TheLightingMonster (นักรบอสูรสายฟ้า) ปรับปรุง02

NonSense

อ้าว? แล้วถ้าเช่นนั้น...อ๊ะ..!!   เลออน พบกับอะไรบางอย่าง
ท่านเห็นสิ่งนี้ท่านคงรู้ใช่ไหม?
ราจิเนสชี้ให้เลออนดูอักขระสีดำบนหน้าอกของตัวเอง
อักขระนั่น...!!
ปีศาจตนนั้นมันยังไม่ตาย และยังอยู่ที่นี่....ในร่างของข้า..
มันเป็นอักขระที่ใช้สะกดวิญญาณร้าย ท่านผู้อาวุโสจอมขมังเวทย์แห่งเฟลมสโตน ได้ปิดผนึกเจ้าปิศาจตนนั้นไว้ในร่างของข้า ด้วยอักขระนี่ และข้าได้รับมอบหมายให้นำไปทำลาย..ยังสุสานปิศาจ..
หมายถึง ศิลาศักดิ์สิทธิ์ทางใต้ใช่ไหม?
ถูกต้อง..
แต่เพื่อสิ่งนั้นเจ้าจะต้องสละชีพของตัวเองนะ ราจิเนส
มันเป็นเกียรติยศสูงสุดสำหรับข้า...
เจ้าบ้าไปแล้วหรือ เจ้าจะต้องตายนะ..!!
ข้ารู้ดี..แต่ข้าไม่มีทางเลือกอื่น...ท่านไม่เข้าใจ !!!
เอะอะ อะไรกันคะ? เรนเซียเอ่ยถามและค่อยๆนำสำรับที่เตรียมมาขึ้นวางบนโต๊ะ
อ้าว เรนเซีย มาพอดี.. นี่คือ ราจิเนส นักรบศักดิ์สิธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ แห่งเฟลมสโตนน!!   เลออน ประชดใส่
-- --"
อ๋อ ท่านนักรบผู้ที่สามารถล้มเจ้ายักษ์บ้าอำนาจนั่น ข้าเห็นกับตาตัวเองแล้ว ข้าขอบคุณท่านมากเลย ที่ช่วยกำจัดมัน
ข้าก็ไม่มีทางเลือกเช่นกัน เพราะจู่ๆ มันก็หวดดาบใหญ่เท่าฝาบ้านนั่นมาทางข้า หมายจะเอาชีวิตข้า
ห๊า?..... จริงหรอ?
น่าแปลกใจนักรึไง ทุกที่ทุกเมือง ที่ข้าเดินทางผ่านมา ต่างก็มีผู้ไม่ประสงค์ดี ลอบทำร้ายข้ามาตลอด ข้าต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยการระแวงสงสัยคนรอบข้างเช่นนี้ จนได้มาพบพวกท่านนี่แล่ะ
แต่ข้าว่ามันแปลกๆอยู่นะ 
??
ปกติแล้วเวลาเจ้า โดเนท ทะเลาะวิวาท มันจะใช้แต่หมัดลุ่นๆเท่านั้น ข้ายังไม่เคยเห็นมันเอาดาบนั่นมาแกว่งเลยซักครั้ง
เช่นนั้นหรือ?

พอเถอะๆ ยังไงมันก็ม่องเท่งไปแล้วล่ะนะ ดีแล้วล่ะที่ต่อไป เกรทาวน์ จะเป็นเมืองที่สงบสุขที่สุด
ข้าเตรียมอาหารเสร็จแล้ว ทานกันได้แล้ว
โอ้นี่ซุปเนื้อวัว ที่ข้าโปรดปราน..เจ้าช่างรู้ใจข้าจริงๆ ไม่เสียแรงที่เป็นน้องสาวของข้า...
ราจิเนส เลออน และเรนเซีย ทานอาหารค่ำร่วมกัน และแยกกันเข้านอน โดยจัดที่นอนให้ ราจิเนส ในห้องของ เลออน และนี่ก็ดูเหมือนจะเป็นคืนที่สงบสุข
เจ้าหนุ่ม
ทำไมไม่เรียกข้าว่า เจ้าเด็กน้อย เหมือนอย่างเคยล่ะ?
...
ข้าไม่อยากจะทะเลาะกับเจ้านักหรอก
ข้าก็เช่นกัน แต่ขออย่าได้มาปรากฏตัวในฝันของข้าทุกครั้งที่ข้าหลับจะได้ไหม?
บางครั้งอยู่ๆก็ส่งเสียงขึ้นมาในหัวของข้า ...มันไม่ตลกเลยนะ..
ดูเจ้าจะเกลียดข้ามากเลยสินะ
แรกๆก็กลัวอยู่หรอก แต่หลังๆมาข้าชักชินชาซะแล้วล่ะ ลองได้มาเจออย่างข้าดูสิ เป็นใครก็ต้อง..
เอาล่ะ พอๆๆ..ที่ข้ามาคุยกับเจ้าครั้งนี้ ข้าตั้งใจจะมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเจ้าเล็กน้อย...
ดูเจ้าเปลี่ยนไปมากนะ เจ้าปีศาจ...
นามของข้าคือ ฮาคูส..
ก็ได้ๆ...ฮาคูส  ดูเจ้าไม่เหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านๆมานะ?
ฟังข้าก่อนแล้วค่อยกระแนะกระแหนใส่ข้าจะได้ไหม?
ก็ข้า...เหอๆๆ ^ ^"
ตั้งแต่เจ้านำข้ามาจาก แกรนเฟล ข้ารู้สึกถึงอำนาจบางอย่าง..
อะไรอีกล่ะ? - -"
เจ้าจำได้หรือไม่ ว่าเจ้าฆ่าคนไปกี่คน ตั้งแต่เดินทางมา..
1..2..3..4..5.....เยอะแฮะ?..ข้าจำไม่ได้หรอก.. ^ ^"  แล้วมันเกี่ยวกันตรงไหนล่ะ?
ทุกคนที่จ้องเล่นงานเจ้าโดยไร้ซึ่งสาเหตุนั่น แท้จริงแล้วพวกเขาถูกควบคุมด้วยอำนาจลึกลับบางอย่าง 
หากจริงดังที่เจ้าว่า แล้วใครกันที่ควบคุมพวกเขา?
ข้าก็ไม่รู้ ...รู้เพียงว่า...มันเป็นตัวอะไรซักอย่างที่ร้ายกาจกว่าข้าเสียอีก...   ฮาคูสพูดแล้วก็เดินหายเข้าไปในความมืดมิด..
เดี๋ยว ฮาคูส..อย่าเพิ่งไปสิ ข้ามีเรื่องจะซักถามเจ้าอยู่...
โธ่ เจ้ายักษ์ทึ่มเอ๊ยย!! - -.
............................................
.................
......
..
.
TO BE CONTINUE				
comments powered by Disqus
  • NonSense

    21 ตุลาคม 2547 21:16 น. - comment id 78223

    จะขออธิบายเพื่อความเข้าใจสักเล็กน้อย..
    ที่ใช้สีช่วย เพื่อความง่ายในการอ่าน อาจเป็นวิธีที่ไม่มีใครใช้มากนัก แต่ก็....^ ^\" อ่าคับ (เหอๆ)
    
    Leon สีเขียว แทนคำพูดหรือความคิดของ เลออน
    
    Rencia ชมพู แทนคำพูดหรือความคิดของ เรนเซีย น้องสาวของ เลออน
    
    Ragines สีส้ม แทนคำพูดหรือความคิดของ ราจิเนส นักรบแห่งเฟลมสโตน
    
    Hacoos สีแดง แทนคำพูดของ ฮาคูส ปีศาจที่ถูกปิดผนึกในร่างของ ราจิเนส
    
    effect แทน Sound Effect ต่างๆ ที่มีขึ้น

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน