อนิจจัง

เรไร


ใดใดในโลกล้วน                อนิจจัง
ก้อนอิฐยังปากะละมัง          บุบเบี้ยว
กิ้งกือมากขายัง                  สะดุด หกล้ม
อย่างมะนาวที่เปรี้ยว            เชื่อมนั้น  หวานดี
ในชีวิตหนึ่งนั้น                  เกิดมา 
ฟ้าประทานชะตา               อยู่ด้วย
อวัยวะครบนั่นหนา             ดีแน่
คว้าไขว่จนมอดม้วย           จะได้  สิ่งใด
สร้างกุศลคิดไว้                หมั่นทำ
ชีพจะดับรับกรรม            ไม่รู้ วันไหน
ได้ลิ้มรสพระธรรม           นำแต่ง
แข่งวาสนาไม่สู้                พ่ายแพ้ แน่นอน
ความดีสิเที่ยงแท้            ยาวนาน
จิตพรากจากสังขาร         ดับดิ้น
ลือเลื่องชื่อเป็นตำนาน    ขานกล่าว
จะไม่มีสูญสิ้น                 อย่าได้ กังวน
ใดใดในโลกล้วน             อนิจจัง
เดินเหยียบขี้หมายัง        ล้างได้
ทนเหม็นไม่นานทั้ง        ชีวิต  ดอกเจ้า
ดวงจิตสะอาดไว้             ดั่งแก้ว แพรวใส  เพียงพอ 				
comments powered by Disqus
  • สาวดำ ... ม่ะได้ล๊อคอินอ่ะ

    17 กุมภาพันธ์ 2548 20:08 น. - comment id 427249

    หงิ ..... อนิจจังวัตตะสังขารา
    ... หุหุ 
    หายปายหน๋ายมาหลายวันค่ะพี่ต่อ
    โผล่มาที กลอนมาบึม .. หุหุ
  • กอกก

    17 กุมภาพันธ์ 2548 21:47 น. - comment id 427298

    ใดใดในโลกล้วน  อนิจจัง
    คนเป็นลมพิษยัง   บ้าเขียน  กลอนได้
    คงคันมากเกินยั้ง  อยากเกา
    มาเขย่าต่อมฮา      มากด้วย ขำจริง...***
    
    เมาฮา ขำกลิ้ง 
    โคลงไปโคลงมาด้วยคน
    
    สวัสดีค่ะ
    
  • ม.ปณิธาน

    18 กุมภาพันธ์ 2548 01:22 น. - comment id 427364

    ผมชอบจริงๆที่คุณเรไรเขียนนี่ อ่านปุ๊บ สื่อความ ได้เข้าใจปั๊บ ไม่มีพิธีรีตรองอะไร ชอบๆๆ
    
    เขียนอีกนะครับ จะมาตามอ่าน ;) ชอบโคลงแบบติดดินอย่างนี้นะ ;)
  • อัลมิตรา

    18 กุมภาพันธ์ 2548 09:28 น. - comment id 427405

    :) แอบยิ้มให้กับกิ้งกือ ที่สะดุดขาตัวเองค่ะ ก็น่าอยู่นะ ขายุบยับแบบนั้น .. ขำจัง ..
    
  • มัดหมี่จ้า

    18 กุมภาพันธ์ 2548 11:07 น. - comment id 427443

    ชอบมากค่ะ
    แต่เขียนไม่เป็นอะแบบนี้
    ลองดูหน่อยก็ดีนะคะ
    
    ใดใดล้วน    อนิจจัง
    นั่งดื่มยังโดนปา  หัวโนได้
    
    
    ได้แค่นี้ค่ะ
    แวะมาเยี่ยมท่านเรค่ะ
    
  • คนเมืองลิง

    18 กุมภาพันธ์ 2548 19:53 น. - comment id 427653

    555 ถึงว่าตอนคุยกันกลิ่นงี้...หึ่งเชียว ที่แท้เหยียบขี้หมานี่เอง ก๊ากๆๆๆๆๆๆ
    ทดลองหน่อยนะโคลงเคลงอะไรนี่เกิดมาบ่เค๊ย บ่เคย
    
    ใดใดในโลกล้วน   อนิจจัง
    จ๊ากกกกกต่อไม่ได้อ่ะ ขอไปปลงก่อนนะ 
    สงสัยจะเหยียบขี้แมวแถวๆนี้ เซ็งเลย 
    แต่งไม่ได้ หนีตามเลยดีไหม กลุ้มๆๆๆว๊อยยย
  • ผู้หญิงสีม่วง .. ภาคสัญจรไปนอนบ้านเพื่อน .. อิอิ

    18 กุมภาพันธ์ 2548 21:52 น. - comment id 427712

    บ่นอะไรอ่ะลุง ..
    กินอาหารปลาแทนเหล้ารึไง .. เลยผิดสำแดง ..
    
    เอิ๊ก ๆๆ
    
    ....................
    
    
    
  • somebody

    20 กุมภาพันธ์ 2548 11:02 น. - comment id 428233

    คุณ สาวดำ
    ไปปลีกวิเวกมา ขอโทษทีบ้ากำลังไปหน่อย
    
    คุณ กอกก
    ใดใดในโลกล้วน  อนัตตา
    ลมพิษยังทำคนบ้า หลุดได้
    เกากันซะหนังนา  ถลอก
    พาสติบ้าใบ้           อย่างนั้น ไปแฮ
    
    คุณ ม.ปณิธาน
    ขอบคุณครับ ไอ้โคลงไปโคลงมาของผมนี่ คนเขียนเก่งเขาคงขัดเคืองไม่น้อย อิอิอิ
    
    คุณ อัลมิตรา
    ไม่เคยเห็นหรือครับ ตามท้ายรถสิบล้อ
    กิ้งกือยังตกบ่อ
    รูปหล่อยังพ่ายรัก  น่ะ อิอิอิ
    
    คุณ มัดหมี่
    ใดใดในโลกล้วน       ขำขัน
    มานั่งร่ำสุรากัน           ถูกแก้ว กลางหัว
    ไปกันกับจ๋อนั้น              ไวว่อง
    คล่งแคล่วคงคลาดแคล้ว  รอดได้คนเดียว
    
    คุณ คนเมืองลิง
    ไหนไหนก็วิ่งแล้ว        ตามไป
    ถึงจะไวปานใด            อย่าล้ม
    ระวังสะดุดเท้าใคร       จงลุก
    อย่าเชือกหลุดมัวก้ม    ถอดทิ้ง วิ่งไป
    
    ึคุณ ผู้หญิงสีม่วง
    ใครจะสุขกายสบายใจ เท่าคุณล่ะครับ แหมมอยู่ใกล้หมอนี่ครับ 5555
    
    ขอบคุณครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน