หน้าส่วนตัว
คือบ้านเมือง สุขสงบ อันไกลโพ้น
มีผู้คน อยู่อาศัย ไม่หนาแน่น
ทุกชีวิต ต่างปกปักษ์ รักดินแดน
เป็นแว่นแคว้น แห่งนักสู้ SA MU RAI
แว่วแว่วเสียง หมู่กลอง ดังก้องกึก
ยามออกศึก คึกคัก เป็นยักษ์ใหญ่
เราจะสู้ ข้าศึก จนตัวตาย
เพื่อคุ้มภัย ภาคพื้น ผืนปัฏภี
ต้องฟาดฟัน ศัตรู คู่อาฆาต
มาบังอาจ คุกคาม ยามสุขขี
ต้องชดใช้ ด้วยโลหิต ด้วยชีวี
หากไม่หนี ข้าจะฟาด ให้ขาดตอน
ลงรายล้อม อ้อมหน้าหลัง แลซ้ายขวา
ละลานตา ฝุ่นตลบ กลบสมร
ไม่ระวัง พลั้งพลาด อาจม้วยมร
ถูกกวาดต้อน แตกยับ ทัพกระจาย
ดาบของข้า เจ้าเป็นดาบ ของนักรบ
ถึงศึกจบ เจ้าคงอยู่ ไม่สูญหาย
จะรักษา คมของเจ้า ไม่เสื่อมคลาย
หลั่งเลือดร้าย อ้ายข้าศึก ได้สืบมา
แม้ชีพข้า มอดม้วย ด้วยคมดาบ
ต้องเป็นดาบ คู่ใจ ใกล้มือข้า
จะสิงสู่ ดวงวิญญาณ ลั่นวาจา
เป็นคาถา สถิตย์ดาบ ตราบชั่วกาล
NonSense 14 ต.ค. 2547 11:14 น. - ID 63553 
1982
9
0
14 ตุลาคม 2547 12:35 น. - comment id 350894
อ่านกลอนนี้แล้วนึกถึงหนังเรื่องเดอะลาสซามูไรแฮะ ^o^
14 ตุลาคม 2547 15:54 น. - comment id 351014
ดาบแห่งข้าคือปัญญานามนักรบ ฝึกปรือครบยังมิจบพบกล้าหาญ หากแกร่งด้วยใจในจิตพิศดวงมาลย์ ดาบประหารผลาญกิเลสอาเพศภัย ธรรมะสวัสดีค่ะคุณNonSense มาเป็นกำลังใจให้ดาบซามูไรค่ะ
14 ตุลาคม 2547 23:02 น. - comment id 351300
o extreme life เป็นแรงบันดาลใจเลยคับ ที่เขียนขึ้นมา เพราะเนี่ยแล่ะ ^ ^ The Last Samurai
14 ตุลาคม 2547 23:08 น. - comment id 351305
o มณี ปัทมะ ตารา ขอบคุงคับ ท่านพี่ ที่ช่วยต่อ อยากจะขอ อีกซักบท จะได้ไหม? กลอนของพี่ ประทับจิต ติดดวงใจ ขอเก็บไว้ ในสมุด ชุดต่อกลอน.. ^ ^ ขอบคุงสำหรับกำลังใจขอรับ ^ ^
15 ตุลาคม 2547 00:16 น. - comment id 351331
สองเท้าก้าวกางย่อต่อรับพื้น พสุธาคืนลื่นรับปรับปราณให้ ส่งรู้สึกสองมือถือซามูไร พลังไร้นิรรูปวูบดับคม ถึงมาดแม้นมิมีไพรีชิด ดาบคมกริบปลิดชีพดังจิตสม วาดลวดลายย้ายขยับดับอารมณ์ ก็คลายปมปัญญาเฉียบขึ้นฉับไว ขอให้สมปรารถนาในทุกสิ่งที่ปรารถนาค่ะ
15 ตุลาคม 2547 03:59 น. - comment id 351344
โอ้แม่เจ้า ว่าเหวย เฮ้ย สุดยอดด!! พระเจ้า Gorge ทอดกล้วย ช่วยไม่ได้ พี่สาวข้า เชิงกวี ขยี้ใจ เอาอะไร มาแลก ก้อม่าย ยอมมม !! วู๊วๆๆๆ !! ^0^
15 ตุลาคม 2547 05:21 น. - comment id 351353
ซามูไรคนท้ายสุดหยุดชีวิต ด้วยปืนพิษอาวุธ(กัน)ทันสมัย แม้สองมือถือดาบฆ่าเขาบรรลัย ก็แพ้ภัยสูญสิ้นใจไปตามกัน
15 ตุลาคม 2547 09:41 น. - comment id 351419
ขอบคุณพี่ มีน้ำใจ อันล้นเปี่ยม แวะมาเยี่ยม แล้วไม่กลับ ไปเฉยๆ ฝากโคลงกาพย์ ขับผสม ให้ชมเชย.. กระนั้นเลย ขอคัดลอก ไปท่องจำ.. ^ ^ ขอบคุงมากคับ ^ ^
16 ตุลาคม 2547 15:56 น. - comment id 352181
เฮ้...เด๋วนี้เจ้าบทเจ้ากลอนนะ เก่งมาก....
16 ตุลาคม 2547 16:40 น. - comment id 352198
โอ้โหเหะซามุไรช่างไพเราะ เเสนเสนอะฟังเเล้วหูดูเบี้ยวบิด อิอิล้อเล่นน่าช่างน่าคิด ช่างงามจิตดูเพราะพริ้งเช่นเสียงกา
16 ตุลาคม 2547 22:01 น. - comment id 352322
วางดาบไว้ในสงครามครั้งที่สอง
มือขับล่องควงสว่านทหารกล้า
ฮาราคีรีคว้านท้องล่องลงมา
ถล่มเพิรล์ฮาเบอร์ท่าฮาราคีรี
นั้นก็เป็นสาเหตุให้เกิดโดน
นิวเคลียร์ถล่มนางาซากิต่อไปค่ะ เป็นวิถี
ฮาราคีรีของซามุไรในการรบอย่างบ้าคลั่ง
เช่นนั้น (ไม่ทราบรบไปเพื่อใคร) บัดนี้แล้ว
ญี่ปุ่นก็นำแสนยานุภาพทางการค้าเข้าครอบคลุม
ไปทุกหย่อมหญ้าของโลก นับแต่สามารถส่งรถยนต์เข้าตีตลาดอเมริกาได้ และสารพัดอย่างที่
ญี่ปุ่นคือ นายทุนมหาอำนาจ เจ้าหนี้ของหลายประเทศค่ะ
แวะมาอ่านงานซามูไร งานนี้เขียนดีขอชมค่ะ
17 ตุลาคม 2547 13:04 น. - comment id 352472
o INUYASHA ประชดป่ะเนี่ย?
17 ตุลาคม 2547 13:05 น. - comment id 352473
o tiki ตกหน้าแรกไปแล้ว ยังอุตส่าห์แวะเข้ามา ดีใจครับ ที่มีคนชอบ ผมคงต้องฝึกอีกมาก ขอบคุงคับ ^ ^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
