ท้องทะเล เวิ้งว้าง แสนกว้างใหญ่ ระริ้วไหล พลิ้วฟอง ละอองคลื่น สะท้อนเงา แสงดาว พราวค่ำคืน ทนกล้ำกลืน ล่องธารา ว้าเหว่ใจ กำปั่นน้อย เคลื่อนคล้อย ลอยจากฝั่ง ทิ้งความหวัง ความฝัน วันวานไว้ หันหัวเรือ เพื่อค้น ดั้นด้นใน ชลาศัย ราตรี นี้เงียบงัน จากภูผา เดียวดาย โดยโดดเดี่ยว ไม่อยากเหลียว ให้เหหวน ครวญเหหัน เป็นคนจร ท่องแดนเถื่อน ลบเลือนวัน ตามเก็บฝัน วันสวย ด้วยใจเรา ฟ้าก็เหงา ภูเขาก็ว้าเหว่ ทะเลก็เดียวดาย อยู่ที่ไหน หัวใจ ก็เปลี่ยวเปล่า ไปตามแสง แห่งจันทรา คราทอดเงา ถนนเศร้า เราก็อยู่ เพียงผู้เดียว
ketana 4 พ.ย. 2547 17:36 น. - ID 64908 
891
8
0
4 พฤศจิกายน 2547 18:20 น. - comment id 363820
แอบมาอ่านแอบมาชมว่าบทกลอนซึ้งน่ารักนะคะ
4 พฤศจิกายน 2547 18:36 น. - comment id 363833
เหงา..เป็นอารมณ์หนึ่งนะ ที่ผ่านมาแล้วซักพักมันก็จะผ่านไป อย่าเก็บมันไว้ หัวเราะกับสิ่งรอบข้าง แล้วจะไม่เหงาเอง
4 พฤศจิกายน 2547 18:45 น. - comment id 363836
อ่านแล้วก็เหงาได้ที่เลยค่ะ.....แต่ในความเหงาลึกๆมีความอบอุ่นเสมอนะคะ
4 พฤศจิกายน 2547 19:14 น. - comment id 363853
กลอนและภาพทำให้รู้สึกเหงาจับใจเลยค่ะ
4 พฤศจิกายน 2547 19:16 น. - comment id 363855
เขียนได้ดีคุณ..ตรงแบบทุกอย่าง..เรื่องคำเกินไปบ้าง..นั่นเป็นความฝัน..ที่บรรยายได้เยี่ยม สวยเราชอบ อ่านไม่ติด.. สวัสดีนะ....
4 พฤศจิกายน 2547 21:06 น. - comment id 363921
^_^ เหงาตามเลยค่ะ เหงาจริงๆ
4 พฤศจิกายน 2547 21:24 น. - comment id 363932
มาช่วยคลายเหงาค่ะ อิ อิ....
4 พฤศจิกายน 2547 22:18 น. - comment id 364001
โอ้....หามานาน กลอนเช่นนี้. ...ให้เต็ม 10......น้านนนน
4 พฤศจิกายน 2547 23:03 น. - comment id 364053
กลอนเพราะ จังค่ะ ชอบท่อนนั้นจัง ฟ้าก็เหงา ภูเขาก็ว้าเหว่ ทะเลก็เดียวดาย
5 พฤศจิกายน 2547 15:07 น. - comment id 364506
ฟ้าเหงา..เขาว้าเหว่ ในทะเล..ก็เดียวดาย อกเอ๋ย..อกสลาย เหงาครอบใจ..ไห้เอกา .......................................... เวลาเหงา.. เปลี่ยนสภาวะแวดล้อมยังไง มันก็เหงาอยู่ดี.. .........................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
