หน้าส่วนตัว
ท้องฟ้าครึ้มดำด้วยเมฆฝน แจมด้วยแสงฟ้าแลบอยู่แปลบปลาบ
ฝนใกล้ตกแล้ว ลมฝนพัดมาเยือนอยู่กราวกรู เสียงหน้าต่างกระทบกันปึงปัง ฉันเดินเอื่อยเฉื่อยอย่างไม่อาทรร้อนใจ แว่วเสียงใครคนหนึ่งกระตุ้นให้เร่งฝีเท้า
เดินเร็วเข้าสิคุณ ฝนจะตกแล้วนะเดี๋ยวไม่ทันฝนตกเปียกกันพอดี
แต่ฉันไม่แยแสกับเสียงนั้น ยังคงเดินเอื่อย ๆ อย่างไม่ทุกข์ร้อน
โธ่คุณ ขืนคุณเดินอย่างนี้ผมไม่รอแล้วนะ
คุณไปเถอะ อย่างห่วงฉันเลย ฉันพูดและหันไปยิ้มให้ หากหัวใจมันบอกว่าไม่ใช่เพียงแค่คำพูดเท่านั้นในใจฉันบอกอย่างนั้นจริง ๆ
คุณเป็นอะไรของคุณนะ มาเร็วเข้า ไม่เพียงแต่จะเร่งให้เดินหากแต่เจ้าของคำพูดนั้นรีบจ้ำอ้าวกลับมา คว้าแขนกึ่งลากกึ่งจูงฉันให้เร่งเดินไป ฉันมิได้ขัดขืน
มองหน้าแต่ไม่พูดอะไร น้ำตาเจ้ากรรมมันไหลลงมาอย่างเงียบๆ
คุณ คุณ ร้องไห้ทำไม ผมแค่ไม่อยากให้คุณเปียกเท่านั้นเอง คุณเจ็บเหรอผมขอโทษ
ใช่ฉันเจ็บ คุณปล่อยฉันไปเถอะ ปล่อยฉันไป ฉันพูดโดยไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองคนถาม
คุณเป็นอะไรไป บอกผมสิคุณเป็นอะไร เขาหันหน้ากลับมาสายตาวิงวอนขอคำตอบ
ฉันเป็นคนเดิม คนที่รอคุณอยู่ตรงนี้
คุณรอผม คุณพูดอะไรผมไม่เข้าใจ
คุณเข้าใจ แต่คุณไม่ยอมรับมัน
ยอมรับอะไรเล่าคุณ คุณพูดถึงอะไร ผมไม่รู้เลย ถ้าคุณยังงี่เง่า คุณก็อยู่ไปก็แล้วกัน ผมไปล่ะ
เขาส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่ายแล้วเดินห่างจากฉันไปไกลทุกที
ฉันสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เรียกความเข้มแข็งคืนกลับมา ยิ้มให้ตัวเองแล้วก้าวเดินออกไป
ท่ามกลางพายุฝน ฉันจะอดทนโอบกอดตัวเองไว้
หัวใจฉันมันร่ำร้องบอกตัวเองอย่างนั้น ฉันโอบกอดตัวเองด้วยแขนทั้งสองข้างพร้อมทั้งปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาพร่างพรูปนกับสายฝนที่กำลังตกมาอย่างบ้าคลั่ง
ฝนจ๋า ช่วยกลืนน้ำตาฉันได้ไหม
ขอแค่วันที่ไม่มีใคร อย่าให้ฉันร้องไห้เพียงลำพัง
ท่ามกลางสายฝน ความเค็มของน้ำตากลับพร่าเลือนจืดปร่าไปกับน้ำฟ้านั่นกายฉันเหน็บหนาว แต่ใจนั้นเล่ารุ่มร้อนดังไฟลุกโหมข้างในก็ไม่ปาน ฉันเดินไปเรื่อยโดยไม่รู้ทางข้างหน้ามันมีอะไร
หนทางข้างหน้าที่ไม่รู้ว่ามี แต่ยังดีกว่าใกล้แล้วไม่รู้
ฉันหยุดเดินปล่อยกายใจรับสายฝนเต็มที่ ทำอะไรบ้า ๆ สักทีก็ดีเหมือนกันใช่สินะ เส้นทางที่ไม่เคยรู้ว่ามี อาจจะแฝงสิ่งดี ๆ ให้เจอก็ได้ ถ้าฉันจะเดินหลงทางนั่นก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไปไม่ถึง ฉันแหงนหน้ารับสายฝนปล่อยให้ฝนล้างกายใจที่ทุกข์ร้อนให้ทุเลาลง คนที่เร่งเร้าให้ฉันรีบเดินก่อนหน้าฝนตกยังยืนมองฉัน
ภายใต้ชายคาคุ้มฝน
น้ำตายังไม่เหือดแห้ง หากแต่กลายกลืนเป็นหยดน้ำเดียวกับฝนเย็นเยียบฉันออกเดินอีกครั้งมุ่งตรงไปยังชายคานั้น หยุดยืนอยู่ตรงหน้ายิ้มบาง ๆ ให้กับใครคนที่เคยบอกว่าไม่เข้าใจฉัน
เพียงเห็นว่าคุณอยู่ใกล้ แต่หัวใจไม่ได้รับรู้ ทุกวันที่เป็นอยู่ ใจมันรู้แค่คนคุ้นเคย
คนคุ้นเคย เราคุ้นเคยกันมานานแค่ไหนแล้วนะ 1 วัน 3 เดือน 1 ปี 10 ปี หรือนานกว่านั้น ใจเดิม ๆ คนเดิม ๆ ก็ยังเป็นแบบเดิมที่เคยคุ้น
ใจเอ๋ยชาชินแล้วใช่ไหม จะคิดถึงอะไรมากมาย กับคนไม่มีหัวใจเช่นคุณ
ร้อยฝัน 30 พ.ย. 2554 09:58 น. - ID 12038 
