ยากที่จะลืม

ดาหลา & ปะการัง

เวลา ที่ฟ้าลิขิต ให้ได้พบ
มันคง จบลงแน่ แล้วครานี้
ไม่รู้อะไรเกิด ระหว่าง ที่
บนเวที ถนน บนหัวใจ
ไม่เข้าใจ รักจริง หรือแกล้งหลอก 
คำพูดบอก  รักอยู่ดีแต่ ดูเหมือนห่าง
สุดแสนระวาง ร้างรัก จักอ้างว้าง
เดินหลงทาง โดดเดี่ยวแล เดียวดาย
สมน้ำหน้า อยากหน้าโง่ นัก
ถูกรักซ้อน ซ่อนเงือน เตือนไม่อยู่ 
เพื่อนรักเตือน บอกแล้ว มันหลอกดู
ว่าจะโง่ เซ่อ เพ้อแค่ไหน เท่าไหรกัน
เจ๊บแสนเจ๊บ หัวใจถูกย่ำยี
ขอเพียงนี้เถิด อย่าได้กรายมาอีก
ขอจบกันเพียงนี้ ไม่อีกแล้วที่จะมี
เยื้อใยที่มีให้ เราขาดกัน
พุดว่าขาดกัน ราวคาดจิต
เอาชีวิตไป ด้วยจะได้ไหม
เพระไม่รู้ค่าจะเหลือสักเท่าใด
เพราะมันย่อยยับไปกับเธอ
หยาดใสใส ไหลอาบแก้มแล้ว
เป็นริ้ว ริ้วรองรอย ความเจ๊บช้ำ
ไม่อยากเชื่อ ในน้ำคำพร่ำให้จำ
ที่เธอบอกว่ารัก จักเต็มทรวง
ร้องไปเถิด ร้องให้ กลายสายเลือด 
เขาไม่เดือด ร้อนใจเท่าไหรนี่
เขามีสุขเท่าไร ใครรู้ใครเห็นดี
แต่เนี้ไร้รู้ ดูเหมือนโง่งม
ดาหลา & ปะการัง
04-11-2004
ยากที่จะลืม				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 พฤศจิกายน 2547 17:21 น. - comment id 363780

    ยากจะลืมความข่มขื่นในชีวิต
    ที่ครั้งหนึ่งเคยใกล้ชิดความสุขสันต์
    เมื่อมีเธอชิดใกล้ใจผูกพัน
    ให้อาทรณ์ห่วงใยกันเสมอมา
    
    แต่แล้วความฝันนั้นพลันจางหาย
    เธอปล่อยฉันเดียวดายให้ห่วงหา
    มีความเศร้ามาคอยเฝ้าเตือนอุรา
    ว่าที่แล้วที่ผ่านมาเป็นรักลวง
    
    เจ็บเหลือเกินจากจิตเพราะพิษรัก
    ที่สลักปักใจให้เป็นบ่วง
    เหมือนคนโง่ที่เขาเฝ้าหลอกลวง
    ให้ช้ำทรวงเหนื่อยรักระทม
    
    ไม่มีแล้วความรักที่สดใส
    มีแต่ใจที่หมองไหม้และขื่นขม
    ต่อแต่นี้ตลอดไปให้ระทม
    อยู่กับคมความช้ำมิร่ำลา
    
    *-*กลอนน่ารัดีค่ะ*-*
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 พฤศจิกายน 2547 17:27 น. - comment id 363782

    ขอแก้ไขนิดหนึ่งนะค่ะ อิอิ แบบว่าพลาดไปนะค่ะ
    
    ไม่เคยลืมความข่มขื่นในชีวิต
    ที่ครั้งหนึ่งเคยใกล้ชิดความสุขสันต์
    เมื่อมีเธอชิดใกล้ใจผูกพัน
    ให้อาทรณ์ห่วงใยกันเสมอมา
    
    แต่แล้วความฝันนั้นพลันจางหาย
    เธอปล่อยฉันเดียวดายให้ผวา
    มีความเศร้ามาคอยเฝ้าเตือนอุรา
    ว่าที่แล้วที่ผ่านมาเป็นรักลวง
    
    เจ็บเหลือเกินจากจิตเพราะพิษรัก
    ที่สลักปักใจให้เป็นบ่วง
    เหมือนคนโง่ที่เขาเฝ้าหลอกลวง
    ให้ช้ำทรวงเหนื่อยนักรักระทม
    
    ไม่มีแล้วความรักที่สดใส
    มีแต่ใจที่หมองไหม้และขื่นขม
    ต่อแต่นี้ตลอดไปให้ระทม
    อยู่กับคมความช้ำมิร่ำลา
    
    *-*กลอนน่ารัดีค่ะ*-*
  • เพราะรัก

    4 พฤศจิกายน 2547 17:39 น. - comment id 363791

    ทำใจให้สบายๆๆๆอย่าคิดมากค่ะ
    หาใหม่จิค่ะหนุ่มๆจริงใจใจดีมีอีกเยอะค่ะพี่นิ่มจ๋า
    คิดถึงเสมอค่ะ
  • ardin

    4 พฤศจิกายน 2547 18:11 น. - comment id 363810

    ความรักคือ อะไร ที่ยากที่จะลืมคะ 
    เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆๆอย่าเศร้าไป มองหาความรักที่สวยงามกันดีก่าคะ
  • คนเมืองลิง

    4 พฤศจิกายน 2547 18:18 น. - comment id 363818

    ^_^ สู้ๆๆๆๆๆยิ้มๆๆๆๆๆ
    วิธีแก้คือ หาใหม่ดีกว่าค่ะ คิกๆๆๆ
  • เมฆปุยอ้วน

    4 พฤศจิกายน 2547 18:49 น. - comment id 363839

    *****บางสิ่งในหัวใจมันก็ยากที่จะลืมทั้งๆที่อยากให้มันหายไปจากใจเหลือเกิน......สู้ๆเข้านะคะ
       เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
  • สาวดำ - รำพัน

    4 พฤศจิกายน 2547 21:38 น. - comment id 363949

    แวะมาทักทายจ้า....
    พี่สาวคนจ๋วย..จิจิ
    เศร้าจัง...
  • นางฟ้าซาตาน

    4 พฤศจิกายน 2547 23:16 น. - comment id 364067

    
    แวะมาซับน้ำตา (คนในรูปค่ะ)
    แล้วหอบกำลังใจกองโตมาให้ด้วยค่ะ
    
    
    
  • พายุ สุริยะ

    5 พฤศจิกายน 2547 08:47 น. - comment id 364209

    ... อ่านแล้วเศร้าไปด้วยเลยอ่ะ 
       ... ช่วยเป็นเพื่อน ให้กำลังใจ แล้วกันนะ
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    5 พฤศจิกายน 2547 11:26 น. - comment id 364346

    ตามปกติอะไรที่มันฝัง แล้วยากที่จะลืม มีเรื่องฝังใจอะไรรึ
  • ดาหลา & ปะการัง

    5 พฤศจิกายน 2547 12:48 น. - comment id 364409

    ผู้หญิงไร้เงา คะ...........
    
    ท่อนนี้ อ่านแล้วเหมือนตอกย้ำ  อีกนิด 
    
    
    เจ็บเหลือเกินจากจิตเพราะพิษรัก
    ที่สลักปักใจให้เป็นบ่วง
    เหมือนคนโง่ที่เขาเฝ้าหลอกลวง
    ให้ช้ำทรวงเหนื่อยรักระทม
    
    ไม่มีแล้วความรักที่สดใส
    มีแต่ใจที่หมองไหม้และขื่นขม
    ต่อแต่นี้ตลอดไปให้ระทม
    อยู่กับคมความช้ำมิร่ำลา
  • ดาหลา & ปะการัง

    5 พฤศจิกายน 2547 12:57 น. - comment id 364416

    มี   3  สาว เคาลุ้น ให้ หารัก ใหม๋ 
    ดังรายมาต่อ ปายนี้ ..........
    
     - เพราะรัก   ( หมูหวานของพี่ )
       
      มองหาความรักที่สวยงามกันดีก่าคะ  
    
       K ardin    คนดี
    
     ยังจะสาวน้อยคนนี้ อีกนะ  ยุกันยนจริง
    
    วิธีแก้คือ หาใหม่ดีกว่าค่ะ คิกๆๆๆ  
     - คนเมืองลิง  
     
    
    ป,ง  หา ให้ด้วยนะ เออ  
    
  • ดาหลา & ปะการัง

    5 พฤศจิกายน 2547 12:59 น. - comment id 364421

    ขอบคุณ ผ้านุ่มๆ ๆ ที่ ...... น้องนางฟ้าซาตาล .....ซับใ อุ่น ใจจังค่ะ 
    
    *-**-*-*-
    
    ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ของสาวดำ - รำพัน
    
    และคุณ- เมฆปุยอ้วน  
      
     
     
     ความคิดเห็น : แวะมาทักทายจ้า....
    พี่สาวคนจ๋วย..จิจิ
    เศร้าจัง...  
     จาก : สาวดำ - รำพัน  
    
  • ลอยไปในสายลม

    5 พฤศจิกายน 2547 13:00 น. - comment id 364422

    แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ.....
  • ดาหลา & ปะการัง

    5 พฤศจิกายน 2547 13:01 น. - comment id 364423

    หาก : พายุ สุริยะ   ........เป็น มวลสะสาร ที่ สามารถ พัด พาเอาความทุกข์ใจ ระบม แบบนี้ ออกไป จากชีวิตได้ 
    
    อ้อนวอน และขอพัดไปที..นะนะนะนะนะนะนะ
    
  • ดาหลา & ปะการัง

    5 พฤศจิกายน 2547 13:03 น. - comment id 364425

    คุณ.......ฤกษ์ เจ้าขา  ก็ทั้ง ๆ ๆ ที่รู้ ว่า 
    
    .....ตามปกติอะไรที่มันฝัง แล้วยากที่จะลืม .......
    
    แต่มันยากที่จะลืม 
    
    
    มันคงเป็น รักที่ผิดหวังสะแด่วแห้วยามแก่ ม้างคะ
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    5 พฤศจิกายน 2547 13:44 น. - comment id 364451

    แวะมาแอ่วหา อากาศหนาวดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
  • ดาหลา & ปะการัง

    5 พฤศจิกายน 2547 15:21 น. - comment id 364512

    แต๊ง หลาย เน้อ บินฯ
    
    ยัง ปะ หนาว แต้เตื่อ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน