เวลาของคน ไอที

ร้อยฝัน

แล้วจะหลับจะนอนกันตอนไหน
จ้องอยู่ได้หน้าจอ  พอได้ไหม
อยู่จนดึก จนดื่น ฝืนไปใย
ฝีนมันให้ ร่างกาย สุดจะทน
            เขียนเข้าไปโปรแกรม  แรมคืนแล้ว
คงไม่แคล้ว  อดนอน อีกสักหน
นั่งสลอน  หน้าจอ  กันหลายคน
แม้จะบ่น  ออกไป  คงไม่ฟัง
            อยู่กับเครื่อง  ไม่มีใจ  ไร้ชีวิต
แต่ลิขิต  เส้นทาง  ให้ความหวัง
จบออกไป  เลี้ยงตนได้  ชีวิตยัง
ดีกว่านั่ง  รองาน  จนผ่านปี
             ไม่สามารถ ให้เวลา กับใครได้
จนรักจึงจากไป  จึงหลีกหนี
จมอยู่กับ  ห้องแคบ  ๆ  ห้องไอที
เวลามี  ใช้หมดไป  ใช้ในงาน
            อยากจะขอ  เธอเข้าใจ  อะไรบ้าง
เปิดใจกว้าง  ได้ไหม  ใคร่ประสาน
ยอมอภัย  ให้เถิด แม้รำคาญ
โปรดสงสาร  เห็นใจ  คนไอที				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน