เก็บเอามา ความเศร้า เหมามาหมด สิ่งรันทด หดหู่ ดูสิ้นหวัง เก็บให้มัน บั่นทอน อ่อนกำลัง จำความพลั้ง พลาดผิด ให้ติดตัว มีประโยชน์ โปรดเอ่ย เฉลยบอก เหมือนหนามยอก ตอกปัก เหมือนหักขั้ว จนฝังแน่น แกะยาก หากยังกลัว ให้ฝังตัว จนกลัดหนอง ร้องครวญคราง จงทนเจ็บ เข็มสะกิด สักนิดหนึ่ง เสี้ยนหนามจึง หลุดไป ให้ไกลห่าง ค่อยรักษา แผลนี้ คงมีทาง มิวายวาง หรอกเจ้า จะเข้าใจ สุดสายป่าน สัมพันธ์ สะบั้นขาด พิศวาส แสร้งเส เล่ห์สงสัย ขอความหลัง ล่วงกาล จงผ่านไป จงจุดไฟ ความหวัง สักครั้งมี ฟ้าหม่นดำ ชั่วครู่ จงดูเถิด ไม่นานเปิด แสงทอง ส่องวิถี คงเห็นทาง ลืมทุกข์ เฝ้าคลุกคลี เวลาที่ ลืมโลก อันโศกตรม ก่อกำลัง สร้างแรง ให้แข็งขืน ลุกขึ้นยืน อย่างเกรงขาม ความขื่นขม อีกไม่นาน ผ่านเลย เคยระทม มีสุขสม ได้สนิท ไม่ติดใจ
ketana 30 ม.ค. 2548 00:07 น. - ID 70237 
788
7
0
30 มกราคม 2548 00:17 น. - comment id 416817
เจ็บมาแล้ว..หลายครั้ง..ยังทนได้ เจ็บอีกหน่อย..เป็นไร..ใจเจ้าเอ๋ย เจ็บสุดท้าย..คลายเจ็บก่อน..ย้อนใจเอ่ย เจ็บไปเลย..สุดสุด..แล้วหลุดใจ ............................................................
30 มกราคม 2548 00:37 น. - comment id 416820
ด้วยความคิดเจ็บในฤทัยรัก สุดยากหักเลิกรักเลิกสุดฝืน แต่ทางเราต้องเดืนแขนขายืน ผ่านเพียงคืนกลืนไปความเจ็บช้ำ ให้กำลังใจดีครับ
30 มกราคม 2548 03:02 น. - comment id 416844
เขาว่าหนามยอกต้องเอาหนามบ่ง ถ้าเป็นเช่นนั้น ทานทุเรียน แล้ว ต้องทานระกำ ..
30 มกราคม 2548 04:46 น. - comment id 416858
:}
30 มกราคม 2548 09:33 น. - comment id 416895
บางทีถ้าเราทำตัวเป็น หนาม เสียเอง.. อาจไม่ต้องเจ็บก็ได้...
30 มกราคม 2548 10:42 น. - comment id 416938
เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ อิ อิ..
30 มกราคม 2548 11:43 น. - comment id 416968
แวะมาทักทายครับ
30 มกราคม 2548 12:09 น. - comment id 416984
หนามยอก เอาหนามบ่ง เป็นอย่างนี้นี่เอง
30 มกราคม 2548 13:03 น. - comment id 416998
แวะมาอ่านค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
