ล้นกระถางร่วงหล่นจนพื้นไหม้ กลุ่มควันคลุ้งลอยไล่จากธูปหอม บ้างสายตามุ่งหวังบ้างตรมตรอม ปักธูปแล้วนบน้อมบรรยายความ อธิษฐานขานกล่าวเรื่องราวขอ ใจจดจ่อขอไปบ้างไถ่ถาม บ้างโอดครวญเรื่องร้อนที่ลุกลาม สรุปความว่าขอให้พอใจ ในบางคนเฉยเมยไม่เคยสร้าง ความเพียรเป็นโครงร่างกลับเฉไฉ ไม่เคยสร้างความพร้อมจากภายใน รอหวังให้เทพบันดาลปานเสกมนต์ มีหรือที่โอ่งเปล่าคราวหน้าแล้ง น้ำขอดแห้งโอ่งไปไม่หาบขน แต่บนบานศาลกล่าวกับเบื้องบน ให้โอ่งน้ำของตนเต็มดังเดิม ความสำเร็จจักเสร็จสิ้นด้วยอินทรีย์ พร้อมพละที่มีมาสร้างเสริม ผลบุญเก่าจึงตามมาแต่งเติม ต้องพูนเพิ่มด้วยตนก่อนวอนขอบุญ ร่องรอยไหม้ยังเรียงเคียงกระดาน หลายปีผ่านม่านควันนั้นยิ่งหมุน เหนือกระถางล่องลอยคอยพึ่งคุณ ผู้สร้างทุนจากเครื่องเซ่นเช่นบนบาน
พี่ดอกแก้ว 10 ต.ค. 2547 19:50 น. - ID 63294 
1567
31
0
10 ตุลาคม 2547 20:08 น. - comment id 348139
ธรรมะสวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว ขอธรรมะคุ้มครองคุณพี่ดอกแก้วค่ะ
10 ตุลาคม 2547 21:02 น. - comment id 348187
^_^ สิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นที่พึ่งทางใจค่ะพี่ดอกแก้ว ไม่งั้นคนเราก็อาจเคว้งได้เหมือนกันไม่มีที่ยึดเหนี่ยว ธรรมดาไม่เคยบนบานค่ะ แต่ตอนนี้เขาให้ไปบนบานเรื่องคดีความจะได้จบเร็วๆเสียที แต่หนูก็บนไม่เป็นได้แต่นึกให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยอยู่ในใจอ่ะค่ะ
10 ตุลาคม 2547 21:17 น. - comment id 348197
@...น้องปุ๋ย มณี ปัทมะ ตารา... สวัสดีค่ะน้องปุ๋ย..มาพบกันด้วยความสุขใจนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
10 ตุลาคม 2547 21:29 น. - comment id 348206
สิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นที่พึ่งทางใจอย่างหนึ่งค่ะ คนเราเมื่อรู้สึกอับจนหนทาง ก็หันไปหาสิ่งเหล่านี้ ทำให้สบายใจขึ้นค่ะ แต่คนเราก็ควรจะช่วยตัวเองให้ถึงที่สุดก่อน ถ้าไม่ช่วยตัวเองเลย อะไรก็ช่วยไม่ได้แม้แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เขียนได้ดีเสมอเลยค่ะ
10 ตุลาคม 2547 21:33 น. - comment id 348209
