เมื่ออาทิตย์ลับยอดเขา

ว่าน


เมื่อแสงอาทิตย์ลับยอดเขา
มีเพียงเงาหมู่พฤกษา
เห็นความมืดมืดลงโรยตัวมา
ใจเหว่ว้าดายเดียวมีเพียงตน
ได้ยินได้ฟังคลับคล้ายเสียง
สรรพสำเนียงสัตว์ร้องทุกแห่งหน
อนิจจาพงไพรไร้ผู้คน
ในวังวนความมืดอยู่เดียวดาย				
comments powered by Disqus
  • วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

    25 เมษายน 2548 19:32 น. - comment id 460576

    เอ่เอ๊....
    ถึงเวลานอนแล้ววววววครับ
  • ภูวดินทร์

    25 เมษายน 2548 20:06 น. - comment id 460621

    เงาไม้งามยามเย็นเห็นเงาเงียบ
    หวิวหวิวเฉียบหวั่นไหวใจสะท้าน
    มีเพียงเราเฝ้าอยู่ยังวันวาน
    น่าสะท้านห้วงใจไป่คำนึง
    
    
    เงียบจริงเนอะเย็นแล้ว
    
    
  • คนเมืองลิง

    25 เมษายน 2548 21:34 น. - comment id 460729

    ความเงียบบางครั้งก็น่ากลัวนะคะ ขนลุกค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน