หน้าส่วนตัว
แหวกกรีดคว้านควานแงะแทะเนื้ออ่อน กลางสมรภูมิทรวงมนุษย์หนา
เจอแต่แสงแดงสวยอวยเอื้อตา พ่อสั่งว่าอย่ากระหน่ำทำเป็นเมิน
ไหวระริกพลิกหายแล้วกลายกลับ นำมารับรู้ใหม่ใส่ไฟเขิน
ละอายพูดเพียงนิดอย่ากล่าวเกิน วางใจเดินกรุณาหาทางดี
งานสำคัญปั้นหลักที่เยี่ยมก่อน แล้วจึงผ่อนค่อยล่วงมิเหหนี
ฟังให้มากอ่านเพิ่มในทุกปี เงินต้องมีมิเกลียดทิ่มเสียดแทง
ดำรงค์รักษ์ผองเพื่อนเอื้อนโอนอ่อน คำเป็นพรมอบพรมมิหน่ายแหนง
เก่าฤาใหม่ใจกอบกู้ด้วยแรง อย่าเช่นแสงรดลาคราฟ้ามัว
รสชิวหาปร่าลิ้นก็สิ้นซด ใจกำสรดเสริมสุขให้รื่นหวัว
ต้องยอมตนผจญภัยใจอย่ากลัว สิ่งใดชั่วรู้ทันให้มั่นคง
ปลอมเพียงนอกงามในใจเรารู้ ตนต้องสู้ตนได้ใช่วนหลง
จวนใกล้วอดจอดแก่แย่แล้วปลง นั่นคือธงโบกชัดซัดตราบลา
.......................................................................................
อ่านที่ใครคนหนึ่งส่งมาว่า ตามพ่อสอน ทางอี เมล์ ก็สรุป แป็บๆได้เท่านี้ก่อน
16 ต.ค 2547
อาภาภัส
อาภาภัส 16 ต.ค. 2547 12:11 น. - ID 63683 
914
2
0
16 ตุลาคม 2547 13:01 น. - comment id 352100
^_^ มาเป็นคนแรกเลย อิอิ มาอ่านงานดีๆแล้วชื่นใจ
16 ตุลาคม 2547 14:19 น. - comment id 352128
ขอเอาไปใช้นะคะ มาเป็นกำลงใจจ้า
16 ตุลาคม 2547 20:03 น. - comment id 352259
พุดค่ะ มาเป็นพลังใจให้ นักรจนาบางครั้งหากไม่จำแลงบ้าง จินตนาการบ้าง งานก็ฝืดค่ะ เลยให้อ่านเอาจินตนาการ หากใครอ่านงานพุด แบบเอาเรื่องนะคะ คงจะเปลืองสมองแย่ เพราะไม่มีอะไรในกอไผ่ ไม่เห็นมีใครมารักสักคน เคยถามบางคนเค้าบอกกลัว ก็ตลกดี คงกลัวเราจะเอาจริงอิอิ และจะกระซิบค่ะว่า งานคืองาน หวานคือลม ขมคือจริงของชีวิตพุดค่ะอิอิ ด้วยรักนะคะ
16 ตุลาคม 2547 20:39 น. - comment id 352281
ใจจำแลงแต่งตนเป็นคนสวย ถ้าเสริมด้วยความอ่อนโยนโหนเป็นหลัก ใจจำแลงแต่งตนเป็นนางยักษ์ ถ้าเสริมด้วยหน้าหักหรือหน้างอ
17 ตุลาคม 2547 00:55 น. - comment id 352390
......................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
