ไดฯของฉัน แล้ววันนี้ก็มาถึง ตลอดเวลาที่ผ่านมา เคยคิดตลอดนะว่าเราจะไม่เป็นไร เรา...จะไม่เป็นไร ต้องอยู่คนเดียวให้ได้ ทุกคนต้องมีทางที่ดีกว่าเพื่อเดินต่อไป เราเองไม่ใช่หรือที่เลือกจะย่ำกับที่....ที่เดิม-เดิมต่อไป แล้วจะคร่ำครวญไปใย ทำใจ.... คำเดียวที่คิดออกตอนนี้ แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อวันนี้...วันที่พวกเขาจากไปจริงๆมาถึง เราจะเหงาจับใจขนาดนี้ ทำใจมาแล้วตั้งหลายเดือน ไม่มีประโยชน์ เหมือนใจที่เคยเต้นในอกด้านซ้ายหล่นหาย....ไร้สุ้มเสียงจังหวะการเต้นใดๆ มันคงเหนื่อยจนต้องหลบไปพัก ใจหาย........... ครั้งหนึ่ง...เรานั่งล้อมรอบโต๊ะอาหารพร้อมเพรียงไม่ว่าเช้า เที่ยง หรือเย็น วันนี้...เรานั่งอยู่เพียงเดียวดาย เดียวดายในสายลมเหงา ทำไมนะ...ใครต่อใครบอกว่าเราแกร่ง ดูแลตัวเองได้ ไม่น่าห่วง ห่วงเราบ้างไม่ได้เหรอ แกร่งยังไงก็เหงาเป็น เราอาจจะแสดงออกน้อยไป..หรืออย่างไร หรือต้องร้องไห้คร่ำครวญ เรียกร้องให้ใครต่อใครเห็นใจ ไม่เข้าท่า... ทุกครั้งที่กลับห้อง มีเพียงโทรทัศน์ส่งเสียงเป็นเพื่อนทั้งคืน แต่มีสิ่งใดเคลื่อนไหวในจอ 21 นิ้วนั้น..ไม่เคยรู้เลย ที่เปิดไว้เพียงคลายเหงา เพลงที่ดังแผ่วๆนั้น แทบไม่เข้าใจว่านักร้องครางอะไรออกมา ใจหนอใจ....ลอยไปตก ณ หนไหน ฤาแตกกระจาย..ไร้เศษซากไปแล้ว หากวันนี้จะขออยู่อย่างไร้ใจ ไดฯของฉันจะว่าอย่างไร จะไม่ขอรักใครอีกต่อไป เมื่อรักแล้วจาก เมื่อจากแล้วต้องเจ็บ ไม่มีรักจะไม่ดีกว่าหรือ เพื่อนเอ๋ย..... เราจะอยู่ที่เดิมตรงนี้ นั่งมองดูทุกคนเดินจากไป ค่อย-ค่อยห่างสายตาออกไป...ห่างออกไป เสี้ยววินาทีหนึ่ง... ปากมันสั่นระริก....น้ำในตามันรื้นขึ้นมา เปลี่ยนใจได้ไหม อยู่ด้วยกันก่อนได้ไหม .................... หายไปแล้ว เขาจากไปแล้ว ................. โชคดีนะเพื่อน โชคดีจากคนที่อยู่ข้างหลังพวกเธอ
เดือนไร้เงา 9 มี.ค. 2548 19:28 น. - ID 4666 
1407
14
0
9 มีนาคม 2548 19:54 น. - comment id 83399
อ่านแล้วหดหู่ชอบกล เป็นกำลังใจให้
9 มีนาคม 2548 23:41 น. - comment id 83402
...เข้าใจอย่างลึกซึ้ง..
10 มีนาคม 2548 08:21 น. - comment id 83405
เหงา...ใครจะเข้าใจ ตอบ.ปาน ธนพร ไงจากเพลง เหงาเข้าใจ
10 มีนาคม 2548 12:12 น. - comment id 83408
ก็มันหดหู่นี่นา ว่าแต่เจ๊เหอะ กลับมาเยี่ยมเมืองไทยบ้างสิ คิดถึงเจ๊นะเนี่ย มาเยี่ยมกันบ่อยนะคะ แต้งส์อย่างแรง
10 มีนาคม 2548 12:15 น. - comment id 83409
คุณdark side of mind ขอบคุณเหลือเกินที่เข้าใจค่ะ หลายคนบอกว่า จะเหงาอะไรกันนักหนา นั่นสิ แล้วใครอยากเหงาบ้างล่ะ เมื่อมันช่วยไม่ได้ มันเลี่ยงไม่ได้ ก็เหงามันอย่างนี้แหละ ขอแค่มีคนเข้าใจเรา.. คนเดียวก็ยังดี จริงไหมคะ
10 มีนาคม 2548 12:17 น. - comment id 83410
++คุณสังกัตเด็กแนว++ ถ้ามีใครสักคนแล้วเค้ามาทำร้ายเรา ไม่มีดีกว่าใช่มั้ยคะ อืม...เข้าใจ แต่บางครั้งคนเราเลือกจะถูกทำร้าย มากกว่าทนเหงาอยู่เดียวดาย แต่หลายคนไม่ นานาจิตตังค่ะ วันนี้อารมณ์นี้ พรุ่งนี้ไม่แน่ ขอบคุณที่แวะมาดูใจกัน
11 มีนาคม 2548 08:45 น. - comment id 83438
การจากกันในวันนี้ อาจจะมีสิ่งดีๆเกิดขึ้น กับเธอมากมาย เพราะอย่างน้อย...ก็ทำให้เพื่อนที่รัก ได้ใช้ชีวิตตามลำพัง แต่เรา...ยังเป็นเพื่อนกันเสมอ แม้ว่าวันเวลาจะเปลี่ยนไป เพื่อน...ก็ยังเป็นเพื่อน ไม่จางหายจากใจ
11 มีนาคม 2548 12:20 น. - comment id 83443
++เพื่อนผู้เฝ้ามองกัน++ วันใดก็ตามที่ต้องอยู่คนเดียว ฉัน..จะคิดถึงเธอ วันใดที่โลกเงียบเหงา ฉัน..จะคิดถึงเธอ วันใดที่มีความสุข ฉัน..จะคิดถึงเธอ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ฉัน..จะคิดถึงเธอ และเมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันไดเปิบส้มตำแซบๆ ฉัน..จะกินเผื่อเธอ 555 ขอบใจที่มาเฝ้ามองกัน
11 มีนาคม 2548 13:15 น. - comment id 83444
ความเหงา มีอานุภาพรุนแรงค่ะ แรงจนไม่น่าเชื่อว่าเกิดมาจาก หัวใจดวงน้อยนิดของเรานี่เองนะคะ แต่ถ้าเหงาเมื่อไหร่ลองชวนเจ้าความเหงาคุยดูนะคะ บางครั้งเค้าก็ไม่ได้น่ารังเกียจซักเท่าไหร่หรอกค่ะ อาจเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเราก็ได้ * แวะมาเยี่ยมใจ ให้คลายเหงาค่ะ *
11 มีนาคม 2548 13:36 น. - comment id 83446
จริงด้วยนะคะคุณผู้หญิงช่างฝัน มหัศจรรย์น่าดู ความเหงาก็หมือนเงาผู้จงรักภักดีค่ะ นั่งคุยกันดีๆก็บ่อยนะคะ ไล่ก็แล้ว ตะเพิดก็แล้ว ไม่ยอมไปไหนซักที เป็นเพื่อนกันซะเลย ให้มันรู้แล้วรู้รอดเนอะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมใจกันค่ะ ใจชื้นขึ้นเยอะเลย ขอบคุณจากใจ
12 มีนาคม 2548 02:42 น. - comment id 83463
เหงายังไงก้ต้องทนให้ไหว เพราะพวกเขาไม่หันมามองข้างหลังเลย มีแต่จะเดินไปอย่างหน้าอย่างเดียว ไม่เหลียงมามองว่ายังมีเพื่อนคนหนึ่งที่ไม่อยากให้เพื่อนจากไป เอานะ ยังไงก้ยังมีพวกเรานะ จะเหงาเป้นเพื่อนนะ กำลังใจไม่มีวันหมด
12 มีนาคม 2548 09:25 น. - comment id 83464
พี่ชายเข้าใจเสมอนะว่า ความเหงาจนจับใจ มันเป็นยังไง แต่ทว่าหากน้องสาวเหงาขึ้นมาเมื่อใด ขอให้นึกถึงพี่ชาย พี่ชายจะอยู่เป็นเพื่อนใกล้ ๆ ให้คลายเหงา คิดถึงนะครับ
12 มีนาคม 2548 13:49 น. - comment id 83469
สนุกดีนะ ถ้ามีคนที่เหงาขนาดนี้ก็อยากบอกให้ต้องอดทนต่อไป ไม่นานหรอกนะ เดี่ยวทุก ๆ อย่างก็จะดีขึ้นเอง อย่างไรเราก็ขอเป็นกำลังใจให้สำหรับคนที่เหงาเหมือนกัน
12 มีนาคม 2548 16:31 น. - comment id 83470
น้องเจน ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่ไม่มีวันหมด บางครั้งคนเรามักเรียกร้องให้คนอื่นมาสนใจ มาช่วยคลายเหงา แต่ถึงอย่างไร ตัวพี่เองต้องดูแลตัวเองให้ดีก่อนค่ะ ด้วยกำลังใจของน้องนี้ คงทำให้โลกสว่างขึ้นอีกเป็นกองเลยค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
12 มีนาคม 2548 16:35 น. - comment id 83471
พี่ชาย คิดถึงเหมือนกันค่ะ ไม่มีใครมาพูดคำหวานๆแล้วเหงาๆชอบกล อิอิ ขอบคุณสำหรับความเข้าใจค่ะ ใครๆก็เหงาทั้งนั้นใช่ไหมคะ อยู่ที่เราจะดูแลจัดการกับตัวเองยังไงให้เอาชนะมันได้ น้องเองคงเกิดมาโชคดี มีพี่ชายคอยห่วงใย แค่นี้ก็มีความสุขมากแล้วค่ะ ขอบคุณจากใจค่ะ
12 มีนาคม 2548 16:38 น. - comment id 83472
คนเหงาอีกคน อืม...เหงามันไม่สนุกเท่าไหร่หรอกค่ะ มันออกจะเรียบง่าย แล้วค่อยๆกร่อนทำร้ายจิตใจทีละน้อย อดทนสินะคะ ถึงจะช่วยให้จิตใจคงอยู่ได้ ขอบคุณมากค่ะที่มาเหงาด้วยกัน ฟ้าหลังฝนคงจะงดงามกว่าวันวาน
13 มีนาคม 2548 23:16 น. - comment id 83492
เศร้าอ่ะ
14 มีนาคม 2548 06:28 น. - comment id 83504
สวัสดีค่ะ คนเหงา ฝากบอกไผ่สีทอง ว่าน้อย ๆ หน่อย มดเต็มบ้านแล้ว อิอิอิ
14 มีนาคม 2548 13:56 น. - comment id 83509
............... ผู้ไม่ประสงค์จะออกนามคะ อย่าเศร้าไปเลยค่ะ ยิ้มไว้นะคะ คนเหงาคนนี้จะได้มีกำลังใจยิ้มด้วยไงคะ ยิ้มไว้โลกจะแตกก็ยิ้มไว้ อิอิ
14 มีนาคม 2548 14:00 น. - comment id 83510
++คุณน้องขลุ่ยหลิบ ดูดีๆนะจ๊ะว่ามดจริงหรือเปล่า อาจจะเป็นแมลงวันก็ได้นะ อิอิ ++คุณพี่ไผ่สีทองคะ มีคนร้องมาค่ะ น้อยๆหน่อยค่ะ ว่างั้น บอกแล้วเด้อ อิอิ
1 เมษายน 2548 17:59 น. - comment id 83907
อ่านแล้วคิดถึงเพื่อน
2 เมษายน 2548 15:14 น. - comment id 83929
คนไร้ค่า ตอนนี้มีค่าที่สุดเลยค่ะที่มาเยี่ยมเยียนกัน ขอบคุณนะคะ
16 เมษายน 2548 09:19 น. - comment id 84152
บางที่ถึงอยู่ท่ามกลางคนมากมาย แต่ทำไมใจมันกลับเหงาได้มากมายก็ไม่รู้เนาะคะ เข้าใจคุณนะคะคุณ เดือนไร้เงา
16 เมษายน 2548 09:19 น. - comment id 84153
บางที่ถึงอยู่ท่ามกลางคนมากมาย แต่ทำไมใจมันกลับเหงาได้มากมายก็ไม่รู้เนาะคะ เข้าใจคุณนะคะคุณ เดือนไร้เงา
16 เมษายน 2548 09:19 น. - comment id 84154
บางที่ถึงอยู่ท่ามกลางคนมากมาย แต่ทำไมใจมันกลับเหงาได้มากมายก็ไม่รู้เนาะคะ เข้าใจคุณนะคะคุณ เดือนไร้เงา
25 เมษายน 2548 11:24 น. - comment id 84487
คุณคนผ่านทาง แม้จะแค่ผ่านมาแล้วก็จากไป แต่ก็มาเข้าใจกัน เท่านี้ก็ปลื้มแล้วค่ะ คนมันเหงานะคะ ต่อให้อยู่ท่ามกลางใครหลายๆคน แต่หาคนเข้าใจไม่มีซักคน ก้เหงาเท่าทวี ว่ามั้ยคะ ขอบคุณที่มาทักทายให้หายเหงาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