@...ยังคงมั่น..สัจจา...@

tiki

   เพื่อ...ครอบครัว
      ๑
     แวะเยี่ยมบ้านคุณแม่แต่เมื่อวาน
และแวะเยี่ยม ญาติฐาน ผู้รวยล้น
เมื่อดูแล คุณแม่ ผู้แก่ตน
ท่านเพ้อบ่น  รำพัน..ฝันคนเดียว
    ๒
   ดูแลท่าน จนดึก จึงลาจาก
บ้านสวน...นนท์ อีกต่างหาก แวะแลเหลียว
*คุณ*ลงมาต้อนรับ..ดูปราดเปรียว
มิลดเลี้ยว ยินดี และปรีดา
      ๓
      เชิญลูกสาว และตัวฉัน ขึ้นชมบ้าน
สะอาดสะอ้าน ในห้องนอน ทุกมุมหน้า
คุณเพิ่งจัด โต๊ะอักษร เพื่ออักขรา
วางรอท่า...ให้พรรณนา ภาษากลอน
      ๔
     แล้วเชิญชวนว่าดึกแล้ว..แก้วทั้งสอง
ควรล้มตัว ลงลอง แนบกับหมอน
ราตรีนี้ แนบสนิท อย่าอาวรณ์
อย่าจากจร กลับเรือน ในเถื่อนเมือง
     ๕
    เราทั้งสองมองหน้า.นัยน์ตาชื่น
ซึ่งขมขื่น สลัดหาย คล้ายหมดเรื่อง
ลูกสาวยันกลับห้องตน มิปนเปลือง
แม่อย่าเคือง..เชิญนิทรา..น่ายินดี
     ๖
     ๗
     ๘
     ๙
   ที่แค้นเคืองหนักหนาราวสาหัส
เมื่อมาชัดถึงน้ำใจให้เต็มที่
ก็สมเพช เวทนา และ ปรานี
ทิฐิท้น บนทางพลี ก็หมดกัน
     ๑๐
     ๑๑
     ๑๒
     คือภาพเขียนแห่งชีวิตลิขิตข้าฯ
ซึ่งฟันฝ่ามาแต่หลังหฤหรรษ์
หรือโศกเศร้าสุดแสนแม้นจาบัลย์
จบบทข้าฯ เชิงรำพัน...ยังตรมใจ
     ทิกิ_tiki
....
บทที่ ๑ ถึง  ๕ ที่บาทสอง เขียนเมื่อคืน ที่บ้านสวน...นนท์
บาทที่ สาม มาจนถึง บทที่ ๑๒ เขียนเดี๋ยวนี้ หน้าจอต่อจากเมื่อคืน
เป็นคนละอารมณ์กัน ...อีกบท...ยังไม่รู้ว่าจะสุดท้ายหรือไม่ของ
ทิกิ_tiki....
กวีคอนโด..
จารลงหน้าจอ เมื่อเวลา ๒๑:๑๐นาฬิกา คืนพระอาทิตย์ ๒๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
ณ ยอดตึก กลางกรุงเทพฯมหานคร
ลมพริ้วปลิวเย็นยามราตรี
ขอสงวนลิขสิทธิ์ โดยเจตนา ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copy right. All rights reserved.