@...คนเมืองลิง... เรื่องของการบนบานศาลกล่าวนั้น จัดว่าเป็นเรื่องของการเข้าหาที่พึ่งสุดท้าย บางคนก็ทำหรือแก้ไขมาทุกวิถีทางแล้ว..จึงค่อยมาบนบาน อย่างนี้เรีกยว่าหาที่พึ่งทางใจด้วยยอมรับว่าเหนือความสามรถตน แต่บางคนยังไม่ได้ลงมือแก้ไขด้วยตนเองเลย..ก็หวังพึ่งคนอื่นด้วยการเสนอเครื่องเซ่นสังเวย อยากรวยจึงมาขอหวย ขอเลขเด็ด ขอโชคขอลาภแต่ไม่ทำงาน...ขอให้สอบผ่านแต่ไม่อ่านหนังสือ ขอให้มีงานทำแต่ไม่ไปสมัครงาน... ขอให้ครอบครัวเป็นสุขแต่ตนเองไม่ปรับตัวปรับพฤติกรรม ...ขอให้หายป่วยแต่ไม่พยายามดูแลรักษาหรือไปพบแพทย์อย่างถูกวิธี....มากมายของการขอที่ไม่เริ่มสร้างสิ่งที่ดีแก่ตนเอง เขาลือกันว่าที่นั้นที่นี้เฮี้ยนหรือดีหรือแรงหรือเก่ง..ก็จะพากันไปด้วยความหวังที่จะสมปรารถนา ไปๆมาๆก็เลยกลายเป็นความงมงายไร้ความเป็นตัวของตัวเอง... พี่ดอกแก้วไม่ได้ห้ามนะคะในเรื่องความเชื่อส่วนตนนี้..แต่ให้ครวญคิดว่า พึ่งตนเองอย่างเพียงพอแล้วหรือยัง.... หากทำอย่างสุดความสามารถแล้ว สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มีฤทธิ์ทั้งหลายก็จะต้องส่งเสริมให้ความสำเร็จนั้นง่ายขึ้น ..โดยเฉพาะอำนาจแห่งพระรัตนตรัยที่เป็นที่พึ่งทางใจอย่างสูงสุดของชาวพุทธทั้งหลายค่ะคนเมืองลิง ขออำนาจแห่งคุณพระรัตนตรัย และอำนาจของกุศลกรรมที่คนเมืองลิงได้ทำมาประกอบกับอำนาจแห่งกุศลของพี่ดอกแก้วที่มีความปรารถนาดี...จงร่วมกันเป็นพลังแก้ไขเรื่องร้ายคดีความที่ยุ่งเหยิงให้คลี่คลายลงไปในทางที่ดีได้โดยเร็วนะคะ
10 ตุลาคม 2547 21:40 น. - comment id 348212
@...ขลุ่ยหลิบ... การมีที่พึ่งทางใจ...จัดเป็นความมั่นคงประการหนึ่งที่ทำให้ชีวิตยืนอยู่หรือก้าวต่อไปได้ เพียงแต่ว่า..เราจะเลือกอะไรมาเป็นที่พึ่ง สิ่งที่เป็นมงคลหรือไม่ใช่มงคล... สมัยนี้เยาวชนไทยมักมีที่พึ่งทางใจที่แปลกๆและเลือกที่จะพึ่งอย่างผิดๆ ปัญหาสังคมจึงมีมาก ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายพร้อมทั้งให้ความเห็นในวันนี้
10 ตุลาคม 2547 22:14 น. - comment id 348233
ก็อย่างว่า..แหล่ะพี่.. ที่พึ่งทางใจ.... ก็อยู่ที่ใจคน... ถ้าทำแล้วสบายใจ..ก็เถอะ.. เอาเป็นว่าไม่ให้เดือดร้อนใครเขา.. แวะมาทักจ้า..
10 ตุลาคม 2547 22:30 น. - comment id 348254
ในบางคนเฉยเมยไม่เคยสร้าง ความเพียรเป็นโครงร่างกลับเฉไฉ ไม่เคยสร้างความพร้อมจากภายใน รอหวังให้เทพบันดาลปานเสกมนต์ กานต์ชอบบทนี้มากค่ะพี่ดอกแก้ว ประทับใจมากค่ะ กานต์เคยคิดจะบนย่าโมนะคะตอนจะสอบเอ็นฯ แต่กานต์สงสารท่านค่ะ มีคนขอเต็มเลยค่ะ กลัวท่านลำบากใจ กานต์เลยไม่ขอค่ะ รักพี่ดอกแก้วจัง
10 ตุลาคม 2547 23:21 น. - comment id 348331
@...ภูตะวัน ตะวันรอน... ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็ดีค่ะ แต่ถ้าทำมากๆจนตัวเองเดือดร้อนเพราะความงมงายหรือความเกียจคร้านก็ไม่ดีเหมือนกัน..อิอิ ป่าวขัดคอนะสาวน้อย... ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
10 ตุลาคม 2547 23:27 น. - comment id 348341
@...เพียงพลิ้ว... น้องกานต์ผู้อ่อนโยน... ดูซิยังอุตส่าห์ใจดีมีความเกรงใจคิดถึงความเหนื่อยยากของผู้ให้อันเป็นที่เคารพสักการะท่านนั้น...ปลื้มใจจังค่ะและขอมอบรอยยิ้มให้กับความรู้สึกนี้ของน้องกานต์ น่ารักจริงๆ .. พี่ดอกแก้วไม่ทราบว่าน้องกานต์เรียนอยู่ในชั้นปีไหนแล้ว หรือว่าทำงานอยู่ ..แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ขออวยพรให้ชีวิตมีแต่ความราบรื่นนะคะ เมื่อใดที่มีอุปสรรคในชีวิต ก็ขอให้คลี่คลายไปได้ด้วยดีด้วยอำนาจของใจที่งดงามของน้องกานต์นี้เองค่ะ...รักน้องที่น่ารักคนนี้เช่นกันค่ะ
10 ตุลาคม 2547 23:30 น. - comment id 348348
อิอิอิอิเอาไงดีค่ะตอบไม่ถูกหมูหวานกวนไม่ออกคิกๆๆ เห็นด้วยกับทุกๆนะคะ ธรรมะเป็นสิ่งที่ยืดเหนี่ยวจิตใจคนไม่ให้เดินผิดทาง คนที่มีธรรมมะอยู่ในใจ จิตใจก็จะสงบค่ะ แล้วเวลาทำอะไรก็จะได้คิดถึงสิ่งถูกผิด ชอบ ชั่วดี ค่ะจริงไหม่ค่ะ พี่ดอกแก้วจ๋า คิดถึงพี่เสมอค่ะ ฝันดีนะคะ
10 ตุลาคม 2547 23:45 น. - comment id 348365
กานต์แวะมาบอกราตรีสวัสิ์กับพี่ดอกแก้วค่ะ กานต์จะไปสวดมนต์ก่อนนอนแล้วนะคะ ฝันดีค่ะพี่ดอกแก้ว
10 ตุลาคม 2547 23:47 น. - comment id 348368
@...น้องหวาน เพราะรัก... ว่าไงคะน้องหมูหวาน กวนไม่ออกเลยหรือคะวันนี้..แจมแบบเกินคาดหมาย..น่าประทับใจมากค่ะ แม้จะสั้นๆเพียงสองสามประโยค..แต่บอกถึงความเข้าใจที่เยอะมาก ..ทำน่ารักอีกแล้วน้องคนนี้ ปล. กลอนเรื่องนี้ชวนให้นึกถึงนิทานเรื่องคนตัดฟืนไหมคะ...ที่ทำขวานตกน้ำน่ะ
10 ตุลาคม 2547 23:48 น. - comment id 348372
@...เพียงพลิ้ว.. ขอให้มงคลคุ้มครองและฝันดีเช่นกันนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
11 ตุลาคม 2547 00:01 น. - comment id 348382
มาอีกรอบ.. พี่ดอกแก้ว.. จริง ๆ..แล้วภูฯ..เป็นคนไม่ค่อยชอบทำบุญน่ะ ชอบทำทาน...มากกว่า.. รู้สึกว่า..มันถึงคนรับ..เร็วดี และเราก็ได้ช่วยเหลือเขาด้วย.. ส่วนใหญ่ภูฯ..จะชอบบริจาค.. กับพวกมูลนิธิต่าง ๆ น่ะ โดยเฉพาะช่วย เด็กไร้โอกาส..น่ะ.. ส่วนจำพวกบนบานนี่... แฮ่ ๆ ..สารภาพ... ว่าเคยบน.. ครั้งหนึ่ง..ตอนทำทีซิส... ก็..มันท้อน่ะ... เมื่อไหร่จ่ะผ่าน.. เมื่อไหร่จะจบ.. เลยบนซะเลย... บนว่าถ้าสอบตัวเล่ม ทีซิส ผ่านในเดือนนี้... จะเลิกทานเนื้อตลอดชีวิต... ของโปรดเลย..ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเนื้อนี่.. โห...ศักดิ์สิทธิ์มาก... ผ่านเลย... ปัจจุบันเลยเลิกทานเนื้อ..ไปแล้ว.. แต่จริง ๆ ..ก็เป็นกำลังใจน่ะ.. ที่ผ่านน่ะ..ส่วนหนึ่งมาจากความพยายามของเราต่างหาก.. แต่ตอนนั้นมันเหนื่อยต้องหาหลักยึดบ้างอิ ๆ.. แวะมาให้เบื่อหน้าเล่น... เปแล้วจ้า..
11 ตุลาคม 2547 07:43 น. - comment id 348444
ไปบนบานศาลกล่าวก่อเกิดหวัง ในพลังอาจยื้อยุดฉุดไม่ถึง ไม่เคยหว่านไม่พานผลเพราะรำพึง อยากฉุดดึงเพาะพันธ์กล้าอย่ารอรี
11 ตุลาคม 2547 08:45 น. - comment id 348456
สร้างกุศลจากกาย และสร้างใจจากจิต.. อืม! ควรดำเนินเช่นนั้น ... แวะมารับฟังธรรม ยามเช้าค่ะ.. ขอพี่ดอกแก้วและทุกท่านมีความสุข สวัสดี.. กุ้งหนามแดง
11 ตุลาคม 2547 10:31 น. - comment id 348514
สวย............. งานงาม................. ไพเราะมาก....................
11 ตุลาคม 2547 11:58 น. - comment id 348566
พูดลำบากนะ ของคู่กับคนไทย คงไม่เลือนหายไปอีกนานครับ **แวะมาเยี่ยมครับ
11 ตุลาคม 2547 13:14 น. - comment id 348608
พี่ดอกแก้วชี้ทางถูกต้องแล้ว แต่ควรลงมือทำอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่ก้าวกระโดดอย่างที่เป็นอยู่ งอมืองอเท้าให้จ้าวช่วย อยากจะรวยเฝ้าซื้อล๊อตเตอรี่ แทงใต้ดินบนดินทั้งสิ้นมี รัฐบาลชุดนี้มอมเมามาย เอาโอท๊อบบังหน้าบ้ากันใหญ่ มาตรฐานไม่ได้หมดที่ขาย หนี้เงินกู้ผลิตผลกองเรียงราย เที่ยวขนมาขนไปได้แต่โชว์ จะซื้อกินซื้อใช้ไม่รู้จัก ออกทีวี ชวนชัก แต่งเสียโก้ ถึงเมืองนอกเมืองฝรั่งคลั่งใหญ่โต ประชาชนพุงโรหนี้ท่วมตัว
11 ตุลาคม 2547 14:26 น. - comment id 348677
หน้าส่วนตัว
มาอ่านกลอนสอนใจในความเชื่อถือของคนที่ขาดความมั่นใจในชีวิตถือหลักอันผิดๆถูกๆ หากได้อ่านกลอนของพี่ดอกแก้วแล้วอย่างน้อยก็จะทำให้เกิดวิจิกิจฉาหันหาเข้าถูกทางแน่นอน ขออนุโมทนาด้วยครับ
แก้วประเสริฐ.
