ห้วงมัดดวงใจ

แก้วประเสริฐ


                    ห้วงมัดดวงใจ  

          ใจคนยากใคร่รู้            จิตใน
สุดที่ลึกชอนไช                      มากแท้
โอดครวญส่งนอกไป               หลากเล่ห์     จริงนา
เสริมภาพจนยากแก้               ล่วงล้ำนำสนอง...๙

          เพริศพราวราวสิ่งพริ้ง        สูงศักดิ์
ทำหยิ่งหาคนรัก                          กักไว้
เหม็นในใส่กกกัก                        สอยเกี่ยว     เก็บครอง
ทำหยั่งตนดังให้                          คนได้ไหลหลง...๙

          อวดตัวมัวคอตั้ง                 ตามอง
แสดงแส่หวังคนปอง                     ยิ่งแท้
สองตาที่เหลียวจอง                      สาดส่อง     ปองตัว
ธรรมที่ดีมีแท้                              มิได้ใฝ่ตรอง...๙

          โอดครวญหวนป่วนพลั้ง        อดีตกาล
รวนเร่าคละเบิกบาน                       สู่ไว้
อเนจอนาถที่เผาผลาญ                   เป็นบ่วง     สวมแฮ
คงแต่เลียนหงส์ไซร้                        เพื่อสร้างหลอกลวง...๙

                    ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙  				
comments powered by Disqus
  • น้ำใส

    24 กุมภาพันธ์ 2548 14:08 น. - comment id 430439

    *** งดงามจ่ะ ลุงแก้ว **
    
                      ..รู้หน้า ..ไม่รู้ใจ..
    
    
    
  • คิม รักนะ

    24 กุมภาพันธ์ 2548 14:11 น. - comment id 430443

    แค่เริ่มฝึกก็ดูเก่งแล้วนะคะ
    
  • แมงกุ๊ดจี่

    24 กุมภาพันธ์ 2548 14:27 น. - comment id 430456

    สวัสดีค่ะ  พี่แก้วฯ
    
    ขนาดฝึกนะเนี๊ย....
    
    มะกรูดอ่ะ  คงไม่ได้เท่านี้แน่ๆ   
    
    ^___^
  • ดาหลา & ปะการัง

    24 กุมภาพันธ์ 2548 15:28 น. - comment id 430508

    ใจคนยากใคร่รู้            จิตใน
    สุดที่ลึกชอนไช                      มากแท้
    โอดครวญส่งนอกไป               หลากเล่ห์     จริงนา
    เสริมภาพจนยากแก้               ล่วงล้ำนำสนอง
    
    
    ถูกใจจังค่ะคุรแก้ว ..........บทนี้  แจ่มแจ้ในใจ  
    
    ใจคนยากหยั่งถึง
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    24 กุมภาพันธ์ 2548 15:43 น. - comment id 430522

    พักนี้ขยันเขียนโคลงจัง  ผมต้องขอตัวหัดก่อน เดี๋ยวมาเจอกัน
    
    อิอิ
    
    งดงามมากครับ
    
    
  • ทิฆัมพร

    24 กุมภาพันธ์ 2548 16:06 น. - comment id 430542

    จิตใจคนลึกล้ำ............ยากมอง
    มิอาจหยั่งดังคลอง...........ลดเลี้ยว
    ในจิตแอบหวังปอง..........ร้อยเล่ห์  มารยา
    หลอกล่อเพราะหวังเคี้ยว..ต่อหน้า  พาที
    
    สวัสดีจ้า  เริ่มได้หลายบทแล้วนะคะ คุณแก้ว  ขอให้เก่ง ๆจ้า...!!
    
  • คนเมืองลิง

    24 กุมภาพันธ์ 2548 16:46 น. - comment id 430570

    แต่งโคลงเก่งมากๆเลยค่ะ
  • ไอติมรสต้มยำ

    24 กุมภาพันธ์ 2548 17:00 น. - comment id 430586

    ยังจำฉันได้หรือเปล่า 
    ก่อนนั้นใครที่เคย เหมือนเป็นเงาของเธอ
    อย่าบอกเลยว่าเธอลืม ไม่คิดถึงกัน เมื่อในแววตาบอกมาว่าเธอไม่ลืม
  • เพียงพลิ้ว

    24 กุมภาพันธ์ 2548 17:24 น. - comment id 430610

    แต่งได้ดีมากเลยนะคะ
    ไว้ไปลองเขียนบ้างดีกว่าค่ะ
  • ราชิกา

    24 กุมภาพันธ์ 2548 17:49 น. - comment id 430631

    แต่งได้ดีค่ะ...แฝดเพื่อน...มาเป็นกำลังใจนะ..
    