2322
2
0
30 พฤศจิกายน 2554 11:11 น. - comment id 127536
ผู้ชายใจร้าย.... รู้มั้ยว่าความรู้สึกของผู้หญิงนะละเอียดอ่อนมากๆ ต่อให้แสดงออกมาว่าแข้มแข็ง นั่นมันเพียงภายนอก แต่ข้างใน ใครจะรู้เล่าว่า รู้สึกอย่างไร และเก็บอะไรไว้บ้างแม้จะเป็นเรื่องเก่า ๆ เอามาเล่าใหม่ ก็อยากอ่านต่อค่ะ
30 พฤศจิกายน 2554 11:38 น. - comment id 127539
เศร้า อะ
30 พฤศจิกายน 2554 11:39 น. - comment id 127540
เดี๋ยวมาอ่านต่อนะ โดนเรียกตัวด่วน
30 พฤศจิกายน 2554 12:40 น. - comment id 127543
อ่านแล้วก็เศร้า น้ำตาไหลแต่ก็ชอบงานเขียนแบบนี้นะ การมีคนคุ้นเคยอยู่ข้างๆ แม้จะไม่รับรู้อะไร ก็ยังอุ่นใจ กว่าการที่ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ เลย
30 พฤศจิกายน 2554 19:22 น. - comment id 127551
ความเข้าใจฤาขึ้นกับวันเวลาที่คุ้นเคย .. . แบตหมด
30 พฤศจิกายน 2554 21:30 น. - comment id 127553
ตอบคอมเมนต์ไปแล้วครั้งนึงแต่มันหายไปไหนบ่ฮู้
ผู้ชายใจร้าย คงจริงแต่คงยกเว้น
ปู่กิ่งสักคนใช่ไหม แบม แบม วันนี้พี่พักจะพยายามเขียนอีกสักเรื่อง
เศร้าเหรอจ๊ะกิ่งโศก มามะผ้าขนหนูหนา ๆ จะซับน้ำตาให้
ขอบคุณก้าวที่กล้า อยู่ใกล้คนเคยคุ้น
ดีกว่าไร้คนคุ้นเคยเนาะ
รับทราบกีกี้ ตกลงว่าไงก็ ก็ตะแล็บแก๊บมานะ เพื่อกี้ เพื่อสมองกลวง จัดคิวให้
30 พฤศจิกายน 2554 22:12 น. - comment id 127554
30 พฤศจิกายน 2554 22:59 น. - comment id 127556
ตกลงเพื่อใครกันแน่ 555+
1 ธันวาคม 2554 13:57 น. - comment id 127558
ขอบคุณค่ะ โคลอน ขอแค่เศร้าเข้าหัวใจไม่นานนะคะ อยู่นาน ๆ ไม่ดี ๆเพื่อเรากีกี้ เพี่อเราขอย้ำ ใช่เลยน้องช้าง บางคนแค่เคยคุ้นเท่านั้น ไม่ใช่คนคุ้นเคย นานแค่ไหนก็แค่นั้น
1 ธันวาคม 2554 11:37 น. - comment id 127568
1 ธันวาคม 2554 16:58 น. - comment id 127584
"ยอมรับอะไรเล่าคุณ คุณพูดถึงอะไร ผมไม่รู้เลย ถ้าคุณยังงี่เง่า คุณก็อยู่ไปก็แล้วกัน ผมไปล่ะ " ผู้ชายที่พูดอย่างนี้ อย่าไปเสียเวลาต่อติดเลย ไม่คุ้มค่ากับเวลาที่นึกถึง
2 ธันวาคม 2554 08:54 น. - comment id 127592
แค่เคยคุ้น กะ แค่คุ้นเคย คล้ายๆกันไหมนะ
2 ธันวาคม 2554 10:27 น. - comment id 127595
ขอบคุณค่ะยาแก้ปวด
คงงั้นค่ะ ตามที่คุณบอก
ไม่มีเวลาให้นึกถึง แต่บางครั้งความคุ้นเคยก็ทำให้ ความทรงจำมันหมุนวนค่ะ
แค่เคยคุ้น ดูมันสะใจกว่า แค่คุ้นเคย
ในความคิดของร้อยฝัน
แค่เคยคุ้น คือ มันจบไปแล้วนึกถึง
แค่คุ้นเคย คือ มันยังเกิดอยู่
ขอบคุณค่ะ
2 ธันวาคม 2554 10:36 น. - comment id 127596
............ แค่เคยคุ้น แต่...มิได้คุ้นเคย แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง...ใช่ไหมคุณร้อยฝัน ................
2 ธันวาคม 2554 15:18 น. - comment id 127598
ความหมายสำหรับร้อยฝัน คงเป็นเช่นนั้น ขอบคุณค่ะ คุณ di
2 ธันวาคม 2554 22:39 น. - comment id 127600
ยังดี ...จะแค่เคยก็เหอะน่า. .
5 ธันวาคม 2554 12:14 น. - comment id 127637
ก็คงงั้น ขอเรียกคุณนิรนามแล้วกันเนอะแต่มันก็ฟังแปร่ง ๆ อยู่เหมือนกัน
8 ธันวาคม 2554 22:51 น. - comment id 127712
เรื่องง่ายๆที่ผู้ชายไม่ยอมรับรู้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