11 ตุลาคม 2547 16:18 น. - comment id 348786
สาตุ.......................555 สาวดำมาทักทายค่ะ ............................^ OO ^..........................
11 ตุลาคม 2547 16:34 น. - comment id 348807
@...ภูตะวัน... ทาน คือ บุญชนิดหนึ่งค่ะ เรียกว่าทานมัย มีศีล มีความเมตตาและความเสียสละเป็นพื้นฐานในการทำ ยินดีที่จะบริจาคเพื่อช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่นในทางใดทางหนึ่ง โดยมีการกระทำแสดงออกมาทางกายและวาจา กระบวนการเหล่านี้เป็นเรื่องของบุญค่ะ ..น้องภู เพราะฉะนั้นก็ภูมิใจได้แล้วนะคะว่า ชอบทำทานก็คือชอบทำบุญนั่นเอง แต่เป็นบุญชนิดที่เรียกว่าทานมัยนั่นเอง เรื่องของการขอกำลังใจ ขอความมั่นใจนี่ จะเรียกว่าเป็นมาตรการส่วนหนึ่งของการประกันความปลอดภัยก็ได้นะคะ เป็นความละเอียดรอบคอบในการทำงานบางอย่างที่เราไม่มั่นใจ และอยู่เหนือความคาดการณ์...อิอิ ดีใจและอนุโมทนาในความเข้มแข็งเด็ดขาดด้วยนะคะ ที่ตัดความยึดติดความชอบในอาหารบางอย่างออกไปจากชีวิตได้ ...ยังไม่เบื่อหน้าหรอกค่ะน้องภู มาให้ดูหน้าอีกเรื่อยๆนะคะ
11 ตุลาคม 2547 16:35 น. - comment id 348808
ผมว่า ถ้าจะขออะไร ควรขอที่ต้นเหตุมากกว่าปลายเหตุ เพราะถึงยังไง จะดีชั่ว ก็อยู่ที่เราจะกระทำ คนเรามักอยากได้อะไรแบบง่ายๆ ประมาณว่าไม่ทำ แต่อยากได้ผล หรือทำน้อยๆ แต่จะเอาผลมากๆ กลอนไพเราะมากคับ ทักทายคับ ^^
11 ตุลาคม 2547 16:35 น. - comment id 348809
@...ชัยชนะ... ลงแรงไปด้วยมั่นใจไม่รามือ หมายยึดถือผลงานเพื่อสานฝัน ทำด้วยตนด้วยใจไปทุกวัน แต่เพื่อความเชื่อมั่นต้องขอพร ลงทุนด้วยตนเองและขอคนอื่นเสริมบ้างก็ไม่น่าเกลียดนะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ....ไปอ่านกลอนตอบมาแล้วละ รักษาเนื้อรักษาตัวจริงๆเลย
11 ตุลาคม 2547 16:37 น. - comment id 348812
@...11... สวัสดีค่ะ 11 .. เป็นความเห็นที่ให้แง่คิดดีมากเลยค่ะ ส่วนใหญ่ก็เป็นอย่างนี้ คือ ลงทุนน้อยแต่หวังผลมาก ลงทุนธูปเทียนดอกไม้ไม่กี่บาท แต่หวังรวยเป็นล้านก็มี... ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
11 ตุลาคม 2547 16:38 น. - comment id 348813
@...กุ้งหนามแดง... สวัสดีค่ะกุ้งหนามแดง ขอบคุณที่แวะมาสนทนาธรรมกันนะคะ ความสำเร็จต้องมาจากการกระทำ การกระทำก็ต้องมีการลงทุน หากลงทุนด้วยกายและใจตนเองความสำเร็จก็จะเกิดขึ้นที่กายและใจของตน แล้วแวะมาคุยกันอีกนะคะกุ้งหนามแดง
11 ตุลาคม 2547 16:38 น. - comment id 348814