  • ลักษมณ์

    24 กุมภาพันธ์ 2548 19:29 น. - comment id 430672

    :]
  • สาวดำ-รำพันรัก

    24 กุมภาพันธ์ 2548 21:36 น. - comment id 430733

    งุงิ ..... แว๊บ มาทักทายคุณลุงนะคะ 
    แหม ... ช่วงนี้ 
    มาแบบดคลงเคลงเยอะจัง นู๋อ่านแล้วงงเง
  • อัลมิตรา

    24 กุมภาพันธ์ 2548 22:37 น. - comment id 430786

    ..๏ เศษแก้วแม้บาดเนื้อ........เพียงใด
    ไม่เท่าคำเสียดใจ...................เจ็บกลั้น
    เผาวอดดุจกองไฟ..................เกินคิด ดับนา
    ลามมอดจนร่างนั้น..................ดับสิ้นวิญญ์สูญ  ๚ 
    
    ..๏ เศษกวีมิเพริศแพร้ว.........อักษร
    เทียมปราชญ์วิทยาธร.............เก่งกล้า
    ประดุจเต่าเขย่งตอน...............เตาะแตะ
    เพียงคืบยังย่างช้า...................แข่งโต้กระต่ายขำ ๚ะ๛
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 กุมภาพันธ์ 2548 23:19 น. - comment id 430803

    แต่งได้ดีคะ
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:13 น. - comment id 431009

    คุณ น้ำใส
    
                โคลงบทนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมถ่ายทอดออกมาก ต้นเรื่องคือว่า  ผมไปเล่นกีฬาแล้วเจอนางหนึ่งเคยเป็นนักแสดงแต่ตกหล่นไปสาเหตุใดไม่ทราบ  มาร่วมด้วยเขาแสดงอาการท่าทีเปรียบประหนึ่งนางสูงศักดิ์อาการท่าทีหยิ่งมากคงจะลืมถึงอดีตเคยรุ่งเรืองแล้วมาตกต่ำ ผมนั่งมองจำกริยาท่าทางไว้ มิใช่ผมจะสนใจนะครับเพียงแต่ยิ้มภายในใจ แล้วจึงเอามาแต่งเป็นโคลงฝากเอาไว้แก่มวลหญิงทั้งผองครับ
             นี่แหละคือต้นเรื่องของบทโคลงนี้ครับ  ขอบคุณมากครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:22 น. - comment id 431019

    คุณ คิม รักนะ
    
               ขอบคุณมากครับ  หาใช่ว่าผมจะเขียนโคลงมานานนะครับ  ครั้งแรกด้วยเหตุจูงใจคือคุณอัลมิตราที่ผมรักในผลงานของเขา และอีกอย่างหนึ่งใจผมรักโคลงด้วยแต่เขียนไม่เป็น เริ่มแรกแต่งเลยแล้วลงประกอบกลอนได้ท่อนหนึ่งจำได้ แต่ผลออกมากแย่เกินคาด 555  แล้วมาค้นหาหลักการณ์เขียนอีกเป็นครั้งที่สอง คือเรื่องนวลอนงค์ผลหรือก็เกินคาดเหมือนกัน คือถูกโดนด่าเปรียบเหมือนสัตว์ไปเลย เลยต้องเลิกตั้งแต่นั้นมา นั่งเขียนกลอนตลอดมาอีกด้วยอานุภาพเร้าใจของโคลงจึงหันมาเขียนอีก ซึ่งรู้สึกจะเป็นครั้งที่สามของโคลงที่เขียนครับ  จึงบอกว่าพึ่งจะหัดเท่านั้นเองครับ   หากจะอ่านเรื่องนวลอนงค์ที่อื้อฉาวของผมนะผมเอามาลงไว้แล้วครับเพียงแต่เปลี่ยนเป็น ยอดอนงค์ แล้วแต่งเพิ่มเติมอีกบาทหนี่ง  ลงโพสท์ไว้เรียบร้อยแล้วครับ  เชิญทัศนาได้เลยครับว่าสมควรถูกด่าไหมครับ  555   666    ขอบคุณมากครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:24 น. - comment id 431020

