กาพย์ยานี ๑๑ หลับตาลงตรงนี้ ณ ราตรีที่เหน็บหนาว มองนภาพร่างพราว สุกสกาวดาวประกาย ปล่อยวางความเงียบเหงา ไล่ความเศร้าให้หนีหาย พักผ่อนให้สบาย เอนกายพักใจใกล้กัน บรรเลงเพลงผะแผ่ว เสียงเจื้อยแจ้วแว่วกล่อมขวัญ ว่าหวงห่วงดวงชีวัน เลิกหวาดหวั่นให้มั่นใจ หลับเถิดแม่เนื้อกลอย อย่าเศร้าสร้อยคอยหวั่นไหว จะปกป้องคุ้มภัย เหลือบริ้นไรไม่ให้ตอม กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ ล่องลอยราตรี ปลดปล่อยฤดี พี่จะถนอม ไม่เคยหลอกลวง เจ้าพวงพยอม ขื่นขมตรมตรอม มิยอมกล้ำกราย กาพย์ธนัญชยางค์ ๓๒ ฝันดีที่รัก ด้วยทหัยใจภักดิ์ มีใครหาญหัก พิทักษ์จิตหมาย ยินดีรับแทน ถึงแม้ตัวตาย ปัดเป่าชั่วร้าย ให้พ่ายหายไป ลืมโลกโศกเศร้า มีเราไม่เหงา เปลี่ยวร้างว่างเปล่า เป็นเงาเรื่อยไป ความสุขเกินฝัน เคียงกันมั่นไว้ เพริศแพร้วทรวงใน อุ่นไอนิรันดร์ @@@@@@@@@@@@@@@@@@ ... เพิ่งเข้าใจที่ คุณ ผู้เฒ่า บอกว่า ควรเริ่มจากกลอนแปด มาก่อน เพราะถ้าเขียนกลอนได้ดีแล้ว ค่อยไปเขียนกาพย์ แล้วไปต่อ อีกหลายอย่าง แต่ว่าดูแล้วก็ยากพอๆกัน วันนี้เลยลองเขียนกาพย์ที่พอจะเขียนได้ เ อามาขยำรวมกัน ช่วยติกันหน่อยครับ ขอบคุณครับ :)
เรไร 28 พ.ย. 2547 21:33 น. - ID 66485 
2009
10
0
28 พฤศจิกายน 2547 21:48 น. - comment id 380055
ยอดเยี่ยมค่ะท่าน
28 พฤศจิกายน 2547 21:59 น. - comment id 380064
หลับตาลงตรงนี้ ณ ราตรีมีไออุ่น แนบฝันอันละมุน และคุกกรุ่นด้วยกลิ่นไอ จากรักที่เฝ้าหา แนบอุรามิหวั่นไหว สดชื่นรื่นดวงใจ ยามหลับใหลในนิทรา ------------------------------------------------- ลอยล่องท่องฝัน แนบเคียงใกล้กัน สุขสันต์หรรษา เอิบอิ่มอุรา ทุกคราหลับนอน --------------------------------------------------- ฝันดีที่คิด ยามจิดรวยรื่น ทุกในวันคืน แสนชื่นหทัย แถมพบความสุข ทุกข์ไม่เคยใกล้ เพราะว่าดวงใจ ฉันได้ใกล้เธอ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
28 พฤศจิกายน 2547 22:01 น. - comment id 380067
หลับตา..ก็ไม่ลง มานั่งปลง..เพราะมันหนาว มองฟ้า..ดาราพราว ฉันนอนหาว..คราวง่วงนอน .............................................. .............................................. วันนี้ ได้อ่านกลอนหลาย ๆ แบบดีจัง
28 พฤศจิกายน 2547 22:02 น. - comment id 380068
มิใช่ คุณเรไร..กลอนแปดเป็นพื้นฐานของการเขียนร้อยกรองประเภทอื่น... ถ้าเขียนกลอนแปดได้ถูกต้องตามหลัก..จะศึกษาร้อยกรองแบบอื่นง่ายขึ้น.. ผมเคยบอกพ่อขุนแผนไว้ว่า..หลังจากมีพื้นฐานกลอนแปด..จะลงไปดูกลอนหก..แล้วจึงขึ้นไปหากาพย์..ต่อด้วยโคลงประเภทต่างๆ... คุณเขียนไว้นะดีแล้ว..อีกหน่อยจะได้เอาไว้แนะนำ น้องๆเด็กๆรุ่นหลัง.. กาพย์ที่ง่ายที่สุด คือ กาพย์ยานี11 สอนคู่กับกลอนแปด..ตั้งแต่ชั้น ป4 ปัจจุบัน..เราเห็นเรไรเขียน จึงได้โพสบอกไว้เมื่อครั้งที่แล้ว..
28 พฤศจิกายน 2547 22:11 น. - comment id 380075
คุณ ผู้เฒ่า ขอบคุณครับผมคง งง งง ไป แต่ดูจากสัมผัส โดยเฉพาะ กาพย์ ธนัญชยางค์ ๓๒ แล้ว ก็คล้ายๆกับ กลอนแปด (ความคิดผมน่ะครับ) อาจช่วยในเรื่องของสัมผัสในได้บ้าง ผมเข้าใจอย่างนั้น ขอบคุณครับ ผมก็ว่าไปตามความเข้าใจครับ
28 พฤศจิกายน 2547 22:20 น. - comment id 380080
เยี่ยมค่ะพี่ต่อ
28 พฤศจิกายน 2547 22:47 น. - comment id 380099
^__^ ยอดเยี่ยมมากๆค่ะ... จ๋อยอมแพ้ตั้งแต่อยู่ในมุ้งแย้วววว...แต่งกาพย์บ่เป็นเจ๊า...
28 พฤศจิกายน 2547 23:03 น. - comment id 380109
รูปน่ารักมากค่ะ เข้ากับชื่อเรื่องมากๆ แล้วก็เขียนได้ดีด้วยค่ะ
28 พฤศจิกายน 2547 23:27 น. - comment id 380119
หน้าส่วนตัว
อยากเป็นเช่นหญิงนั้น
ที่ห่วงกันยามฉันหนาว
พร่างห่มน้ำค้างพราว
หายปวดร้าวคราวเธอแล
*************
บอกเขาคนดี
ท่ามกลางราตรี ที่เหงาเศร้าหมอง
ขอบคุณน้ำใจ มีให้ตรึกตรอง
และอยากขอร้อง อย่ามองฉันลวง
***************
ไร้รักที่ไฝ่ มิอาจหาได้
ตามหาหัวใจ ก็ไม่พบเจอ
เจ็บร้าวในอก เจ็บฟกจนเอ๋อ
ยังอยากพบเจอ รักเธอเหลือเกิน
**************
นึกสนุกร่วมด้วยช่วยกัน
ผิดพลาดก็ขออภัยเด๊อ
มือใหม่หัดขับ
สวัสดีค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 10:06 น. - comment id 380248
เพราะจังพี่ต่อรูปก็น่ารักมากๆค่ะ มาอ่านนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 13:00 น. - comment id 380367
แอบมาอ่านตอนเที่ยงกว่า ๆ เสียดายหลับตามคำกล่อมของคุณเรไรไม่ได้ .. ค่ะ ไม่งั้นโดนทุ่มด้วยแฟ้มงานแน่ๆ
29 พฤศจิกายน 2547 13:04 น. - comment id 380377
ดีจังค่ะ เขียนกาพย์ได้ตั้งหลายอย่างแล้ว ............................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
11 ธันวาคม 2547 12:00 น. - comment id 386482
ถึงแม้จะไม่ค่อยได้มาเยี่ยม แต่ยังคงรักที่นี่เหมือนเดิมนะคะ อิ อิ แวะมาทักทายเพื่อนไทยโพเอมค่ะ อิ อิ แม้วันนี้ฉันจะอยู่ไกล แต่ความห่วงใยยังมีให้เสมอ แม้วันนี้เราไม่ได้เจอะเจอ รู้ไว้นะเธอ เธอคือที่หนึ่งเสมอในใจ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