@...ดาหลา &ปะการัง... ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทาย เป็นการเขียนถึงปัญหาหนึ่งน่ะค่ะ ที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อ และความมั่นใจในตนเองขงคนทั่วไป
11 ตุลาคม 2547 16:39 น. - comment id 348815
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... การมีที่ยึดเหนี่ยวทางใจกับการบนบาน มีความต่างกันในหลายแง่ ... เขียนไว้ให้อ่านกันตอนว่างๆน่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยม
11 ตุลาคม 2547 16:40 น. - comment id 348816
@...ฤกษ์... นโยบายให้รากหญ้าดูน่ารัก ได้รู้จักภูมิปัญญามาสร้างสรรค์ ผลผลิตมีรายได้ไว้แบ่งปัน แต่บางอย่างเป็นฝันไม่เป็นจริง เรื่องที่ฤกษ์พูดนี้ไกลออกไปจากศาลจ้าวเยอะมาก มีแต่กลิ่นนมเนย ไม่มีกลิ่นธูปควันเทียนเลยนะเนี่ย ขอบคุณมากค่ะที่มาแจมอย่างดุเดือดและเด็ดขาด...อิอิ
11 ตุลาคม 2547 16:40 น. - comment id 348818
@...แก้วประเสริฐ... หวังก็เพียงจุดประกายทางความคิดเท่านั้นค่ะ ไม่หมายที่จะไปบังคับความเชื่อของใคร เพียงอยากให้ตรวจสอบความสามารถของตนเองก่อน ก่อนที่จะไปขอความช่วยเหลือจากใครๆ ขอบคุณในน้ำใจงามของคุณแก้วประเสริฐนะคะ ที่แวะมาเยี่ยม มาฝากงานดีๆไว้ให้อ่านเสมอ ขอบคุณมากค่ะ
11 ตุลาคม 2547 16:41 น. - comment id 348820
@...สาวดำ-รำพัน... สวัสดีค่ะคนน่ารัก.. ยังไงก็ยังดีใจที่มีคนแอบมา สาตุ... ขอบคุณมากนะคะ..ดูอารมณ์ดีจัง
11 ตุลาคม 2547 17:11 น. - comment id 348837
ให้สาระที่น่าศึกษาแล้วนำไปปฏิบัติมากครับพี่ ช่วงนี้ยุ่ง ๆ อ่ะพี่ งานก็ยุ่ง รักก็ยุ่ง เฮ้อ..อออ สู้เมก สู้ ปลอบใจตัวเองไว้เสมอครับพี่ เหนื่อยก็ต้องสู้เนาะพี่ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
11 ตุลาคม 2547 21:48 น. - comment id 349027
@...เมกกะ... ผู้ชายอารมณ์ดี...อดทนไว้แล้วสู้ต่อไปค่ะ เหมือนปลาเป็นที่ต้องทวนพบกับกระแสคลื่นกรรมไงคะ หากสิ้นความอดทนแล้วก็ต้องลอยตามน้ำเป็นปลาตายไป... ขอบคุณมากนะคะกับกำลังใจจากน้องชายใจดีที่แม้ตัวเองจะทุกข์ใจ แต่ก็ไม่ทำให้ใครผิดหวัง
12 ตุลาคม 2547 22:27 น. - comment id 349870
สิ่งต่างต่างต้องทำจึงเห็นผล แค่เพียงยลแล้วส่งความสื่อสาร ใช่จะเห็นเด่นชัดจำกัดนาม ในทุกครั้งในนิยามความที่มี *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
12 ตุลาคม 2547 22:31 น. - comment id 349875
@...ผู้หญิงไร้เงา... ลงมือก่อนวอนขอต่อเทวา เพื่อรู้ค่าของตนบนความขลัง ความสำเร็จเกิดจากแรงพลัง ใช่การนั่งร้องขอต่อผู้ใด ขอบคุณค่ะน้องตูน...ขยันๆเรียนนะคะ อย่าแอบไปบนบานใครที่ไหนล่ะ ...ขอให้เรียนได้สำเร็จเร็วๆนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