    คุณ แมงกุ๊ดจี่
    
               ครับหัดฝึกจริงๆครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สามหรือสี่ยุคนี่แหละครับ ก่อนเขียนไว้สองเรื่องแล้วเลิกไปเลยเมื่อปีที่แล้วนี่เอง  ดังผมแจ้งไว้ด้านบนแหละครับ  อ้อ ผมนำของเก่าที่อื้อฉาวมาลงให้เพื่อนอ่านอีกครับเพียงเป็นชื่อเรื่อง ยอดอนงค์  แต่สิ่งเหล่านี้เหมือนพลังใจให้แก่ผมอีกเพราะเป็นของชอบครับ ขอบคุณมากครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:29 น. - comment id 431023

    คุณ ดาหลาฯ
    
              ครับถูกใจผมเหมือนกันครับ ผมเลยเอาไปลงไว้ที่หน้าส่วนตัวผมแทนของเก่าซึ่งเป็นกลอนแปดครับ ในช่องเขียนถึงเพื่อนครับ 
             ขอบคุณมากนะครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:31 น. - comment id 431035

    คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า
    
                ด้วยสาเหตุที่ใจแน่วแน่จะเขียนโคลงธรรมะนั่นแหละครับจึงต้องหวนมาฝึกฝนก่อนครับ หากได้ผลดีหรือพอใช้ได้ก็จะเริ่มบรรเลงโคลงธรรมฝากไว้ครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:35 น. - comment id 431042

    คุณ ทิฆัมพร
    
              ขอบคุณอย่างยิ่งครับที่มาคอยให้กำลังผมเสมือนเปรียบอยู่เคียงข้างครับ  คุณใยไหมอีกคนหายไปด้วยนะครับ ผมจดจำไว้มิวันเลือนหรอกครับ  อ้อ  ผมเอาโคลงที่แต่งในชีวิตครั้งที่สองมาลงใหม่ครับแต่งเมื่อปีที่แล้วแล้วถึงเลิกไปเพราะ อิอิ โดนด่าเสียหาย มาลงใหม่เพียงเปลี่ยนชื่อเป็น ยอดอนงค์ครับ  เชิญร่วมพิจารณาด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:39 น. - comment id 431045

    คุณ  คนเมืองลิง
    
                เพื่อนเราก็เชียร์เพื่อนจนเขินเลยเดี๋ยวคนเก่งเข้ามาจะหมั่นไส้เอาจ๊ะ  บอกแล้วว่าพึ่งหัดจ้า เปรียบเสมือนพึ่งแตกจากไข่แล้วร้องได้เพียงเจี๊ยบๆๆๆๆเท่านั้นเองแหละเพื่อน เพียงแต่มีจิตปนิธานอันแน่วแน่เท่านั้นแหละเพื่อน อย่างไรก็ต้องขอบใจในน้ำใจอันสดใสของเพื่อนนะจ๊ะ รักเพื่อนมากเสมอ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:41 น. - comment id 431049

    คุณ ไอติมรสต้มยำ
    
                 จำได้ซิครับจำได้ไม่มีวันเลือน สาวสวยแห่งแดนอิสาณทั้งน่ารักและซุกซน  รสไอติมแปลกไม่เหมือนใครน๊ะ   ขอบใจมากเลยจ้าที่อุตส่าห์เสียเวลาสนุกมาเยี่ยมอีกจ๊ะ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:43 น. - comment id 431051

    คุณ  เพียงพลิ้ว
    
                  ดีครับสนุกเพลิดเพลินไปอีกแบบครับ  ดีใจจังได้เพื่อนร่วมฝึกกันอีกคนแล้วล่ะเรา  ขอบใจมากเลยนะครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:46 น. - comment id 431054

    คุณ  ราชิกา
    
              แฝดเพื่อนรักเรานี่ช่างยอดกำลังใจจริง ๆสมแล้วเป็นดาวที่งดงามมากประจำแคว้นภาคอิสาณหาดาวดวงใดเทียบยาก ทั้งที่เก่งอยู่แล้วด้านนี้ยังคอยพยุงให้กำลังใจตลอดมา  ขอบใจเพื่อนรักมากจ้า
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:47 น. - comment id 431055

    คุณ  ลักษมณ์
    
            ขอบคุณมากครับในน้ำใจอันยอดดีเช่นนี้ครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 11:54 น. - comment id 431057

    คุณ  สาวดำ
    
              อันที่จริงแล้วโคลงนั้นนะเป็นบทกวีที่งดงามทั้งภาษาและการอ่านนะหลาน ถึงได้อยู่ตอนต้นของการพูดจาจ๊ะ  เช่น  โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และ ร่าย จ๊ะ  จะเห็นได้ว่าถูกจัดอันดับแรกเพราะเหตุว่าเขียนโคลงนั่นยากๆๆๆสุดๆๆๆเลย   เขียนนะเขียนได้แต่จะให้ดีจริงๆนั้นเขียนยากๆๆๆที่สุดเลย ส่วนอันดันรองลงมานะ อย่างไรก็ได้ผันได้ตลอดเวลา แต่โคลงนั้นผันไม่ได้ด้วยกฏข้อบังคับจำกัด อีกอย่างหนึ่งที่สำคัญคือส่วนใหญ่มักเป็นคำตายจ๊ะ  จะหาคำตายมาสัมผัสเชื่อมโยงกันนี้แหละหัวใจของโคลงเลย  ต้องศึกษาเข้าใจในตัวของมันก่อนถึงจะหัดเขียน จะเห็นได้ว่ายากๆๆๆจริงๆๆๆด้วยนะ    หลานรักหากฝึกไว้ก็จะไม่เสียทีที่มาเล่น poem จ๊ะ หากเก่งอย่างคุณอัลมิตราแล้วล่ะ หลานเอ๋ย โลกนี้เป็นของเราเลยล่ะ  รักหลานเสมอ
    
                      แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 12:01 น. - comment id 431058

    คุณ  อัลมิตรา
    
             ครับขอบคุณและขอบคุณมากๆๆอย่างสุดซึ้งผมจะจดจำคำแนะนำไว้ตลอดชั่วกาลนาน ครับบาดเนื้อแค่เพียงผิวเผินจะลืมได้ง่ายมาก  แต่ว่าบาดลึกในห้วงจิตใจยากจะลืมเลือนได้ แต่หากมาคิดก็เป็นสิ่งหนึ่งที่สร้างพลังให้แก่จิตใจอีก  ผมนั้นใยจะสู้กับปราชญ์ยอดกวีเหล่านั้นได้เพียงแค่ขอเขียนได้เพียงแค่กระพี้เล็กๆหนึ่งของท่านเหล่านั้นและเช่นคุณด้วย ผมก็สุดจะพึงพอใจเป็นอย่างมากแล้วครับ  ฉนั้นผมหาใช่ทะเยอทะยานใดไม่เพียงต้องการเป็นความรู้ประดับและสร้างผลงานโคลงธรรมฝากเอาไว้ก่อนที่ผมจะตายไปจากโลกนี้  ว่าคนที่ชื่อแก้วประเสริฐเคยสร้างผลงานโคลงธรรมฝากเอาไว้หากแม้นคนเบื้องหน้าเข้ามาอ่านจะได้ใช้เป็นข้อรำลึกถึงงานธรรม  จะดีหรือไม่สุดแต่สติปัญญาของผมจะพึงทำได้ครับ  อย่างไรก็ตามผมจะจดจำคำคุณซึ่งเป็นคนที่ผมรักผลงานด้านนี้มากที่สุดจารึกไว้ให้ห้วงสมองและจิตใจครับ  ผมจะขอเป็นแค่เต่าไปเรื่อยๆแต่ไม่ยอมที่จะแข่งขันกับกระต่ายหรืออะไรๆทั้งสิ้น  ขอบพระคุณมากนะครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 กุมภาพันธ์ 2548 12:04 น. - comment id 431059

    คุณ  ผู้หญิงไร้เงา
    
             ก่อนอื่นขอบคุณมากนะครับในคำชมซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้แก่ผมในการพยายามยิ่งขึ้นอีกต่อไป   แต่อย่างไรก็ตามผมรู้ตัวผมเองเสมอว่าเปรียบเสมือนสัตว์ที่ออกจากไข่ แล้วร้องอุทานออกมาว่ายังมีชีวิตอยู่เท่านั้นเองแหละครับ    ขอบคุณในสิ่งที่ให้เป็นกำลังใจแก่ผมในโอกาสต่อไปครับ  รักเพื่อนเสมอ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • ฟา

    28 กุมภาพันธ์ 2548 16:06 น. - comment id 432693

    เปรียบเทียบ เปรียบเปรย ได้เป็นนามธรรมจริงเจียวจ้ะ...
    
  • แก้วประเสริฐ

    2 มีนาคม 2548 00:18 น. - comment id 433274

    คุณ  ฟา
    
              ขอบคุณมากครับ ใจผมนะอยากจะแต่งโคลงธรรมแต่ยังไม่ถึงเวลาต้องรอเวลานานหน่อยนอกจากแวบไปแวบมาครับ
    
                       แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน