เสียงรำพันแห่งรัตติกาล

OO_Paracetamol

เข้าวันใหม่เห็นไอแสงแห่งตะวัน
ดาวและจันทร์พากันแอบแนบขอบฟ้า
แสงริบหรี่มิอาจสู้สุริยา
รอเวลาอาทิตย์โรยสิ้นเรี่ยวแรง
รัตติกาลผ่านมาถึงจึงสดใส
ต่างออกไปส่องกระพริบระยิบแสง
ครองนภาเพียงคราไร้ตะวันแดง
ไม่คิดแข่งด้วยแรงน้อยด้อยกำลัง
เมื่อไรหนาตะวันกล้าจะผ่อนผัน
ให้เรานั้นได้ร่วมฟ้าสมใจหวัง
อยู่ร่วมกันอยู่ร่วมแรงแบ่งพลัง
โปรดรับฟังคำรำพันจากจันทร์ดาว...				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    17 มกราคม 2548 21:56 น. - comment id 408043

    ไปตลาดหยิบกระจาด        มาใส่ถาดพร้อมรักรวม
    ตะวันจันทร์ดาวสรวง       ลอยเด่นดวงในเพลงใจ
    ดาวเจ้าเอยจันทร์งาม         แสงอร่ามสกาวใส
    สุริยันอำไพ                        ดุจเดียวไซร้ส่องสีทอง
    
  • tiki

    17 มกราคม 2548 22:53 น. - comment id 408096

    น่ารักดีค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 มกราคม 2548 23:26 น. - comment id 408132

    รำพันฝันหาเวลาเศร้า
    รำพันฝันมีเราเวลาหวาน
    รำพันแห่งชีวิตจิตตะการ
    รำพันแห่งความหวานอย่างมากมี
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
  • OO_Paracetamol

    18 มกราคม 2548 05:35 น. - comment id 408180

    คงได้เวลาที่ดวงอาทิตย์จะมาแก้ตัวแล้วนะ..( - -)
    
    -------------------------------------------------------------
    
    ดาวและจันทร์ อย่าเคืองฉัน โกรธกันเลย
    ใช่ละเลย เย่อหยิ่ง เสียเมื่อไหร่
    อยู่ดายเดียว ให้ห่อเหี่ยว เปล่าเปลี่ยวใจ
    ฉันอยากได้ อยู่ใกล้เพื่อน เหมือนๆกัน
    
    แต่จำทน ด้วยเหตุผล แห่งหน้าที่
    บทบาทมี ในสรรพสิ่ง ทั้งเธอฉัน
    แม้เส้นทาง คู่ขนาน ไม่พบกัน
    สายสัมพันธ์ จงเชื่อมไว้ ไม่เสื่อมคลาย
    
    ไม่เห็นกัน เพียงโลกคั่น กั้นอยู่กลาง
    ระยะทาง เพียงอ้อมโลก ก็สมหมาย
    มิตรภาพ จะไม่หยุด แม้จุดปลาย
    โลกมลาย ฉันคงได้ อยู่ใกล้เธอ...
    
    ----------------------------------------------------------
    
    นี่กลอนบทแรกในรอบ 2 ปี ดีใจที่เข้ามาอ่านกันน้า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน