;วันพุธของนักเรียน ม. 66

เดือนไร้เงา

เช้าวันพุธ สุดสดใส ใจเริงรื่น
ผ่านค่ำคืน ฝนโชยโบก โชกละหาน
อากาศร้อน ผ่อนเย็น เช่นต้องการ
ฉลองทัน วันสอบเข้า เจ้านักเรียน
จราจร คับคั่ง นุงนังทั่ว
รีบเตรียมตัว มัวช้า พาปวดเศียร
ใช้วิชา หาคำตอบ กรอบบทเรียน
ตั้งใจเพียร หลายปี มีความจำ
บ้างเริงร่า ตาใส มั่นใจนัก
ดูน่ารัก นักเรียนจ้อย ทยอยถาม
อาจารย์ขา คาใจ ใฝ่ติดตาม
อาคารสาม ห้องสิบสี่ อยู่ที่ใด
เดินตามทาง ตรงไป อย่าได้เลี้ยว
แน่ใจเชียว มีป้ายแจ้ง แถลงไข
อาคารสูง ตั้งตระหง่าน ตระการไกล
รีบเข้าไป ชั้นหนึ่ง ซึ่งห้องคุณ
เวลาเริ่ม เติมคำตอบ ประกอบกิจ
ก้มหน้าคิด คำนวณ ชวนหัวหมุน
ดูคร่ำเคร่ง เกร็งหน้าผาก ชักงงงุน
ระบายวุ่น ดินสอดำ ชำนาญการ
ได้คำตอบ ชอบใจ ใส่ช่องว่าง
สำเร็จวาง เร่งลุก สนุกสนาน
เก็บคำถาม นำคำตอบ มอบอาจารย์
ส่งยิ้มหวาน เสร็จแล้วครับ กลับได้เลย
กี่ปีพ้น ทนร่ำเรียน หมั่นเขียนอ่าน
ทั้งจดจาร จดจำ คำเฉลย
สอบที่ใด ติวที่ไหน ใช่เฉยเมย
หวังลงเอย สอบได้ ดังใจปอง
เรียนเพื่อรู้ ดูแล้วจำ ทำข้อสอบ
ตามระบอบ การเรียน เพียรสนอง
ไม่เข้าใจ สิ่งใด ใฝ่ทดลอง
เป็นครรลอง อนาคต สดใสจริง
เรียนเร่งเรียน เร่งเข้า เจ้ายังหนุ่ม
เหลือหลายมุม เรียนรู้ไว้ ทั้งชายหญิง
พ่อแม่รอ ลูกสำเร็จ เจตใจจริง
อย่าได้ทิ้ง หยุดเมื่อยท้อ จงทรนง
สอบวันนี้ โชคดี มีแด่ท่าน
เสร็จกลับบ้าน พักใจ อย่าใหลหลง
เหนื่อยพอแล้ว แก้วตา อย่าพะวง
สุขดำรง จงสมปอง ดังต้องการ