สะท้อนภาพเพียงฝัน

แก้วประเสริฐ

                สะท้อนภาพเพียงฝัน
          วาบหวามจิตพิศภาพวิวทิวไม้
คีรีรายใหญ่น้อยร้อยต่ำสูง
บ้างตระหง่านเทียมฟ้าเมฆาพยุง
ลมเหมันต์ปรุงแต่งรสสดวิไล
          กลิ่นผกาพันธุ์หลายหลากมากสีสันต์
อวลอบฉันพลันแช่มชื่นระรื่นใส
จิตเบิกบานสราญร่างกระจ่างใน
ใบไม้ไหวล้อลิ่วพลิ้วตามลม
          ใบไม้วุ่นวนเวียนเจียนบ้าหมู
หมุนเป็นคู่เคียงสลับมิกลับสม
รำพึงเผยสัจธรรมธรรมมารมย์
ธรรมชาติรมบ่มหทัยฤทัยตรอง
          เสียงสอดแทรกสาดซ่าแว่วมาบอก
สำเนียงกรอกสะท้อนจิตจนคิดฝัน
รำพึงจิตคิดเห็นธารน้ำตกพลัน
กระแสนั้นหวามวาบอาบฤดี
          เดินเลาะเลี้ยวผ่านไปใบไม้แห้ง
ทางเดินแบ่งแนวทางแยกผสมศรี
เรียงรายล้อมแมกไม้ในเขาคีรี
สุดจะที่รจนามาดำเนิน
          เพลิดเพลินไปให้หวนชวนอดีต
เคียงคู่ชิดหยอกเย้าเฝ้าสรรเสริญ
หยิกล้อเล่นเฝ้าเคียงสำเนียงเพลิน
โอ้ทางเดินสายเก่าไม่เข้าใจ
          มุ่งหน้ารุดสักพักประจักษ์พักตร์
ม่านหมอกจักมักกระจายแลสดใส
รุ้งลาวัลย์ทอแสงสะท้อนน้ำงามวิไล
ดวงหทัยให้สดชื่นระรื่นตา
          นั่งบนหินเอนอิงต้นไม้ใหญ่
กำหนดใจปล่อยวางกลางพฤกษา
หลับตาพลันเข้าภวังค์หลังผ่านมา
ปิดม่านบังตาละล้าคลายปรายอารมณ์.
          ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙
              16 พฤศจิกายน 2547
                       14.15 น.