หน้าส่วนตัว
นวสีวถิกาบรรพ
ดูกรสาธุชนอันเลิศเพริศพริ้งแพร้ว
จำเนียรแล้วแววคำนึงถึงบทศรี
มีธรรมมาประกอบรอบจิตดี
ทราบกายีที่ตลอดรอบแนวทาง
การเจริญสืบพันธุ์อันต่อเนื่อง
ที่นองเนืองเรื่องกายมาสะสาง
เมื่อสิ้นสุดวาระต้องละวาง
ร่างกายสร้างร้างธาตุจะแปรปรวน
สิ้นกระแสแลธาตุมาเหินห่าง
ธาตุต่างต่างพากันหนีมิกลับหวน
ร่างแยกแตกสลายไปตามกระบวน
ยากทบทวนป่วนสิ้นซึ่งวิญญาณ
พอตายแล้วกายนั้นพลันปรากฏ
ขึ้นเขียวหดอืดเหม็นเข้าประสาน
น้ำเหลืองไหลเยิ้มออกจากทวาร
อีกลมปราณผ่านเน่าคลุ้งกระจาย
ธาตุลมไฟน้ำหายมลายไปก่อน
ค่อยลดหย่อนดินคลายหายสลาย
ไปตามแข็งอ่อนเบาภายในกาย
กระดูกคล้ายแลขาวราวหอยสังข์
ทุกสิ่งในร่างกายแยกแตกไปสิ้น
มันโบยบินผินไปให้จะขัง
มิกลับมาเป็นร่างแล้วผุพัง
ก่อนหน้าหลังงามจรดลดต่างกัน
นี่แหละหนอขอกล่าวเป็นอุทาหรณ์
โปรดสังวรร่างเฉิดโฉมโน้มกระสัน
เจิดจรัสหลงใหลใคร่โลกีย์พลัน
ถ้าวันนั้นสิ้นสุดหยุดธาตุธรรม
ยกขึ้นมาพิจารณาให้ประจักษ์แจ้ง
ที่นำแสดงแถลงไว้อย่าได้ขำ
แต่ละบรรพมอบไว้ให้กระทำ
เป็นทางล้ำกายานุสติเท่านี้เอง.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 31 ต.ค. 2547 15:38 น. - ID 64634 
1507
16
0
31 ตุลาคม 2547 15:53 น. - comment id 360959
แวะมาอ่านค่ะ...เห็นภาพชัดเจนเลยน่ะค่ะ.. ..
31 ตุลาคม 2547 16:30 น. - comment id 360984
แวะมาอ่านงานพี่แก้วอีกแล้วค่ะเพราะเหมือนเดิมได้ข้อคิดดีๆอีกเช่นเคยนะคะ คิดถึงค่ะ
31 ตุลาคม 2547 18:57 น. - comment id 361061
ขอชื่นชมในความตั้งใจของพี่นะครับ หาได้ยากมากนะครับที่จะมีใคร ใส่ใจที่จะเผยแผ่พุทธธรรมอย่างนี้ ขอเป็นแรงใจให้พี่นะครับ ชีวิตที่ไร้ธรรม จะหาสุขได้อย่างไร +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
31 ตุลาคม 2547 19:17 น. - comment id 361078
อ่านแล้วให้นึกปลงนะคะ
31 ตุลาคม 2547 19:39 น. - comment id 361094
..สื่องานได้ ..ไพเราะ ..และมีความหมายมากเลยคะ..
เรน..แวะมา ..ชื่นชม ..พี่แก้วฯ ..นะคะ..
1 พฤศจิกายน 2547 06:33 น. - comment id 361266
สื่องานที่มีคุณค่า น่าเอาเป็นแบบอย่างค่ะ ..................................
1 พฤศจิกายน 2547 06:45 น. - comment id 361284
มาเป็นกำลังใจให้เช่นกัน...จ้าๆๆๆ
1 พฤศจิกายน 2547 08:58 น. - comment id 361349
ยิ่งอ่าน นอฃิ่งเข้าซึ้งถึงพระรรม ถ่ายทอดได้เต็มความรู้สึก จริงๆ ขอบคุณค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 18:00 น. - comment id 361747
อุ๊มาแล้วจ้าลุงแก้ว.... อาจจามาช้าปายหน่อย คงม่ายว่ากันนะคะ กลอนดีมีสาระ เหมือนเดิมนะคะ เปงกะลังจายให้นะคะ
2 พฤศจิกายน 2547 11:03 น. - comment id 362176
คุณ กุ้งฯ
ขอบใจมากเลยเราสองคนมาประสานงานซึ่งกันและกันในธรรม ร่วมกันสร้างผลกุศลไว้ ชาติหน้าคงได้เจอกันอีก งานของกุ้งฯก็เหมือนกันผมอ่านทุกๆครั้ง ช่างงดงามจริงๆ รักคิดถึงเสมอ
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 11:06 น. - comment id 362178
คุณ เพราะรัก
ครับขอบคุณผมพยายามจะหาสิ่งที่มีสาระมาฝากเสมอ เพื่อสังคมของพวกเราจะได้ไม่ตกต่ำกว่านี้ครับ
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 11:08 น. - comment id 362179
คุณ เมกกะ
ครับผมเองก็พยายามสรรหาสิ่งที่คิดว่าเป็นประโยชน์มาให้ท่านทั้งหลาย แม้ว่าผมจะแต่งเรื่องเกี่ยวกับทางโลกก็มักจะแฝงคติไว้นิดๆหน่อยๆเสมอมา น้องก็เคยอ่านติดตามพี่มาย่อมรู้ว่างานแต่ละชิ้นของพี่มักจะมีคติสอนซ่อนไว้ข้างในเสมอขอบใจน้องมากนะ สหายทางธรรม
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 11:12 น. - comment id 362181
คุณ คนเมืองลิง
แสดงว่าธรรมเข้าไปในจิตคุณมากพอที่จะทำให้เห็นสภาพอันเป็นสิ่งแน่แท้แล้วล่ะครับ ขออวยพรด้วยครับ หากคนเรามองตัวเราออกได้ก็เป็นสิ่งที่เลิศแล้วเพราะตัวเรานั่นเป็นเสมือนครูผู้สั่งสอนและอยู่ติดตัวเราเสมอ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 11:14 น. - comment id 362183
คุณ rain
เกิดมาทั้งที่ประกอบด้วยดีและชั่ว การสร้างความดีนั้นทำได้ยาก เพราะต้องแล้วแต่จังหวะของชีวิต ส่วนความชั่วนั้นช่วงเวลาเปิดให้เสมอและง่ายต่อการกระทำมาก ผมเองก็พยายามสร้างสิ่งดีไว้ ได้บ้างไม่ได้บ้างยังดีกว่าไม่ได้ทำครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 11:17 น. - comment id 362185
คุณ magic
งานทุกอย่างย่อมทรงคุณค่าเสมอ สุดแต่เราจะหาแนวทางกำหนดไว้มากน้อยแค่ไหนครับ ฉนั้นสิ่งใดควรก็ควรกระทำ สิ่งใดไม่ควรหากเว้นละได้ก็ย่อมเป็นสิ่งประเสริฐครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 11:20 น. - comment id 362188
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า
ขอบคุณมากสหายในทางธรรม การมีครอบครัวของคุณย่อมเลิศกว่าประเสริฐกว่าคนอื่น เพราะผู้นำมีธรรมประจำใจย่อมแผ่ไปแก่คนในครอบครัวด้วย เจริญๆเถอะครับธรรมย่อมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรมเสมอ
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 11:22 น. - comment id 362190
คุณ ดาหลาฯ
ผมเพียงคาดหวังไว้เท่านั้นว่า การแสดงสิ่งเหล่านี้ของผมอาจจะนำมาซึ่งสาระประโยชน์แก่คนทั้งหลายได้บ้างไม่มากก็น้อย ย่อมนำมาถึงซึ่งความภูมิใจครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 11:27 น. - comment id 362191
คุณ สาวดำฯ
สิ่งใดๆในโลกนี้จะเอาตายตัวเป็นเส้นตรงเส้นหนึ่งตั้งอยู่บนเส้นตรงอีกเส้นหนึ่งของแต่ละสถานที่ได้นานๆย่อมยาก ฉนั้นสิ่งที่เราควรคิดคือว่าต้องเป็นผู้ที่ทำประโยชน์ไว้บ้างไม่มากก็น้อย เพราะการทำประโยชน์ที่มิใช่ของตัวเราย่อมยากจะบังเกิด เพราะจิตแต่ละดวงย่อมคำนึงถึงตัวของตัวก่อนใครเสมอมา หากมีการเสียสละขึ้นบ้าง โลกเราก็น่าอยู่ขึ้นจ๊ะหลานรัก ควรให้คำนึงถึงคนอื่นเสมอเราหรือใกล้เคียงเราไว้ย่อมเป็นที่รักของคนทั้งหลายจ้า ขอบใจมากนะจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
4 พฤศจิกายน 2547 23:01 น. - comment id 364050
ความน่ากลัวอยู่ที่ตัวของเรานี้ ด้วยมากมีภูตามาหลอกหลอน ทั้งดินน้ำหลามไหลไปซอกซอน ตราบม้วยมรณ์เกิดใหม่ไม่ต่างกัน
6 พฤศจิกายน 2547 12:15 น. - comment id 364980
คุณ พี่ดอกแก้ว
ครับเป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
