ ใจเจ็บ
รนหาที่ใช่ไหม โถใจ เจ้ากรรม .
@@@@@@@@@@@@@@@@
ยังคงแพ้ไป ใจตัวเอง
@@@@@@@@@@@@@@@
เรไร 29 ก.ย. 2547 15:40 น. - ID 62480 
1086
13
0
29 กันยายน 2547 15:53 น. - comment id 340606
........................................... พ่ายแพ้..เพราะแพ้ใจ อ่อนอก..อ่อนไหว..ใครเล่า ตัวเรา..เพราะตัวเรา คงต้องเฝ้า..แต่ถอนใจ ............................................
29 กันยายน 2547 16:18 น. - comment id 340619
เมื่อใดที่ลุกสู้ โลกคงรู้หากข่มเหง ไม่เคยคิดหวั่นเกรง ยอมละเลงเพื่อเอาชัย แม้ผิดและพลาดพลั้ง ไม่เคยหวังใครเห็นใจ ยอมเจ็บจนชีพวาย เพียงเดียวดายไม่เคยเกรง พ่ายแพ้ได้เพียงหนึ่ง พ่ายแพ้ซึ่งใจตัวเอง ยอมทุกข์ถูกข่มเหง ก็บรรเลงเพลงโศกใจ ********* ดูเดียวดายจังนะคะ
29 กันยายน 2547 16:25 น. - comment id 340624
วันนั้นต้องมาถึง ในวันซึ่งได้กำชัย กู่ก้องตระโกนไป ว่าได้ชัยเพราะใจเรา **บินมาทักทายครับ
29 กันยายน 2547 16:36 น. - comment id 340638
ว้าเคยได้ยินคนบอกว่า.............? แพ้อะไรก็แพ้ได้.....แต่......อย่าแพ้ใจตนเอง แต่ดูท่าทางท่านเรจะแพ้ใจเมื่อเจอสาวๆนะคะ ( ขอบคุณนะคะที่เข้ามาดูบทกลอนของ สาวดำ )
29 กันยายน 2547 16:40 น. - comment id 340639
คราระทมขมร้าว ข้างใน ความพ่ายแพ้หัวใจ ที่ท้อ หามีใครทำให้ ใจเจ็บ รนหาที่ นี่หนอ ไม่พอ หรือเรา
29 กันยายน 2547 16:49 น. - comment id 340649
แวะมาทักทายนะคะเพราะค่ะชอบค่ะ
29 กันยายน 2547 17:16 น. - comment id 340672
^_____^ ชอบมากๆเลยค่ะเพราะจริงๆเลย
29 กันยายน 2547 17:41 น. - comment id 340691
..๏ เตรงเตรงเตรงเตร่งเตร้ง..............เตรงเตรง เตรงเตร่งเตรงเตรงเตรง...................เตร่งเตร้ง เตรงเตรงเตร่งเตรงเตรง...................เตรงเตร่ง เตรงเตร่งเตรงเตรงเตร้ง...................เต่งเตร้งเตรงเตรง ๚ แอบมาเล่นระนาดให้ฟังค่ะ คุณเรไร
29 กันยายน 2547 19:20 น. - comment id 340733
เก่งมาจากไหนก็แพ้หัวใจอย่างเธอ เพราะจังค่ะ
29 กันยายน 2547 20:00 น. - comment id 340769
วันนี้ เหนื่อยครับ ขอร้องเพลงให้ฟังก็แล้วกัน http://www.postjung.com/music-play.php?q=l&id=1554 มีใจดีๆ มาให้เธอ มีคำเชยๆ มาบอกว่าฉันรักเธอ ขออย่าให้ฉันนั่งคอยเก้อ เป็นคนเพ้อๆ ไม่มีใครสนใจ นิสัยไม่ดี เท่าไร เอาใจใครไม่ค่อยเก่ง กับเธอเองยอมหมดใจ * คนที่ไม่มีใครสนใจอย่างฉัน จะรักเธอทั้งหัวใจ คนที่เขามองไม่เอาไหน คนนี้ อาจจะไม่ดี อย่างใครวาดไว้ แต่ถ้าได้รักใคร จะรักสุดหัวใจ... ถึงใครจะมองฉันไม่ได้ความ ขอเธอคนเดียวเข้าใจฉัน ก็พอ คิดถึงทุกครั้งทุกวันเฝ้ารอ รอเธอเข้ามาเติมสิ่งที่ฉันหายไป รู้เรื่อยเปื่อย เรื่อยไป เอาใจใครไม่ค่อยเก่ง กับเธอเองยอมหมดใจ (*) เพราะฉันคนนี้ไม่มีใคร... (*) เพราะฉันคนนี้ไม่มีใคร... ฉันไม่มีใคร...อยากให้เธอเห็นใจ... อยากให้เธอเห็นใจ...เพราะฉันคนนี้ไม่มีใคร...
29 กันยายน 2547 20:35 น. - comment id 340830
ไม่ถนัดเหมือนกันค่ะแบบนี้ แวะมาชมผลงานแล้วกันค่ะ
29 กันยายน 2547 21:08 น. - comment id 340862
ช่วงนี้มีแต่เรื่องพ่ายแพ้ .. อ่อนแอ.. หลบ.. กอดลมห่มน้ำค้าง.. แอบหลบไปเลียแผลใจที่ไหนๆ สักพักคงดีมังคะอาเฮีย.. ชักเป็นห่วงแฮะ.. สวสดีค่ะ
29 กันยายน 2547 22:53 น. - comment id 340946
แพ้ใจอยู่เรื่อย ๆ อย่างนี้ไม่ดีนา ด้วยความปรารถนาดี
29 กันยายน 2547 22:55 น. - comment id 340949
ขอบคุณครับ คุณ เมจิก ถามหน่อยครับ ถอนยากไหม คุณ น้ำตาอาบแก้ม ขอบคุณครับ ก้เป้นอย่างนี้แหละครับ คุณ เพราะรัก ขอบคุณอีกครั้งครับ คุณ คนเมืองลิง ขอบคุณครับ คุณ อัลมิตรา ขอบคุณครับ สำหรับฉันท์ลักษณ์ แต่ได้ยินเสียงระนาดไม่ได้ครับ ต้องีบไปแต่งตัว..ไปละ คุณ คีม แพ้ครับเมื่อไหร่ก็แพ้ ท่าน เมกกะ ขอเสียงสดได้ไหมครับ ขอบคุณครับ คุณ กอกก นี่แอบผูกเรื่องยังมีคนจับได้อีก ข้าน้อย ขอคาราวะครับ ขอบคุณครับ
29 กันยายน 2547 23:14 น. - comment id 340983
เหนื่อยเราก้อเหนื่อย... เมื่อยเราก้อเมื่อย.... เราทั้งเหนื่อยทั้งเมื่อย... ง้าน....เลิกเขียนกลอน...ไปเที่ยวกันเห๊อะ... นะ..นะ..นะคะ.. อิอิอิ...........
29 กันยายน 2547 23:31 น. - comment id 340993
คุณ ผู้หญิงไร้เงา ขอโทษทีครับ ตาเจ็บน่ะเลยข้ามไป ก้อยากลองเขียนดูบ้างน่ะครับ คุณ กีกี้ ยิ่งไปยิ่งเหนื่อยน่ะครับ 5555
30 กันยายน 2547 10:02 น. - comment id 341210
พ่ายแพ้หัวใจ...หวั่นไหวรอนร้าว...ทางนี้มีเพียงเรา..ถึงร้าวก็ต้องเดิน
30 กันยายน 2547 10:11 น. - comment id 341219
เช้าลงนวมรวมใจ บ่ายหันใส่ข้าขอสู้ หนทางต้องเรียนรู้ ใจข้ากู่ก้องฟากฟ้า เตะลมชมลำเพลิน หรือจะเดินเที่ยวตามหา บอกให้ว่าความกล้า อยู่ซู่ซ่าส์ณ ใจเธอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
